Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1021-1030 από 1185
Σπίτ' μου σπιτίτσ' μου τραχανιάς μυρίζ'.
(1918)
Αρκούμαι στο σπιτάκι μου κι ας είναι φτωχό.
Να χαλάσς σπίτι εύκουλα να φκείασς δύσκουλα.
(1918)
Το κακόν εύκολον, το δε καλόν δύσκολον.
Όποιος δεν αρέζ' το σπίτ' dου, πέφτ' και το bλακών'.
(1918)
Όποιος δεν ευχαριστείται στα δικά του, σ' ό, τι έχει, πηγαίνει άσχημα.
Σπίτι μου μυστήρι μου και ξαναμυστήρι μου.
(1918)
Η παροιμία δεικνύει τη τρυφερότητα και την ιεράν αγάπην δι ης ο ελληνικός λαός περιβάλλει τον οίκον, τον υπό την στέγην του οποίου είδε το φως τη συνέδεση τους πρώτους δεσμούς της οικογενειακής κονότητος.