Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1001-1012 από 1012
Ο λύκον εσήβεν 'ς σά πρόγατα, (ν)αϊλί π' είσεν τό έναν
(1874)
Ο λύκος ενέπεσεν εις τά πρόβατα αίλινα τώ έχοντι τό έν. Ερμηνεία: Παροιμία λεγομένη επί πυρκαϊάς επί νόσου επιδημιακή καί εν γένει επόί κινδύνου επικειμένου, ότι μάλιστα φοβούνται οι μέν μή πάν ευπορούντες περί τής απωλείας ...
Πάντα να έτον Κερεκή, πάντα να έτον γάμος, πάντα να έμουν 'ς ση κυρούμ', να είχα και τον άντρα μ'
(1874)
Ερμηνεία: Ειθ ην αεί Κυριακή, είθ' ην αει γάμος, είθ' ην αεί εν τη του πατρός μου οικιά, έχων αυτόθι και και τον άνδρα μου. Ερμηνεία: Επί ραθύμων νυμφών
Τολ λύκον ερώτεσαν “πρόγ(γ)ατα οριάγεις;” και έκλαψεν, ερώτεσάν άτον “γιατί κλαίς” και είπεν: που εβαλέτε με και κ εφάνθα άξιος
(1874)
Ο λύκος ερωτηθείς “πρόβατα φυλάτεις;” έκλαψεν ερωτηθείς δε διατί κλαίεις είπεν “η εμή τύχη τούται το έστιν (ή που καταστάς ουκ άξιος εδείχθειν;
Τολ λύκον ερώτεσαν “πρόγ(γ)ατα οριάγεις;” και έκλαψεν, ερώτεσάν άτον “γιατί κλαίς” και είπεν: η τύχη μ' ατό εν
(1874)
Ο λύκος ερωτηθείς “πρόβατα φυλάτεις;” έκλαψεν ερωτηθείς δε διατί κλαίεις είπεν “η εμή τύχη τούται το έστιν (ή που καταστάς ουκ άξιος εδείχθειν;
Πάντα να έτον Κερεκή, πάντα να έτον γάμος, πάντα να έμουν 'ς ση κυρούμ', να είχα και τον άντρα μ'
(1874)
Ερμηνεία: Ειθ ην αεί Κυριακή, είθ' ην αει γάμος, είθ' ην αεί εν τη του πατρός μου οικιά, έχων αυτόθι και και τον άνδρα μου. Ερμηνεία: Επί ραθύμων νυμφών
Για τ' ατήν την Ελενίτσαν, για τ' ατήν αντρώς κ ευρέθεν και καρσάν κ' επελεκέθεν
(1874)
Για τ' ατήν την Ελενίτσαν, για τ' ατήν αντρώς κ ευρέθεν και καρσάν κ' επελεκέθεν= Υπέρ της Ελένης ταύτης, υπέρ αυτη΄ς ανήρ ου κ' ανευρέθη, πυδέ γαυλός επελεκήθη. Ερμ. Επί των αποτυγχανόντων αεί ζέσεως. Σημ. Καρσάν= Λέξις ...
Ο Μάρτης ας τ' αφήν τα μαρτέσια τ, η σεράδη πάλ' γένταν με τ' αιγίδια
(1874)
Ο Μάρτιος αν παραιτηθή των ιδιωμάτων αυτού και αι χήραι δύνανται στέργειν τους αιγιδίους. Ερμηνεία: Παροιμία δηλούσα ότι χαλεπώς παραιτείται τις των αυτού. Σημείωση: Το δεύτερον κώλον της παροιμίας ίσως σημαίνη ότι συζώντες ...
Το σήμερον τήγ χολή σ αφς ς σόμ πιρνόν και την δουλειά σ' μή αφίνης 'ς σόμ περνόν
(1874)
Το σήμερνον τήγ χολή σ αφς, προφ αψ, σόμ... και το σημερνον την δουλειά ... = Του μέν σήμερον θυμόν υπέρθου ες αύριον, το δέ σημερινόν έργον μή αναβάλης αύριο. Ερμηνεία: Π. Παραινούσα επέχειν μέν τον θυμόν, μή προϊέναι δέ ...
Το καμέλιν ερώτησαν γιατί η γούλα σ' εν ζαρόν; και είπεν “και ποίον μέρος του κορμί μ' εν ίσον;
(1874)
Δηλαδή ερωτηθείσα η κάμηλος διατί σοι σκολιός ο τράχηλος απεκρίνατο τι δε μοι του σώματος ίσον. Ερμηνεία: Επί των ουχί ένα αλλά πλείστα ελαττώματα εχόντων
Κουφόν καμπάνα κι' αν χτυπάς τυφλόν κι' αν διαρμενεύης και μεθυσμένον αν κερνάς του κάκου τα γυρεύεις
(1874)
Προς κουφόν καί αν κώδωνα κρούης, άφρονα καί αν παραινής καί μεθύοντι οίνον προσφέρων, ουδέν προύργου ποιείς. Σημείωση: Παραπλήσια τα εν Χιτοπαδάσα ή Πάντσα Τάντρα (των υπό Δημητρίου Γαλανού μεταφρασθέντων Ινδικών τομ. ...
Εμέν μάννα κ' εγέννησεν, εμέν κύρης κ' εποίκεν εμέν κορώνα ξέρασεν απάν ΄ς το μεσοστράτιν έσειξεν το φτερόλιν άτη κ εμέν εκαταρέθεν να μη χαρής να μη χαρής να μη καλόν ελέπης.Εμέ μήτηρ ούκ έτεκεν, εμέ πατήρ ούκ εγέννωσεν εμέ κορώνη εξήμεσεν από μέσης της οδού. Έσεισαι την αυτής πτέρυγα και κατηρασατό μου “Μη χαίροις, μη χαίροις, μη αγαθόν ιδής”
(1874)
Ερμηνεία: Επί των αεί δυστυχούντων