Αναζήτηση
Αποτελέσματα 81-90 από 132
Άνθρωπος που κουβαλάει κρασί και πίνει νερό
(1926)
Ερμηνεία: Επί των φιλαργύρων και άνευ σχεδίου εργαζομένων, ων το προϊον της εργασίας, αντί να συντελέση εις την ευμάρειαν αυτών, τουναντίον, επαυξάνει τας στερήσεις των
Θέλω να σύρω λεβεντιά και καταντιά δεν έχω. Μου λείπ' η σέλλα του βρακιού, τα δυό τα πηδουνάρια!
(1931)
Ειρωνικόν δίστιχον δια τους οιηματίας, δια τους υπέρ την αξίαν των επιδεικνυομένους
Σ' άντρα με μουστάκια και σε γυναίκα με βυζιά μη χάνης τα λόγια σου
(1926)
Περί του ότι ενήλικες δεν είνε επιδεκτικοί διορθώσεως δια συμβουλών
Η μύτη του στον ουρανό κι ο κώλος του στη στάχτη!
(1926)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Είνε άνθρωπος αρχοντοξεπεσμένος και όχι επιθυμησμένος
(1931)
Παροιμ. φρ. Περί ανθρώπου άλλοτε πλουσίου και κατόπιν περιπεσόντος εις ένδειαν
Σ' κώθηκ' από τη γούρα
(1931)
Λέγεται επί ανθρώπου ασθενήσαντος σοβαρώς και μόλις αρχίσαν αυτός ν' αναρρωννύη. Γούρα εδώ σημαίνει ο τάφος, το μνήμα. Ανάλογος φράσις: Βγήκ' απ' το μνήμα, λεγομένη περί ανθρώπου νοσήσαντος, επιθανατίως και μόλις διασωθέντος.
Η κακή χρονιά διαβαίνει, ο κακός γείτονας μένει
(1926)
Περί του ότι άλλα δυστηχήματα είνε προσωρινά και διαβατικά, ενώ ο κακός γείτων είνε δυστήχημα διαρκές
Του διακονιάρη το σακκούλι αδειανό ποτέ δε μένει
(1926)
Επί των αναιδώς και επιμόνως απαιτητικών, οίτινες ούτω κατορθώνουσι πάντοτε να μη στερώνται των προς τον βίων επιτηδείων
Να κάν' η μάννα δώδεκα, να θάφτη δέκα πέντε
(1926)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Μαλώνει το σκαφίδι με το σανίδι
(1926)
Λέγεται περί οικείας, ένθα ελλείπει ο άρτος