Αναζήτηση
Αποτελέσματα 171-180 από 1155
Τα πλούτ' αν παν' εις τα παιδιά, δε φτάνουν εις τ' αγγόνια
(1926)
Δηλούται διά τής παροιμιώδους αυτής φράσεως η αστασία τών επιγείων αγαθών, ως και αι οικονομικαι μεταπτώσεις, αίτινες πάντως θά συμβώσιν εν εκάστη οικογενεία, μή διατηρουμένου εν αυτή του πλούτου πέραν τής τρίτης γενεάς
Από τη μιά μεριά λέει τσώπα κι από την άλλην κούτσι
(1926)
Περί των υποκριτικώς φερομένων
Και τα πολλά να τα ζητάς και τα λίγα μην τ' αφήνης
(1926)
Παραπλησία η παροιμία προς την των αρχαίων νουθεσίαν: Στέργε μεν τα παρόντα, ζήτει δε τα βελτίω
Επήρε ή έγειρε Για τά πλάγια
(1926)
Ερμηνεία: Επί των φρενοβλαβών, διότι ούτοι συνήθως προτιμώσι την έρημον αποφεύγοντες την κοινωνίαν των ανθρώπων
Τον έπλασε το σκαφίδι
(1926)
Λέγεται περί ανθρώπου εστερημένου των πάντων, πεινώντος
Τουν έβαλα προυσκέφαλου
(1926)
Του έδωσα πίστιν
Τουν σήκουσι μι τα πλια να...
(1926)
Τον εξηναγκασε θέλοντας και μη να...
Σκύλος σ' εδάγκωσε, βάλ' απου το μαλλί του
(1926)
Ήλω εκκρούριν ήλον
Έμαθε ο σκύλος στο μύλο
(1926)
Άμα δώσης σε μερικούς θάρρος, σε εκμεταλλεύονται αναιδώς
Να μου τρυπάς τη μύτη
(1926)
Οι Βυζαντινοί, ίνα τιμωρήσωσιν ή υβρίσωσι τινα, έσχιζον την ρίνα αυτού (ή έκοπτον, αν το παράπτωμα ήτο μέγα)