Αναζήτηση
Αποτελέσματα 601-700 από 1058
Άλλα λεγ' η λύρα μου, κι' άλλα η τσαμπούνα μου
(1896)
Επί των άλλα αντ' άλλων αποκρινομένων
Βάστα με, να σε β)αστώ, να περνούμε(ν το(ν καιρόν
(1896)
Επί των αλλήλοις συμβοηθούντων
Ακόμη δεν εθώκαμεν,κ' οι πετεινοί κουκκίσαν
(1896)
Επί των προώρων
Καρά(β)ι παραρεξημιό(ν), πρώτον εις το(ν) λιμνιώνα
(1896)
Ερμηνεία: Επί επιτυχία των ανεπιτηδίων
Κ' η αχερού τον άνdραν της με της πρα(γ)ματευτά(δ)ες
(1896)
Προς τους διαφημίζοντας ανικάνους οικείους
Αφού καρά(β)ια πνί(γ)ου(ν)ται, εσείς βαρκιά που 'πάτε
(1896)
Ερμηνεία: Επί αδεξίων και ανικάνων
Που δεν ακκούει τω βονέω του σε κακή βωνιά καθίζει
(1893)
Βονέω=γονέων. Βωνιά=γωνιάν. Ευχαί γονέων κ.λ.π.
Ή πράξε ή μετάπραξε, ή που το(ν) κόσμο(ν) λείψε
(1896)
Ερμηνεία: Επί πολυπείρων
Όπου πολλοί πετεινοί, αργεί να 'ξημερώση
(1896)
Ερμηνεία: Επί των μη ευοδούντων εν εργασία
Δυό(δ)εκα Αποστόλ' ήτο(ν) κι ήξερ' ο καθείς τα (ιδ)ικά του
(1893)
Ότι έκαστος τα εαυτόν γιγνώσκει
Φύε, κόρ', απ' τον άνεμο, φύε, κόρ', απ' τον ήλιον
(1893)
Επι του ήλιου ευγενών
Το γδί και το γδοχέρι και το κόπανο στο χέρι
(1893)
Επί των αμετατρέπτως επιμενούντων.
Όσο(ν) κι' α(ν) παληώση το βλαντί, του γα(δ)άρου στρατουρα(ν) δε(ν) το κά(μ)νουν
(1896)
Ότι οι εναρετοι και καλοί και εν δυστυχία δεν εξευτελίζονται
Βάλλε μάνdαλον 'ς την πόρταν, και κοιμού ξεβρακωμένη
(1896)
Ερμηνεία: Επί των προβλεπόντων
Μέ τή μιά μου θυγατέρα τέσσαρους γαμβρούς επήρα
(1893)
Επί τών υποσχομένων εις πολλά εν καί το αυτό πράγμα
Ο λύκος σα γεράση γίνεται τω τσακαλιώ μασκαράς
(1893)
Επί ισχυρών εκ τω γήρατι περιφρονουμένων
Οπ' έχει αμπέλια βάλλε αργάτες, και καράβια καλαφάτες
(1893)
Ότι έκαστος εξυπηρετεί την εργασίαν του
Ο γάαρος ψοφά στο ουνί κι' η ζημιά πάει στο σπίτι
(1893)
Επί των ζημιωμένων εξ απωλείας κατημάτων των
Όποιος δεν ακούει των γονιών του σε κακή γωνιά καθίζει
(1893)
Επί των δια παρακοήν δυστυχούντων τέκνων.
Όποιος θέ να τρώη γάλα πρέπει να πιά με(γ)άλα
(1893)
Πηδά
Όποιος δεν ηξέρει να γδάρη χαλά το (δ)ερμάτι
(1893)
Επί απείρων
Δέν είν' βρακί, μόνο τού βρακιού πανί
(1893)
Επί των ταυτολογούντων
Θωρώντας η (γ)ειτόνισσα γαμειέτ' η μια της άλλης
(1893)
Ότι επί των κακών συναναστροφών διαφθείρονται τα χρηστά ήθη
Θέλει να τοχ΄ η κεφαλή να κατεάζη ψείρες
(1893)
Επί των ικανών
Έμαθεν η γριά στα σύκα κι εμβαινόβγαινε κι εζήτα
(1893)
Επί αναίσχυντων
Εμείς γελούμε δεκοκτώ και μας γελούσιν εκατόν
(1893)
Επί των ηλιθίων
Δόσ μου γέρο την αυτή σου ν' αυτενώσω τή γαάρα
(1893)
Γαάρα ή γαδάρα. Πτός τους αναιδώς ζητούντας αλλότρια πράγματα πρός χρησιμοποίησιν, ίνα μή παραβλάψουν τα ιδικά των (άνευ άλλεως ερμηνείας)
Όλ' έχου για το μισσεμόν κι' η γριά έχει για το θέρρος
(1893)
Ερμηνεία: Ότι έκαστος προς το εαυτού συμφέρον αποβλέπη
Του φτωχού το σκοινί μονό δεν εφτιάνει και ιπλό περισσεύγει
(1893)
Εφτιάνει = αρκεί, ιπλό = διπλό
Δεν εστοιχού(ν) το(ν) γάαρον και (δ)έρου(ν) το σαμάρι
(1893)
Εστοιχούν = καταγωνίζονται, κατατροπούσι
Κά(θ)ησ' η τσίμπλα στη στράτα και (γ)ελά τη μαυρομάτα
(1893)
Προς των περιφρονύντας τους κρείττονας
Ή ζευγάς ζευγάς ή καθάριος μυλωνάς
(1893)
Ότι έκαστος εξ ο εκλείθη
Γύφτικο σπίτι καίγεται και γύφτοι περιχαίρουνται
(1893)
Ότι των ενδεών αι ζημίαι εισί μηδαμιναί
Θέλεις όνομα καλό, στή δουλειά σου νιχατόν
(1893)
Επί των φιλοπόνων
Δίκηο(ν) κι ά(δ)ικον, βοήθα του 'δικού σου
(1896)
Αδελφοί εν ανάγκαις χρήσιμοι έστωσαν
Μη βρουντήσης ξένες πόρταν, μη βροντήσ' η κεφαλή σου
(1893)
Ερμηνεία: Επί των εκβουλευομένων την τιμήν άλλου
Τ' αυγά δε βάφουνται με τις πορδές
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ματαιοπονούντων άνευ εξόδων εις δυσεπίτευκτα έργα
Ο ένας κάθεται καλά και πλειο καλά γυρεύγει, ο πειρασμός του κώλου του κουκκιά του γαμειρεύγει
(1893)
Ερμηνεία: Επί των επιδιωκόντων τα πολλά και απολλύντων και τα αλίγα
Το κακό μ' άλλο κακό κι' η φωτιά με το νερό
(1893)
Ερμηνεία: Ότι έκαστον πράγμα έχει το αντίτιμόν του
Ψαρτά ψαρτά πηαίναμεν και τ' ολομά σου λέαμεν
(1893)
Ερμηνεία: Επί εμπαιζόντων
Απού λυπάται του κάττη το ψωμί, τρών οι πεντικοί τα ρούχα του
(1896)
Ερμηνεία: Επί των εκ φυλαργυρίας μη προβλεπόντων το εαυτών συμφέρον
Αν έχης μοίρα(ν) (δ)ιά(β)αινε, και ριζικό(ν) πορπάτει
(1896)
Ότι η τύχη διέπει τα πάντα
Από μακρειά να κουραστής, κι' από σιμά ν' αργίσης
(1896)
Ερμηνεία: Επί των προσφόρως εργαζομένων
Για καλό(ν) και για κακό(ν), θάμετέ τον για λιακόν
(1896)
Ερμηνεία: Επί των προφυλαττομένων
Λείψ΄από το(ν) μισθόν μη σου κολλήση κρίμα
(1896)
Ερμηνεία: Επί αγνωμόνων
Δεν εφέξαμεν απού τα 'μμάdια, και θα φέξωμεν απού τα φρύια
(1896)
Ερμηνεία: Επί των απολεσάντων προσφιλή τέκνα
Είπασί(ν σου για να φά(γ)ης, όχι και να παραφά(γ)ης
(1896)
Ερμηνεία: Επί των πλεονεκτών
Μή(τ)ε 'γιω παπά κουκκιά μή(τ)ε συ δρα(γ)ατικά
(1896)
Ερμηνεία: Επί των αδικουμένων συνάμα συνεταίρων
Η νύχτα δράκοντα γεννά, κι' αυγή Μητροπολίτην
(1896)
Ερμηνεία: Επί των εν βράχει χρόνω τυχαίως αναδεικνυομένων
Καθρέφτη καθρεφτάκι μου, ως με θωρείς θωρώ σε
(1896)
Ερμηνεία: Ότι η φιλία είνε αμοιβαία
Η νύφφη πως τ' αν γεννηθή της πεθθεράς ομοιάζει
(1896)
Ερμηνεία: Επί ομοφρόνων
Έκαμαν οι καματεροί, κ' ηὐραν οι ακαμάτες
(1896)
Ερμηνεία: Επί σπατάλων κληρονομικής περιουσίας
Άλοι το(ν) δέρνουν 'δεκ' οκτώ και δε(ν) το(ν) δέρν' ο νους του
(1896)
Ερμηνεία: Επί των απερισκέπτων
Πέντε μήνες ένας κόμπος, κ' ένας μήνας πέντε κόμπους
(1896)
Ερμηνεία: Επί τη εκ καιρικών περιστάσεων, η προαγωγή η μη του σπάρτου
Όποιος δεν ηρεύρει να ΄γδάρη, χαλή το δερμάτι
(1896)
Ερμηνεία: Επί των απείρως διενεργούντων
Ό,τι 'καμες θα σου κάμουν κ' ένα παραπάνω
(1896)
Ερμηνεία: Επί των αντεκδικουμένων
Απόθανε να σ' αγαπώ και ζηέ να σούχ' αμάχη
(1893)
Ερμηνεία: Επί των μη εκτιμώντων τας καλούς οικείους των τς΄ μεταμελομένων επί τη απωλεία αυτών
Μαθημένο είν' τ' αρνί να κουρεύγεται να ζη
(1893)
Ερμηνεία: Επί των εν υποτελεία βιούντων
Η ποτηρέα κι' η σφενδιλέα ποτέ δε λησμονιέται
(1893)
Σφενδιλέα = οικισμός
Ήπεσε το λά(δ)ι μας μέσα στο τσουκάλι μας
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ζημιουμένων προς αφέλειαν των οικείων των
Κάθου πραματάκι μου και λό(γ)ια μη μου φέρνης
(1893)
Προς τοις μη διευκολύνοντας γείτονας λόγω ασυνεπείας των
και με τα παραπόταμα, οι ποταμοί κινούσιν
(1893)
Ερμηνεία: Επί των συμβοηθουμένων
Αφού καράβια πνί(γ)ου(ν)ται εσείς βαρκιά που πάτε;
(1893)
Ερμηνεία: Επί ανεπιτηδείων και ανικάνων
Τώρα στα (γ)εράματα μάθε γέρο γράμματα
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ακαιρως επιχειρούντων
Σα τέτοια τέτοια λάχανα σαν τέτοιες λαψανί(δ)ες έχει και μας ο κήπος μας πέντ' έξε κουφουνί(δ)ες
(1893)
Ερμηνεία: Επί ευτελών και ασημάντων πραγμάτων
Λα(γ)ός πιπέριν ήτριβγε, κακό της κεφαλής του
(1893)
Ερμηνεία: Επί των παραβλαπτομένων εκ των ιδίων έργων
Άλλα 'ν' τα 'μμάdια του λαού, κι' άλλα 'ν' της λαουίνας
(1896)
Επί των λίαν διαφερομένων οικείων. λαού = λαγού, λαουίνας = λαγουδίνας
Άλλο να δης κι άλλο ν' ακούσης
(1896)
Ότι πιστότερα η όρασις της ακοής.
Ο κιμιζής κατουρεί στο γιαλό, αμέ τα βρίσκει στ' αλάτι
(1893)
Επί των απρόσιτων εργαζομένων
Άλλα μελετού τα ούια κι άλλα ο βουολίτη
(1893)
Μελετού = μελετούν, ούια = βούδια, βουολίτης = βουδολίτης
Όλοι φιλούν καί λειτρι(γ)ούν, κι' εγί (ή εγιώ ή εγώ) άν σημάνω βλάφτει
(1893)
Ότι πολλοί διαπράττοντες κακάς πράξεις δέν καταδιώκονται καί τινες εν τή ελαχίστη παρεκτροπή τιμωρούνται
Ό,τι παθαίνει το κορμί τα φταίει το κεφάλι
(1893)
Ερμηνεία: Επί των παθόντων εξ ανοησίας των
Έχει κι' άλλα στό στουκάλι γή να τρώμ' αγάλ' αγάλ'
(1893)
Γρ. τσουκάλι;... αγάλι;
Πάρε το χωριάτη στο γάμο σου να σου πή κι απ' χρόνου
(1893)
Επί αγροίκων
Μακάρι 'σάν τον Άουστον να τον οι μήνες ούλοι
(1893)
Επί ει αγώγων
Ακόμη δεν ήβγ' πού τ' αυγόν και πετά στον ουρανού
(1893)
Επί ανηλίκων 'ς απείρων μεγαλουχόντων
Βρούλα μου φέρνεις, ψάθες σου πλέω
(1893)
Αναλόγως των υλικών γίνονται τα έργα
Τη που(δ)ά μου να (β)αστώ γη το(ν) τούρκο ν' απαντώ
(1893)
Επί δεινών περιστάσεων
Το 'μα νερό δε γίνεται, κι α γενή δεν πίνεται
(1893)
Επί των διαμαχομένων συγγενών, όταν ενδιαμάχονται
Σ' ώρα βιάς και σ' ώρ' ανάγκης
(1893)
Επί των εν ανάγκη επί βραχύ ενεργούντων, αλλά κατεσπευσμένης
Κάπου μ' εί(δ)ες, κάπου σ' εί(δ)α κάπου εί(δ)εν ο εις τον άλλον
(1893)
Επί τωμ σπανιώς συναντωμένων
Εί(δ)ες μαύρο βού, Μή(τ)ε μαύρο μή(τ') άσπρον
(1893)
Ότι δίον ν' αστοφορώμεν εις μη ενδιαφέρουσας υποθέσεις
Ότα χωμε το παπά να θάψωμε τη παπαδιά
(1893)
Ερμηνεία: Χρόνου φείδου
Με το νουν πλουταίν' ο τεμπέλης και μέ τον ύπνον ο ακαμάτης
(1893)
Ερμηνεία: Επί των οκνηρών
Παντου παντου μην ανεμμής (μην ανεμιλαώνης)
(1893)
Ανεμιλαώνης = Βλαστάνης
Όπου πολλοί πετεινοί αργεί να ξημερώση
(1893)
Ερμηνεία: Επί των μη ευοδουμένει εργασίας ως εκ των πολλών διευθυντών
Όποιος αποθάν' εφέτος του χρόνου δε φουάται
(1893)
Τα γενόμενα ουκ απόγγινται
Καθ' ένας το 'πόπλωμα, για λό(γ)ου του το σύρνει
(1896)
Πείθονται άπαντες τω συμφέροντι