Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1801-1900 από 10037
Στο οφίδ' και ορφάν' καλό μην κάμνης διότι θα σε δαγκώσουν αργότερα
(1962)
Οφίδ' = φίδι
Όταν ακούση ο κερατάς τη γλύκαν του κεράτου, μέλι και γάλα γένεται με τη νοικοκυρά του
Ερμηνεία: Δια τους συνηθίσαντας εις τα από της εκπορνεύσεως των ιδίων συζύγων ωφελήματα
Του βλάχου, αν δεν του πάρουν το σκιάδι δεν πληρώνει το κουμέρκι
Δια της παροιμίας ταύτης κατακρίνεται ως αγροίκος και απολίτευτος ο δι' αναγκαστικής εκτελέσεως εξαναγκαζόμενος εκ εκπλήρωσιν των υποχρεώσεων αυτού.
Εκατήβα ας σό γάϊδιαρον κ' εκαβάλκεψα άλεγον
Απ' όνου καταβάς εφ' ίππον ανέβην. Ερμηνεία: Από βραδυσκελών όνων ίππους. Επί των από των ευτελών είς μείζονα μεταπηδόντων ή επί των αφιωθέντων κρείττονος ή τέως ευτελεστέρας τύχης. Ο Αρσεν λέγει “απ' όνων εφ' ίππους”
Πότε πίττα και φλασκί, πότε πίττα μοναχή
(1922)
Ερμηνεία: Επί της ασταθείας της τύχης
Αρσού[ζ]ης επέθανεν κι κώλος ατ ακόμη μαστίχαν εμαίσενεν
Ερμηνεία: Του αναιδούς και αποθανόντος ο πρωκτός έτι μαστίχην εμάδα
Από που ως που η αχλάδα θενα μοιάση τ' απιδιού;
(1885)
Ερμηνεία: Είσαι κατώτερός μου, δεν πρέπει να θεωρείσαι ίσος μου, δεν πρέπει να αναμειγνύεσαι εις το δεινα πράγμα
Κάθ' αρνί από το ποδαράκι του
(1938)
Ερμηνεία: Καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του
Το κρασόβρεμα το γέρο, το λιανολίθαρο τον τοίχο
(1907)
Στηρίζει
Αν όλοι φορούν κόκκινα ποιος θα φυλάη τ' άλογα;
Ερμηνεία: Επί των επιτιμώντων τους υποδεεστέρους, όταν ετοιμάζωνται προς διασκέδασιν
Και κλέπτης κι απανώτερος
(1889)
Ερμηνεία: Επί των διαμαρτυρομένων ότι ηδικήθισαν εν ω εκείνοι είναι οι δράσται
Όπ' γιννθή καμπούρς σα πιθάν θα σασ
Ερμηνεία: “Επί των εκ φύσεως εχόντων ελατώματα αδιόρθωτα”
Που τάβρ', ας τα κλαίη
(1963)
Σημαίνει αδιαφορία
Εγώ λέγω καλημέρα, κ' ικείνο, σπέρνω πολλά (φασόλια)
(1938)
Ερμηνεία: Επί των λεγόντων άλλα αντί άλλων
Κάθε πετεινός 'ς τη κοπριά του κουκκουρίζει
(1894)
Ερμηνεία: Πας τις τη πατρίδι αυτού αρέσκεται
Αν αρτυθώ, να φάω αρνί
(1938)
Αν κάμω καμμιά πράξη, είτε καλή, είτε κακή ναν' τουλάχιστον μεγάλη
Διές τη μάννα πάρ' τη κόρη
(1890)
Σαν της παλαβής τα μαλλιά
(1922)
Φύρδην μείγδην
Η ζάντρα κοζάντρα
(1876)
Ιστορ. εν Ρωσσία η ες αύριον αναβολή των εν τοις πράγμ. παροιμιώδης – Ξένος τις αγανακτήσας εφόνευσε τον αεί επαναλαμβάνοντα το “κοζαύρα” λεγών: Εφόνευσα την κοζάντραν”
Ούτε μιλώ ούτε λαλώ για να καλοπαντρευτώ
(1889)
Ερμηνεία: Επί των υποκρινομένων φρόνησιν προς επιτυχίαν του σκοπού των
Κλαίς τονε τον αρφανό κι ας είν' και με τα ένια
(1925)
Αρφανό = ορφαν
Έκατσ' η πομπή 'ςτο διάβα και γελάει με τσου διαβάτες
(1917)
Δια γελοίον περιπαίζοντα τους άλλους
Τα βόλια κάνουν τις δουλειές
(1876)
Που λεν κι οι Χιώτες διαβόντρου γυιέ! Χρήματα ψυχή πέζεται δελοίσι βροτοίσι. Ησίοδος
Αυτά ναν τα ειπής στη χούρχουρη του μύλου
(1918)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Το πείσμα κάνει πρήσμα
(1893)
Τον κύτταξ από την κορφή ως τα νύχια
(1907)
Παρατηρητικά
Τι αδιάζισι τόσου καράρ θαν παπαδιά
(1892)
Ερμηνεία: Εύρηται αστεϊσμού χάριν η φράσις
Μαύρη ρόγα μαύρη κάππα
(1889)
Ο ποντικός με κόπο κόβει πολλά σχοινιά
(1889)
Ερμηνεία: Επί των δι' υπομονείς μεγάλα καντορθούντων
Ακόμα δεν καβαλλίκεψε τα ποδάρια του τάραξε
(1915)
Ερμηνεία: Εις την γένεσιν της παροιμίας ταύτης αφορμήν έδωκε τις ο οποίος πριν αγοράση ίππον και ιππεύση εκίνει τους πόδας ως έχων αυτούς εις τους αναβολείς
Οι πεθαμένοι πάνε με τους πεθαμένους και οι ζωντανοί με τους ζωντανούς
Ερμηνεία: Αφέτε τους νεκρούς θάπτειν τοις εαυτών νεκρούς
Μιλήσανε του ευγενή τσ' απηλοήθη πούειχε
(1914)
Δηλαδή η ισχύς του πλούσιου
Η νύφη μας πότε καματέρεψε; Το Σάββατο το βράδυ
(1894)
Ερμηνεία: Επί οκνηρών
Κύργια φύλαγι
Κύριε φύλαττε
Πριν να μάθη ν' αρκουδίση θέλει να κουστιβιρίξη
κουστιβιρίξη = να τρέξει
Ατσονdου μη νοίζεσαι το κρύο 'α σε πάρει ταρνά
(1951)
Τόσο μην ανοίγεσαι το κρύο θα σε πάρει γλήγορα
Ο Μάρτης ο γδάρτης, κι' ο παλουκοκάφτης
(1963)
Ερμηνεία: Ο Μάρτης κάνει δριμύ κρύο
Κί' έχω δόντια γιά το μέλι;
(1889)
Ερμηνεία: επί των κατα βρισκόντων το τυχόν και προσποιουμένων αποχών
Όποιος μπιστεύγεται τον κώλον του, χέζει το βρακίν του
(1949)
Qui culo suo fidit bracas concacat
Εδώ βαθιά εκεί βαθιά πού νά πέσω νά πλιγού
(1902)
Ερμηνεία: μεταξύ Σκύλλης καί Χαρύβδειος
Ου Θιός να σι φυλάη απου κινούριου μπακάλ' κι' απου παλιά πτάνα
Ερμηνεία: Επί των παντοπωλών και πορνών δια την απληστίαν των
Θκότ' ψουμί τρώει, ξένουν γκαϊλέ τραβάει
(1953)
Όταν ενδιαφέρεται περισσότερον δια τας ξένας υποθέσεις
Ου καβαλλάρς του πιζό δε τουν πιστεύ'
(1911)
Οι ευδαίμονες δεν πιστεύουσι τα δεινοπαθήματα των δυστυχών
Ο διάολος έχει πολλά ποδιά
(1873)
Εσήν τη γην εσήβα
(1874)
Κατά της γης κατέδυν
Σαν του πουλιού τη γλώσσα
(1924)
Ισχνός, αδυνατος, μικρός. Το κριθάρι είναι σαν του πουλιού τη γλώσσα
Γένεια γένεια τρων τα ψάρια και γένεια δεν τα βλέπουν τέλεια
(1889)
Ερμηνεία: “Επί των πλουσίων των απολαμβανόντων ότι αν θέλουσι και επί των στερουμένων των μεγαλυτέρων αγαθών”
Δικό μας είν' και το παννί κι η κόρη που το φαίνει
(1889)
Επί των καυχωμένων δια τα εαυτών
Είδα γω πουλλοί σπανοί, είχαν τρίχα κι μαλλί
(1906)
Ερμηνεία: Επί των εις υπερβολικόν βαθμόν εχόντων τι
Ήντσαν τρέχ' 'ς σήν αρχοντίαν συερά την εφτωχίαν
(1929)
Όποιος τρέχει 'ς την αρχοντιά συναντά τη φτώχια
Αν αρτυθώ, να φάγω πέρδικα
(1956)
Αν χαλάσω τη νηστεία, τουλάχιστον να φάγω κάτι που αξίζει