Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1501-1600 από 10037
Σύρτα φέρτα
(1876)
Μετά πνευμάτων δικαιων
Τροπάριοι νεκρώσιμοι
Αγιέρας τα πυρόνιασε
(1880)
Φράση
Μάης άβρεχος, μούστος άμετρος
(1912)
Εύχρηστος εν Αλμυρώ
Βάλτα με το Θεό!
(1936)
Πέθανε στα γέλια
(1941)
Έσκασ' στα γέλια
(1941)
Παιδί πατρός
(1885)
Ερμηνεία: Του πατρός το παιδίον, φράσις παρομοιώδης δηλαδή εν τελώς όμοιον τω πατρί
Μάης άβρεχος κρασάς άμετρος
(1913)
Δείπνα πεθερά κι έλα να σε ψειρίσω
Εν Αθήναις : “ξύπνα πεθερά”
Αρχοντιά κι άδεια κοιλιά
(1965)
Μέσ' στην πήττα πάτησες
(1937)
Σύρ'τα φέρ'τα
(1919)
Αφερί σου σαν πασκάση
(1908)
Πήρε τα τσάκια
Τσάκια = Δισσάκια, μεταφορικώς τα αιδοία
Χίλιοι στ' άσπρο!
(1943)
Περοφρον. Άνθρωποι που δεν αξίζουν τίποτα
Χρόνε τσαι πάλι αρχή
(1943)
Λέγεται για επιμονή φορτική
Φτου τσ' απ' την αρχή
(1943)
Εβγήκε ασπροπρόσωπος
(1955)
Πσήν η επέμνεν
(1881)
Ερμηνεία: Επί μεγάλης καταστροφής ανθρώπων
Ξένα γαμήσια δικά μου γεντέρτια
Ερμηνεία: Επί των πασχόντων εκ συγγενών πτωχών
Πατημένην την έχει
Ερμηνεία: Επί μεθυόντων
Ο άσπρες, μαύρες γίνεται;
(1943)
Ερμηνεία: δεν αλλάζει κανείς φυσικό
Μεγάλη την έκοψες!
(1892)
Ερμηνεία: Εις στηγματισμόν υπερβολικού κέρδους
Την Άρτα με τα Γιάννενα
Ερμηνεία: Ομοία με την λαγούς με πετραχήλια τάζει, δηλ. επί μεγάλων υποσχέσεων
Έχω ράμματα για την γούνα σου
Ερμηνεία: Επί των μνησικάκων
Έχει τ' αστζικά του!
(1943)
Ερμηνεία: τα νεύρα, τη λόξα του
Βγήτσε ασπροπρόσωπος!
(1943)
Έχπασαν τα σκόρδα
Ερμηνεία: Επί των δυσαρεσκοχόντον προς αλλήλους
Επήε μέσ' στην αλουπού να βγάλη κοτόπουλα
Συνεργάζεται με πονηρούς
Δεν απόμ'νε ρ'θούνι!
(1943)
Το καλό αδουράκι κάνει δυο στράτες
(1963)
Λέγεται όταν λόγω αφηρημάδας κάμωμε διπλό κόπο, Π.Χ. Σαχλύ το κουβάριασες το φάδι. Πιάς τώρα το πείσμα σου ξανακουβάριασε το, μα το καλό αδουράκι, λέει, κάνει δυο κόποι
Των καλών η συντροφιά (κολλιά) παντοτεινό στεφάνι, των κακών η συντροφιά μηδ' ήτο, μεδ' εφάνη
(1876)
"Στυππείον συνηγμένον συναγωγή ανόμων και η συντέλεια αυτών φλόξ πυρός" Σοφ. Σιρ. κα' 9 ώδε το διηγ. των 3 ληστών της Γερμανίας....
Φκιάνει μια τρύπα 'ς το νερό
(1890)
Όποιος βουρά τζ΄ εθ θωρεί ο μωρός του, κουτσουβλά τζαι πάει χαμαί
Κουτσουβλώ = σκοντάπτω
Τί σέ λείπ' κέλ' ; Μαργαριταρένια σκούφια!
Για κείνους, ποη, ενώ πάσχουν στήν ζωή τους, ζητούν ταδύνατα. Αυτοί είναι πάντοτε μακρυά από τήν πραγματικότητα, όπως ο κασίδης ποη φανταζότανε πως τίποτε άλλο δεν τούλειπε να ζητήσει εξόν από τη μαργαριταρένια σκούφια
Ο κουφός νικά τον στράνιον
(1949)
Στράνιος ή στραβόξυλος
Ο λόγος έχει αντίλογο, τ' αντίλογο την πίκρα
Πίκρα = φαρμάκι
Όπου δουλεύγει βασιλιά, έχει τιμήν και ρόα
(1876)
Μισθόν
Ώρσαν 'ν αλούπα κ' η αλούπα 'ν νουρά τς
Αλούπα = αλώπηξ
Κοίτεται άστρεφτος κι αγύριστος
(1885)
Ερμηνεία: περί πάσχοντος εκ ρευματισμού
Ξαντερίστηκα 'ς τα γέλια
(1893)
Ερμηνεία: Επί υπερβολικού γέλωτος
Μπαΐλισα γελώντας
(1893)
Ερμηνεία: Επί υπερβολικού γέλωτος
Ξεκαρδίσθηκα γελώντας
(1893)
Ερμηνεία: Επί υπερβολικού γέλωτος
Ξαντερίστηκα γελώντας
(1893)
Ερμηνεία: Επί υπερβολικού γέλωτος
Κάθε αρνίμ που τα πισινά του πόδκια εν τα κρεμμαστή
(1940)
Κρινόμεθα ανάλογα με τας πράξεις μας
Πιάνω τη γάτα από τα νύχια
(1917)
Ερμηνεία: Ζημιούμαι εις επιχείρησίν τινα
Άδεια είχε το μουνί και να φκειάκης της πούτσιας παρδαλούδια
Ερμηνεία: Επί των αέργων των εις άχρηστα ασχολουμένων
Λάμψε ήλιε, για να λάμψω
(1887)
Από παραμύθι. Επί ωραιότητος
Για έβγα, ήλιε, για να βγής
(1877)
Ερμηνεία: Ειρωνική κατά ασχήμων και δύο ειδών γυναικών, αίτινες νομιζωσιν εαυτάς ωραίας, έχει σε των αρχών εξ' άσματος, όπερ έχει ούτος: Για έβγα ήλιε για να βγώ, για λάμψε για να λάμψω, πολλές καρδιές να κάψω. Εσύ κι αν ...
Πέντε μήνες δυο αδράχτια, πότι τα 'γνισ' η καημέν'
(1939)
Ερμηνεία: Επί εκείνων, ως ειρωνικώς, που είναι αδέξιοι και οκνηροί
Στ' ς εννιά Μαρτίου μ' δε στσύλος κούdουρος στ' αbέλι δε χουρεί
(1943)
Ερμηνεία: Γιατί τα κλήματα έχουν ανοίξει, κι' όποιος μπει, χαλά τα τρυφερά βλαστάρια
Αυτά τα λέγουν στο μύλο
(1877)
Ερμηνεία: Επί λόγων μη αρεσκούντων και αναξίων προσοχής
Ζούλια να ήταν ψώρα, θα κολνούσι
Ο ζηλιάρης βλέπει και το παραμικρό
Ασημώνας (ασημένιο) ψαλίδ' τσιγκανιού το μαχαλά (εις την συνοικίαν των αθιγγανών δε πουλιέται
(1938)
Κάθε πράγμα στην καάλληλον θέσιν έχει αξία
Ζή σαν Κοτσάμπασης
(1962)
Γενικά ο Κοτσάμπασης είχε μεγάλην ισχύν και ήτο γενικός αρχηγός, εξ' ου και η συνηθισμένη φράσις
Ευατού της, η κουκουβάγια το κουκουβαγιόπλο της
(1889)
Ευνοείται αρέσκει
Μήτε γλυκύς και φάσι σε μήτε πικρός και ριξούσι σε συγκεραστός σην το κρασί να σ' αγαπά ο κούμης
(1937)
Ερμηνεία: Ποτί νη μην είσαι των άιτηρων