Αναζήτηση
Αποτελέσματα 271-280 από 389
Πολλά μαλλιά και λίγη γνώση
(1963)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Θα το δής στην συκιά
(1963)
Τον παληότερο καιρό, κάπου κάπου δε ακόμη και σήμερα, οι γυναίκες μικρές – μεγάλες, δεν φορούσαν βρακί. Το καλοκαίρι που γίνονται τα σύκα και ανέβαιναν γυναίκες για να φάνε, όποιος τύχαινε από κάτω, έβλεπε ενδιαφέροντα ...
Σαν τα γαιδούρια στο Κουρτέσι
(1963)
Παραλλαγή της παραπάνω παροιμίας (αρ. 536) ειδικώς λεγομένη δια να δείξη ότι ένα όνομα π. χ. Γιάννηδες, Βασίληδες, Γιώργηδες, κλπ. είναι πολλοί, σαν τα γομάρια στο Κουρτέσι. Ομοίως αν από κάποιο επάγγελμα εσημειώθη συρροή ...
Αν δεν βρέξης κόλο, δεν τρώς παπί
(1963)
Η παροιμία δείχνει την δυσκολία τουτ κυνηγιού της πάπιας. Για να χτυπήσης πάπια πρέπει να ενεδρεύσης σε βάλτο, ή θα σου πέση η χτυπημένη στο νερό. Και στις δυο περιπτώσεις θα γίνης μούσκεμα
Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;
(1963)
Τα χωριά που συνορεύουν με την Δωδώνην ή τα Κούρεντα όπου γίνεται συγκοπή φωνηέντων προφέρουν αλπού.
Σε τρώει η γλώσσα
(1963)
Παροιμία δεικνύουσα αμετροέπειαν επικίνδυνον. Η παροιμία είναι παρμένη από το παραμύθι της γρηάς που δεν μπορούσε να κρατήση το μυστικόν που της είχαν εμπιστευθή και έλεγε, με τρώει η γλώσσα, για να βρή αιτία να αρχίση να λέη
Σχώρεσέ με, Παναγιά μου, ατζιαμή γαμπρό μαθαίνω
(1963)
Κατά την γενέτειραν της παροιμίας παράδοσιν, κάποιος γαμβρός ενοστιμεύετο την αρκετά νέαν και ευειδή πεθεράν του. Όθεν εσοφίσθη το εξής: δεν έκαμεν τα δέοντα ως γαμβρός, περιορισθείς εις χαιδολογήματα. Η νύφη προσέφυγε ...
Ο Οβρηός λέει: Το παιδί μ' το πρώτο εμπόριο να χάση
(1963)
Η πρώτη επιχείρησις όταν επιτύχη σε κάμνεινα έχης μεγάλη εμπιστοσύνη στο καλό σου άστρο και αργότερα αποτυνχάνεις ενώ η πρώτη αποτυχία σε κάνει προσελτικό και συνετό και κερδίζεις μετέπειτα. Η παροιμία προήλθε κυρίως από ...
Σαν του γομαριού η αρρέντα
(1963)
Αρρέντα λέγεται τοπικώς μόνον είς την περιοχήν Παραμυθιάς η τρεχάλα και ρήμα αρρεντεύω. Παροιμία λεγομένη όταν κανείς κουράζεται και απογοητεύεται γρήγορα και ανακόπτει την προσπάθειαν, όπως ο γάϊδαρος πιεζόμενος τρέχει ...
Δεν έχομε αξούριγο, θέλεις και ξουρισμένο
(1963)
Παροιμία λεγομένη επί ιδιοτροπιών και εκλεκτικότητος καθ'ην στιγμήν υπάρχει έλλειψις στοιχειωδών πραγμάτων. Παρά την σόκιν έκφρασιν, το νόημα δεν είναι καθόλου επιλήψιμον