Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1701-1800 από 8125
Ώς μύρο με το δίνεις
Δίνεις ή δίνει
Η κοιλιά παλαθύρα δεν έχει
(1889)
Έκοψε ξουράφια
(1889)
Ερμηνεία: Επί των καθ' υπερβολών κρυωσάντων
Η οικονομία νικά τη δυστυχία
(1889)
Τα ζώα μου αργά
Επί των ουδέν διαφερόντων των ζώων εκ δημοτ. άσματος
Τα χει στο χαρτί γραμμένα
Ερμηνεία: Επί των ακριβώς και φρονίμως κρατούντων τσι κατάστιχα των και επί μνησικακούντων
Τέτοιοι δούλοι δε μου κάνουν
Ειρωνικώς επί των απροθυμουμένων να υπηρετώσιν άλλους
Το γάδαρό του από καλαμιά του έδεσε
Ερμηνεία: Επί των κακώς ασφαλιζόντως και εαυτών
Το καμε γυαλί το γρέκι
Σημείωση : γρέκι= καλύβα
Καλως ήρθες Κεχαγιά με τ΄ασημένια τα ζουγκιά
Ερμηνεία: Επί των υποδεχομένων τοις εκ ταξειδίου μετά ειρωνείας
Έκαμε κι η πορδή μου χρόνια!
Έκαμε ή αφήκε. Χόντζας είχε κλάση
Κόκορας ελάλησε σήκω, γέρο, γάμησε
Ερμηνεία: Διότι κατά την πρωΐαν όντως των γερόντων το πέος ερεθίζεται
Κόττα που δε γεννάει ασκόλασέ την
Επί των απαλασσομένων από των ουδέν ωφελούντων
Μ' έκαμες και γέλασα που ήταν άντρας μ' άρρωστος
Επί αθλίων γυναικών
Μια πιθαμή άνθρωπος, τρείς πιθαμές γένεια
Ερμηνεία: Επί των μικρών αλλά μεγάλα ποιούντων
Μήτε γάτες είμεθα μήτε ζημιά εκάναμε
Ερμηνεία: Επί των απαλλασούντων τους εαυτούς πάσης ευθύνης
Μιά στό καρφί καί μιά στ' αμόνι
Soufler la chand et le froid
Μιάς ώρας δουλειά ενού χρόνου αναποδιά
Μιάς ή μιανής
Δος ημίν σήμερον
Ερμηνεία: Επί των αδικούντων εις τας απολύτως αναγκαια
Κουταλοβροντήματα και ζουμί στάλα
Επί των απλώς θορυβούντων
Ο λύκος όταν γεράση γίνεται μασκαράς των σκυλιών
Επί των εκπιπτόντων ισχυρών και πλουσίων
Όξω δέσε το γομάρι μέσα το τρώει ο λύκος
Ειρωνικώς
Όποιος δείξει το δάχτυλο τρων το χέρι του
Επί απλήστων
Μισόσπειρες, μισόφαγες, μισοκονόμα να χης
(1889)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Όπου δεν έχει μαυρομάτα φιλάει και την τσιμπλομάτα
Επί των εξ ανάγκης περιοριζομένων και εις τα ευτελή
Δεν μπαίνει ούτε στου σκυλιού τον κώλο
Ερμηνεία: Επί φαγωσίμων αχρήστων διά την σκληρότητά των
Όταν γίν' η ελιά κρασί καί τό σταφύλι λάδι
Ερμηνεία: όταν ασπρίσ' ο κόρακας...
Σηκωθήκαν τα μυαλά των
Ομοία τη: Πήρ' ο νους του αέρα
Όταν είν' ο Δεσπότης, παπάς δε βλογάει
Ερμηνεία: Αρχηγού παρόντος πάσα αρχή παυσάσθω
Σηκώνει νερό
(1889)
Ο Θεός να βάλη το χέρι Του!
Ερμηνεία: επί των ευχομένων αποσόβησων των δεινών
Πού πάει ο Γιάννης; Σ τον αγιάννη
Ερμηνεία: Επί των δήθεν ασχολουμένων
Πού πας Αράπη; Πάω στ' αμπέλια
(1889)
Ερμηνεία: Επί των δήθεν ασχολουμένων
Σύ είσαι; Εγώ κι άλλη μια στ' αγγίστρι
Ειρωνικώς επί των ουδενός λόγου αξιών
Τ' αυτιά του καλπάκι θέλουν
Επί των απαιτούντων παρ' αξίαν ανωτέραν θέσιν
Σήκω σύ νάρθω γώ
Επί της αλλαγής μόνον προσώπων εν μεταβολή κυβερνήσεως