Αναζήτηση
Αποτελέσματα 801-900 από 1012
Ως που τ ομμάτια σ να τσαμμώνης
(1874)
Ες τ' αν καμμης τους οφθαλμούς
Πάγ΄ η τσίμπλα με τ΄ ομμάτια
(1874)
Ερμηνεία: Σκωπτική προς τους επιχειρούντας τι των υπέρ δύναμων
Ούτε μέλι ποιεί ούτε κηρόν ποιεί
(1874)
Αιγινέες ούτε τρίτοι ούτε τέταρτοι και μήτε νεών μήτε γράμματα και ούτε γράμματα ούτε νεών επίσταται
Του οικοκύρη τ' ομμάτιν πασύνη τ' άλογον
(1874)
Συνοδεύεται από κείμενο......
Επήρεν ατον τ΄ ομμάτι μ
(1874)
Κρίνω εμαυτόν ισοπαλή προς τινα ή μάλλον υπερτερήσοντα
Εκοιμέθεν η πορδή κ' είδεν σέσμαν όνειρον, κοιμηθείσα η πορδή ενυπνιάσθη σκώρ
(1874)
Ερμηνεία: Οι ευτελείς ευτελή και καθ' ύπνους ορώσι και υπερφαντάζονται
Ατός ως τα να πάγη κ' έρ(σε)ται, κάστρια παίρκουνταν
(1874)
Ες ταμ ούτος πορευθείς επανέλθη και τείχη αν επολιοεκήθησαν
Ακόμαν πολλά μαμάϊα θέλεις
(1874)
Πολλών έτι άρτων χρήζεις (ωριμωτέρας ηλικίας ώστε ποιήσαι)
Μυλάρια εγύριξαν 'ς σο κεφάλι μ
(1874)
Ερμηνεία: Πολλά μοι παρέσχον πράγματα, πολλάς υπέστην βασάνοις
Με τημ φτύσμαν εκόλλησες άτο
(1874)
Στέλω συνεκολήσας
Bουκωμένος εν
(1874)
Δηλαδή ένθεσιν έχει εν τω στόματι
Μυτίν και μυτίν κάθουνταν
(1874)
Δηλαδή κάθωνται τας ρίνας εγγύς αλλήλων έχοντες. Ερμηνεία: Επί των κατ' ιδίαν ψιθυριζόντων τι προς αλλήλους
Η μύξα τ ας τρέσ'
(1874)
Τ' οφίδιν πίν' και π' εκεί σκοτώνουν ατό
(1874)
Τον όφιν ου φονεύουσιν (ου δει φονεύειν) πριν η πιη
Τον τρελλόν κι αν διαρμενεύης κρύον σίδερον δουλεύεις
(1874)
Δηλαδή τον παράφρονα παρακινών ψυχρόν εργάζει σίδερον
Συμπορεύεται η λήμη τους οφθαλμούς
(1874)
Ερμηνεία: Σκωπτική προς τους επιχειρούντας τι των υπέρ δύναμων
Μυμίας αβλαγεύει. Μυίας θηρά
(1874)
Ερμηνεία: Επί αργών διατελούντων
Ο καλομηνάς επεδήβεν άτον
(1874)
Ο καλομηνάς (Μάϊος) παρήτησεν αυτόν
Τολ λόγοσ σ μη ανασπάλης
(1874)
Του λόγου σου μη επλάθη
Με τομ Μάρτην λόγια έσει
(1874)
Ερμηνεία: Μετά του Μαρτίου συμφωνίαν έχει (ή εταιρείαν πεποίκται)
Με τομ Μάρτην λόγια έσει
(1874)
Ερμηνεία: Μετά του Μαρτίου συμφωνίαν έχει (ή εταιρείαν πεποίκται)
Βράσον χαλκόν, βράσον ση να δέα βαίν πλάν ο μισεαφέρτς
(1896)
Ειρωνεία
Όλα ποίκεν το μουνίν κ' εφύσησεν και 'ς τα σαχτάρα
(1874)
Πάντα διαπραξάμενον το γυναικείον αιδοίον και εις την αιθάλην εφύσησεν
Ας όλα γυρεύει μοίραν και μερτικόν
(1874)
Ερμηνεία: Επί των απαιτεί μοίραν και μερίδιον
Ζαντού ψωμίν σι φρόνιμου κοιλίαν
(1874)
Ο του άφρονος άρτος εν γαστρί φρονίμου
Ο παλαλόν κέρατα έσει
(1874)
Ο παράφρων έχει κέρατα (προς την από των φρονίμων διάκρισιν)
Ο διάβολον δουλείαν κ΄είσεν εγάμνεν τα παιδιά
(1877)
Ερμηνεία: Επί των εξ' αργίας επιχειρούντων οποιονδήποτε ανόητον
Ατώρα πρέστου και κάθου
(1874)
Ερμηνεία: Λεγομένη υπό αποχωρούντων προς μη ανασχομένους της μετ' αυτών συνοικίσεως είτε συμβιώσεως
Με το κεφάλι σ' έπαθες αυτό
(1874)
Νέα υα τ νε ευλοϊα τ
(1896)
Ερμηνεία: Επί ανθρώπων παρ΄εν η προσδοκωμένη ωφέλεια μεγαλυτέραν επαπειλεί ζημίαν
Ο Κούντουρον ο κούτσουρον και ο πασσαλοκαύτες
(1877)
Καθ' όνδης καίονται οι πάσσαλοι ως εκ του χειμώνος
Για τ' εμέν σ' σην Πόλιν κάμουν και σογ Γαλατάν εγλίζουν
(1874)
Ερμηνεία: Επι των αεί αργών
Αχά ο βάγκων και τ απέντε ωβά, αχά και το το πρέντς!
(1896)
Ερμηνεία: Επί επολογής μεταξύ δύο τινών ούτων αμφότερων κακών.
Τον κοσκινάν εποίκανε βασιλέαν κ' εκείνος ξαν αμόν τ' ελέπει χοντρά ξύλα έλεεν “και ντο καλά κόσκινα ήντανε”
(1896)
Ερμηνεία: Το φυσικόν ουπανεται
Από ένι ντο συτών, και ντο κράζνει η κορώνα
(1874)
Τούτο εστιν δι' ο καταπίπτουσιν ώτα και δι' ο έκραζεν η κορώνη
Όλοι έναν κουμάσιν είν
(1874)
Απάς εχένος τραχίς
Ο τσίνων εμάθισεν τηγ κολομπουτσαν
(1874)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Τα σκυλία άλας δι
(1874)
Τοις κυσίν άλας δίδωσι
Οτς κι' αν κι τερή όνταν κάθεται θαμάζ όταν εσκούται
(1874)
Ερμηνεία: Διδάσκουσα σκέψασθαι προ του έργου
Το τυρίν καλόν τυρίν, αμά 'ς σου σκύλ' τ' αγγείν
(1877)
Ερμηνεία: Επί των καλών κτημάτων κακού κτήτορος
Τη κυρού ατ παιδίν ένι
(1874)
Παις του εαυτού πατρός ετσίν
Ζαρά κάθε και ίσα κρίνον
(1874)
Σκολιώς μεν αν καθίζοτο, αλλ' ορθώς κρίνον ή δικασον.
Και ο στραβός ντο θέλει τα δυ ομμάτια είν
(1874)
Και ο τυφλός αν εφίεται οι δυο οφθαλμοί είσεν
Πρώτον βούκαν π΄ έρπαξεν και μικρός π΄ εγυναίκιζεν, καμμίαν κ΄ εκομπώθεν
(1874)
Ο των πρώτων την έκθεσιν αναρπάσας και μικρός μυνφευθε΄ςι ουδέποτε ηπατήθη. Ερμηνεία. Διότι πολλάκις εις τον υστερούντα ουδέν απολείπεται, οδέ μικρός νυμφευθείς έξει εγκαίρως παίδας ως έρεσιμα
Πρώτα φουρνίν καί π' εκεί εγκλησία
(1874)
Πρώτα κλίβανος καί έπειτα ναός. Ερμηνεία: π. Διδάσκουσα πρώτον περί τ' απολύτως αναγκαία δαπανάν
Σ σ εχθροίς περίχερα εγένουμουν
(1874)
Ηδονή τοις εχθροίς εγενόμην
Τα ρούχα σου ς σο μοναστήρ ς σο Κάν τ' αναλλαγάδια σ
(1874)
Τα ενδύματα σου έσονται εν τη μονή, εν Αργυρουπόλει η καλή σου περιβολή
Εγένουμουν απάν τη γης
(1874)
Νοείται νεκρός
Με τ' έναν το σέρ δυό καρπούζια κι πιάσκονται
(1874)
Μια χείρι συό υδροπέπονες συ κατέχονται. Ερμηνία : Επί των συγχρόνως πολλούς επιχειρούσι “Ου δύναται τις δυσι κυρίους δουλεύειν ... ου δ΄θνασθε θεώ δουλεύειν και μαμονά
Η κάτα οξείδιν πίνει;
(1874)
Ο διάβολον δουλειάν κι είσεν κ εγάμενεν τα παιδία τ
(1874)
Ο διάβολος στερούμενος εργασίας διέκρουσε τοις παίδας
Ο γάιδιορον ψοφά 'ς το ρασίν, αμμά η ζημία 'ς σο σπίτ κάθεται
(1874)
Επί του όρους μεν αποθνήσκει ο όνος, αλλ' η ζημία τον οίκον επικάθηται. Ερμηνεία: Σημαίνουσα ότι πάσα ζημία και μακράν συμβάσα επί τον οίκον επιδρά
Εύκαιρος κι΄ ακομπεμένος έρθεν
(1874)
Ερμηνεία: Κενός και εκκεκανιομένος επανήλθες
Θολώνω το ποτάμιν, για να πιάσω ο ψάρια
(1874)
Ερμηνεία : επί των διαφόρους δελεάσμασι προσπαθούντων πείσαι ή μεταπείσαι
Ο Θεός τα ζύγια ίσα κρατεί
(1874)
Ο Θεός δικαίως κρατεί τας πλάστιγγας
Ο Θεός επήρεν τον νου σ'
(1874)
Ο Θεός αφείλε σε τας φρένας
Τηγ κάταν είπαν “το σκατόσ σ εν γατρικόν” και εχτάλεψεν και έθαμέν άτο
(1874)
Τη γαλή είπον φαρμακόν έστιν η κόπρος σου ηδέ κατώρυξεν
Το γοργόν και χάριν έχει
(1874)
Συνδρομών και μη αναβάλλειν
Ας του λύκου το στόμαν εγλύτωσεν
(1874)
Εκ του στόματος του λύκου εσώθη
Η γούλα σ' εξήβεν
(1874)
Λογοπαίγνιον παροιμιώδες: ο εισοφάγος σου εξεβλήθη δηλαδή τροφίμου τινός ευαρέστου επέτυχεν. Εν γένει κέρδους τινός επέτυχες.
Εσκιτσης δουλείαν κ είσεν έσκιζεν κ' εμπάλεζεν
(1874)
Οσκυτοτόμος αργός ών αναλύωντας ραφάς αύθες επέρραπτεν. Σημ. Εσκιτσης = λιουρ σευτοτόμον
Έσ' ζουμίν κσι θρύμμαν
(1874)
Σημ. Ένεσην αυτώ ζωμός και θρύμμα. Ερμ. Επί των αξίας τίνος ανθρώπων
Το γεφύριν ντ' εδήβεν ο κόσμος κ' εγώ θε να διαβαίνω
(1874)
Την γέφυραν ην διήλθον πάντες καγώ διαβήσομαι
Σ' έναν τσανάκιν τρώγουν καί 'ς έναν σέζουν
(1874)
Εντός τής αυτής λοπάδος γεύονται καί εν τή αυτή χέζουσιν. Ερμηνεία: Επί τών συνδεδεμένων επί κακώ
Ο λύκον εσήβεν 'ς σά πρόγατα, (ν)αϊλί π' είσεν τό έναν
(1874)
Ο λύκος ενέπεσεν εις τά πρόβατα αίλινα τώ έχοντι τό έν. Ερμηνεία: Παροιμία λεγομένη επί πυρκαϊάς επί νόσου επιδημιακή καί εν γένει επόί κινδύνου επικειμένου, ότι μάλιστα φοβούνται οι μέν μή πάν ευπορούντες περί τής απωλείας ...
Ακλοθώ τον διάβολον ώστα περώ το ποτάμιν
(1874)
Ακλοθώ=ποιώ συντροφίαν, συντροφεύω
Την ημέραν μιαν φά κι άμον εμέν δούλον ας έγης
(1874)
Άπαξ της ημέρας γευόμενος ες εμέ, δούλον έχε
Όντα έρθεν τ ωβγόν ΄ς ση κοσάρας τογ κώλον
(1874)
Όταν το ωόν προήχθη εις τον της όρνιθος πρωκτόν
Όποιος εν έξω τη χορή πολλά τραγούδια ξέρει
(1874)
Ο έξω του χορού ων πολλάς ωδάς επίσταται
Όποιος θέλει να φιλή ρωτά “το μαγουλό σ' που ένι;”
(1874)
Ο μη βουλόμενος αποποιουμένων την εκτέλεσιν τίνος επί ψευδέσι προφάσεσι
Το πολλά το γέλος φέρ και ολίγον κλαίειν
(1874)
Ο πολές γέλως επάγεται και ολίγον κλαύμα
Η γούλασ κ' η προίκα σ
(1874)
Μόνον τροφής και προικός μέλλοι σοι
Είδα όνειρον: (Ν)αηλί ποι κ έσ
(1874)
Είδον όνειρον αίλινα τω μη έχοντι (τ.έ. τω πένητι ή πτωχώ)
Θέλει και τ' ελαίας τ' έξου και τ' οβγού ταπέσ
(1874)
Ερμηνεία: Θέλει τότε της ελαίας έξω και το εντός του ωού. Επί των ότι δυούν προκειμένου προς εκλογών του ετέρου, αμφοτέρων εφιεμένων. Ή εν συντόμω επί των πλεονέκτων
Ο Θεός πρώτα τερεί το βουνόν και απ' εκεί θέκει το σιόνιν
(1874)
Ο Θεός αποβλέψας εις το όρος, έπειτα (κατά τούτο) τιθησι των χιόνα
Με το χουλιάριν δί το γάλαν και με το στελίν εβγάλλει ατο
(1874)
Δια του κοχλιαρίου διδούς το γάλα διά του γτελεού εκβάλλει ή απολαμβάνει. Επί των αντί μικράς ευποιΐας μεγάλ' απαιτούντων απολαβών
Τη Παναγίας η κάττα
(1874)
Η της Παναγίας γαλή
Τώρα 'ς τα γερατεία μου θα δείξω την ανδρεία μου
(1874)
Νύν εν τω γήρατι επιδείξομαι την ανδρείαν
Φάγει τήν ελαίαν κί αφκά κρατεί τ' α' πείν
(1874)
Παρέχειν τινι φαγείν ελαίαν κάτωθεν κρατεί ασκόν (ίνα δηλαδή πληρώση ελαίου)
Εγύρεψε με τ΄ ουρανού τα κάκαλα
(1874)
Ήτησε με τα του ουρανού αιδοία. Ερμηνεία : Επί των υπερβολικάς αξιώσεις εχόντνω. Σημ. Παράλληλος ταύτη έστω ''Αρκαδίην αυτή''
Τα δάκρυα έξου έξου έσει = Ετοιμόδακρυς εστί
(1874)
Ερμηνεία: Επί των αριδακρύων
Τη τρίχας το γεφύριν
(1874)
Η της τριχός γέφυρα. Ερμηνεία: Επί των μη δυναμένων ταχέως συντλεσθήναι. Λέγουσιν ότι γεφύρας της τρίχας, αγνώστους εις εμετόπου, κατασκευαζομένης την νύκτα δαίμονες αφαιρούντες λίθους παρέτινον των αποπεράτωσιν αυτής. ...
Εσάλεψα τον ς σον Θεόν
(1874)
Ερμηνεία: εγώ αδυνατών δίκην λαβείν αφήνω αυτόν εις την κρίση του Θεού
Σκοινίν κί δίω 'ς σήν γούλα σ
(1874)
Δίω ή δίγω. = Σχοινίον ού δίδωμί σοι διά τον τράχηλόν σου (αγχόνην δηλ). Ερμηνεία: Λεγομένη πρός πολλάκις αγνωμονήσαντας
Ο γυρευόν εγύρευεν κ έδίνεν για την ψχήν άτ
(1874)
Ερμηνεία : Επί των βοηθούντων τισίν εκ εκ βοηθείας, ης αυτοί παρ΄ άλλων τυγχάνουσιν
Σ σό σέριμ μ' ντ έβαλες και τ σόμ πρόσωπό μ ντ άλειφες
(1896)
Ερμηνεία: επί του αδίκως αιτούντος τι
Στη φωνή κι' ο Λάζαρος
(1886)
Ερμηνεία: Επί του παρουσιαζομένου, καθ' ην στιγμήν περί αυτού γίνεται λόγος