Αναζήτηση
Αποτελέσματα 801-900 από 1058
Πε μου τα, να μη σου τα πω
(1893)
Ερμηνεία: Επί των εχόντων πολλάς κατηγορίας, ενώ επιρρίπτουν αυταίς εις άλλοις
Επήδησεν ο γάδαρος κι' είπε τον πετεινό κεφαλάν
(1893)
Προς τους επιρρίπτοντας εις άλλους τα ίδια ελαττώματα
Είπασίν σου για να φά(γ)ης όχι και να παραφάης
(1893)
Ερμηνεία: Επί πλεονεκτών
Ή λάψι δε ψήνει, με φλο(γ)ίζει
(1893)
Με = μα
Νά λείπου(ν) τά πιπέρια μου νά (ιδ)ώ τίς μα(γ)ειριές σου
(1893)
Ερμηνεία: Επί τών συμβοηθουμένων εις τά έργα των
Άλλος είν' ο Θοδωρής κι' άλλος είν απού θωρείς
(1893)
Επί των ανομοίων
Από που 'ν' αυτό τ' αυγόν; απ' αυτή την όρνιθαν ή απ' αυτήν την πέρδικαν
(1893)
Επί των ομοίων προς τους γονείς
Από το Γιάννη ως το(ν) λλιό, ανάθεμα τους και τις (δ)υο
(1893)
Ερμηνεία: Επί ομοφρόνων. Λλιο = Ηλίας, τις = Αντί τους
Από τη πόλιν έχομαι κ' εις τη κορφή κανέλα
(1893)
Επί των ασυναρτήτος ομιλούντων
Από το γάμον έρκομαι κι αλλοί πεινώ
(1893)
Επί των εκ συντελής μη γενομένων εν γάμω
Μακάρι νά μην κορασιά κι' εγιώ το παρεκάλουν
(1893)
Ερμηνεία: Επί κατηγορουμένων επί διακορεύσει
Δεν έχω για τα τι έπαθα, μόνο τα θέλει πάθει
(1893)
Ερμηνεία: Εκ των δις παθόντων
Απου του πειρασμού το μητάτον, μή(τ)ε τυρί μή(τ)ε μιζίτρα
(1896)
Να αποφεύγωμεν τους πονηρούς
Έχει νου κι' ανανούν κι' ο κώλο 'ς του μαdia
(1893)
Εκ των πεπονηριωμένων
Έ(β)αλε το νερόν στ' αυλάκι
(1893)
Ερμηνεία: Επί του τακτοποιούντων τα συμφέροντα των
Περνά το νερόν κάτω που τ' άχερα
(1893)
Ερμηνεία: Επί κακεντρεχάς
Ξεύρ΄ η πάπια που ΄ν΄ η λίμνη
(1893)
Ερμηνεία: Προς τους ειδότας τον τρόπον της ωφελείας των
Η νύχτα κι' η αυγή (β)ουθά στη μοναχή
(1893)
Ερμηνεία: Επί φιλοπόνων
Ορίζω 'γιώ το(ν) κάττην μου κι ο κάττης την οράν του
(1896)
Ερμηνεία: Επί των διαταττομένων όταν διατάττουν άλλους
Ας βγάλ' όνομα η αλεφανdού, κι ας θώκτη κι ας κοιμάται
(1896)
Ερμηνεία: Επί των αλόγως φημιζομένων
Εύβγαλ' η κοπριά φροκάλι, κ' η αγριαστι(β)ή κλωνάρι
(1896)
Ερμηνεία: Επί των αναξίως επεμβαινόντων
Κάθου πρα(γ)ματάκι μου, και λόγια μη μου φέρνης
(1896)
Προς τους μη διευκολύνοντας άλλους δια χρήσι δανείου
Καλός κακός ο χοίρος μας αμ ήβγε χαλαζιάρης
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ανελπίστως αναδεικνυομένων κακών
Αν είναι η νυφη μας κοντρή, το φουστάνι της επά 'ναι
(1893)
Των αποδείξεων υπαρχουσών αι εικασίαι είναι περιτταί
Η συντεχνιά κι' η κουμπαριά μόνο το πρώτο χρόνον
(1893)
Η συντεχνιά κι' η κουμπαριά μόνο τον πρώτο χρόνον
Αζέα γλακάς το γάαρον αζέα τον αποσταίνεις
(1893)
Ερμηνεία: Εκ των βεβιασμένως ενεργούντων τι κ' μη επιτυγχανόντων, φερόντων μάλιστα ζημίαν
Βάστα με να σε βαστώ να περνούμε τον καιρόν
(1893)
Επί των συμβοηθούντων αλλήλους
Βρέξε κώλο(ν), φά(γ)ε ψάρι
(1893)
Επί των εκ των κόπων οφελουμένων
Δεν ευρίσκουν μαυρομμάτα και γυρεύουν τσιμπλομμάτα
(1893)
Επί του μ' επιτυγχανόντων κατά τας αξιόσεις τας
Ρίξε πίσω τ' αυτιά σου ν΄ακούσης την σούρα σου
(1893)
Σούρα=δυσφημία,συκοφαντία
Εγάπαν η κόρη το χορό κι' ηύρεν άνdραν λυριστήν
(1893)
Επί ττων απολαυόντων τα της προδιαθέσεως των (sic)
Δεν είν' αργιομάρα τ' αυγά το φά(γ)ωμα
(1893)
Αργιομάρα=χρονοτριβή,αργοπορία
Σκατένιος κόμπος με τα (δ)όντια, δε λυειέται
(1893)
Ότι η κακή πράξις δεν εξαλείφεται ευκόλως
Καταμουρώνει το λα(γ)ό και (β)άλλει τον στο γλάκι
(1892)
Καταμουρώνω = εις τον κατήφορον ελαίνω
Βλέπε τη μάναν να πάρης τη κόρην
(1893)
Ερμηνεία: Επί εκλογής συζύγου
Μάζεψε τα πλυμένα σου και τα κατουρημένα σου
(1893)
Ερμηνεία: Επί των αποβεμεομένων κι' της θέσεώς των
Με μεαλύτερό σου κάιζε και νηστικός σηκώσου
(1893)
Ότι διά να συναναστρέφεται τις με τους ισχυρούς εν συστολή
Με μεαλύτερό σου σκόρδα μη φυτώγης
(1893)
Ότι η αδύνατη δε ον να μη δυσαρεστούν την ισχυρήν
Ό,τι μαλλιάζουσι τ' αυγά κάνουν οι καλο(γ)έροι ψυχικά
(1893)
Ερμηνεία: Επί των γλίσχων κληρικών
Πότε (γ)ίνηκες κολοκύθθα κι εμάκρυνεν ο λαιμός σου;
(1893)
Ερμηνεία: Επί των μεγαλοχούντων προώρως
Ό,τι θωρ' ο παπάς ευλο(γ)ά
(1893)
Ερμηνεία: Επί των λαβόντων την μερίδα των και μη δυναμένων να λάβουν άλλο τι
Δος του λωλλού, να πιη να μάθης το νου του
(1893)
Ότι η μέθη προδίδει τα ελαττώματα
Και το καλό πουλί απού τ' αυγό κιλαδή
(1893)
Ότι ο ικανός εκ ισότητος φαίνεται
Κάπου και κάπου να βρεθή μαυροματούσα κ' ξανθή
(1893)
Ερμηνεία: Επί σπανίων
Καταμουρώνει το λα(γ)ό και (β)άλλει τον στ' αυλάκι
(1892)
Καταμουρώνω = εις τον κατήφορον ελαίνω
Μή(τ) τα πίσω ξεμετρά μή(τ)ε τα μπρός λο(γ)ιάζει
(1893)
Ερμηνεία: Επί απρονοήτων
Λό(γ)ον άσυρο μη ρίξης μην ασυροζημιωθής
(1893)
Ασυροζημιωθής = αδίκως ζημιοθής
Λούνεις με χτενίζεις με, ξεύρω που 'ν' η μάνα μου
(1893)
Βους αλλότριος τα πολλά έξω βλέπει
Όποιος μισεί τις πόρτες του, τις ξένες δάκρυα τις γεμώνει
(1893)
Ερμηνεία: Επί των αποχορούντων των οικείων και προσερχομένων τοις ξένοις
Όπου (δ)υο και τρεις κι ο νυκτοπάτης Καλανdρής
(1893)
Ερμηνεία: Επί των πανταχού προσερχομένων
Ας αλέθη ο μύλος κι' ας μουκρίζ' ο μυλωνάς κι' ας βοϊζ' κι' όλα
(1893)
Ερμηνεία: Επί των εκ καταχρήσεως ωφελουμένων και αδιαφορούντων δε εις την γενικήν κατακραυγήν ιδεοτελείας ένεκα
Όποιος ζηλεύγει μέρμηκαν ποτέ του δεν πεινά
(1893)
Ερμηνεία: Επί των εκ φιλοπονίας ευπορούντων
Ο μέρμηγκας ποτέ του δε πεινά
(1893)
Ότι οι φιλόπονοι ουδέποτε δυστυχούν
Ξένο ψωμί και (ιδ)ικό σου μαχαίρι
(1893)
Ερμηνεία: Επί παρασίτων
Ότι γίνη άθθρωπος γίνεται μοναχός του
(1893)
Οτι δια της ιδίας ενεργείας κ προσπάθειας γίνινται της οτι γίνεται
Έξω της Μαρίας υιέ, μέσα της Μαρίας υιέ
(1893)
Ερμηνεία: Αναφέρεται εις την εβραίαν, ήτις εν τον τοκετό μεν επηκαλείτο την βοήθειαν του Χριστού, μετά δι' του τοκετού απέβαλεν αυτού εκ' τσ' οικίας της
Ό,τι εί(δ)ες, παπά μου, ούτ' αλώνι σου
(1893)
Ερμηνεία: Επί των λαβόντων την μερίδα των και μη δυναμένων να λάβουν άλλο τι
Η καλή πέτρα στο καντούνι θα πάη
(1893)
Ότι οι εκ αυλής αναγκαίας ατιμώνται
Φεγγάρι για κλεψιά, γιναίκα. Αυτώνωσε, άνdρα μου, και θώκε
(1893)
Θώκε = θέσε
Σύρνε με κι εγιώ να κλαίω, τράβα με και να τσουκνίζω
(1893)
Ερμηνεία: Επί των προσποιουμένων ενώ θέλαν τι προσφερόμενον, κυρίως εν χορώ, εν ω ενδομύχως επιθυμείν αυτό
Τα ξένα χέρια καύγουν μα δεν ανεπαύγουν
(1893)
Ότι η από ξένων διαχείρισις είναι πολλάκις επιζήμιος
Ας βγάλ' όνομα αλεφαντού κι ας θώκτη κι ας κοιμάται
(1893)
Άνευ ερμηνείας των λέξεων
Άσυρος λό(γ)ος σου 'φυ(γ)ε οπίσω δε κωλύζει
(1893)
Κωλύζει = οπισθοχωρεί
Κάλλια πουλί στο κλαδί παρά πουλί στο κλουβί
(1893)
Ερμηνεία: Επί των φυγοδίκων εν ελευθερία βιούντων
Καλά 'ν' τα φαρδουμάνικα, με τάχουν καλο(γ)έροι
(1893)
Με = μα
Η καλή πέτρα στο καντούνι εμβαίνει
(1893)
Ότι η αρε΄τη ουδέποτε εκεί έστι
Άλειψε την κοιλιά σου με το λάδι
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ευχαριστουμένων εις δυστήχημσα εχθρών τίνος
Κάθε λό(γ)ος έχ' αντίλο(γ)ον
(1893)
Παντί λόγω λόγος παλαίει
Κόβγεται σα το μέρμηγγα, μπή(γ)εται σα σφαλάγγι
(1893)
Ερμηνεία: Επί των λίαν φιλοπόνων
Α(γ)απά ο Θεός το κλέφτη ααπά και το νοικοκύρην
(1893)
Ότι πικροί κ' άδικοι δεν επιτυγχάνουν πάντοτε, οι δε αγαθοί κ' δίκαιοι προστατεύονται υπό τον Θεόν
Ωσάν που να πά' να 'ρτη γάμον ηύρηκεν
(1893)
Ερμηνεία: Επί των απροόπτων συμβεβηκότων
Κι' σ κώλος τ' έχει μάδια
(1893)
Ερμηνεία: Επί πεπειραμένων ή πεπονηρευμένων
Κρουφά κρουφά κατούρησε κι α δε θωρής θωρού(ν) σε
(1893)
Ότι δέον να διενεργή τις εν μυστικότητα
Ξεύρεις ποιά 'ν' η μάνα σου; Τ' άλο(γ)ον είν' ο κύρις μου
(1893)
Ερμηνεία: Επί των αποκρυπτόντων την καταγωγήν του
Ο λό(γ)ος στην αρά(δ)α του χίλια τσιτσίνια κάμνει
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ετοιμολόγων
Μικροί με(γ)άλοι κά(θ)ουνται, σήκου μικρέ στα (β)ού(δ)ια
(1893)
Ότι οι μικρότεροι δέον να εξυπηρετεί τας μεγαλυτέρας
Μοναχός σου παίξε γέλα, νάχεις πάντα την υ(γ)ειάν σου
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ενεργούντων προσωπικώς τα έργα των
Με τους μικρούς μικρά και με τους μεγάλους μεγάλος
(1893)
Ερμηνεία: Επί δημοτικών πολιτών
Είδα την εγιώ τη μοίρα που τη μαύρη παραθύρον
(1893)
Ερμηνεία: Επί των μη επιτυχόντων εν της εκλογή συζύγων
Σαν έπρεπε δεν έβρεχε τον Μαν εδροσολό(γ)α
(1893)
Ερμηνεία: Επί των παρακαιρως συμβαινόντων
Μη μου πολυχαδεύγεσαι, και του χαδιού δεν είσαι
(1893)
Ερμηνεία: Επί των παρ' αξίαν καυχωμένων
Όποιος δεν ακούει των γονιών του, σε κακήν γνωνιάν καθίζει
(1896)
Επί των απειθούντων εις τας συμβολάς των γονέων.
Του κακού καιρού τα νέφη άλλα πάνω κι' άλλα κάτω
(1893)
Ερμηνεία: Επί κακοκαιριών
Μη βρέξ' ο Θεός και βρέξη την κι' ο ήλιος και 'ηλιοκάψη την
(1893)
Επί φιλασθέντων ευγενών
Όπου τάβλα και μαdήλι και καλώς το κυρ Βασίλη
(1893)
Επί των προσερχομένων εις πάσν συναναστροφήν
Όποιος κρατεί κι αξαπολυεί του πρέπει φούρεια ς σκοινί
(1893)
Ερμηνεία: Επί των κατακρατούντων πράγματα των οφειλετών απέναντι του χρέους των