Αναζήτηση
Αποτελέσματα 101-200 από 5044
Σαν στο μύλο
(1906)
Το βιό στό βιό πάν'
(1882)
Καίει και δεν καπνίζει
(1880)
Ερμηνεία: Επί των πραττόντων ή ενεργούντων λεληθότης, ανεπαισθήτως
Σαν ορθή δαγκώνα αστακού
(1880)
Πάσα αρχή έχει και τέλος
(1880)
Βάλ' του ρίγανη να μη μυρίση
(1882)
Έκαμε μιάν τρύπα 'ς το νερό
(1903)
Αέρα κοπανίζει
Ερμηνεία: επί των ματαίως κοπιώντων
Αυτά τα λεν στον μύλο
(1906)
Σαν η μύγα μες στο μέλι
(1875)
Μη (μου) άπτου
Δεν μπορώ να του πώ τίποτε γιάτ΄είναι μη μου άπτου
Από το κεφάλι βρωμάει
(1879)
Ερμηνεία: Επί προϊσταμένων διαγόντων
Μυαλό δεν έχει κουκούτσι
(1880)
Έκανε κ' η κακή χώρα στάρι!
(1903)
Ερμηνεία: Επί ανελπίστων καλών
Μου κόστισε ο τσίντσιρας αηδόνι
(1903)
Ερμηνεία: Εξώδευκα όσα δεν λογάριαζα ποτέ
Σκοινί και παλούκι
(1885)
Ερμηνεία: Εξώλης
Πέρσι εκάη κ' εφέτο μύρσε
(1903)
Ερμηνεία: Επί βραδείας εμφανίσεως παρελθόντων πραγμάτων
Τον έκαμε απ' άσπρου
(1880)
Εκάη η κάππα μ'
(1903)
Ερμηνεία: Ετιμωρήθην παραδειγματικώς
Μωρέ μας έκαμαν ρόϊδο
(1880)
Φράση
Είνε νύχι καί κρέας
(1880)
Ένας Θεός το ξέρει
(1880)
Τον έφκιασε απ' άσπρου
(1880)
Ερμηνεία: ήγουν μηδαμηνόν, τιποτένιον
Αυτά τα 'λεν στο μύλο
(1913)
Λόγος άνευ αξίας
Λάκκον έσκαψε
Λάκκον έσκαψε γι' άλλον κι' έπεσε ο ίδιος μέσα
Σπαρταρώ από τα γέλοια
(1880)
Φράσις
Αριά και που
Ερμηνεία: Σπανιώτατα
Σάματ' θα ρήξω στ' άστρο;
(1903)
Θα αποφανθώ ως από τρίποδος;
Θα δώσουν και θα πάρουν
(1880)
Θα το ρίξω όξω
(1880)
Ως εδώ και μη παρέκει
(1880)
Φράσις
Σε γελάει το μάτι
(1884)
Ερμηνεία: Επί οπτικής απάτης
(Σαν να ήσαν) τα τριάκοντα αργύρια
Τόσα εκέρδισα, έγιναν σαν να ήσαν τα τριάκοντα αργύρια
Άρον άρον τον σήκωσαν Α
Βιαίως & ακουσίως
Ο έχων ώτα
Τ' άκουσε
Άψε σβήσε
Πάγε κι ήρθε άψε σβήσε = τάχιστα
Θα ρήξω στ' άστρι
(1879)
Πιάσ' τον δέσ' τον
(1903)
Ερμηνεία: Δεν κρατειέται απ' τη χαρά του
Μετά πνευμάτων δικαιων
Τροπάριοι νεκρώσιμοι
Αγιέρας τα πυρόνιασε
(1880)
Φράση
Παιδί πατρός
(1885)
Ερμηνεία: Του πατρός το παιδίον, φράσις παρομοιώδης δηλαδή εν τελώς όμοιον τω πατρί
Μάης άβρεχος κρασάς άμετρος
(1913)
Δείπνα πεθερά κι έλα να σε ψειρίσω
Εν Αθήναις : “ξύπνα πεθερά”
Τόταξι λαγούς μι πετραχήλια
(1915)
Αμαρτία εξωμολογημένη ουκ έστιν αμαρτία
Τώκανα τώρα και σού ζητάω να με σχωρέης, αμαρτία εξωμολογημένη ουκ έστιν αμαρτία. Επί ομολογούντων το σφάλμα των
Άλλοι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει
(1893)
Ερμηνεία: Επί των παρά γνωμών γιγνομένων
Η αρρώστια μπαίν' με το σακκί και βγαίν' με το βελόν'
(1882)
Ερμηνεία: Ορθοτάτη παρατήρησις γενομένη προς ασυνέτους και απειθείς νέους (βλ. και βγαίνω αρ. 21)
Αλλοί να τα πουλής αυτά (κι αλλού να μπαλουθής)
Ερμηνεία: Επί των αξαπατάν επί ζητουντων
Άσπαρτο κι αγέννητο, τ' όνομά του Γιάννης
(1879)
Εκ αννεάρητων
Τα νερά κοιμούνται, οι οχτροί δεν κοιμούνται
(1882)
Ερμηνεία: Εννοείται ο εχθρός σκέπτεται, αγρυπνεί, πως να βλάψη
Μαλώνομε γειτόνισσα; Και εγώ στα νύχια στέκω
(1879)
Ερμηνεία: Επί φιλερίδων και φιλονείκων
Για έβγα, ήλιε, για να βγής
(1877)
Ερμηνεία: Ειρωνική κατά ασχήμων και δύο ειδών γυναικών, αίτινες νομιζωσιν εαυτάς ωραίας, έχει σε των αρχών εξ' άσματος, όπερ έχει ούτος: Για έβγα ήλιε για να βγώ, για λάμψε για να λάμψω, πολλές καρδιές να κάψω. Εσύ κι αν ...
Αυτά τα λέγουν στο μύλο
(1877)
Ερμηνεία: Επί λόγων μη αρεσκούντων και αναξίων προσοχής
Άδεια είχε το μουνί και να πάιζη την αμάδα
Ερμηνεία: Επί των αέργων των εις άχρηστα ασχολουμένων
Ου Θιός να σε φυλάη απού κενούργιουν άρχουντα και πλούσιον διακονάρη
(1893)
Ερμηνεία: Ότι οι νεόπλουτοι είναι σκληροί
Άσπρο είν' και το χιόν' μουν το κατρούν τα σκυλιά
(1903)
Ερμηνεία: Ου παν το λάμπουν χρυσούς
Για ζούμε για πεθαίνομε για σ' άλλον τόπο πούμε
(1877)
Ερμηνεία: Επί υποθέσεων μακροποροθέσμων, έχει την πηγή της εξ' άσματος, ου η αρχή: για φάτε, πιείτε, βρε παιδιά, χαρήτε να χαρούμε, τούτον τον χρόνον τον καλόν, τ' άλλον ο Θεός το ξέρει για ζούμε
Γιάννινα χωριό, Λάρ(ι)σσα κουτσοχώρι, Κόν – τσα κασαπάς
(1876)
Ερμηνεία: Λέγουσιν οι Κονιτσιώται κομπάζοντες ότι εισί κάτοικοι πόλεως
Πάσχα δω, Πάσχα κει, Πάσχα και στα Λέλοβα
(1876)
Ερμηνεία: Έλεγέ τις ανόητος, νομίζων ότι το Πάσχα εορτάζεται, έπειτα απορών λέγει, και εις τας Λέλοβα
Αντί να μας βάλουν κέρατα, μας έκοψαν και τ' αυτιά
(1879)
Ερμηνεία: Επί των περιττά αιτούντων
Ου κόσμους το χει άργανου κι' ημείς λιαντί κουβέντα
Ερμηνεία: Επί των κρύφα λεγόντων τι όπερ είναι πασίγνωστον
Τ' άσπρισε τα γένεια τ'
Ερμηνεία: Επί των πεσεών χιόνια κατά των εορτών του αγίου Νικολάου