Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1-100 από 1012
Βοσκίζω τ' ομμάτια μ'
(1874)
Ερμηνεία: Επί των τεθεωμένων λάγνης
Απάν ς σα πουδαρομύτια τ πορπατεί
(1874)
Ερμηνεία: Επί άκρων των ποδών βαδίζει...
Ερμηνεία: Επί των ακκιζομένων - “άκροις ταρσοίς” Ανακρ. Η'4...
Ερμηνεία: Επί των ακκιζομένων - “άκροις ταρσοίς” Ανακρ. Η'4...
Άμον ντ ελάλεσεν ο κολογκυθάς οφέτος λαμπράν κ' έχομεν
(1874)
Ως ελάλησεν η κολοκύνθα εφέτος ουκ έχομεν Πάσχα
Καλομάννα ποπαδία βάλλωσε 'ς σήμ σκαμπαβίαν
(1874)
Ερμηνεία: Τήθη ιερέως γύναι, τίθεμαι ν τη λέμβω (τ.ε. Εν τω φερέτρω)
Ο κεχαγιάς αγαπά με. Και ντο λέγ'τσε; Λέλι μ μερ έσνε;
(1874)
Ο δήμαρχος αγαπά με. Και τι σοι λέγει; Αιδοιόν μου που ήσθα;
Σ΄ σ αποσεσμένα τα λάχανα εγύριξεν
(1886)
Ερμηνεία : Επί αρχαίας φάτνης. Επί των απολαύσεως τινος εκπεσόντνω των πάλιν δε ιες αυτών επανελθόντων. Σουιδ. Ζηνοβ. 111, 50, Ολίγω διαφόρως παρ. Αρσεν. Σελ. 219. Αλλ ημίν παρά τούτους παρ. Δοκεί δηλούν των ακουσία έκπτωσιν, ...
Τ' εκεινόν το κεφάλ να δεν κ' εξέρ και πάει η σογ γάμον να δεν τσι νύφες
(1896)
Ερμηνεία: Επί των αναρμοδίως επεμβαινόντων που
Εσέν, κορτσόπο μ' λέγ ατο, εσύ νυφίτσ' άκουν α
(1874)
Σοι κόρη λέγω τούτο, συ δε νύμφη άκουσον
Άλλος κλάν κί άλλος παίρ την χάριν
(1874)
Άλλος πέρδεται, άλλος δ' αμείβεται
Ελιγώθα ας σογ γέλον
(1874)
Επέθανον εκ του γέλωτος
Ας σήμ πείναν εμαγκρανιασα
(1874)
Ερμηνεία: Εμαράνθην
Μακρέα μαλλιά και νους κουτός
(1896)
Ερμηνεία: Επί γυναικός άφρονος
Ασεραντάριστος εθαρρείς
(1877)
Ωσάν νήπιον προς τους ποιούντας έργα νηπιακά
Λογαριασμός αγγασμός
(1874)
Η διεκπεραίωσις (εκρεμών) λογαριασμών αγία
Αι σον Άδην κάκαλα γυρεύει
(1874)
Από του Άδου πόσθην αιτεί. Ερμ. Επί των αδυνάτους αιτήσεις ποιουμένων
Ας σο μυτίμ μ έρθεν
(1874)
Εξήλθε των ρινών μου
Ας σογ κοντόν τον άνθρωπον να φογάσαι, όσο εν απάν τη γης, άλλο τόσον εν κι αφ' κάτ' η γης
(1874)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Εσήν τη γην εσήβα
(1874)
Κατά της γης κατέδυν
Όποιος ολιγωρεί ν' αρχοντύνη συγερά την εφτωσίαν
(1874)
Ο σπεύδων πλουτείν συγγκράσκει τη πενία (ή πτωχεία)
Το χέρι σ' έβαλες ς σο μελοκούτιν
(1874)
Την χείραν ενέβαλον εις κυτίον μέλιτος
Τα γένεια τ' στη χαμελέτεν έσπρυσαν
(1896)
Ερμηνεία: Επί γέροντος ουδεμίαν ικανότητα και εμπειρία έχοντος
Ας σο χαλκόν ατς αφκά μυμύιας διαβαίνουνε υπό την χύτραν αυτής μυίαι διέρχονται
(1874)
Ερμηνεία: Επί των αμελών και οκνηρών γυναικών, αίτινες τιθέμεναι την χύτραν εγκαταλείπουσι του δε πυρός σβυσθέντος μυίαι διέρχονται υπ' αυτήν
Ας σο στούδιμ μ'΄εν ντο κι' αγαπεύουμαι
(1874)
Εκ του οστού μου το μη αγαπάσθαί με
Μη κλαις κεφάλιν ντ έπαθες, κλάψον ντο θια παθάνης
(1874)
Μη κλαίε εξ' οις έπαθες, κλαίαι εφ' οις πείσει
Ας σο μυτίν κι πιάσκεται
(1874)
Ουκ αίν νίψατο τις αυτόν της ρινός
Αντ είσεν κι ο φτειριαρίτους
(1874)
Δηλαδή τουτί και ο φθειριών τ.έ. ο πτωχός είχεν. Ερμηνεία: Παροιμίαν ην λέγει πένητας περί πράγματος αυτού, μάλιστα δ' όταν χρήται τις αυτώ κακώς
Ας σον ουρανόν ντ' εγύρευα s σηγ γην ευρέθην
(1874)
Ότι τον ουρανόν (ή θεόν) κ'τούμην, τούτο επί γης εύρον. Ερμ. Επί ευτυχίας ευκτής μεν αλλ' απροσδόκιτή του
Ας σον Θεόν ντ' εγύρευα s σηγ γην ευρέθην
(1874)
Ότι τον ουρανόν (ή θεόν) κ'τούμην, τούτο επί γης εύρον. Ερμ. Επί ευτυχίας ευκτής μεν αλλ' απροσδόκιτή του
Ίντσαν τρέχ σσην αρχοντίαν, συερά την εφτωχίαν
(1886)
Επί ανθρώπου ριψοκινδύνως αναλαμβανόντος επικερδή επιχείρησιν και κινδυνεύοντος ν' απολέση παν ό,τι έχει
Ας σο σιγηλόν το ποτάμιν να φογάσαι
(1874)
Σιγηλόν ή σιγηρόν. Τον γαλήνιον ποταμόν φοβού
Ας σο ράμμαν ς 'σο βελόνιν
(1874)
Από της κλωστής μέχρι της βελόνης. Ερμηνεία: Σημαίνουσα λεπτομερής επί λεπτού
Απάν ώτ με αστράφτ και μη βρόντος
(1896)
Ερμηνεία: Επί αντικειμένου λίαν προσφιλούς
Ο λεϊλεάκον το στούδ ξαμόν κ' επεκώ βουκούται άτο
(1896)
Ερμηνεία: Παντός επιχειρήματος δέον να προηγήται ωρίμος σκέψις
Οπόταν ποις με κι αρρωστώ, τ' αρρωστικά σ κι θέλω
(1874)
Όταν παραίτιος γένη της αρρωστίας μου, ουκ αποδέχομαι την νοσηλείαν σου.
Κι γαμώ και τημ μάνναν αχτί
(1874)
Τομ ποπάν ερώσεσαν “μωρόν ιξέρεις και φωτίζεις;” Κ' εκείνος είπεν “Κι γαμώ και τημ μάνναν αχτί = Ιερείς ερωτηθείς ει οίδε βαπτίζειν νήπιον, απεκρίνατο “ουκ αν αυτήν και διακροτήσαι μι”
Ας σον ουρανόν [Θεόν] ντ' εγύρευα σ' σηγ γήν ευρέθην
(1874)
Ερμηνεία: Ότι τον ουρανόν [ή Θεόν] ήβρημην, του το επί γής εύρον
Η μάννα εν γλυκίν κρασίν έμνοσιον παξιμάντιν που πίνει άτο ξα κι μεθά που τρώγει α κι χορτάζει
(1874)
Η μήτηρ γλυκή έστιν οίνος, ηδίς διπυρίτης άρτος ο πίνων ο πίνων αυτού ουδόλως μεθύει, ο τρώγων ου κορέννυται
Το καλόν ντ' εποίκες με εις σο μυτίμ μ' έγκες ατό
(1874)
Το καλόν (την ευεργεσίαν) ην εποίησας με, των ρινών μου εξήνεγκες (εξέβαλες). Ερμηνεία: Επί των μικρά μεν ωφελησάντων μείζω δε βλαψάντων
Εγώ ντ΄είχα επούλησα και άλλα ΄κι αγοράζω
(1874)
Εγώ α είχον επώλησα και άλλα ουκ αγοράζω
Οπόταν ποις με κι αρρωστώ, τ' αρρωστικά σ κι θέλω
(1874)
Όταν παραίτιος γένη της αρρωστίας μου, ουκ αποδέχομαι την νοσηλείαν σου.
Εγδίν πελεκεί
(1874)
Ερμηνεία: Ου φροντίς Ιπποκλείδη
Άλλαγα κι απήλλαγα
(1874)
Ερμηνεία: Εν συνεχεί αλλαγή
Εκάλεσάν σε
(1874)
Ήλθες ως αν ει προσκεκλημένος
Χαλκά κενώνει
(1874)
Χύτρας (λέβητας) εκκενοί
Γαρασαρώτικον κατσίν
(1874)
Νικοπολίτα μέτωπον
Λαλάσ' λαλάσ', έναν κομμάτιν λαβάσ'
(1874)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Λα κνηκάτον κ' εν
(1874)
Είθε μη κνηκόν (δηλαδή εξίτηλον) είη
Τηγ κανόνες σ σύρεις
(1874)
Την προσήκουσαν σοι ποινήν υφίστασαι
Γαρασαρώτικον μέτωπον
(1874)
Αττικόν βλέπεις
Τα κατά Λουκάν
(1874)
Συνοδεύεται από κείμενο ....
Τ' αγίας Κερεκής τ' άψιμον
(1874)
Της Αγίας Κυριακής το πυρ. Ερμηνεία: Επί κακοτρόπων και δυστρόπων παιδίων
Λάγγα λάγγα πορπατεί
(1874)
Ερμηνεία: Άεργος
Άμον πετρίτσα πορπατεί
(1874)
Ως πυργίτης (;) βαδίζει
Όλοι σκατον είν'
(1874)
Θα φτειάγω σε ξυλένιον ουρανόν
(1874)
Ερμηνεία: Αποκτενώ σε
Επήρε το κάστρο
(1874)
Ερμηνεία: Επί νεονύμφου, διεκόρευσε των νεόνυμφον
Ο λαός εβρόχωσεν
(1874)
Εβρόχωσαν
Τέλεια κακά
(1874)
Ερμηνεία: Λίαν ασθενής βαρέως νοσών
Ρωθώνη κ' επόμενεν
(1874)
Ερμηνεία: Ουδέ ρώθων υπελήφθη
Ροκώνω
(1874)
Ερμηνεία: ίσταμαι εξεστηκώς (ως ρόκα δηλαδή)
Άκαματργαν νύφεν έχω κι άκαματργας θυγατέραν
(1874)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Άμον παγούριν πορπατεί
(1874)
Δηλαδή ως καρκίνος πορεύεται, Ερμηνεία: Επί των βραδυπόρων
Κλαίει το καντάρ
(1877)
Ζυαιστέρ
Μοιραστής κομπωτής
(1877)
Ερμηνεία: Ο διανέμων πάντοτε αφήνει εις εαυτόν του περισσότερον μερίδιον
Αγράμπουλον κοκκίμηλον
(1874)
Εκοιμέθεν η καντήλα
(1874)
Αρχαία: Κοιμίσα λύχνον
Άμον παγούριν πορπαιτεί
(1874)
Ερμηνεία: Επί βραδυπόρων και βραδυκινήτων
Είμαι θρέμμαν κι αναθρεμμαν τη
(1874)
Πόλεως δείνα
Σκυλοπρόσωπος
(1874)
Ερμηνεία: Ο δυσειδής
Η εννέα τσουρμενέα
(1874)
Ο εννέα κακός λυγνός
Εσκάτωσα μ' άτο
(1874)
Ερμηνεία: Έρχομαι εις ρήξιν προς τινα
Σανίδιν εγένουμουν
(1874)
Ερμηνεία: Κάτισχνος
Άσκεμον πεσείον έσει
(1874)
Ερμηνεία: Ανησύχως κοιμάται, συνεχώς μεταστρεφόμενος
Ακουjαριν εγενόμουν οσογ κόσμον
(1874)
Ακουστός επί δυσφημία ή δυστυχία παρά τους ανθρώπους εγενόμην
Το κεφάλι μ εγέντον ζαμνίν
(1874)
Ερμηνεία: Καιρούμαι τυφούμαι
Ζωγραφιά εν
(1874)
Ερμηνεία: Επί των παν ευειδών
Γλείφτει τα δάχτυλά τ'
(1874)
Λείχει τα δάκτυλα
Απελέκητος εν
(1874)
Άξεστος εστίν. Ερμηνεία: Επ΄θ αναγώγων και αγροίκων
Εσό πινακίδιν κρατώ
(1874)
Ερμηνεία: Εισέ τι συλλαβισμόν διδάσκομαι
Πρασόφυλλον πρασόφυλλον
(1874)
Ερμηνεία: Επί της κατ' ολίγον προχωρούσης εργασίας
Έβαλα 'ς σο χύλωμαν παιδίν
(1874)
Ερμηνεία: Έσπειρα τέκνον
Αχωνάριν ομοιάζει
(1874)
Ερμηνεία: Χωνευτηρίω έοικεν, επί αδηφάγων
Η σποτάλα τ εσκώθεν
(1874)
Καματερόν μελασσίδιν
(1874)
Ερμηνεία: Επί των φιλεργών
Επαρούρου το μυτί σ
(1874)
Δηλαδή απομίτ του
Εκόπεν (ελύγεν) η καρδιά μ
(1874)
Ερμηνεία: Εξεπλάγην, ετρόμαξα
Ντό καρδίαν έγεις
(1874)
Σκληρός
Ξέρω τινάν έχω τον άιον
(1896)
Ερμηνεία: Επί άνωφελεί και ιδιοτρόπων
Άμον ντ' ομοιάζεις λειφτά έγεις ατά
(1874)
Εξυπακούεται τα μυαλά
Το λιαγγιόνι σ' λειφτόν εν
(1874)
Ερμηνεία: Βλακώδης ει
Η οκνία μαυροπροσωπία
(1874)
Η οκνηρία αισχυντή (πρόξενος αισχύνης)
Από ρωγί γάλαν
(1874)
Το άρτι αλμεχθέν