Αναζήτηση
Αποτελέσματα 301-400 από 629
Σκίσου γης, να πάω κάτω
(1949)
Όταν μένη κανείς κατάπληκτος, από γεγονός που του προκαλεί όνειδος
Μη σύσ' η γρά τ' αντόντι τζη και δη τη ο γέρος και σφαγή
(1949)
Ερμηνεία: Επί ζηλότυπων
Σκολαρίκι το' δεσε
(1949)
Το πήρε στα σοβαρά
Φίλοι οι γιοχθροί μου γίνανε, κι οι γεδικοί μου ξένοι
(1949)
Δηλοί ότι ενίοτε ζηλοτυπούν οι συγγενείς για την πρόοδον συγγενούς των
Πόσα παράξενα θωρεί ο ήλιος την ημέρα!
(1949)
Από μαντινάδα
Μουδέ να καώ, μουδέ μύξα να βάλω
(1949)
Ερμηνεία: Ειθίσται στα εγκαύματα να βάλουν μύξα από τη μύτη
Ξάνοιξε τ' ανύχια σου
(1949)
Μερικοί “ξανοίγουνε τ' ανύχια ντως” όταν πρόκειται να εκδηλώσουν το θαυμασμό τους. Αν τυχόν το παραλείψουν, τότε οι παρευρισκόμενοι τον διατάζουν το ανώτερω
Η μάννα γεννά κι' η μοίρα μοιράζει
(1949)
Λένε στην Κρήτη
Έχουν κι απάνω κάλαντα, κι' έχουν και κάτω φώτα
(1949)
Ερμηνεία: Επί πτωχών που διακσκεδάζουν συχνά
Όπου δε φτάξη, το μηνά
(1949)
Ερμηνεία: Επί κουτσομπόληδων
Όσα πάνε κι΄όσα έρθουν
(1949)
Ερμηνεία: Αυτό δε θα πη πως οι Κρητικοί είναι αδρανείς και μοιρολάτρες. Εν τούτοις η πεποίθησις για το ρόλο που παίζει η μοίρα είναι αρκετά δυνατή, και την έχουν κληρομήσει από πολύ παληά
Ειπασί ντου να βρέξη, μ' αυτός εχιόνισε
(1949)
Επί υπερβολικού ζήλου
Πέντε βούγια, δυο μουσκάργια!
(1949)
Για να χαρακτηρισουν το μέγεθος της βλακείας ατόμου τινός
Τσι μεγάλες αποκρές κουζουλαίνουννται κι' οι γρες
(1949)
Το ρήτο δηλοί πόσο χαρούμενα γιορτάζονται στην Κρήτη οι αποκρηές
Το μπεγίρι στ' αγλάκι και τον άντρα στο γιατάκι
(1949)
Μπεγίρι=άλογο, Αγλάκι=τρέξιμο, Γιατάκι=κλίνη
Βασιλικό λένε τις μοναχοθυγατέρες
(1949)
Τηνέ βαγιοκλαδίζουνε σαν το βασιλικό
Τα σάλια ντως τρώνε
(1949)
Υπερβολίκη φιλία
Ο ουρανός να 'ρθη κάτω κι η γης να πάη απάνω
(1949)
Δηλοί το αδύνατον της πραγματοποιήσεως
Σαν έμπ' η όρθα στην κόπρα, παρασκαλίζει κιόλας
(1949)
Ερμηνεία: Επί αναιδών
Να σου κάμη θέλει το χρυσό κοκό
(1949)
Ερμηνεία; Επί συλοστόργων γονέων
Οι εφτά ουρανοί ήσανε ανοιχτοί
(1949)
Ερμηνεία: Επί ανελπίστων ευτυχών γεγονότων
Το σκατό ντου κάνει κόμπο
(1949)
Φιλαργυρία
Οντέ δειπνάς και δε με δης, καθάρια λίγωσή 'ναι
(1949)
Καθάρια λίγωση είναι η επομένη της πανσελήνου. Στα χωριά δειπνούσε από νωρίς
Σαν κάμ' ο σκύλλος το λαγό σύντεκνο και κουμπάρο
(1949)
Δεικνύει το αδύνατον
Σκορδοκαΐλα μ' έπιασε
(1949)
Αδιαφορία
Μουδέ πρικύς και ρίξου σε, γλυκύς και φάσουσί σε
(1949)
Συνώνυμον προς το: Παν μέτρον άριστον
Οι κατάρες είναι πετρές
(1949)
Ρίχνεις μια πέτρε δηλαδή και δεν πάει εκεί που την προορίζεις ακριβώς, ρίχνεις δεύτερη τα ίδια ρίχνεις τρίτη, θα πάη
Τον κόκκινο Μάη
(1949)
Η φράσις δηλοί ότι μια υπόθεσις δεν προκείται να τελειώση ποτέ
Στα εξήντα κι' όξω νους!
(1949)
Οντέν εγεννιούντανε, ήταν εφτά καληώρες
(1949)
Τύχη
Στην οργή του κάτη
(1949)
Όλοι φοβούνται το Θεό, κι οι Θραψανιώτες τον τοίχο
(1949)
Θραψανός είναι ένα χωριό αγγειοπλαστών. Για να μεταφέρουν τα προϊόντα των τα φορτώνουν στα ζώα. Αλλοίμονο τους εάν το ζώο περάση σύντουχα, τα σταμνιά θα σπάσουν όλα στον τοίχο
Κάλλια να κλαίη το παιδί, παρά να κλαίη η μάννα!
(1949)
Για να δηλώση ότι τα παιδιά πρέπει να τιμωρούνται
Κοσκινόγυρους να βρέξ' ο Θιός, δε θα περάση ένας από το λαιμό μου!
(1949)
Για να καταδείξη την ατυχίαν ατόμου τινός
Δε δένουνε τα μπεγίργια, μόνο τσι φοράδες!
(1949)
μπεγίρι=άλογο
Τον όφι θωρεί και το συρμό γυρεύγει
(1949)
Λέγεται επί εντελώς εξωφθάλμου υποθέσεως
Να δώση θέλει των αμαθιών του
(1949)
Θα φύγη απελπισμένος, κι όπου φτάση
Μουδέ μιλεί, μουδέ λαλεί, μουδέ την οράν του σει
(1949)
Ερμηνεία: Επί ηπίου χαρακτήρος
Αυτός κατέχει την Μπάντοβα
(1949)
Μπάντοβα = πόλις της Ιταλίας γνωστή για το Πανεπιστήμιο της
Μαγάρι ως λες, κι' όχι ως θες
(1949)
Ερμηνεία: Επί ατόμων τα οποία άλλα έχουν στ' αχείλι κι' άλλα στην καρδιά
Ας πάη με δικό ντου σακκί στο μύλο
(1949)
Αναφέρεται στα παιδιά, μέχρις ότου ενηλικιωθούν και αναλάβουν οικογένειαν δι' εξόδων των
Πάει σαν τη μύγα μέσ' στο γάλα
(1949)
Ερμηνεία: Επί ατόμων, τα οποία δεν έχουν θέσιν εις μιαν συναναστροφήν
Ηύρενε το μήνα που θρέφει τσ' έντεκα
(1949)
Βρήκε τον καιρό της ευφορία
Και του μελιτάκου την ανάγκη λαβαίνει ο άνθρωπος
(1949)
Μελίτακας = μυρμήκι
Καλός κακός ο χοίρος μας κι εβγήκε χαλαζάρης
(1949)
Ερμηνεία: Επί γαμβρών πολυπαινεμένων, οι οποίοι μετά τον γάμον φαίνονται ποίοι είναι στην πραγματικότητα
Οψές αργάς εφύσηξε βαρύς βοράς και νότος
(1949)
Επί εξαφνικών σημαντικών γεγονότων