Αναζήτηση
Αποτελέσματα 21-30 από 39
Διάβολος εν κι πιάσκεται ων ου συλλαμβάνεται είτε ουχ αλίσκεται
(1886)
Διάβολος=πονηρός
Δυό κι γίνται
(1886)
Ερμηνεία: Επί των τροφή μεν χρωμένων μηδέν δε εις το σώμα επιδιδόντων. Σουιδ. Ζηνοβ. (Παρ' ω κείται τροφήμων πολλή) Σημείωση : Η ημετέρα παροιμία γενικώτερον έχει εφαρμογών σημαίνουσα των επίμονον ταις χείρουσιν εμμονών
Εδώκες με χάλκωμαν και γυρεύεις χρυσάφιν
(1886)
Χαλκόν δούς μοι χρυσόν απαιτεί. Ερμηνεία: Αντί κακού κυνός σύν απαιτεί. Επί των καλά αντί κακών απαιτούντων
Οπίσ πάγ' κ' έμπρου κ έρται
(1886)
Οπισθοδρομεί, αλλ' ου πρόσω χωρεί. Ερμηνεία: χρώνται μεταφορικώς επί ασθενών πρός τά χείρω βαινόντον
Όταν του γείτονα σ' η κοιλία πονή και συ τρίψον τ' εσόν
(1886)
Ερμηνεία: Ολολυζέτω πίτις ότι πέπτωκε κέδρος
Έναν τσουτσάκιν τήν άνοιξιν κί φέρει
(1886)
Ένας ανθός έαρ ού ποιεί. Ερμηνεία: “Μιά χελιδών έαρ ού ποιεί”. Έτι δέ ομοία καί ή “εις ανήρ ουδείς ανήρ”, καθ' όσον υφ' ενός ουδέν κατορθούται. Σουίδ. Ζηνίδ. 111, 51. Δ. Χρυσοπ. Β' σελ. 241, Σχολ. Αριστ. σελ. 42
Κάττα και πεντικός
(1886)
Γαλή και μίς
Ο Θεός από πάν ελέπ
(1886)
Στη φωνή κι' ο Λάζαρος
(1886)
Ερμηνεία: Επί του παρουσιαζομένου, καθ' ην στιγμήν περί αυτού γίνεται λόγος