Αναζήτηση
Αποτελέσματα 201-300 από 3010
Εϊνηκε του Κουτρούλη ο 'άμος
(1934)
Κάνε τα καλά σου
(1929)
Κάθησε φρόνιμα
Είμαι στο ποδάρι
(1929)
Ερμηνεία: Επί ποδός
Παίρνω πρέφα
(1924)
Εννοώ, αντιλαμβάνομαι, δεν πήρε πρέφα πως είναι ο Γιαγκος
Τη gεφαλή μου σκοτώνω
(1930)
Προσπαθώ να θυμηθώ
Στη Πάρο βροdά
(1934)
Επί του μη αντιλαμβανομένου ευκόλως τι
Καλομελέτα κι έρχομαι
(1928)
Κάνω του κεφαλιού μου
(1928)
Στη bάρο βροdά
(1934)
Επί του μη αντιλαμβανομένου ευκόλως τι
Πρωτολάτες μου 'θελες
(1934)
Ερμηνεία: Επί των ζητουντων τα υπερβολικά
Κάλλια αδουρόδενε παρά αδουρούρεβε
(1930)
Γαιδουρόδενε
Ο ξένος ξενιά μυρίζει
(1934)
Ο ξένος πάντοτε ως τοιούτος θεωρείται
Κοιμάται σα μουλάρι
(1928)
Ό,τι θυμάται χαίρεται
(1934)
Επί των επιπολαίων και απερισκέπτων
Κάθα πρώτο δύσκολό 'ναι
(1925)
Παπά αδούρι, παπά χωράφι
(1925)
Χίλια λόϊα έναν άσπρο
(1934)
Λόγοι ανάξιοι προσοχής και εκτιμήσεως
Σκεπαστά, καλόερε!
(1926)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Δεν παίρνει φυτίλλι
(1924)
Καμώνεται πως καταλαβαίνει, μα δεν παίρνει φυτίλλι
Δυό μαλώνουνε δυό φταίνε
(1926)
Οπού βγιάζεται σκουdαύγει
(1934)
Αργιομοίρα καλομοίρα
(1925)
Το κάλλιο, κάλλιο είναι
(1925)
Μου κάνει τον γκιολέγα
(1924)
Τον τάχατες
Κατακλυσμό κάνει
(1924)
Βρέχει πολύ δυνατά
Εϊνηκε το Κουτρούλη το ραβαϊσι
(1934)
Μέγας θόρυβος
Στο Κυριελέησο ετοιμάζουντονε
(1925)
Πολύ γρήγορα
Οπού βαστά καλά βαστά
(1934)
Μακάριοι οι κρατούντες
Μαντήλι το βγάλανε
(1929)
Ερμηνεία: Κάμανε έρανο, συνεισφορά
Ασπρισεντό μάτι μου
(1928)
Βαρέθηκα
Ήβγε το μάτι μου
(1928)
Ζήλεψα
Θυμός Θεού είναι!
(1924)
Βρέχει πολύ δυνατά
Παπούτσι να μπαλώσωμε
(1928)
Από παραμύθι
Στο πιστέβγω θάρθω
(1930)
Κάθε μπόδιο ιά καλό
(1928)
Μπόδιο = εμπόδιο
Καλομελέτα κι έρχεται
(1934)
Όποιος βιάζεται σκουντάβγει
(1928)
Στον αέρα μιλείς
(1931)
Χωρίς να ξέρης, χωρίς προηγούμενη σκέψη
Σε πουλεί και σ' αοράζει
(1934)
Ερμηνεία: Επί εξυπνοτάτου
Νύχι και κριάς
(1928)
Πολύ φιλιωμένοι
Το κεφαλομάντηλο τσ' ήβγαλα
(1928)
Την πρόσβαλα
Το τάϊσε dα μούσμουλα
(1934)
Τον άφησε και ερωτεύθη άλλον
Έμη σκόρδο, έμη κρομμύδη
(1928)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Μπόρτσες διαβάζει κι εουτός
(1928)
Το έτοιμο κάνει το gλέφτη
(1934)
Μπόρτσες μαζώνει
(1928)
Το έτοιμο κάνει gλέφτη
(1930)
Μαζώνει απογραφές
(1928)
Λέμε όταν κανένας ετοιμοθάνατος
Αυλή gi' αλώνι
(1928)
Έχουνε και τα μάτια διασάκι
(1924)
Περιορισμός
Κακό απάντημα είχα
(1924)
Ερμηνεία: Δε μου βγήκε σε καλό
Ιάννης εδιάηκα 'Ιάννης ήρθα
(1934)
Επί αποτυχίας επιδιωκομένου σκοπού ή σχεδίου
Όπκοιος dρέπεται πολλά στερεύγεται
(1934)
Πολλά χάνει όποιος εντρέπεται
Σκότωνε διαόλοι πλέρωνε τζερεμέδες
(1934)
Ερμηνεία: Επί ασυνεννοησίας
Υρεύγει ψύλλοι στ΄ άχερα
(1934)
Επιζητεί τας λεπτομερείας και τα επουσιώδη
Ωστε να ΄ρθη ξημερώνει
(1934)
Ερμηνεία: Επί βραδυκινήτου
Κάθα εbόδιο 'ιά καλό
(1934)
Δεν ικατάπινα γλυκό σάλιο
(1930)
Είμαι πικραμένη αιωνίως
Καλημέρα Ιάννη. Κουκκιά σπέρνω
(1934)
Ερμηνεία: Επί ασυνεννοησίας
Τέτοιες κεφαλές, τέτοια θένε
(1928)
Ανθρώπινες βέβαι κεφαλές
Μήτε παιδιά, μήτε σκυλλιά
(1931)
Απολύτως τίποτα
Αν αφήσουν οι αλωνεφτάδες!
(1963)
Ερμηνεία: Λέγεται όταν πριν από την εσοδεία γίνεται σπατάλη προϊόντων...
Ιστ. Λεξ. Χειρ., αρ. 561, σελ. 1, Συλλ. Διαλεχτής Ζευγώλη...
Ιστ. Λεξ. Χειρ., αρ. 561, σελ. 1, Συλλ. Διαλεχτής Ζευγώλη...
Τα τζττζά του Ιάννη θέλω και το Ιάννη δεν ηθέλω
(1963)
Λέγεται, όταν δέχεται ευχαρίστως κανείς δώρα από πρόσωπο, που δεν του είναι συμπαθές
Το πολύ κύριελέησο κι' ο παπάς βαριέται το
(1963)
Ή ... ο παπάς το βαριέται ή το βαριέται κι' ο παπάς
Των Αγίων Αποστόλω τα παπούτσα και στο δρόμο
(1963)
πια 4) τα πρωτουαλιστά 5) τόνε υαλισμένα 6) Ια 'φτο δα 'λέα gι' οι παλαιοί, πως: Των Αγίων Αποστόλω τα παπούτσα και στο νώμο. Ότι 7) κι ημαθά τηνε κι' ευτή κι ήβανε μια gεδιά 8) ήφυε. Ετσά μου τη gάνουν όλες μου οι μαθητρες. Των Αγίων Αποστόλω τα...
Ν' αναμένης α΄τη bείνα μερέdι
(1963)
Δηλαδή, δεν μπορεί και δεν πρέπει να περιμένη κανείς βοήθεια από κάποιον, που δεν είναι σε θέση να του την προσφέρη. Π.χ. “Στη gατάστασ' εδιάηκα και τον επαρακάλεσα να μου δώσ' ένα ψωμί και δε μούδωκε gαι μούπε gιόλα πως: ...
Ξένα πόνια ξένα 'έλοια
(1963)
Δηλαδή ο πόνος των άλλων μας αφίνει ασυγκίνητους
Κάμε το καλό και ρίξε το στο 'ιαλό
(1963)
Ερμηνεία: Να κάνωμε το καλό αδιαφορώντας, αν αναγνωρισθή ή όχι
Ο μάστορης δε θέλει κουβέdα
(1963)
Λέγεται όταν απασχολούν με πολλές ερωτήσεις έναν εργαζόμενο
Θένα παdρευτώ το βράδυ κι' ας μην έχη ο λύχνος λάδι
(1963)
Λέγεται για ένα απερίσκεπτο γάμο ή γενικώς για κάθε ασύνετη ενέργεια
Μήτε κακά να 'εννηθής μήτε κακά να παdρευτής
(1963)
Δηλαδή είναι κανείς δυστυχής και όταν έχη κακούς γονείς και όταν έχη κακό σύζυγο
Που 'υρεύγει τα πολλά, χάνει και τα λϊα
(1963)
Ή όποιος γυρεύγει τα πολλά, χάνει και τα λϊα
και τό gακό πλερώνεις τονε, πλέρωνε και τό gαλό
(1963)
Λέγεται όταν τύχη να πάρης για τη δουλειά σου ανίκανον, άπραγον εργάτη
Ούτσι, ούτσι, ναbης (ή να σε βάλω) στο σακκί
(1963)
Λέγεται, όταν βαθμιαίως επιτύχη κανείς κάτι και μάλιστα ξεγελώντας έναν άλλον
Π' απεθαίνει με πολλοί, θάνατος δε λοάται
(1963)
Δηλαδή, ο ομαδικός θάνατος δεν είναι τόσο τρομερός
Όνομα και μοιάσιμο
(1963)
Λέγεται, όταν κάποιος μοιάζη με το συγγενή, που έχει το όνομά του
Όπου πόρτα, πόρτα dου, κι' όπ' αυλή, δικιά dου
(1963)
Δικιά dου ή δική dου
Καλά 'dα φαρδιομάνικα, πόχει πανιά και κάνει τα
(1963)
Λέγεται για συμβουλή, που δεν είναι εύκολο να εφαρμοσθή, επίσης για ό,τι μας αρέσει, αλλά δεν έχομε τις δυνάμεις να το κάμωμε
Τ' αλάτσι ίνηκε. Εϊνηκα, βρε παιδιά, με το χορό τ' αλατσού
(1925)
Το λέμε σαν κουραστή κανείς
Ο κακός χέστης χέζεται δυο βολές
(1963)
Λέγεται και κυριολεκτικώς και όταν κάνη ένας άθρωπος το ίδιο λάθος περισσότερες φορές
Ποιός την έχει την ατούρα νάbη μες στη θυλακούρα
(1963)
Λέγεται όταν βαριόμαστε ή δεν αποφασίζωμε να κάμωμε κάποια εργασία, που οπωσδήποτε πρέπει να γίνη
Όποιος δεν έχει καλό νου, έχει καλά ποδάρια
(1963)
Λέγεται όταν λησμονήση κανείς κάτι και υποχρεωθή να γυρίση να το πάρη, να το κάμη, να το επή
Με τον αραbά τονε πιάνου dο λαό
(1963)
Δηλαδή με την υπομονή πετυχαίνει ο άνθρωπος ό,τι θέλη
Ω και κρίμας τα κουδούνια να κρέμουdαι μες στσί ματζέδες!
(1963)
Τα κουδούνια ή τσι bούκες, ματζέδες = κελάρια
Νά 'λείπα dα πιπέρια μου, νά δώ τσι μαεργιές σου!
(1963)
Λέγεται όταν κάποιος περηφανεύεται για κάτι, που οφείλεται σε βοήθεια άλλου
Κάθα πράμα στο gαιρό dου κι΄ο κολιός τον Άουστο
(1963)
Ερμηνεία: Λέγεται όταν κάτι γίνεται στην εποχή που πρέπει ή και αντιθέτως
Στσ' αθρώποι 'ναι τα λάθη (ή: τα λάθητα)
(1963)
Λέγεται σαν παρηγοριά, όταν κάποιος κάμη ένα λάθος, επίσης το λέει ο ίδιος για δικαιολογία και υπεράσπιση του εαυτού του
Ο Θεός να σε φυλά' α' τάδικο ή φυλάη απού τ' άδικο
(1963)
Δηλαδή, και η άδικη κατηγορία είναι επικίνδυνη