Αναζήτηση
Αποτελέσματα 101-200 από 3548
Του έσει άσπρα, φυσά το ζουρτά
(1951)
Όποιος έχει λεφτά, φυσάει τη φλογέρα
Αν δεν αστράψουν τα Ήρια, α δε βροντήσ' ο Χάνος, στάλα νερό βρίσκεται να σύρ ο Μαυριάνος
(1952)
Τα Ήρια, ο Χάνος και ο Μαυριάνος είναι τρείς τοποθεσίες του κάμπου, στα Δαμουλιανάτα της Παλικής. Είναι κ΄οι τρείς σε κοιλάδα, πάνω από τη θάλασσα. Στα Ήρια ήταν παλιότερα μοναστήρι, που χάθηκε, λέει, από θεική οργή. Ο ...
Άσπρο στσυλλί, μαύρο στσυλλί, τσιπ ενι α στσυλλί
(1951)
Ερμηνεία : Άσπρο σκυλί, μαύρο σκυλί, όλα είναι ένα σκυλί
Σ' καζβάρας τ' άσπρα εν' bουά, γιόχτσα τα μαύρα;
(1951)
Ερμηνεία: Της κουρούνας τ΄άσπρα (φτερά) είναι πιο πολλά ή τα μαύρα;
Του τζο 'αρούται το στανϊέρη φήνει το τοσάτσι τσαί σένει σήν bροστσέφα
(1951)
Ο άρρωστος που δε βλέπει γιατρειά, αφήνει το στρώμα και χέζει στο προσκέφαλο. 55. Όταν μια δουλειά δεν πάει καλά, βαριεστίζομε και την παρατάμε. Λεβ. 243
Άσπρον gως, μαύρον gως, α ινεί σο κετζίτιν bαού
(1951)
Ερμηνεία: Για πράγματα που δεν μπορεί παρά να φανερωθούν, όταν έλθει η κατάλληλη στιγμή
Ο Γεννάρης γεννάει φίδια
(1952)
Δηλαδή, κρύα, δυνατά
Οσό ΄χαμε μιώβολα, “κουμπάρε” και “κουμπάρε”! Και τώρα που τα σώσαμε, “ξεκουμπαρού, κουμπάρε”!
(1952)
Μιώβολο = (αρχ. Ημιώβολον) μικρό νόμισμα της αγγλοκρατίας, το 1/4 της πένας, ξεκουμπαρού = φτιαστή λέξη, δηλαδή δε σε θέλω πια για κουμπάρο...
Ο π'ίσης τον π'ίση 'γαπά
(1951)
Ο βρωμιάρης τον βρωμιάρη αγαπά
Αφ' τ' αγι – Αντωνιού και πέρα δώσ' του φουστανιού σ' αγέρα
(1952)
Η γιορτή τ' αγι - Αντωνιού είναι στις 17 Ιανουαρ. Ο καιρός ανοίγει, και μπορεί να ξαμολυθή κανείς ελεύτερα στη φύση` είναι τότε και το καρναβάλι, που όλοι χορεύουνε
Του α'γαπήσω, εν' ατσείνο καό
(1951)
Ό,τι θ' αγαπήσω, εκείνο είναι καλό
Του 'γαπά το βάρτι, 'γαπά τσαί το 'νgάθι του
(1951)
Όποιος αγαπά το τριαντάφυλλο, αγαπά και τ' αγκάθι του
Είναι για τον άγιο Γεράσιμο
(1952)
Ερμηνεία: Είναι τρελός
Σαράdα φας, σαραdα πιής, σαραdα δωσ'ς για d' bσυχη σ'
(1940)
Αυτό πρεπ' να γιν' την ημέρα των αγ. Σαράντα
Μονάντερος είσαι;
(1958)
Όσα μύθια τόσ' αλήθεια
(1959)
Θά σπάσουμε πλάκα
Εγελάσαμε (διασκεδάσαμε πολύ). Νεωτέρα παροιμιώδης φράσις ακουσμένη περίπου από τό 1930. (Σχετική μέ τίς πλάκες (= δίσκους) τών γραμμοφώνων)
Έγινε μάννα καημένη!
(1950)
Έγινε μεγάλο κακό, θάνατος
Θα γίνουμε Αιγαίο πέλαγος
(1957)
Δηλαδή, θα μαλώσουμε, θα γίνουμε άνω κάτω
Σκοτώνει το θηρίο
(1939)
Καθαρίζει τ΄ αποχωρητήρια του Συντάγματος
Σκοτώνει τη Λερναία ύδρα
(1939)
Έγινε και των σκυλιών ρεζίλι
(1956)
Στενό σακκί, φτωχού χαρά
(1956)
Γιατί γιομίζει εύκολα
Α! Πλούσιο Καστραβίνα!
(1956)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Κουβέντες του κληδόνου!
(1957)
Αγέρα κουβέντες!
(1960)
Για πράγματα χωρίς στήριγμα
Οι πολλοί παίρνουνε την Πόλη
(1956)
Πάρτε, διαόλοι, βάγια!
(1960)
Νηστικό αρκούδι, δε χορεύει
(1936)
Βυζαντινό Μουσείο
(1959)
Λέγεται για τους πολύ γέρους η σακάτηδες
Του δώκανε το παννί του
(1956)
Τον έδιωξαν
Κάθε πέρσι, πιο καλά
(1956)
Αν παντρευτής στην Εξωή
(1956)
Γαρμπής, κατουριάρης!
(1960)
Γιατί όλο βρέχει, είναι το μεγαλύτερο στοιχείο
Όποιος βιάζεται σκοντάφτει
(1958)
Βουλγαροκέφαλος
(1959)
Βουλγαροκέφαλος = ξεροκέφαλος
Είναι καλά, αγκουράδος!
(1957)
Καλά αποκαταστημένος, τα βολεύει καλά
Όσο σκάφτεις, τόσο βρίσκεις
(1957)
Του λιναριού τα πάθια
(1956)
Επειδή τραβάει πολλά
Όατρια, κακιά γυναίκα
(1956)
Όποιους γουνέται πιδικλώνεται
(1938)
Γουνέται = βιάζεται
Όποιος βιάζεται, σκοντάβει
(1936)
Κάλλιο αργά, παρά ποτέ
(1936)
Νοικοκύρης, καραβοκύρης
(1952)
Δεν το κουνάω ρούπι!
(1953)
Ερμηνεία: Δεν φεύγω, δεν μετακινούμαι καθόλου απ' εδώ
Έκοψε λόρδα
(1959)
Όποιος βιάζεται, γεράζει
(1956)
Δώδεκα Ζερνάτες, δεκατρείς σπιούνοι
(1957)
Από τα Ζερνάτικα Παξών
Σ' έχει ο κόσμος θέατρο!
(1957)
Οι Γιάννηδες
(1939)
Οι νεοσύλλεκτοι
Τώρα ζιούμε, τώρα πεθαίνουμε!
(1959)
Εποχή θέρους
Έκαμα τον κάμπο ράχη!
(1956)
Τι έκαμα;
Τα 'καμε σπιάτσα ντάρμα!
(1956)
Νικόλα καρτέρει!
(1960)
Βρέξε κώλο, φάει πετάλα
(1956)
Εβγήκε εφόδου
(1939)
Ερμηνεία: Βγήκε να κάνη έφοδο, αιφνιδιασμό. Για τους αξιωματικούς
Τα Γιαννάκια
(1939)
Οι νεοσύλλεκτοι
Εβγήκε λάδι, εβγήκε λαμπάντε
(1957)
Λαμπάντε = κατακάθαρο
Κόρακας κράζει κακό σημάδι
(1960)
Οπού βιάζεται, σκοντάβει
(1960)
Όπως μαγειρέψης θα δειπνήσης
(1936)
Ξέρει τον άbακο
(1940)
Ξέρει πολλά πράγματα
Κλούβιο κιφάλ'
(1940)
Κάτσε στραβά και κρίνε ίσα
(1956)
Είναι Καπαντριόλαινα!
(1957)
Είναι γυναίκα εγωΐστρια, του καβγά
Όστρια, τρυγονόκαιρος!
(1960)
Γιατί έρχονται τα τρυγόνια από την Αφρική
Εσπάσαμε πλάκα
Εγελάσαμε (διασκεδάσαμε πολύ). Νεωτέρα παροιμιώδης φράσις ακουσμένη περίπου από τό 1930. (Σχετική μέ τίς πλάκες (= δίσκους) τών γραμμοφώνων)
Όστρια, τρυγονόμερα!
(1960)
Γιατί έρχονται τα τρυγόνια από την Αφρική
Το κρυφό ένεται φανερό
(1938)
Δέκα μέτρα, μια κόβε
(1957)
Κάτσε κόρη να 'βρης μοίρα!
(1956)
Ο λύκος θέλει αντάρα
(1956)
Για να πά'να κλέψη τ' αρνί
Μάρτης, γδάρτης καψοπαλούκ'ς
(1959)