Αναζήτηση
Αποτελέσματα 301-400 από 3101
Μπόρτσες μαζώνει
(1928)
Το έτοιμο κάνει gλέφτη
(1930)
Μαζώνει απογραφές
(1928)
Λέμε όταν κανένας ετοιμοθάνατος
Αυλή gi' αλώνι
(1928)
Έχουνε και τα μάτια διασάκι
(1924)
Περιορισμός
Κακό απάντημα είχα
(1924)
Ερμηνεία: Δε μου βγήκε σε καλό
Ιάννης εδιάηκα 'Ιάννης ήρθα
(1934)
Επί αποτυχίας επιδιωκομένου σκοπού ή σχεδίου
Όπκοιος dρέπεται πολλά στερεύγεται
(1934)
Πολλά χάνει όποιος εντρέπεται
Σκότωνε διαόλοι πλέρωνε τζερεμέδες
(1934)
Ερμηνεία: Επί ασυνεννοησίας
Υρεύγει ψύλλοι στ΄ άχερα
(1934)
Επιζητεί τας λεπτομερείας και τα επουσιώδη
Ωστε να ΄ρθη ξημερώνει
(1934)
Ερμηνεία: Επί βραδυκινήτου
Κάθα εbόδιο 'ιά καλό
(1934)
Δεν ικατάπινα γλυκό σάλιο
(1930)
Είμαι πικραμένη αιωνίως
Καλημέρα Ιάννη. Κουκκιά σπέρνω
(1934)
Ερμηνεία: Επί ασυνεννοησίας
Τέτοιες κεφαλές, τέτοια θένε
(1928)
Ανθρώπινες βέβαι κεφαλές
Μήτε παιδιά, μήτε σκυλλιά
(1931)
Απολύτως τίποτα
Αν αφήσουν οι αλωνεφτάδες!
(1963)
Ερμηνεία: Λέγεται όταν πριν από την εσοδεία γίνεται σπατάλη προϊόντων...
Ιστ. Λεξ. Χειρ., αρ. 561, σελ. 1, Συλλ. Διαλεχτής Ζευγώλη...
Ιστ. Λεξ. Χειρ., αρ. 561, σελ. 1, Συλλ. Διαλεχτής Ζευγώλη...
Τα τζττζά του Ιάννη θέλω και το Ιάννη δεν ηθέλω
(1963)
Λέγεται, όταν δέχεται ευχαρίστως κανείς δώρα από πρόσωπο, που δεν του είναι συμπαθές
Το πολύ κύριελέησο κι' ο παπάς βαριέται το
(1963)
Ή ... ο παπάς το βαριέται ή το βαριέται κι' ο παπάς
Των Αγίων Αποστόλω τα παπούτσα και στο δρόμο
(1963)
πια 4) τα πρωτουαλιστά 5) τόνε υαλισμένα 6) Ια 'φτο δα 'λέα gι' οι παλαιοί, πως: Των Αγίων Αποστόλω τα παπούτσα και στο νώμο. Ότι 7) κι ημαθά τηνε κι' ευτή κι ήβανε μια gεδιά 8) ήφυε. Ετσά μου τη gάνουν όλες μου οι μαθητρες. Των Αγίων Αποστόλω τα...
Ν' αναμένης α΄τη bείνα μερέdι
(1963)
Δηλαδή, δεν μπορεί και δεν πρέπει να περιμένη κανείς βοήθεια από κάποιον, που δεν είναι σε θέση να του την προσφέρη. Π.χ. “Στη gατάστασ' εδιάηκα και τον επαρακάλεσα να μου δώσ' ένα ψωμί και δε μούδωκε gαι μούπε gιόλα πως: ...
Ξένα πόνια ξένα 'έλοια
(1963)
Δηλαδή ο πόνος των άλλων μας αφίνει ασυγκίνητους
Κάμε το καλό και ρίξε το στο 'ιαλό
(1963)
Ερμηνεία: Να κάνωμε το καλό αδιαφορώντας, αν αναγνωρισθή ή όχι
Ο μάστορης δε θέλει κουβέdα
(1963)
Λέγεται όταν απασχολούν με πολλές ερωτήσεις έναν εργαζόμενο
Θένα παdρευτώ το βράδυ κι' ας μην έχη ο λύχνος λάδι
(1963)
Λέγεται για ένα απερίσκεπτο γάμο ή γενικώς για κάθε ασύνετη ενέργεια
Μήτε κακά να 'εννηθής μήτε κακά να παdρευτής
(1963)
Δηλαδή είναι κανείς δυστυχής και όταν έχη κακούς γονείς και όταν έχη κακό σύζυγο
Που 'υρεύγει τα πολλά, χάνει και τα λϊα
(1963)
Ή όποιος γυρεύγει τα πολλά, χάνει και τα λϊα
και τό gακό πλερώνεις τονε, πλέρωνε και τό gαλό
(1963)
Λέγεται όταν τύχη να πάρης για τη δουλειά σου ανίκανον, άπραγον εργάτη
Ούτσι, ούτσι, ναbης (ή να σε βάλω) στο σακκί
(1963)
Λέγεται, όταν βαθμιαίως επιτύχη κανείς κάτι και μάλιστα ξεγελώντας έναν άλλον
Π' απεθαίνει με πολλοί, θάνατος δε λοάται
(1963)
Δηλαδή, ο ομαδικός θάνατος δεν είναι τόσο τρομερός
Όνομα και μοιάσιμο
(1963)
Λέγεται, όταν κάποιος μοιάζη με το συγγενή, που έχει το όνομά του
Όπου πόρτα, πόρτα dου, κι' όπ' αυλή, δικιά dου
(1963)
Δικιά dου ή δική dου
Καλά 'dα φαρδιομάνικα, πόχει πανιά και κάνει τα
(1963)
Λέγεται για συμβουλή, που δεν είναι εύκολο να εφαρμοσθή, επίσης για ό,τι μας αρέσει, αλλά δεν έχομε τις δυνάμεις να το κάμωμε
Τ' αλάτσι ίνηκε. Εϊνηκα, βρε παιδιά, με το χορό τ' αλατσού
(1925)
Το λέμε σαν κουραστή κανείς
Ο κακός χέστης χέζεται δυο βολές
(1963)
Λέγεται και κυριολεκτικώς και όταν κάνη ένας άθρωπος το ίδιο λάθος περισσότερες φορές
Ποιός την έχει την ατούρα νάbη μες στη θυλακούρα
(1963)
Λέγεται όταν βαριόμαστε ή δεν αποφασίζωμε να κάμωμε κάποια εργασία, που οπωσδήποτε πρέπει να γίνη
Όποιος δεν έχει καλό νου, έχει καλά ποδάρια
(1963)
Λέγεται όταν λησμονήση κανείς κάτι και υποχρεωθή να γυρίση να το πάρη, να το κάμη, να το επή
Με τον αραbά τονε πιάνου dο λαό
(1963)
Δηλαδή με την υπομονή πετυχαίνει ο άνθρωπος ό,τι θέλη
Ω και κρίμας τα κουδούνια να κρέμουdαι μες στσί ματζέδες!
(1963)
Τα κουδούνια ή τσι bούκες, ματζέδες = κελάρια
Νά 'λείπα dα πιπέρια μου, νά δώ τσι μαεργιές σου!
(1963)
Λέγεται όταν κάποιος περηφανεύεται για κάτι, που οφείλεται σε βοήθεια άλλου
Κάθα πράμα στο gαιρό dου κι΄ο κολιός τον Άουστο
(1963)
Ερμηνεία: Λέγεται όταν κάτι γίνεται στην εποχή που πρέπει ή και αντιθέτως
Στσ' αθρώποι 'ναι τα λάθη (ή: τα λάθητα)
(1963)
Λέγεται σαν παρηγοριά, όταν κάποιος κάμη ένα λάθος, επίσης το λέει ο ίδιος για δικαιολογία και υπεράσπιση του εαυτού του
Ο Θεός να σε φυλά' α' τάδικο ή φυλάη απού τ' άδικο
(1963)
Δηλαδή, και η άδικη κατηγορία είναι επικίνδυνη
Όποιος δεν έχει παλιά δεν έχει και καινούργια
(1963)
Δηλαδή όταν δεν χρησιμοποιής κάτι παλιό, αλλά χρησιμοποιής το καινούργιο, παύεις να έχης καινούργιο, γιατί παλιώνει κι' αυτό
Ό,τι σκατά και το φκυάρι
(1963)
Φκυάρι = φτυάρι
Σα φανή κολοκυθάκι, κάθου σπέργιωνε λϊάκι, σα φανή κι η κολοκύθα, κάθου σπέργιων' όλη νύχτα
(1963)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Και παπάς έγινες, 'Ιάννη; Έτσι τάφερ' η κατάρα
(1963)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Και παπάς έγινες, Κώστα; Έτσι τάφερ' η κατάρα
(1963)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Άλυτη να τη βγάλουνε σα ντο Μπασαλιφτή
(1928)
Ήτανε θαρρώ ένας γέρος που τον λέγανε Πασαλιφτή και δεν έλυωσε όταν πέθανε. Κι' ύστερα από χρόνια που τον βρήκανε, για να μετανοή ο κόσμος (πιστεύουνε τυφλά στον αφορισμό) τον πήγανε και τον στήσανε στην αυλή της Παναγιάς ...
Όσον αλλάζει κανείς το πουκάμισό dου, dροσίζεται η σάρκα dou
(1963)
Ερμηνεία : Ας τον αλλάξωμε gαι το bρόεδρο, να δούμε gι' έναν άλλο. Όσον αλλάζει, λέει, κανείς...
Η αλήθεια 'ναι μαλώτρα
(1963)
Δηλαδή, η αλήθεια είναι πικρή, σε αναγκάζει να γίνεσαι κακός, λέγοντάς την
Και τα καλά κειτάμενα και τα κακά κειτάμενα
(1963)
Ερμηνεία: Πρέπει να αποδεχώμεθα και το καλό και το κακό με στωϊκότητα
Μήτε κακό στεφανωθής μήτε κακό 'εννήσης
(1963)
Δηλαδή, είναι δυστυχία και ο κακός σύζυγος και το κακό παιδί
Ν' ανεμένη κανείς α' τον αδείπνητο κολάτσι
(1963)
Λέγεται για τους τεμπέληδες και τους αμέριμνους, που περιμένουν απ' την τύχη
Με τον εδικό σου τρώε και πίνε και με το ξένο πραμάτευγε
(1963)
Δηλαδή να μην έχης με τους συγγενείς σου οικονομικέςσυναλλαγές
Κάμε, νάβρης (ή νάχης)
(1963)
Δηλαδή μην περιμένης από τους άλλους, μόνος σου με το κόπο σου, με την εργασία σου θα κάμης περιουσία
Σα 'εράσ' ο λύκος τονε σουλατσάρου dα τσακάλια
(1963)
Λέγεται για το ξεπεσμό των γηρατειών
Ό,τι να τρως, λέει, σαράdα μέρες κουκκιά, σε πνίει το αίμα σου
(1963)
Δηλαδή τα κουκκιά είναι φαγητό αιμοποιητικό
Όπκοιος 'έρος δε gρατεί θέλει δέκα με τ' αυτή
(1934)
Δηλαδή με τη μαγγούρα
Ήλλαξεν ο Μανωλιός κι' ήβαλε dα ρουχ αλλοιώς
(1963)
Ερμηνεία: Λέγεται για φαινομενική και όχι ουσιαστική αλλαγή
Εμείς κι εμείς και το συbεθεριό τον εφάαμε dο 'άμο
(1963)
Λέγεται για κάρπωση, διανομή, διασκέδαση μεταξύ ανθρώπων στενού οικογενειακού ή φιλικού κύκλου
Κάλλια κόbο στο καdήλι, παρά κόbο στη gαρδιά
(1963)
Δηλαδή καλύτερα να λάβης πλήρως τα μέτρα σου, έστω και με πρόσθετο κόπο, παρά να σου μένη αμφιβολία και μαζί αγωνία, αν έγινε κάτι όπως πρέπει
Δανεικά κι' ανούστρεφα
(1928)
Το λέμε όταν δανείσωμε κάτι και δεν μας το φέρουνε ή ξέρωμε πως δεν έχουνε να μας το φέρουν : “Εδάνεισά του διακόσα φράγκα, μα είναι δα δανεικά κι' ανούστρεφα”
Το πάχος κρύβγει πολλές bοbές
(1963)
Bοbές = ασχήμιες
Τέθοια χάλια 'χει η ρόκκα κι άμα θέλης κάτσ' αρώτα
(1963)
Λέγεται συμπερασματικώς ύστερα από αφήγηση, αντί του συνηθισμένου “Τέθοια χάλια λοιπόν!” “΄Ετσι λοιπόν”
Α' κοιμάται ο κρεμασμένος εκοιμήθηκα και 'ω
(1928)
Δηλαδή δεν έκλεισε μάτι όλη τη νύχτα
Η αλεπού 'χε gεράσμα κι εκείνη ετρυπολόα
(1934)
Ήτο προσκεκλημένη αλλά μη δίδουσα σημασίαν εις την πρόσκλησίν της επεδίδετο εις τα πονηρά της έργα
Καλύτερα να κοπώ παρά να σε κόψω
(1963)
Λέγεται όταν κανείς αποφεύγη να προσφέρη κάτι λόγω φιλαργυρίας
Τα μικρά δεν ήθελες τα μεγάλα ΄ύρευγες, τράβα, ΄έρο διάολε
(1963)
Δηλ. Να μη σταυρώνης τα χέρια να χάνεται η ώρα σε στιγμή ανάγκης
Ο διάολος λέει “Ρίχτε 'σύ κι 'εώ λαβώνω”
(1963)
Δηλαδή τα όπλα είναι πάντοτε επικίνδυνα
Να κλαίν οι λεύτερες, να κλαίν gι οι παdρεμένες
(1963)
Όμοια με την προηγούμενη
Μ' ανεγνώστης εΐνης Κώστα; Έτσι τάφερ' η κατάρα
(1963)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Κάλλια στο μάλι μου παρά στο κεφάλι μου
(1963)
Μάλι = πράγμα
Το έτοιμο κάνει το gλέφτη
(1963)
Δηλαδή η ευκολία προκαλεί την ενέργεια μιας πράξεως
Ήλλαξεν ο Μανωλιός κι' ήβαλε τη βράκ' αλλοιώς
(1963)
Ερμηνεία: Λέγεται για φαινομενική και όχι ουσιαστική αλλαγή
Καλά 'dα φαρδιομάνικα, πόχει πανί και κάνει τα
(1963)
Λέγεται για συμβουλή, που δεν είναι εύκολο να εφαρμοσθή, επίσης για ό,τι μας αρέσει, αλλά δεν έχομε τις δυνάμεις να το κάμωμε