Αναζήτηση
Αποτελέσματα 141-150 από 279
Να χάται το Κάν' ντο κ' εέντον κι όσον το Βαρετόν
(1931)
Να χαθή το Κάνι που δεν έγινε κ' ίσαμε το Βαρετόν
Σ σο ξένον τ' άολγον πη καβαλλ'κεύ' ογλήγορα κατηβαίν'
(1931)
Όποιος καβαλλικεύει σε ξένο άλογο γλήγορα κατεβαίνει
Χωρίς να παίρ' έξαμον κόφτ' και ράφτ'
(1931)
Χωρίς να πάρη μέτρα κόβει και ράβει
Το ξένον τ' άλογον πη καβαλλ'κεύ' αγλήγορα κατηβαίν'
(1931)
Όποιος καβαλλικεύση το ξένο άλογο γλήγορα κατεβαίνει
Πή κι θέλ' να φιλή με ερωτά με το μάγ'λοσ' πούκαικα έν';
(1931)
Όποιος δε θέλει να με φιλήση με ρωτά που κοντά είναι το μάγουλό σου;
Πή ΄κ έχ΄ αναλλάζ΄
(1931)
Όποιος δεν έχει βάζει τα γιορτινά του
Σ ση θάλασσαν καικά πα αν κάθεσαι, όσον το παρακείται σε
(1931)
Και κοντά 'ς τη θάλασσα αν κάθεσαι, όσο σου χρειάζεται, Χαλδ. Ιδέ 153
Σ' ση γεράν απάν' φουσκαλίδαν
(1931)
Απάνω 'ς την πληγή φούσκα
Να μέσ' να άκραν
(1931)
Ερμηνεία: Μήτε μέση μήτε άκρη (Σάντ.Χαλδ.) Επί πράγματος ασυνήθους
Τ΄αδέλφα νταν χωρίουνταν, ο ήλον πα ματούται, μουδέ ο ήλον μοναχόν τη ήλ η μάννα πάλι
(1931)
Όταν χωρίσουν τ΄αδέρφια κι ο ήλιος ματώνεται, μήτε ο ήλιος μοναχός, μα και η μάννα του ήλιου. Χαλδ. Ο αποχωρισμός των αδελφών εκ της κοινής πατρικής στέγης είναι αναγκαίον κακόν