Αναζήτηση
Αποτελέσματα 81-90 από 688
Του γινάτ' βγάζ' μάτ'
(1919)
Ότι η παράλογη επιμονή φέρει ζημίαν
Τρίψ' του στου γδί σ'
(1919)
Επί πραγμάτων απαρεσκόντων.
Πού 'ν' ιτσείνα τα ζαμάνια, πού 'ν' ιτσείνοι οι τσιροί, πού 'ν' η Κούτρας σου 'ν' η Πρίσκας τσ' οι καλοί νοικουτσυροί!
(1919)
Ζαμάνια=καιρός, αιώνες - Κούτρας, Πρίσκας=ήσαν προύχοντες Κυδωνιών παλαιού καιρού
Μί τουν ήλιου τα βάζ' μι τούν ήλιου το βγάζ', τι έχιν τα έρμα τσι ψοφούν;
(1919)
Οτί ο φιλόπονος ζημιώνεται. Δηλ. Το βόδγια
Κάτσι στ΄ γουνιά σ΄ ή λόγιαζι τ΄ γουνιά σ
(1919)
Με αναμιγνύουν εις αλλότρια
Συλλουγίζιτο σα του γρούν' π' θα κλάσ'
(1919)
Προς αγροίκον σκεπτόμενον ουδέν υγιές.
Θερμό στου ζνίχ' σ'
(1919)
Θερμός=το ζέον ύδωρ, ζνίχ'=ο αυχήν, σβέρκος
Πομπή των Αγνών
(1919)
Κατάρα ή ύβρις λεγομένη επί ανθρώπων κακώς βοούντων, ατίμων. Ισοδυναμεί με το της καθωμιλουμένης, θέατρον του κόσμου, εξ ού και ρήμα πομπεύω = θεατρίζω, ατιμάζω. Η λέξις ελληνικοτάτη, η μεταφορά εκ των εικόνων των περιαγομένων ...
Φουσκωμένα μού τά'δωσες; φουσκωμένα θα 'στά δώσω
(1919)
Εννοείται τ' ασκιά. Αν η παροιμία αύτη έχη την αρχή εκ μύθου τινός, αγνοούμεν. Λέγεται δέ όταν τις ανταποδίδη τα ίσα πρός άλλον τινά επιχειρήσαντα ν' απατήση αυτόν διά ψυχολογία
Έδινε κρίθινο ψωμί και το αναμετρούσι
(1919)
Ερμηνεία: Η παροιμία αύτη, δέν κατωρθώσαμεν να εξακριβώσωμεν εάν προέρχεται εκ δημοσίευση άσματος ή παραμυθίου, ανάγεται είς τινα μητρυιαί, ήτις εκακοποίει την προγονή της και την υπέβαλλεν εις μυρίας όσας στερησεις δίδουσα ...