Αναζήτηση
Αποτελέσματα 701-800 από 1058
Από μακρειά να σε θωρώ, κοντά να μη σιμόνω
(1896)
Ερμηνεία: Επί λωποδυτών
Στή τριμήνια του πιτσιλή άλλον είχαμε στό σπίτι
(1893)
Πιτσιλής = κολασμένος, ο εν τή πίσση ών. Επί των μή πενθόντων
Ο Ά(δ)ης έχει μπατίκια (α)μέ βγατίκια δεν έχει
(1893)
Εκ των φυλακισμένων
Βργαίνει το μάλι βράσι και τ' άρι σχίσι
(1892)
Επι οχλαγωγίας, συμπλοκής, διαπληκτισμών
Βάστα με να σε 'αστώ να περνούμε το καιρόν
(1893)
Επί των συμβοηθούντων αλλήλους
Πρίχου πανdρευθή και πάρη τη κρε(ββ)ατοψουψουρίστρα
(1893)
Ερμηνεία: Επί των υψηλοτέρων
Ήπιεν η φακή το λά(δ)ι κι' εκατάπιέ(ν το κ' υπά(γ)ει
(1896)
Ερμηνεία: Επί των τετελεσμένων καταχρήσεων
Αν δεν το(ν) φά(γ)ης το(ν) καρπό(ν), μη καυχκηστής εις το(ν) καιρό(ν)
(1896)
Ερμηνεία: Επί μη προσφόρων αποτελεσμάτων
Βάλε τ' οκνού φωτίαν, να (δ)ης βεργολυ(γ)ίσματα
(1896)
Ερμηνεία: Επί των κατ' ανάγκην διενεργούντων
Εκαμ' ο οκνός καλό(ν), ήριξε πέτρα(ν) 'ς το νερό(ν)
(1896)
Ερμηνεία: Επί των ματαιοπονούντων
Άικος κριτής, δίκια η κρίσι του Θεού
(1896)
Άικος = Άδικο
Κολοιός και κολοιός, 'πο 'να βαρέλι
(1896)
Κολοιός κολοιόν ιζάνει και έλιξ έλικα τέρπη
Δεν ιφέξαμεν που τα μάδια και θα φέξωμεν που τα φρύδια
(1893)
Ερμηνεία: Επί των απολεσάντων προσφιλή (κυρ. τέκνα) ή επειζόντων επί τα αφελή
Να κάμναν οι σκατοπουμπιούλοι μέλι, ο κόσμος ήθελε το γέμει
(1893)
Ερμηνεία: Επί ανικάνων
Σ του κουφού την πόρταν, όσον θέλεις βρόντα
(1896)
Κουφού θύραν κρούων, κοσκίνω ύδωρ φέρει
Κ' είπεν τον(ν) βου(ν) χειλάρον
(1896)
Καλεί η χελώνη τους βόας βραδύποδας
Μή(τ)ε 'γιω, παπά, κουκκιά, μή(τ)ε συ δρα(γ)ατικά
(1893)
Ερμηνεία: Επί των αδικωμένων συγχρόνως
Όπου φτύσ' ο κόσμος, ποτάμι κινά
(1896)
Ότι δια της ομονοίας το παν κατορθούται
Καθώς η(γ)όρασε πουλεί
(1893)
Ερμηνεία: Επί της ευτελώς πωλούντων πράγματα, άτινα προσεκτήσαντο εν καταχρήσεις
Κρουφά κρουφά κατούρησε κι αν δεν θωρής θωρούν σε
(1896)
Ότι δέον να ενεργή τις εν μυστικότητι
Όπ΄ έχει προύβατα ΄χει τα, κι΄ όποιος τα βόσκει τρώγει τα
(1896)
Επί των καταχρωμένων ποιμένων
Σειού(ν)ται τ' ανώφλια σειούται και τα κατύφλια
(1893)
Ερμηνεία: Επί των αδικούντων παραπονομένων εξ ίσου προς της υπ' αυτών αδικουμένης
Οψές ήτον η φούμη της και σήμερον η σούρα της
(1893)
Ερμηνεία: Επί των εν τάχει μεταβαλλομένων
Πετά κι' υπά(γ)ει το πουλί, δε ξαναμπαίνει στο κλουβί
(1893)
Ερμηνεία: Επί των αποδράντων εκ φυλακής
Που 'χει κατάρα βονική το(ν) Μαν εμπαίν' αργάτης
(1893)
Βονική = γονικήν
Με γέρο κάττην κά(θ)ιζε ποντίκια μη φο(β)άσαι
(1893)
Ότι υπό των ισχυρών προστατευόμεθα
Χωρίς τη βουλή του Θεού ούτε πουλί στο χλα(δ)ί
(1893)
Ότι πάντα διέπονται υπό την Θείας προνοίας
Ο καμός μου το παχούντι και τα κόκκινα καλίκια
(1893)
Ερμηνεία: Επί των αγαπώντων τα ευτελή
Άλλος 'δρώνει κι' αποδρώνει, κι' άλλος χαροκοποτρώει
(1896)
Επί ασωτευόντων εις κληρονομικάς περιουσίας. Χαροκοποτρώει = χαροκοποτρώ(γ)ει
Όποιος αέρα(ν κυνη(γ)ά, άνεμο(ν) κοπανίζει
(1896)
Επί των ματαιοπονούντων
Θέλεις θέριζε και δένε, θέλεις δένε και κουβάλει
(1896)
Επί των συνεργαζομένων επί δόλω
Άντι να σείου(ν)ται τα πανώφλια, σείου(ν)ται τα κατώφλια
(1896)
Πρός τους μεμψιμοιρούντας εν μικρά ζημία εν ω ούτοι υπερεζημίωσαν άλλους
Άθθρωπος απο γ)ενειάν(ν, και σκύλλος από μάνdραν
(1896)
Ανήρ άριστος ουκ αν είη δυσγενής
Απού 'που 'ν' αυτό τ' αυγόν, απ' αυτήν την πέρδικαν
(1896)
Επί ομοίων τοις γονεύσι
Βού[δ]ι σελλάτον, έπερ[ν]ε, καί γά[δ]αρον καμπούρην
(1896)
Επί εκλογή αγοράς
Δεν ευρίσκεις μαυρομμάταν, πάρε σκιάς την τσιλομμάταν
(1896)
Επί των μη επιτυγχανόντων
Βρωμεί οβρηός βρώμει και το έχει του
(1896)
Επί των συμπαθούντων τοις οικείοις
Όπου πα' ο κουκουβάς σύρνει και τη κασά του
(1893)
Άνευ ερμηνιας των λέξεων
Με ξένα κόλυ(β)α μη μακαρίζης τις γονιούς σου
(1893)
Τις = τους
Ο κλέφτης δεν εύρη, κλέβγει το σκαφό του
(1893)
Ερμηνεία: Επί των κακών έξεων
Πλεά 'ν' τα έξο(δ)α του γάμου παρά τα προυκιά της νύφφης
(1893)
Ερμηνεία: Επί των εξοδευόντων υπέρ τας δυναμεις
Στα καλοθέλια του (β)οσκού κι οι τρά(γ)οι βγάλλου γάλα
(1893)
Καλοθέλια = εν τη καλή θέληση
Ορίζω γιω το κάττην μου κι ο κάττης την ορά του
(1893)
Γιώ = εγώ
Το 'χει κρουμμό δεν έχει
(1893)
Κρουμός = απόκρυψις – ό,τι υπάρχει απόκρυψιν δεν έχει
Λυκό, τι 'σαί χονdρολαίμης; Στη δουλειά μου μοναχός
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ενεργούντων προσωπικώς τα ίδια έργα
Έχει δεν έχει καιρόν, οι Νισύριοι αρμενίζουν
(1893)
Ερμηνεία: Επί των απείρων
Καινούριο μου καλάθι και που να σε κρεμάσω
(1893)
Ερμηνεία: Ότι τα νεοφανή προσφιλέστατα
Εγώ 'καψα τα ρούχα μου να μη με τρών οι ψύλλοι
(1893)
Ερμηνεία: Επί των απαλλαττομένων
Επή(δ)ησεν ο γά(δ)αρος κι' είπε το βου χειλάρον
(1893)
Προς τους επιρρίπτοντας εις άλλους τα ίδια ελαττώματα
Η καλουργιά κ' η (δ)ιαολιά, εσπίdια θεμελιώνουν
(1893)
Ότι ο κόπος ανταμοίβεται
Κάθε πονηρός το πόπλωμα για λό(γ)ου του το σύρνει
(1893)
Πείθονται άπαντες τω ιδίω συμφέροντι
Άλειψε την κοιλιά σου με το μέλι
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ευχαριστουμένων εις δυστήχημσα εχθρών τίνος
Που μικροπα(ν)dρευτή και νηχατοφάη ποτέ δεν μετανοιώνει
(1893)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Αν εύρεις πόσους σκάρους έχω στον τουβράν, να πάρης εσύ τις τρεις κι' εγιώ τις άλλους τρεις
(1893)
Επί των εξ ευθείας προβαλλόντων
Σάν έρτ΄η νύφη στό χορό μή βιαστής νά τήν ι(δ)ής
(1893)
Και υστερόγραφος γραφή παραπλεύρως χωρίον
Σύντεχνέ μου συντεχνέ μου στη δουλειά βοήθησέ μου στο φαΐν αλάργερέ μου
(1893)
Επί των ευεργετημένων αγνωμουσύντων
Ότι σου λέουν άκουε κι' απού το νου σου μην εβγαίνης
(1893)
Επί των εις τας ιδέας των επιμενούντων
Ότ', είδες, παπά μου, στ' αλώνι σου
(1893)
Παρεμφερής θωρώ
Όπου το βγάλ' η άκρα κι' όπως έρθη πίσω πίσω
(1893)
Επί των απερισκέπτων διενεργούντων
Ανέπιασε το παλλαρό να πη τα χωστικά του
(1893)
Παλλαρός = φρενοβλαβής
Η καλή πέτρα, 'ς το καντουνι θα πά(γ)η
(1896)
Η αρετή ουδέποτε εκπίπτει
Κάνει τα γλυκνά πρικιά και τ' άγρια μερωμένα
(1893)
Ερμηνεία: Επί πειθούντων, κατ' ανάγνην παρευρισκομένων είς διασκέδαση
Έχει στα χείλη μέλι κι εις τη καρδιά φαρμάκι
(1893)
Ερμηνεία: Επί κακεντρεχών
Θέλει να κάμη τ' ασλάνια ζολώτες
(1893)
Ασλάνια = γρόσια
Στο κακό καιρό κι εις τον α(δ)έξιον χρόνον, ένα παρά το προύατον και δυό χ η κω(δ)ουνέα
(1893)
Ερμηνεία: Ότι εν δυστυχία πάντα εις ευτελή τιμήν πωλούντε
Όποιος κάθεται, μετρά τα ζάλα του στρατηλάτη
(1893)
Ερμηνεία: Επί των υπολογιζόντων τας ξένας εργασίας
Ο καθρέφτης όπως τον θωρείς, έτσι σε θωρεί
(1893)
Ερμηνεία: Ότι η φιλία στα της φιλίας διατηρείται
Με τα ξερά καύγονται και τα χλωρά
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ζημιουμένων αθώων
Που 'χουν τα καλά τα χάσαν κι' οι κουτρούλες τ' απολάψαν
(1893)
Παρεμφερής μαλλιά
Τα κακά της κοιλιάς το κρασί τα ξερνά
(1893)
Εν οίνω η αλήθεια
Κράκτης εις τις 'ρώμεςκράζει, κι ο Παπατρέχας 'πόλυεί
(1893)
Ότι τινος διαλύουν την εργασίαν ινα άλλοι προετοιμάζουν αυτήν
Μακρύς άνdρας γιο τη συκιάν κοντός για τη γυναίκα
(1893)
Ότι οι υψηλοί συνήθως ευήθεις, οι κοντοί ευφυείς
Αλλού τα κούρταλα κι' αλλού είν' ο γάμος
(1893)
Ερμηνεία: Επί των επιτυγχανόντων, αντ' άλλων διενεργούντων (κυρ. Επί γάμων)
Η αρκαρά το γκαστρί της κρουφό καμάρι τό'χει
(1893)
Αρκαρά = η πρωτέγκυος
Ο κόσμος με το κόσμο του κι' η γριά με τα λουκάνικά της
(1893)
Ερμηνεία: Επί των εις ουτιδανά ασχολουμένων εν καιρώ δημοσίας ανάγκης
Ηύρες του αντικούστη σου και του αντικελένη του
(1893)
Αντικελένη= αντίπιλεν. Προς τας συναντώντας υπέρ τιρών αλίκανλες
Άλλα λέ η λύρα μου κι' άλλα ο λυριστής μου
(1893)
Ερμηνεία: Επί των άλλα αντ' άλλων αποκρινομένων
Ο Θεός να σε φυλάη από τ' ά(δ)ικα κι' απο μερικά δίκαια
(1893)
Ότι ενίοτε εν τω δικαίο τω τις υποβάλλεται ως καταδίκην
Να βρέξη και να κάψη και να μη βρέξη να δροσίση
(1893)
Ότι τα πάντα εις την θείαν βούλησιν απόκειται, τα σπαρτά και αν βρέξη δυνατόν να μαρανθώσι, και αν μη βρέξη θα ευδοκιμήσωσιν
Αλλού κτυπούν οι πταμοί κι' αλλού κτυπούν τα ρυάκια
(1893)
Ρυάκι = χανδάκι. Ότι προς μελετυμένους άλλα προσγίνονται
Μην αυτενώσης αθθρώπου πούχει 'π΄ αυτόν
(1893)
Ο σύ μισείς ετέρω μη μισήση