Αναζήτηση
Αποτελέσματα 201-300 από 8125
Δεκαχτώ ν' σι Βεσσιανοί κι' έχουν είκοσι Θεούς
(1889)
Ερμηνεία: επι του δυσκόλως συνεννοημένου
Δέν δίνει ούτε τή θέρμη του
(1889)
Ερμηνεία: Επί των λίαν φυλαργύρων
Δένε μ' εδώ και λύσε μ' εκεί
(1889)
Ερμηνεία: Επί των καταλλήλων γιγνομένων
Δικό μας το παιδί, δικό μας και το παπούτσι
(1889)
Ερμηνεία: Επί των θεωρούντων τα ελαττώματα των ανάξια λόγου
Ένα χρόνο άσπορος πέντε χρόνια δύστυχος
(1889)
Ερμηνεία: Επί των δι' αμέλειαν και οκνηρίαν γενομένων. Κυρίως λέγεται επί αγρών μενόντων χέρσων χρόνου τινά και ύστερον αφόρων γινομένων διά των μη καλλιέργειαν
Καθώς πάμε άσπρο παννί δε θα διούμε στο πλάγι μας
(1889)
Ερμηνεία: Επί των απελπιζομένων διά των καταδρομών της τύχης να έλθωσιν εις γάμον κοινωνίαν
Ούτε τ' αδελφού σου τ' ασκέρι να περνάη την πόρτα σου
Διότι είναι επικίνδυνον
Τ' αρσενικό σφαχτό του λύκου (ή του μαχαιριού)
(1894)
Επί των κινδύνων ους διατρέχουν τα άρρενα
Άσπρη σαν το φούρνο μας και σαν το μαγειρειό μας, κοντοκιανή και νόστιμη ωσάν το γαϊδαρό μας
Ερμηνεία: ειρωνικώς επί των λίαν μελαγχρινών
Μη χαλάς τ' ασκιά γιατ' είν' από λάδι
(1889)
Ερμηνεία: Ειρωνικής επί των περιφρονούντων και των άλλων επαφάς
Κατουρημένα κι ακατούρητα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των φύρδην μίγδην συλλεγομένων
Ζεστό κολλάει το σίδερο ζεστό ξεκολλάει
(1889)
Ερμηνεία: Επί των οφειλούντων να μη αναβάλλωσι ταις περιστάσεις
Μ' όλα τα χορτάρια παίζω κι' απ' την ατσικνίδα φεύγω
(1889)
Ερμηνεία: Επί των οφελόντων ν' αποφεύγωσι τους επιβλαβείς συντρόφους
Γλυκό το γάλα το τυρί μα το χάι χούι πικρό
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αγαθών μετά κόπων κτ. Άτινα κόπων και πάνω κτώνται
Να τα λες εκεί που βροντά ο μύλος
(1889)
Ερμηνεία: Επί των εννοούντων τας των άλλων πονηρίας
Δύο φορές το χρόνο αρρωστάει από εξ μήνες την κάθε φορά
Επί φιλασθένων
Μη χαλάς τ' ασκιά γιατ' είν' από λάδι
Ερμηνεία: Ειρωνικής επί των περιφρονούντων και των άλλων επαφάς
Η καμήλα δεν κουτσαίν από την τρίχα
(1889)
Ερμηνεία: Επί ζημιών όλως ασημάντων
Στεφάνωνε κι' αμπάρωνε και βάφτιζε και φεύγα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των σ' κονομιούντων τα πράγματα κατά τας περιστάσεις
Το αρσενικό σφαχτό ή του λύκου ή του μαχαιριού
(1889)
Ερμηνεία: Επί των κινδύνων ους διατρέχουσι τα άρρενα και ιδία εν Μάνη
Κίτρινα ψωλιά πάνε τ' άσπρα μου
(1889)
Ερμηνεία: Επί των απατούντων άλλους
Μη κοιτάξης το μήνα στην αρχή
(1889)
Ερμηνεία: Μηδένα προ του τέλους μακάριζε
Όμορφα τ' ασκιά, για τ' είναι από λάδι (ή από προβιές)
(1889)
Όμορφα = πρόσεχε! (;)
Καθώς πάμε άσπρο παννί δε θα διούμε στο πλάγι μας
Ερμηνεία: Επί των απελπιζομένων διά των καταδρομών της τύχης να έλθωσιν εις γάμον κοινωνίαν
Εις εσέ το Γενεράλη το κατράμι είναι χατίρι, στείλε τ' άσπρα να το πάρεις
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ασφαλιζομένων εν τη δοσοληψία από των ισχυρών
Ο θεός ορφανά κάνει μα άμοιρα δεν κάνει
Επί των υπό του θεού προστατευομένων ορφανών κατά το “ορφανόν και χήραν αναλήψεται'
Ούτ' άσπρο στο πουγγί, ούτε ντέρτι στην καρδιά
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ανοήτων των μη φροντιζούντων περί του γήρατος
Ό,τι θέλει ο άρρωστος θέλει κι ο γερός
(1889)
Ερμηνεία: Επί των υγιών, ους παραβλέπουσιν
Βρίσκεις αρφανό; Πάτα το 'ς το λαιμό
(1889)
Ερμηνεία: Διότι οι τοιούτοι ομοιάζουσι προς τον πλήξαντα τον ευεργέτην άρεν
Άσπρος γέρακας παν οι κόττες μας
(1889)
Σημ. Διότι ο λευκός εξαπατά τας όρνιθας
Ένα το χ' η αρχοντού αν βροντούν κι' αν δεν βροντούν
(1889)
Ερμηνεία: Στου κωφού υην πόρτα...
Στη λάσπη πέτρα μη ρήχνης, γιατί θα σε λερώση
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αποφευγόντων των φαύλων την συναναστροφήν
Στη λάσπη πέτρα μη ρήχνης, γιατί θα σε λερώση
Ερμηνεία: Επί των αποφευγόντων των φαύλων την συναναστροφήν
Όλοι με τα κόκκινα, ποιος θα πάη μέ τ΄ άλογα;
(1889)
Ερμηνεία: Επί των κατωτέρων και των υπηρετών των ενδυσμένων καλώς και αδιαφορούντων περί του οίκου αναγκών
Και τ' αρφανά πορεύονται κι' οι χήρες κονομιούνται
(1889)
Ερμηνεία: Επί των υπό του Θεού προστατευομένων ορφανών και χηρών
Κάποια μυίγα τον εκ'ντησε
Ερμηνεία: Επί των οργιζομένων
Άδεια είχε το μουνί και να πάιζη την τουλάξα
Ερμηνεία: Επί των αέργων των εις άχρηστα ασχολουμένων
Τ' άσπρα για τες κακές μέρες τ' ανθρώπου
(1889)
Ερμηνεία: Επί των δειναίς περιστάσεσι αξειδούντων των χρημάτων
Ν' αστράψη από του Δαμαλά να σου κάψη τα μυαλά
(1889)
Ερμηνεία: επί των μη ορθών ενεργούντων
Άρχονες Σεπατιανοί πώς περνάτε' απ' αρτυμή; - Πότ' αυγά, πότε τυρί, δεν μας λείπ' η αρτυμή
Ερμηνεία: Επί των μετά δυσχερείας αποζώντων
Λάχανα ς τ' αραμαζάνι λάχανα και ςτο μπαϊράμι ανάθεμά τον που θα γίνη Τούρκος
Σημείωση: Χριστιανός τις εγένετο Τούρκος επί τη ελπίδι ότι θα εγίνετο ευτυχέστερος, ιδών δε ότι και το ραμαζάνι έτρωγε λάχανα και το μπαϊράμι είπε την ανωτέρω παροιμίαν
Από το κακό και το χείρο κι από τον Αλή και το Χούσο
(1889)
Ερμηνεία: Επί των περιπιπτόντων εις μείζονα δυστυχήματα είνα θέλουν να αποφύγουν μικρότερα
Να τα λες εκεί που βροντά ο μύλος
Ερμηνεία: Επί των εννοούντων τας των άλλων πονηρίας
Η νύχτα γεννά δράκοντα, και η αυγή ολ' άρχοντα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αιφνώς και παρ' ελπίδα εν βραχεί χρόνω γιγνομένων
Ντύσε ορφανό να βρης το μπελά σου
(1889)
Ερμηνεία: Επί αχαρίστων
Άσπρος γέρακας παν οι κόττες μας
Ερμηνεία: Επί των εξαπατώντων τους άλλους, ως ο λευκός γέραξ εξαπατά τας όρνιθας
Κόρδα φούντα τ' άσπρα που ν' τα
(1889)
Ερμηνεία: Επί κομπορρημονούντων
Και τ' αρφανά πορεύονται κι' οι χήρες κονομιούνται
Ερμηνεία: Επί των υπό του Θεού προστατευομένων ορφανών και χηρών
Σηκώθηκαν τα ποδάρια να ορμηνεύσουν το κεφάλι
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ανθισταμένων παρά τους ανωτέρους
Δεν ρωτουν οι αγάδες τους γύφτους, όταν κάνουν το μπαϊράμη
(1889)
Ερμηνεία: Επί των εχόντων ελαχίστην αξίαν
Είδα γω πολλούς σπανούς είχαν κάπου κάπου τρίχα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των υπερβαινόντων το όριον και μέτρον επί των αδιακρίτων
Στην ξερή πέτρα να πάη θα βγάλει νερό
(1889)
Ερμηνεία: Επί ικανοτάτων
Εξήντα στ' άλογο κι' ογδόντα ντο σαμάρι
(1889)
Ερμηνεία: Επί των διδόντων πλείονα εις τα μικρού λόγου άξια και τουναντίον
Βρίσκεις αρφανό; Πάτα το 'ς το λαιμό
Ερμηνεία: Διότι οι τοιούτοι ομοιάζουσι προς τον πλήξαντα τον ευεργέτην άρεν
Άβιβλος παπάς μεγάλος ψεύτης
Ερμηνεία: Επί των κακώς ποιούντων τι οι έλλειψιν μέσων
Είναι αλληλούϊα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των εν μέθη ενεργούντων
Άλαλα τα χείλη των ασέβων
(1889)
Επί βλάσφημων. Η φράσις εκ των υμνών της εκκλησίας
Αγκίστρι δεν πιάν΄απάνω τον
Επί των φορούντων λιαν πολλιομένα ενδύματα
Αλάφια ζωντανά κι αρκούδια μερωμένα
(1889)
Ειρωνικά, την εκ του κυνηγίου επιστρεφόντων κενούς χερούν
Σαν άγγελος λαλή
Έχει την καθ΄ικανότητα της ευφράδ καλά και πρεπονία ομιλούντων
Αγέρα μου καλοκαιρινέ να σ' είχα τον χειμώνα!
Ερμηνεία: Επί αναμιμνεισκομένων παρελθούσων ευστοχιών
Δεν έχει διόλου αλάτι
(1889)
Επί αηδών
Έβαλε λυτούς και δεμένους
Επί των παν μέσον μεταχειριζομένων προς επιτυχίαν τινός
Ό,τι λαλεί δεν είναι πουλί
Παρεμφερής λάμπω 4, γυαλίζω 3...