Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1601-1641 από 1641
Απ' τουν καϊμό τσ' βρουχής καλόν 'ν' κι του χαλάζι
(1893)
Ερμηνεία: Προ της παντελούς ενδείας αρκείται τις κατ' ανάγκην εκτελέσι πράγμασι
Κόφτ' χοντρές καλή ώρες
(1893)
Ο βίος ς σό βίον πάει
(1881)
Ερμηνεία: Επί νέων ευτυχημάτων των πλουσίων
Από το χέριν του χρουσό μήλον δεν παίρνεις
(1876)
Διότι βρωμάνθρωπος
Δεν ρωτουν οι αγάδες τους γύφτους, όταν κάνουν το μπαϊράμη
(1889)
Ερμηνεία: Επί των εχόντων ελαχίστην αξίαν
Είδα εγώ πολούς σπανούς, μα 'χανε που και τρίχα
(1892)
Ερμηνεία: Επί των μη εχόντων ούτε ιερόν ούτε όσιον
Είδα γω πολλούς σπανούς είχαν κάπου κάπου τρίχα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των υπερβαινόντων το όριον και μέτρον επί των αδιακρίτων
Στην ξερή πέτρα να πάη θα βγάλει νερό
(1889)
Ερμηνεία: Επί ικανοτάτων
Εξήντα στ' άλογο κι' ογδόντα ντο σαμάρι
(1889)
Ερμηνεία: Επί των διδόντων πλείονα εις τα μικρού λόγου άξια και τουναντίον
Σαράντα τ' άλογο κ' εξήντα το σαμάρι
(1882)
Ερμηνεία: Επί δυσαναλόγων
Τα παλιά τα κονίσματα τα βάνουν 'ς τομ πάτο
(1893)
Ερμηνεία: Επί περιφρονουμένων γερόντων
Άσπρος σκύλλος μαύρος σκύλλος και όλ' οι σκύλλοι μια γενειά
(1896)
Ερμηνεία: Επί των εχόντων ομοίαν φύσιν
Δεν άφησε ποδάρι
(1882)
Ερμηνεία: Όλους τους εσκότωσε
Άσπρα στου πουγγί, ψάρια στου βουνί
(1893)
Ερμηνεία: Επί χρημάτων το παν δυναμένων
Άπιαστα πουλιά χίλια στουν παρά
(1893)
Ερμηνεία: Επί των απαγγελομένων πολλά, μηδέν δε πραττόντων
Αρχηγού παρόντος, πάσ' αρχή παυσάσθω
(1893)
Ερμηνεία : Ανάλογος το ομηρικόν “Ουκ αγαθόν πολυκοιρανίη”
Ας σογ κοντόν τον άνθρωπον να φογάσαι, όσο εν απάν τη γης, άλλο τόσον εν κι αφ' κάτ' η γης
(1874)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Αν έης πολλά παράδες ξάψον και κάθκα παν
(1881)
Ερμηνεία: Προς εκείνους οίτινες εξ αλαζονείας και περιφρονήσεως προτείνουσι τινι να δώσωσιν αυτώ χρήματα
Το πείσμα κάμνει πρήσμα
(1883)
Ερμηνεία: Εννοεί όταν τις εμμένει εις την κακήν αυτών πορείαν, το αποτέλεσμα θα είναι εξ άπαντος ολέθριον
Ρίχτηκε της κοιλιάς
(1877)
Ερμηνεία: Επί των προσδοκόντων να διατηρηθώσιν ακόπως
Έπεσε της κοιλιάς
(1877)
Ερμηνεία: Επί των προσδοκόντων να διατηρηθώσιν ακόπως
Και τ' αρφανά πορεύονται κ' οι χήρες κονομιούνται
(1894)
Σημ. Στίχος δημ. άσματος.
Η αυγή θε να το δείξη ποιανού μάννα θε να λείψη
(1889)
Σημ. Είναι απόσπασμα του γνωστού ποιήματος η Μάρω ου η υπόθεσις αυτή Η Μ ήθελε να φονεύση την πεθερά της και προς τούτο λαμβάνει συνεγόν τον σύζυγόν της όστις προσποιηθείς λαμβάνει εις τους ώμους του αντί της μητρός του ...
Εξήβεν ασπροπρόσωπος
(1881)
Ερμηνεία: Επί του δυστυχεί επιχειρήσεων ευτυχώς αποπερατούντως