Αναζήτηση
Αποτελέσματα 121-128 από 128
Το λογαριάεις κ' έρκεται
(1931)
Δεν έρχεται εκείνο που λογαριάζεις
Π' εθέλεσεν κ' επέθανε τη γην χαράν εποίκεν
(1931)
Όποιος ηθέλησε να πεθάνη έκανε τη γη να χαρή
Παραθεόν πα χα έης
(1931)
Ερμηνεία: Πρέπει να έχη και παραθεό
Ο τσύλλος ψοφά και τη βαγμονή του 'κι αφήνειν τη
(1931)
Δεν αφήνει το γαύγισμά του
Ο παπουτσάς ξυπόλυτος κι ο ράφτης περλυμένος
(1931)
Ξηλομένος
Παπά παιδί διαβόλου εγγόνι
(1931)
Ερμηνεία: Λέγεται μετά χαριτολογίας επί παιδιού ιερέως χαρακτηριζομένου ως εξύπνου
Πέρσι εψόφησε κ' εφέτου έβγε ο βρόμος του
(1931)
Βρήκε η βρόμα του)
Ίνοτουνε μάννα και κόρη (η δουλεία)
(1931)
Εγίνετο