Αναζήτηση
Αποτελέσματα 2001-2100 από 10037
Άσπαρτο κι αγέννητο, τ' όνομά του Γιάννης
(1879)
Εκ αννεάρητων
Αρρωστικό σε ζητώ
(1888)
Λέγεται ειρωνικώς προς εκείνον τον οποίον αηδιάζει τις. Αρρωστικό = αναρρωτήριος τροφή, την οποίαν ζητεί ο άρρωστος αναλόγως της διαθέσεώς του
Άσπρο είν' και το χιόνι, αλλά το κατουρούν η γάταις
(1910)
Διά τας καυχωμένας επί λευκότητι του δέρματος γυναίκας
Ο ατζαμής κι ο παλαβός είναι ένα πράμα
(1910)
Του ενός λείπει η πείρα και του άλλου ο νούς
Έβαλε τ' άσπρα του στο διάφορο
(1910)
Τα ετόκισεν
Πολλοί νεκροί που κάθονται στ' αρρώστου το κεφάλι
(1940)
Το λεν όταν πεθάνη κάποιος που περίμενε να πεθάνη άλλος που ήταν άρρωστος
Ήρπαξεν απού 'ρπαξε, σουβλί, σουβλί, σουβλόριζα
(1917)
Επί την λίαν αρπαγήν
Άλλοι τρώσιν το λαρτίν τζι άλλοι βρίσκουν την ορκήν
(1956)
Τα σφάλματα ωρισμένων τα πληρώνουν άλλοι
Η όρνιθα πίνε' νερό κι βλέπ' στον ουρανό
(1938)
Για παραδειγματισμό ευσεβείας κι ευγνωμοσύνη
Καί εμπρός βαθύ καί πίσω ρεύμα
(1916)
Εις τούς πίπτοντας εις δύο δεινά, καί από τόν φόβον διστάζουν ποίον πρώτον νά αποφύγουν
Έει μεγάλ' αρχίδια
(1956)
Είναι οικονομικώς ή πολιτικώς ισχυρός
Άσπρο χαρτί, μαύρα γράμματα
(1941)
Επί των αγνοούντων το περιεχόμενον δικαστικής αποφάσεως
Τουδωσε τα παπουτσια στο χέρι
(1971)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Πως πάν οι στραβοί στον Άδη; Σαν τους ραφτιάδες στην κάδη
(1927)
Όταν ο είσ ακολουθεί τον κατήφορον που πήρε ο άλλος.Γιατί οι ραφτιάδες κάποια πάγαναν στην κάδη να βγάλουν κάποιον που έπεσε μέσα. Ένας ένας που πήγαινε να βγάλη τον άλλον έπεφτε μέσα και πνιγόταν στο μούστο
Καλό τ' αστρικό τ'
(1956)
Για ένα τυχερό, που ότι και να κάνη επιτυγχάνει
Αν έχ' ο σκύλλος 'σπίτι, έχει κι' ατσίγκανος προφήτη
(1896)
Επί απίστων
Όριον έδωσε και πάρ' Αλέξανδρος
Ερμηνεία: Επί παντός κακήν κακής απολλυμένου
Να σε φυλάει ο Θεός από νέο άρχοντα
(1965)
Λέγεται για τους νεόπλουτους
Τοιούτος έπρεπεν ημίν αρχιερεύς!
(1910)
Κακή εκλογή
Φτεί η μάνα, γλύφ' του πιδί
(1923)
Δηλαδή τούτην αγάπη έχουν αυτοί
Πολλά μεγάλους τσι κόβγεις τσι τσούκους
(1938)
Λες πολλά ψέματα
Δικό μας το παιδί δικό μας και το παπούτσι
Ερμηνεία: Επί των θωρούντων τα ελαττώματα των οικείων μικρού λόγου άξια
Με όλα τ' αγκάθια μάλλωνε κι από τη τσουκνίδες λείπε
Ερμηνεία: Επί των οφειλόντων ν' αποφεύγωσι τους κακούς συντρόφους
Τον Μάρτη μιά και δυό και τον Απρίλη δέκα
(1956)
Ερμηνεία: Να βρέξη τον Μάρτη λίγο και πολύ τον Απρίλη, που είναι για την γεωργία κάθε κόμπος βροχής και φλουρί
Άσπρορ ρούχον, πρόσωπο της πουτάνας
(1940)
Ερμηνεία: Το λευκού χρώματος ύφασμα κηλιδώνεται αμέσως
Αυτός είναι ασκή φουσκωμένο
(1910)
Αμμαρτίας
Κι' έχω δόντια για τα σύκα;
(1876)
Νιτσός κι νισσός του ίδιου είναι
(1927)
Ερμηνεία: Τι Γιάννης τι Γιαννάκης
Αχαμνέ μου κι ασχημέ μου τι θα πρωτοφάμε βράδι
(1938)
Με το γνωμικό αυτό παρηγορούνται όσες έχουν άντρες άσχημους και πορεύουν καλά και κατηγορούν τις άλλες που έτυχε νάχουν όμορφο άντρα αλλά να δυστυχούν
Κατά σένα φφούρνομ και τα παξιμάδια σου = Tel maitre tel valet
(1895)
Σημείωση: Παρεμφερής: Κατά τον Μαστρογιάννην κλπ.
Άλλα κι άλλα τα μεγαλα
(1941)
Λέγεται εις τους κατηγορούντας διά μηδαμινά παραπτώματά τους άλλους ενώ οι ίδιοι κάμνουν τα χειρότερα. 45, 120
Αν δεν είναι νωπόν, ας είναι και παστωμένον
(1916)
Εις εκείνους οπου δέχονται και τα δευτερεία
Αντζελοείδε
(1940)
Πιστεύεται ότι οι σπασμοί που καταλαμβάνουσι τους ασθενείς προέρχονται από τον φόβον τους αντικρύζοντας τον άγγελον θανάτου. Λέγεται προς έκφρασιν υπερβολικού φόβου
Άσπειρτα κι αφύτρωτα κι' απρασινολόγητα
(1936)
Περί απιθάνων και αβεβαίων πραγμάτων
Το πονηρό πουλλί κι απ' τα δυό ποδάρια πιάνεται
(1922)
Ερμηνεία: Επί των ευφυών, οίτινες εμπίπτουσι πολλάκις εις παγίδας
Συ προγελάς εφτά κι εσέναν τριανταεφτά
(1922)
Ερμηνεία: Επί των χλευαζόντων άλλους καιπερ αυτών αξίων χλεύης όντων πολλών
Σαράντα τ' άλογο κι εξήντα το σαμάρι
(1922)
Ερμηνεία: Επί των αγροίκων και ευτελών, οίτινες τύχη επλουτίσθησαν αίφνης και περικοσμούνται λαμπράς, αναρμόστης όμως εις την όλην αγροίκον υπόστασιν αυτών
Σύρτα, φέρτα
(1917)
Σύρε κυτά, φέρε κυτά
Η ζημία εδώ κι' ο τσάκαλος στο χωριό
Διότι το τσακάλι κάμνει την ζημίαν επιτηδειότατα, χωρίς ν' αφήνη ίχνη της διαβάσεώς του
Τί συρτά – φέρτα εν αυτά;
Τι γυρολογάς δηλαδή τι άσκοπα και μάταια;
Απόθανε να σ' αγαπώ και ζιέ να μη σε θέλω
(1929)
Ως συμπλήρωμα αναγράφεται το εξής δίστιχον, όπερ πραγράφω χωριστά εις άλλη παροιμία : Δεν μ΄ έχανες να μη πονής, μα να με χάσης και να δης
Που βρίσκει και βολεύγεται, τύφλα dου που παdρεύγεται
(1963)
Λέγεται κυρίως για τον άγαμο σε περίπτωση, που έχει σχέσεις με μια γυναίκα, αλλά και σε κάθε περίπτωση ικανοποιήσεως μιας αναγκης χωρίς Δεσμευση, χωρίς ευθύνες
Έχει κι' ο κόρακας γενιά κι' η αχελώνη (γ)ένεια
(1893)
Επί ασήμων
Δείρε το(ν) καλό να γίνη καλύτερος, δείρε το(ν) κακό να γίνη χειρότερος
(1917)
Οι μεν φύσει αγαθοί τιμωρούμενοι δια την πράξιν των διορθούνται, οι δε φύσει φαύλει τιμωρούμενοι εξαγριούνται περισσότερον
Οι πεθαμένοι με τους απεθαμένους
(1917)
Ερμηνεία: Λέγεται, ίνα παύση η ομιλία περί των τεθνεώτων
Για ζούμε για πεθαίνομε για σ' άλλον τόπο πούμε
(1877)
Ερμηνεία: Επί υποθέσεων μακροποροθέσμων, έχει την πηγή της εξ' άσματος, ου η αρχή: για φάτε, πιείτε, βρε παιδιά, χαρήτε να χαρούμε, τούτον τον χρόνον τον καλόν, τ' άλλον ο Θεός το ξέρει για ζούμε
Όλη μέρα σουροκάλι και το βράδυ μαϊστράλι
(1952)
Μαϊστράλι (ιταλική) = ΒΔ άνεμος. Αυτοί οι δύο καιροί επικρατουνε συνήθως το καλοκαιρι
Που σηκωθή με το θυμό με τη ζημιά καθίζει
(1893)
Περί των οξύθυμων
Έχει τέχνη το ρεπάνι, κάθε τόπος δε το κάνει
(1959)
Για το κάθε τι χρειάζεται προσπάθεια και επιτηδειότης
Είδα και πολλούς σπανούς μ' είχαν κάπου κάπου τρίχα
(1895)
Ερμηνεία: Προς αναιδεστάτους
Όποιος πλερώση εμπροστά, δυό φορές τρώει
(1892)
Ερμηνεία: Καθόσον ακολούθως ο λαβών τά χρήματα και ών ασυνείδητος και το πράγμα δυσκολεύεται να δώση και τά χρήματα να επιστρέψη
Εδάγκασε την πίττα και ηύρε τον άμμο
(1917)
Εννοεί εις την πίττα
Όπως τον εύρισκε τον καιρό έτσι τον αρμένιζε
(1936)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Του γέρου σκόνταμα του χάρου μήνυμα
Ερμηνεία: Η ελάχιστη αιτία εις του γέροντας είναι επικίνδυνος