Αναζήτηση
Αποτελέσματα 801-900 από 4029
Ναι και καλά
(1892)
Βγήκε στο ασ' εύγορο
έγινε κακή γυναίκα, περίοστος τόνος
Κι αυτά κακά κι' αυτά μετενεχρά
Ερμηνεία: Μετενεχρός ο κακός, πτωχικός
Κάνει τα κουκουρέξια του
(1892)
Ερμηνεία: Επί των προσποιούμένων ότι δήθεν απαρέσκονται τι
Τον έκαμε ώρμο κ[ι]' άγγουρο
(1892)
Ερμηνεία: Τον έδειρε ελεεινός
Είναι γεστ' η καρδιά του
(1892)
Ερμηνεία: Αγαπά
Τα ήκαμε ντάρι – νάξι
(1917)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Το βάνει και καπέλλο
(1892)
Μου γίνηκε κουνούπι
(1880)
Ήγουν με παρακινούσε ακούραστα, ανενδότως
Κάνει η κουραμάνα θάμματα
(1880)
Δεν καθαρίζει κρομμύδια
(1892)
Ερμηνεία: Είναι σοβαρός και ισχυρός, εκπληρωσ ότι ανέλαβε
Βάλε μια κνισάρα
(1892)
Απευθύνεται ειρωνικώς προς τας δειχωνίας να εμφανισθώσι τινί
Θέλει νου και κρασί
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν της αποδιδομένης σπουδαιότητος
Άλλην πόρτα χτύπα
(1889)
Επι των αποπεμπόντων άλλους
Η κεφαλή αυτού επί πίνακι
(1914)
Είδαμε τα δοκάρια
(1926)
Εμεθύσαμε
Απού ΄χε αμπέλια ας βάνη αργάτες
(1926)
Όταν επιβάλλεται αδιαφορία και ξένες υποθέσεις
Κρυφή λαχτάρα τόχω
(1880)
Βοηθός και σκεπαστής μου
(1914)
Έν μέσω δύο ληστών
(1914)
Τα κάπνισε
(1888)
Σημείωση: Απέδρασε
Με έκεμανε κιούλι
(1888)
Με εγδύσανε, κιούλια = φορέματα
Εράϊσ' η καρδιά μου
(1888)
Συνετρίβη
Του κρέμασαν το κουτάλι
(1892)
Ερμηνεία: Λέγεται περί των αφικομένων εξώρα εις γεύμα
Τα τρώει με το κουτάλι
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται επί σπατάλων
Είναι του κάτω κόσμου
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν ότι είναι τις παραζαλισμένος ή πάσχει επιθανατίως
Του 'καμε το κουλούρι
(1892)
Ερμηνεία: Διανοείται να φονεύση, να δείρη ή και να βλάψη τινά
Του 'δωκε κούτελο
(1892)
Ερμηνεία: Αντιμετώπισε
Επί ξύλου κρεμάμενος
(1914)
Γυμνός, παντός αποστερημένος
Ώστε να πης κρομμύδι
(1892)
Ερμηνεία: Εν τω άμα
Λάμπει 'σαν τον ήλιο
(1892)
Ερμηνεία: Επί ωραιότητος
Λέω ξελέω
(1892)
Ερμηνεία: Μεταμέλομαι...
Όμοιος τον όμοιον αγαπά
(1914)
Θέλ' η γρά και παίζ' ο γέρος
(1926)
Βάλε κόσκινο
(1892)
Ερμηνεία: Απευθύνεται ειρωνικώς προς τους δειλιώντας να εμφανισθωσοι την
Εχάλασ' ο κόσμος!
(1892)
Ερμηνεία: Απελπιστική έκφρασις εμφαίνουσα αγανάκτησιν δια την επικράτησιν της διαφθοράς
Λαός και κόσμος
(1892)
Ερμηνεία: Άπειρον πλήθος ανθρώπων
Εγίνηκ' άραχνος
(1917)
Εξηφανίσθη, δεν φαίνεται, δεν ευρίσκεται, και άραυνος (ιδ. Αρχαίον άραχνος = αράχνη)
Πάει σαν αγούδαρας
(1917)
Χάμαι θωρώ και λέω το
Όταν λέγω μίαν υβριστικήν φράσιν περί άλλου
Αγναντί, παπά κουκιά; Αγναντίζω μια ελιά
Αστεία έκφρασις
Βλαστήματα και λιβάνιζέ τα
(1919)
Γ. Καλαϊσάκη, χφ έκ Χανίων, 1892
Αραδίτσα, παπαδίτσα
(1914)
Προς ταις επιδιώκοντας πρωτοκαθεδρίαν
Αντί του μάννα χολήν
(1914)
Έκαμ' Άγουστο
(1914)
Αδραπέτωσεν
Τριάκοντα αργύρια
(1914)
Κς' 15
Απορώ και εξίσταμαι
(1914)
Έρχου και ίδε
(1914)
Λαδικό
Ερμηνεία: Αγγείον επαίτου ή γραία επαίτης και πάσα ταύτη ομοία γυνή
Με τον ένα πόδα μπήκαμεν;
Πρέπει να πιώμεν
Ανάστα ο Θεός
(1914)
Έγινε το ανάστα ο Θεός
Μη μου άπτου
(1914)
Ιωαν. Κ. 17
Απές γεράσ' ο άνθρωπος, φυρομυαλιά
(1926)
Χάνει το νού του
Τι τάχα, παίζωμαι τα κότσια
(1880)
Γιά κόττισε αν θέλης!
(1880)
Ώρας δουλειά, χρόνου ανεμελειά
(1926)
Ίση τη: όσα φέρνει η ώρα, δεν τα φέρνει ο χρόνος
Νεκιάρι το κάνεις
(1888)
Το αρνείται μετά πείσματος και φιλονικίας
Εγίνηκε ροσφάϊ
Εκηλιδώθη
Έκαμε το ρεμέδιο του
(1892)
Σημείωση: Remedio (ιταλικά) = φάρμακο
Παρά ρούπι
(1892)
Ερμηνεία: φράσις ειρωνική, φερόμενη δια τους αξιούντας ότι γνωρίζουν καλώς μιαν υπόθεσιν
Είναι ρόγδι
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν πολυανθρωπιάς
Όρνιθα το Γεννάρη και πετειν' Αλωνάρη
(1891)
Ερμηνεία: Δης τρώγειν
Έκαμε μια τρύπα ςτο νερό
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν ματαιοπονίας
Κοντά στο νου
(1892)
Ευνόητον
Διάλε το σκοινί σου
Το σόϊ άλλως ή το είδος, την οικογ. Σειρών
Κάνει αλώνι με τη μύτη του
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν μέθης
Του λιναριού τα πάθη ήσυρε
(1914)
Του λιναριού τα πάθη
(1914)
Του μίλησε με το μισό αχείλι
(1892)
Ερμηνεία: Επί αδιαφορίας
Είμαι ξεσκέπαστο τσικάλι
(1892)
Ερμηνεία: Λαλώ ελευθέρως και απροκαλύπτως
Τον έκαμε σιόπαστο στο ξύλο
(1892)
Ερμηνεία: Τον έδειραν ελεεινώς
Θα σε μοσκέψω στο ξύλο
(1888)
Θα φάη ξύλο να πάη αντάρα
Αντάρα = ομίχλη, απόβαρον
Ουκ οίδα υμάς
(1914)
Τα μιλημένα μας τιμημένα μας
(1892)
Ερμηνεία: Οιονεί υπόσχεσις προς τήρησιν των συμπεφωνημένων
Ξυπνά γλήγωρα
(1892)
Ερμηνεία: Αντιστρόφως αντί είναι ευήθης και αργεί να ευνοήση τι
Στέρνα ξεπατωμένα
(1892)
Ερμηνεία: Σπάταλος