Αναζήτηση
Αποτελέσματα 161-170 από 443
Θουρώντας οι γειτόνισσες χαλιούντ' η μια την άλλην
(1941)
Το παράδειγμα επηρεάζει μεγάλως και άγει εις την απομίμησιν και πολλάκις ες την αφομοίωσιν
Καλά 'νιν κή τα γράμματα, μα ποιό καλή 'ν' η γνώσι
(1941)
Και οι αρχαίοι ΄ρλργον “δεί μεν φιλοσοφείν, δει δε και εγκεφάλου έχειν και ουδέν η μάθησις, αν μη νους πάρη ης
Η κακός η χρόνους πιρνά, αμ' η κακός γείτονας εν πιρνά
(1941)
Δύναται τις ν' απαλλαγή από οιονδήποτε κακόν, ουχί όμως και από του κακού γείτονα
Ιβώ αυτά γράφου τα 'ς τα παληά μου τα παπούτσια
(1941)
Ερμηνεία: Λέγεται διά τα ανάξια λόγου. Οι αρχαίοι έλεγαν “εις ύδωρ γράφω”
Που διαλουάτι την χηρείαν, πουττέ του 'εν κάμνει παντρειάν
(1941)
Ο αναλογιζόμενος τας πιθανάς δυσκολίας τινός, ουδέποτε επιχειρεί να πράξη τούτο
Κ' η παππάς πρώτα τα γένεια του βλουά
(1941)
Βλουά=ευλογεί
Που 'ε θέλει να ζημώση, πέντε μέρις κουσκινάει
(1941)
Λέγεται δια τους αναβλητικούς, “Την ημέραν πάσαν σήθει, ος ου βούλεται ζυμώσαι”, Βυζαντ.
Πουλλά καλά ΄ς τουν έρημουν
(1941)
Ερμηνεία: Τι ωφελούν εις εμέ τα αγαθά, τα οποία υπάρχουσι μακράν εμού και μοι είναι τελείως απρόσιτα
Να πούμουν κη του στραβού του δίκηουν
(1941)
Λέγεται δια του καταδικασθέντα, αλλ' έχοντα εν μέρει δίκαιον
Φασούλιν το φασούλιν γεμίννει τον σακκούλιν
(1941)
Όσον μικρόν και αν είναι το καθ' εκάστην αποταμιευόμενου, ταχέως τούτο γίνεται μέγα. “Ει γάρ κεν σμικρόν επί σμικρώ καταθείο, τούτο δε θαμά έρδοις, τάχα κεν μέγα και το γένοιτο”