Αναζήτηση
Αποτελέσματα 101-200 από 234
Κάθ' οχτώ και καθ' εννιά αρρωσταίνει η Τσακουνιά
(1907)
Φιλάσθενος
Στ' ατσιγγάνου την αυλή δεντρολίανος ανθεί, αν ανθή καιδεν ανθή, της ατσιγγανιάς βρωμεί
(1909)
Ότι η χυδαιότης δεν επιβάλλεται και αν ως ευρώνων υπάγη της
Στας αματιά, στας αματιά άδειασε το βαγένι
(1909)
Ασετεία
Αρχόντου λόγος και πορδές γαϊδάρου ένα
(1909)
Οι ισχυροί συνήθως δεν τηρούν τον λόγον
Ο Θεός αρφανά κάνει, άμοιρα δεν κάνει
(1907)
Αποκατάστασις ευχερής ή δυσχερής
Όταν αρέζεις στους πολλούς, θα ειπή πως δεν αρέζεις στους προκομμένους
(1909)
Χρειάζεται πολύς ζήλος δι' εκτέλεσιν
Αρφανή στα σπάργανα και στο στεφάνι χήρα
(1909)
Συνεχώς ατυχίαι
Ποιός απέθανε; Όποιος πάντ' αρρώσταγε
(1909)
Καταδρομή τύχης
Ο αρφανός δεν χαίρεται χίλια κι' αν βασιλέψη
(1907)
Όλα τα αγαθά και αν έχει δεν αναπληρούν την μητρικήν αγάπη
Τ' απελπισμένο κάτεργο 'ς ένα βαθύ λιμάνι
(1909)
Η τιμωρία βραδύνη, αλλ' επέρχεται
Τ' άδικο δεν κάνει προκοπή
(1909)
Σήμερα κινήσαμε κι αύριο πόσες έχομε
(1907)
Επιπολαιότης
Ο άσπρος με τον κόκκινο, ο ήλιος με το φεγγάρι, κι΄ ο μάυρος με το κόκκινο η στιά με το τηγάνι
(1907)
Ότι το κόκκινο χρώμα εν τη εσθήτι και τοις κοσμήμασιν αναδεικνύει την καλλονήν της λευκόχρου, ενώ τουναντίον ασχημίζει την μελαχρινήν
Μαλώνει με τον ίσκιο του
Φοβάται τον ίσκιο του
Παπά παιδί διαβόλου αγγόνι
(1907)
Ένας είναι ο Θεός
(1907)
Οι άλλοι υποφέρουν
Άλλοι σκάφτουν κ' κλαδεύουν κ' άλλοι πίνουν κ' χορεύουν
(1909)
Καταδρομεί τύχει
Όποιος τρίβει ξέρει κι΄ όταν τρώει δεν ξεύρει
(1907)
Προτιμότερα τα φαγητά τα έχοντα ζουμί πολύ, εις ο εμβάζοντα ψωμί
Τ' αυγά δεν τ' αφανίζουνε,αλλά τα τηγανίζουνε
(1909)
Επίπληξις προς φειδωλόν
Αντίο Γλαρέντζα
Δεν υπάρχει πλέον ιλείς
Από πέτρα σε λιθάρι
(1909)
Καταδρομή τύχης
Έγινε άνθρωπος
(1907)
Καθώς αγοράζω πουλώ
(1909)
Αναίσθησις ευθύνης
Για τ' άντι
Όταν τις απαξιεί να δώσει τέλος
Για τ' άντι πόχι τίσσαρες τρύπες
Όταν τις απαξιεί να δώσει τέλος
Τι κάνει; Απλώνει τραχανά
Ουδεμία έχει σοβαράν εργασίαν
Έχω τραχανά απλωμένο
(1907)
Άρνησις εις πρόσκλησιν
Αντίο Γλαρέτζα
Ερμηνεία: Σε αποχαιρετώ, δεν θα με πιάσης πλέον
Η αποκοπή είν' αποκαή
(1909)
Καθώς αγοράζει πουλεί
(1909)
Με την κακογλωσσιά της
Έγινε Ανάστα ο Θεός
(1907)
Ερμηνεία: Θόρυβος ευθυμούντων
Έγιν' τ' Ανάστα ο Θεός
(1907)
Θόρυβος
Τάρριξε τ' άρματα
(1909)
Δειλία
Αντίο Γλαρέτζα
(1907)
Παραφροσύνη
Από τ' Άγιο Δημητρίου ως τ' Άγιο – Νέστορα
(1907)
Διαρκεί μιαν ημέρα
Τ' αλεπόπουλα ρώτησαν την αλεπού που θ' ανταμωθούμε; - Εκ του γούναρη την κάδδη
(1909)
Παραλλαγή της παρά Πολίτη
Κλούβια κι' άπιαστα και μακεδονόσποροι
(1907)
Επί ονείρων κακών
Γιάννης κερνά κι Γιάννης πίνει
(1909)
Φιλαιτία
Όπου γεννειέται μελανός, πεθαίνει μαύρος
(1909)
Κατάμαυρη τύχη
Γαμπρό και νύφη έχασα, τα δυο παιδιά μου τάχω
(1907)
Μετριασμός λύπης
Κάθε κάβουρας στην τρύπα του είναι μικρός αφέντης
(1907)
Ο αμυνόμενος υπέρ της ιδιοκτησίας ισχυρός
Κάθε κάβουρας στην τρύπα του είναι δυνατός
(1907)
Ο αμυνόμενος υπέρ της ιδιοκτησίας ισχυρός
Γαμπρό και νύφη έχασα, τα δυο παιδιά μου τάχω
(1907)
Λόγος πενθερών
Όσον το καλό μου και το ριζικό μου
(1909)
Αποκατάστασις τύχης
Εμπήκε ο Γιώργος στο χωριό κι απάντησε τον Γιάννο
(1909)
Επί απάντησης κακής
Θέλω ν' αγιάσω κι οι διαβόλοι δεν μ' αφήνουν
(1909)
Επί κακών...
Κλωτσιά τ' αρνιού χαρά του λύκου
(1907)
Διότι το κλωτσηθέν θα το φάγη
Για τί; - Για τ' άντι!
(1907)
Σταυρός και φκιάρι από ξύλο ένα
(1907)
Ομόιως διαφέρουν κι' οι αδελφοί
Για της πέρδικας τα μάτια να γλυτώσουν οι κοκόροι
(1909)
Συγνώμη χάριν τρίτου
Αεί πονώρα στή δουλειά κ' απονωρής στ' σπίτι
(1909)
Εργατικότης
Πας προφήτης μετά Χριστον γάϊδαρος
(1907)
Μετά Χριστον προφήτης
Αντάμα πάμε δέσποτα και πάμε όθεορίζεις
(1907)
Αισθανίτω η ψυχή μου μετά τον
Δεν την πουλούν την ανθρωπότης
(1909)
Ανθρωπότης = Ανθρωπισμού. Η ευγένεια έμεστη
Από 'γκρεμό σε βράχο
(1909)
Καταδρομή τύχης
Είδες γυιό και θυγατέρα; τόγιασε και τους γονείς
(1907)
Επίδρασις.
Από τον άγιο Λάζαρο και στη Φανερωμένη μου κλέψαν τη γαϊδάρα κ ήταν και γγαστρωμένη
(1907)
Ερμηνεία : Ασυναρτησίας ειρωνία
Από της συκίας το γάλα κι από τον γάβριου το ζουμί
(1907)
Ήμεθα συγγενείς
Δεν ξέρει να μοιράση τριών βοδιών άχυρα
(1907)
Ή δύο γαϊδουριών
Αφορμή του κλανιάρη είναι το ξηρό βήξιμο
(1909)
Ερμηνεία: φανέρωσι υποκρίτω
Από τον άγιο Λάζαρο και στη Φανερωμένη το γάιδαρό μου έχασα και καλή μοίρα να χης
(1907)
Ερμηνεία : Ασυναρτησίας ειρωνία
Από τον άγιο Λάζαρο και στη Φανερωμένη με βάλανε να κουβαλώ νερό με το βαρέλι
(1907)
Ερμηνεία : Ασυναρτησία
Του Ατσιλόχου το ποτάμι όλο αξίνες κατεβάζει
(1907)
Δεν κατεβάζει δις. Μάταιες ελπίδες
Από την Τρίτη, ως την Τετράδη
(1907)
Ολίγον διαρκώς ο θαυμασμός, η έκκληση της