Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1001-1100 από 4029
Στα καλά καθούμενα
(1892)
Ερμηνεία: Ως ανέλπιστος
Μού καψε τη γούνα μου
(1892)
Ερμηνεία: Με εβασάνισε
Του 'δωκε μια σαπάρτα
(1892)
Σημείωση: Sua parte (Ιταλ.) = το μέρος του
Έκαμε τα πανιά
(1892)
Ερμηνεία: Εδραπέτευσεν, εκ μεταφοράς, από των πλοίων, περί ων απαιρόντων λέγουσιν “έκαμε τα πανιά”
Πανί με πανί
(1892)
Ερμηνεία: Έλλειψει χρημάτων προστρίβει η μια πλευρά του θυλακίου του την άλλην. Εις δήλωσιν πτώχειας
Παραμύθια
Κολοκύθια, λόγια του αέρα
Εμνήσθην ημερών αρχαίων
(1914)
Ο άπιστος Θωμάς
(1914)
Γη Μαδιάμ
(1914)
Ο γέγραφα γέγραφα
(1914)
Απού κρατεί, καλά κρατεί
(1926)
Ως αρνίον άκακον....
(1914)
Κάνω λάκκο
Κάνω κόρτε, αργολαβία
Ώστε να πης λεμόνι
(1892)
Ερμηνεία: Εν τω άμα
Του 'δωκε τον καιρό του
(1892)
Ερμηνεία: Τον εξεδίωξε
Ανάφτει του διαβόλου κερί
(1889)
Να σου κάμω το καλαντάρι
(1919)
Θα σε μαλώσω
Ηυρ' αμπέλι δίχως σκύλο
(1892)
Ερμηνεία: Εκ μεταφ. Επί των μη προσκρουόντων τις αντίδρασιν
Μνήσθητι μου Κύριε!
(1914)
Το καμε 'σαν καλός νοικοκύρης
(1892)
Ερμηνεία: Επί των ενεργούντων άνευ αρμοστότητος
Αλλού τόνειρο, αλλού το θάμα
(1930)
Σέλινο
Μηδέ βρωμεί μηδέ μυρίζει
(1892)
Είναι μετρίας ποιότητος η αξίας
Βρέξη χιονίση
(1892)
Οπ' αρπάξη και ξεσκίση
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν αρπαγής
Δεν εβγήκε στη βαφή
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν αποτυχίας
Θεού ζημιά
(1930)
Του Θεού η εζημιά, ποτές δεν είναι (Γεράνι)
Με θωρρεί μεί το 'να ν' αμμάτι
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν θυμού
Έμου κλέφτης, έμου ψεύτης
(1919)
Αναμπουκώθηκε στα γερά
(1892)
Ερμηνεία: Εις ένδειιν ότι επεδόθη μετά σπουδαίο εκτός ως μίαν επιχείρησιν
Αρματωμένος ως τα δόντια
(1892)
Ερμηνεία: Πάνοπλος
Θεού βροντή δεν ακούει
(1892)
Ερμηνεία: Περί των κωφών
Κοντό στενό και μη γυμνό
Ερμηνεία: Επί ενδυμάτων οικονομικών
Μάμαδα να πας
(1888)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Καλά τσι κεράσανε
Σημαίνει: Κερνώ = μεταφορικώς δέρνω, κατατροπόνω
Ξερός ξεροχωμένος
(1914)
Ξερός κι' αδράπανος
Άψε σβύσε
(1892)
Ερμηνεία: Εν τω άμα
Πάει σαν Αγούδουρας
(1919)
Έγεινε παπούλα
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν μέθης
Έδωκε των αμμαθιώ του
(1892)
Ερμηνεία: Εξ απελπισίας ή απογοητεύσεως ετράπη μίαν οδού ανεξετάστης
Έχει και στον καφά μάθια
(1892)
Σημείωση: Καφά (αραβική) = αυχέν
Στον κιρά ψοφά το χτήμα
Ουδεμιά ευθύνη βαρύνει τον ενοικιαστήν
Δεν έφαγα μοιράσι
(1892)
Σημείωση: Αραβ. Μοιράσ' = κληρονομιά
Κόβει εβδομήντα μίλια την ώρα
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται περί των ταχυπόρων
Σέρνει τα πελεκούδια στο μέρος του
(1892)
Παρεμφερής εαυτού
Του κάνει σκιέρα
(1892)
Σημείωση: Schiesa (ιταλ) = παράταξη
Τον πνίγω σε μιά κουταλιά νερό
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν υπερβολικής δυσμενείας
Τά φερα σκούρα
(1892)
Ερμηνεία: Εστενοχωρήθηκαν ιδών η στεναχωρούμε προβλέπων αποτυχίαν
Ετίναξε τα πέταλα
(1892)
Ερμηνεία: Απέθανε
Ζυγώνει τσοι μύγες
(1892)
Σημείωση: Το “ζυγώνω” άλλοτε σημαίνει επιδιώκω, ενταύθα σημαίνει εκδιώκω
Έχει φουσκωμένα μυαλά
(1892)
Ερμηνεία: Επί αλαζώνων
Τον έβαλε μπούτη
(1892)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Εψήλωσε τη μύτη του
(1892)
Ερμηνεία: Επί υψηλοφροσύνης
Παίρνει μυρωδιά
(1892)
Ερμηνεία: Λαμβάνει νύξιν ευκόλως
Ιδού ο νυμφίος έρχεται
(1914)
ΚΕ. 6
Ξυφαίνω
Ερμηνεία: Αποθνήσκω
Με τα ξένα κόλυβα
(1890)
Συνοδεύεται από κείμενο ....
Κουρέματά σου στο νου
Τω ανοήτω
Από τον Άννα στον Καϊάφα
(1914)
Αλαμάνος είν' ο κιαρατάς!
(1926)
Και ο λόγος σάρξ εγένετο
(1914)
Κάθομαι στα λάχανα χανιά
(1919)
Ερμηνεία: Δηλαδή δεν φροντίζω, αμελώ, αδιαφορώ
Έγινε ήσκα
(1924)
Δια το ευερέθιστον του οινωθέντος
Κουκκιά με τη ρίγανη
(1892)
Έως πότε προς υμάς έσομαι;
(1914)
Μοιράζουν την παχειάν άμμο
(1892)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Κάμνει μούτρα
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται προς τινα δυσμενώς
Τα κάμανε μπούρδος
(1914)
Όταν οικία ή κτήμα τι γίνη έρμαιον παντός
Όταν βαρειούλης και φαγας
Δηλαδή, δυνηρός
Κύριε ελέησον!
(1914)
Ερμηνεία: Επί θαυμασμού, εκπλήξεως, φόβου, επιτιμήσεως
Λόγια της καραβάνας
(1892)
Συνοδεύεται από κείμενο ....
Ο Θεός ανοίγει θύρες
(1914)
Στρουφινός κερατάς
(1888)
Σημαίνει: Στρουφινός = δύστροπος, σκαίος (ως ύβρις), η λέξις εκφέρεται πάντοτε με το κερατάς
Εγώ μόνο λείπ' από μέσα
(1892)
Ερμηνεία: Επί ρυπαρών αντικειμένων ή νενοθευμένων
Του διαόλου βρακί
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν πονηρίας
Του σκάφτει τον λάκκο του
(1892)
Ερμηνεία: Τον υπονομεύεται
Κάνουν πουλιά τα μάτια του
Νυστάζει
Ποιός σε θωρεί και κουνιέσαι;
Ερμηνεία: Επί των περιφρονούντων τους κομπάσοντας
Του 'παιξε την καμπάνα
(1892)
Ερμηνεία: Εκ μεταφοράς από τις δια κυδωνοκρουσίας ειδοποιήσεως φέρεται όταν πλαγίως γνωστό επιείται τι ετέρω