Αναζήτηση
Αποτελέσματα 101-200 από 1012
Αγκάλιαν θέλει
(1874)
Ο καιρός έξω ξυρίζει
(1874)
Ερμηνεία: Έστι ψύχος δριμύτατον
Έπαρ το μυτί σ
(1874)
Δηλαδή απομίτ του
Μύρον και μυρωδία
(1874)
Ερμηνεία: Μύρον ευώδες
Εγδήν πελεκά
(1877)
Ερμηνεία: Επί των άλλα άντ' άλλων αποκρινομένων. Συνοδεύεται από κείμενο.
Διαβόλ' τάγμαν είσαι
(1888)
Ερμηνεία: Διαβόλου οπαδός εί
Πρασόφυλλον πρασόφυλλον
(1874)
Ερμηνεία: Επί της κατ' ολίγον προχωρούσης εργασίας
Διαβολοφάγετον
(1874)
Ερμηνεία: Το ευκόλως φθειρόμενον, άτε εξ αδικιών συνειλεγμένου
Παχύν κατσίν έσει
(1874)
Παχύ μέτωπον έχει
Αγγέλ γάλαν έτον
(1874)
Ερμηνεία: Πολλού άξιον δευτερεύων. Ειρωνικά επί των ευτελών
Αγιασμός δαρμός
(1877)
Ερμηνεία: Προς τους δια τιμωρίας σωφρονούντας
Παίρω αντικάμια
(1874)
Επιχαίρω συμφορά τίνος κάκης ποιήσαντα με
Άχναν εγύρευα
(1874)
Ερμηνεία: Την ελαχίστην αφορμήν Ιδ. Αρ. ΣΦ 91
Τ' αγούρια κακεύρετα είναι
(1874)
Δυσεύρετα τ΄άρρενα (τέκνα)
Τα μαλακά πολλά αγαπά
(1874)
Ερμηνεία: Κακέμφατον
Μαλίζ' κι φάζω σε
(1874)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Ενοίγαν τα καταράχτρια τ' ουρανού
(1877)
Ερμηνεία: Επί ραγδαίας βροχής και τρομεράς αστραπής
Η τσούνα όταν ελιγορεί, στραβά ποίει τα παιδιά τς
(1874)
Η κύων σπεύδουσα τυφλά τίκτει τα τέκνα
Άμον λαβότιν πάγει κ' έρ(σε)ται
(1874)
Γαυλός = δοχείον γάλακτος ή ύδατος
Αγί – Γιώρης όσον να χάται (ή όσον και άν χάβουται) πολλούς (ή καμπόσους) άγρους αξίζει (ή αρχήζει)
(1874)
Ο άγιος Γεώργιος όσον και αν ταπεινωθή, πολλών αγίων αντάξως έστιν. Παραλλαγή. Κάμηλος και ψώρισα πολλών άνων ανατίθεται φορτία. “Αετού γήρας, κορύδου νεότης”
Απάν' ς σα πουδαρομύτια τ πορπατεί
(1874)
Άκροις ταρσοίς (Ανακρ. VΙΙΙ, 4) βαδίζει...
Ερμηνεία: Επί των ακκιζομένων...
Ερμηνεία: Επί των ακκιζομένων...
Αν έσ μουσκάρ θα γεννά
(1874)
Εικύει μόσχον γεννήσει
Τ' οφίδιν ντο κι πειράζει με, σίλια χρόνια ας ζη
(1874)
Ομή βλάπτειν με όφις χίλια έτη ζήτω. Ερμηνεία: Παρμοιμία λεγόμενη υπό ιδιοτελών
Τ' αγά έτον το γαΐχ, εδίβαμ άτο
(1874)
Του διοικητού ην η λέμβος, παρήλθεν ο καιρός εκείνος
Εκάλεσάνε σε με το προσερχομένων ποι
(1874)
Παρ' ημίν παλαίτερον, εν χωρίους δ' έτι και νυν προσκαλούσιν εις γάμον δια κηρίων, όπερ φαίνεται την βάσιν ερυθροβαφεί έχον
Εκάλεσάνε σε με το κοκκινόκωλον το κερίν
(1874)
Εκάλεσαν σε (εις το γάμον) ερυθροβαφεί την βάσιν κηρίω (ή λαμπάδι)
Τ' αγά έτον το γαΐχ, εδέβα μ ατό
(1874)
Του διοικητού ην η λέμβος
Το μωρόν παγούριν θέλει
(1874)
Το νήπιον καρκίνου εμφίεται
Αλεπωσύν(j)ας φτειάγει πονηριάς αλώπεκας χρήται
(1874)
Ερμηνεία: Επί των προσποιουμένων σωματικόν κ ή ηθικόν πάθος
Άμον άναλον χαλβά εγέλασες
(1874)
Ως άναλ τον μελίπηκον εγέλασες
Τον άγιον τιναν έχω την δόξαν ατ' εξέρω
(1874)
οίδα την δόξαν του αγίου, ον έχω. Ερμηνεία: Λεγομένη επί καλού και επί κακού, ου ταις ιδιότητας γιγνώσκει ολίγων των παροιμιών. Και ο απόστολος Παύλος λέγει “Οίδα ωπειπιστεύκας”
Μη κλαις τογ κακομάθετον, κλάψον τογ καλομάθετον
(1874)
Μη τον κακών, αλλά των αγαθών εθάδα οίκτηρε (δυστυχούντα)
Τα περιφανεμένα τα χωράφια βασιλεύουν
(1874)
Δηλαδή οι περιφρονούμενοι αγροί ευτυχούσι
Αντίς να εγινόμουν γονιός, ας εγινόμουν γωνιά. Αντί του γένεσθαι με γονέα όφελλουγενέσθαι γωνία
(1874)
Ερμηνεία: Λεγομένη υπό γονέων πολλάς υπό των τέκνων θλίψεις και πικρίαις υφισταμένων. Έστι δε και λογοπαίγνιον γονιός – γωνιά.
Όρομαν είδες
(1874)
Όναρ είδες
Αβούτο η δουλεία νεστείαν και αγρυπνίαν θέλει
(1874)
Χρέσκεται. Ερμηνεία: Το έργον τούτο νηστείας και αγρυπνίας χρήσζει. Ερμηνεία: Τούτ' έστι συντόνου και ενδελεχούς φροντίδος και επιμελείας
Άβουλα του Θεού φύλλον κι λα(γ)ΐσκεται
(1874)
Θεού μη θέλοντος φύλλον ού σείεται
Εκόμπωσα το μωρόν κ' έστεις άτο 'ς σο νερόν
(1874)
Απαιτήσας το νήπιον επί ύδωρ έπεμψα
Με τα κοσάρις κείται
(1874)
Σαν ταις όρνισι κατακλίνεται
Εγύριξεν το φύλλον
(1874)
Μετέβαλε γνώμην, εξώμοσεν ιδίως ησπάσθη τον Μπαμπανισμόν
Έχω και παρέχω
(1874)
Εδώκεν μέσα
(1874)
Ερμηνεία: Επί πραγματικού εκάμφθη
Τηγ γην πηγήν εποίκα
(1874)
Ερμηνεία: Πάντα κάλω (ηλίθον) κινώ
Ομάλια δέβα
(1874)
Ερμηνεία: Κατ' ευθείαν
ζεβρός
(1896)
Ερμηνεία: Αρμένιος
Δανεικά κι αγύριστα
(1874)
Ερμηνεία : Επί των μη αποδιδόντων όσα αν δανείζωνται
Βροχή και αέρας έτον
(1874)
Ερμηνεία: Επί παροδικής καταιγίδας λογομαχιών
Ανθρωπίαν 'κ έχ
(1874)
Ερμηνεία: Επί αγνωμόνων
Το ποδαρικόν εσ άτο
(1877)
Ερμηνεία: Όπου πατεί συχναζει συμβαίνει το τοιούτον ευτύχημα ή δυστύχημα
Ρωθώνιν κ' εγλύτωσεν
(1874)
Ερμηνεία: Επί πανολέθριου καταστροφής “Μηδε πυρφόρον περιγενέσθαι”
Άνεμος κι' αέρας
(1896)
Επί αβαρών
Ωνομάτιζα τον και έρθεν
(1874)
Μόλις προσήνεγκον του όνομα
Πίστη και νόμον κ' έσ'
(1874)
Ερμηνεία: Αδικώτατος έστιν
Μεμασσημένην ένθεστιν θέλει
(1874)
Ερμηνεία: Αληλεσμένον είτε μεμαγμένον βίον
Κόμμαν νερόν εγέσουμουν
(1874)
Ερμηνεία: Απας εις ύδωρ μετέβαλον, δηλαδή περιρρυής ειμί ιδρώτι
Έστρωσα αίτον ξύλον
(1874)
Ερμηνεία: Αφθόνους πληγάς ενέτεινα
Αν κι ομοιάζ κι συμπεθερεάζ
(1896)
Ερμηνεία: Όμοιος του όμοιον φιλεί
Πρύμην πλώραν εκράτεσα την νεστείαν
(1874)
Ερμηνεία: Την πρώτην και την τελευταίαν εβδομάδα
Πολυτεχνίτες κ' ερημοσπίτες
(1874)
Επέταξεν το πουλίν
(1874)
Η γλώσσα κλαδία κι έσ'
(1877)
Ερμηνεία: Στρεπτή δε γλώσσα εστί βροτήν
Κα τα γυναικού
(1877)
Ερμηνεία : Μόνον γυναίκες
Του Θεού το μαθετιάτικον
(1874)
Του Θεού τ΄αρχάριον δημιούργημα
Εύρηματον έτον
(1874)
Ερμηνεία: Επί των ολίγον ηγορασμέντων
Έφτυσα τον διάβολον
(1874)
Τ' ελειγούρας το παλληκάριν
(1874)
Πομπή τοι κοπαδίων
(1874)
Όνειδος των αγελών έγινα. Ερμηνεία: Παροιμία λεγομένη υπό συσφημισθέντων
Έστραψεν τα πέταλα
(1874)
Ερμηνεία: Κωμική απέθανεν - η μεταφορά από των ίππων και των τοιούτων
Το ποδάριν εκόπεν
(1874)
Ερμηνεία: Περί λίχνων κ' φας, ότι δήλον ότι παύεται κ' εν οδοίς πορεία ανθρώπων
Τα πρώτ' ανέσπαλον
(1874)
Ερμηνεία: Επιλάθου των πρεληλυθότων
Τη τρίχας το γεφύριν
(1874)
Εύρηματον έτον
(1874)
Πουλίν γάλαν ευρηεται άτον
(1896)
Ερμηνεία: Επί άκρας ευτυχίας
Τοξώνω τηρ ράσιαν
(1874)
Ερμηνεία: Καμπυλώ
Σ' σα κοντά τα σκοινιά εν
(1874)
Ερμηνεία: Επί ασθενούς απεγνωσμένου
Τηγ γην πηγήν εποίκα
(1874)
Ερμηνεία: Πάντα κάλω (ηλίθον) κινώ
Ποπά παιδίν διαβόλ εγγόν
(1874)
Ερμηνεία: Ιερέως παις διαβόλου έγγονος
Τα πρώτα εδήβαμε
(1874)
Ερμηνεία: Προς τους έχοντας τας προτέρας τας επί ευημερίας αξιώσεις καιτοι των περιστάσεων μη συγχωρουσών
Εβράχα κ' εγένουμουν σεγκλα
(1874)
Ερμηνεία: Εγενόμουν διάβολος
Σηκωμονών κ εσ'
(1874)
Ερμηνεία: Επί των επιμακρόν καθημένων που, ως τ επαχθείν γενέσθαι
Η γλώσσα τ' ξυράφιν έκοψεν
(1874)
Ερμηνεία: Επεδείξατο σπανίαν γλώσσης ευστροφίαν
Το τεμέλιον αύτικον εν
(1874)
Ερμηνεία: Φύσει τοιουτός έσην
Θερίον θεριακωμένον
(1874)
Ερμηνεία : επί παιδίων ανυποίσων
Είδωλον
(1874)
Ερμηνεία: Επί πτων πάνυ ευειδών
Ήλιος χαροδοξιά
(1874)
Ερμηνεία: Επί ήλιου μαρμαίροντος
Σίδερον ένι
(1874)
Ερμηνεία: Υγιέστατος ρωμαλέος (επί πραγματικού) και στερεόν (επί πραγματικού)
Εγένουμουν σεγκλα
(1874)
Ερμηνεία: Διάβολος
Εγόμωναν τ' ωτίον τ'
(1874)
Πάντα κλαίει τον έρημον
(1874)
Ερμηνεία: Επί των παραπονουμένων ψευδώς επί ευδεία
Εποίκεν ξυλένιον ουρανόν
(1874)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Τη πουλί το γάλαν
(1874)
Η καρδιά μ' εκρεμάστεν
(1874)
Εστί λίαν εξησθενημένη εκ της πείνης
Εκόπαν τα σπόρα μ(ου)
(1883)
Άγονος εγενόμην