Αναζήτηση
Αποτελέσματα 401-500 από 1058
Γα(δ)άροι (δ)υο μαλλώνουσιν, για ξένο(ν) χλωρονόμι
(1896)
Ερμηνεία: Επί των αδιαμφισβητούντων τα αλλότρια
Ο λό(γ)ος 'ς την αρά(δ)α(ν) του χίλια τσικίνια κάμνει
(1896)
Ερμηνεία: Επί των προσφόρων λόγων
Η νύφη αφ' ότου γεννηθή μοιάζει της πεθθεράς της
(1893)
Ερμηνεία: Επί ομοφρόνων
Κατά τον άνdρα το σπαθί, κατά το βου τ' αλέτρι
(1893)
Ότι τα πάντα δέον να είναι ανάλογα κ' προσιτά
Εφούσκωσεν ο νους του κι' υπά(γ)ει του 'σινιού του
(1893)
Ερμηνεία: Επί των απερισκέπτως ενεργούντων
Μιά τήν είχεν η κουτρούλα κι' ή(β)αλλέ τήν κι' ήβγαλλέ τήν
(1893)
Επί τών λίαν ενδεών
Κωλοσύρνει το ζωνάρι του και τη μύττη του βαστά για να βρη καυγάν
(1893)
Επί των φιλερίδων
Ξά ξά διάλ' έπαρέ μας όλους
(1893)
Ερμηνεία: Επί πονηρών εν γένει
Όποιος δουλεύγει καλά κ' μπιστά τρώ(γ)ει μισή τσαρδέλαν
(1893)
Επί των αδικημένων υπό των προισταμένων των
Όπ' έχει πρού(β)ατά 'χει τα κι' όπου τα (β)όσκει τρώ(γ)ει του
(1893)
Επί των καταχρωμένων ποιμένων
Όου γριά κατκή (β)ουλή κι' ενώ γέρος σκάνdαλον
(1893)
Επί των ιδιοτρόπων γερόντων
Που δεν εντρέπεται καλοπερνά μ' έχει κακήν ακουήν
(1893)
Φήμην
Ο κάττης για το ψάρι επούλησε τ' αμπέλι του
(1893)
Επί των κοιλιοδούλων
Βρωμεί ο οβριός ατός του, βρωμή κι αθθότυρός του
(1893)
Ότι αι αμοιβαί των γλίσχων συνήθης αποβαίνουσιν απιβλαβείς
Γεννά κι' ο πετεινός του, του καλορίζικου αθθρώπου
(1893)
Επί των συνήθες κερδιζόντων
Δέν είν' εννεά παρά εκατό, μόνο οχτώ καί τρακόσια
(1893)
Επί τών ταυτολογούντων
Γύφτο κάμνουν βασιλέα κι αυτός τα ξύλα συντηρά
(1893)
Ότι η έξις νικά την φύσιν
Θέλω νάχης χίλια πρό(β)ατα, σα δε θέλης, μή(τ) ουρά
(1893)
Επί πειρακουόντων τέκνων εις τας συμβουλάς των γονέων των
Κάθε θάμα τρείς ημέρες παράθαμα δέκα πέντε
(1893)
Οτι γίνονται συνήθη εν τω χρόνω
Θέλεις θέριζε και ένε, θέλεις δένε και κουάλα
(1893)
Εκ των συνεργαζομένων τα όμοια
Ατσίπωτ' είν η κόρη μας αμ' έχει μαύρα μάdια
(1893)
Εν παραβολή ελαττωμάτων προς προτερήματα
Δεκ είν' πως θα περάσ' η ψείρα που τα γ]ένεια μου, μόνον που θα κάμη στράταν
(1896)
Ερμηνεία: Επί των επιβαλλόντων καινοτομίαν
Δεν είν' τ' αυγού το φά(γ)ωμα, μόνο 'νε παραπόνεσι
(1896)
Ερμηνεία: Επί των παραπονουμένων επί περιφρονήσει
Γεια σου γέρο, κουκιά σπέρ(ν)ω
(1896)
Ερμηνεία: Επί κωφών
Η κακή (γ)ειτόνισσα κάνει καλήν γειτόνισσσαν
(1893)
Ότι η αποποίησις οικειακού σκεύους καθιστά την μη έχουσαν προβλεπτικήν
Οι θλίψες κόβγουν γόνατα κι οι έγνοιες φέρνουν γέρα
(1893)
Ότι αι ταλαιπωρίαι φέρουν πρόωρον γήρας
Ηύρες τον αντικρούστη σου και τον αντικελένη του
(1893)
Αντικελένη = αντίπαλον, προς τους συναντώντας υπέρτερον αντίπαλον
Η κάττα για το ψάρι επούλησε τ' αμπέλι της
(1893)
Επί αδηφάγων
Ή του ύψου ή του (β)άθου
(1893)
Επί των απελεψομένων
Η κακή κεφαλή κάνει το κορμί έρημον
(1893)
Άβουλος ο νούς διπλός ο κόπος
Για τον οκνιάρην μισθεργόν πάντα 'ναι σκόλη στο χωριόν
(1893)
Ερμηνεία: Επί των οκνηρών
Κακό το εί(δ)ε και δεν ίχη νύχια να ξυστή
(1893)
Ερμηνεία: Επί των άνευ προστάτου
Ό,τι πη ο κόσμος λέει κι ο Κοσμάς
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ομοφρονούντων της κοινής γνώμης
Ως τον εύρω το καιρό, θε να τον αρμενίσω
(1893)
Ερμηνεία: Επί των αναλόγως τη περιστάσει πραττόντων
Εγιώ στρα(β)όνω και πουλώ, και συ βλέπε κι' α(γ)όραζε
(1896)
Ερμηνεία: Επί των εξαπατωμένων εν αγοραίς
Είχα βου(ν) κι' επουλουν βου(ν), κ' είχα βου(δ)οπόλεμον
(1896)
Ερμηνεία: Επί των πωλούντων ευτελώς τα αναγκαιούντα
Επέρασε(ν) το σά(β)ατο(ν, πήττα(ν μην αλιμένης
(1896)
Ερμηνεία: Επί των παρακαιρων
Όσον για τη (ν) καινούργια(ν) στράταν, τη(ν) παληάν μη την αφί(σ)ης
(1896)
Ότι το καθιερωμένον είνε προσφορώτερον
Μη μου πολυχαδεύεσαι και του χαιού δεν είσαι
(1896)
Χαιού ή χαδιού
Περιπαίζω το(ν) χωριάτην, να τον έχω πάντα 'ργάτην
(1896)
Ερμηνεία: Επί ηλιθίων
Όποιος λυπάται του κάττη το ψωμί, τρών οι πεντκοί τα ρούχα του
(1893)
Επί των λίαν φιλαργύρων
Πέσε πήττα να σε φά(γ)ω
(1896)
Ερμηνεία: Επί των λίαν οκνηρών
Σ ότα(ν) 'βράμεν το(ν) παπά(ν), να θάψωμε(ν) τη(ν) παπα(δ)ιάν
(1896)
Ερμηνεία: Επί των ενεργούντων προσφορώς τας εργασίας των
Σαν έπρεπε(ν) δεν έβρεχε(ν), το(ν) Μαν εδροσολό(γ)α
(1896)
Ερμηνεία: Επί των παρακαιρως γινομένων
Όπ' αποθάνη με πολλούς θάνατος δε(ν) λογ(γ)άται
(1896)
Ότι η κοινή συμφορά είνε υποφερτή
Χάσ' απού το δίκαιο σου να πας καλά στο σπίτι σου
(1893)
Ότι η παράβλεψις του συμφέροντος φέρει ησυχίαν
Διάλεξε κι απο(δ)ιάλεξε επήρ' απο(δ)ιαλέ(γ)ουρα
(1893)
Εκ των μη αρεσκομένων εν εκλογή (γάμου), ευεμενώς εξαπατηθέντων
Διάβασε ξανα(δ)ιάβασε, εσάρπισεν ο νους μου
(1893)
Εσάρπισεν = εμετατόπισεν ή εσκοτίσθη
Του καλαμπούκου το φαγί καένας δε το τρώει
(1892)
Καλαμπούκος = έσχατος
Ο (δ)εμένος γά(δ)αρος πουλεί φα(γ)εί στον αξαπολυτόν
(1893)
Ότι περισσότερον ωφελείται ο σταθερός από τον περιπλανώμενον
Νάρτον θέλου(ν) να (γ)εράσου(ν) και τα κάλλη τα ιδ)ικό σου
(1893)
Η παρακμή επέρχεται σαν το χρόνω
Ο γονής δεν ελυπήθη τ' αμπέλι και το παιδίν ελυπήθη το σταφύλι
(1893)
Επί των αγνωμόνων τέκνων.
Ο (ιδ)ικός εμάσησεν, αμε δεν εκατάπιεν
(1893)
Ότι ο συγγενής και αι δυσαρεστηθή δεν προβαίνει εις τελείαν ιδιοκτησίαν
Νά 'χαμε, τι νά 'χαμεν, σαράντ' αυγά σφογκάτο
(1893)
Επί λαιμάργων
Όλα τ' αμπέλια αμπέλια μου και τα κρασιά (ιδ)ικά μου κι ο (β)ώτυρος και το τυρί είναι μοναχ'κά μου
(1893)
Επί των αισχροκερδών ποιμένων
Ή μικρός μικρός 'πανdρέψου, ή μικρός καλο(γ)ερέψου
(1896)
Ότι τα πάντα δέον να προβλέπωνται εγκαιρως
Επέτασεν ο κουσσοφός, κ' επήρεν και το ράμμα
(1896)
Ερμηνεία: Επί ανικάνων όταν υποχωρώσιν εξ εργασίας
Η παστρική νοικοκυρά, όξω φτιεί μέσα κατουρά
(1896)
Ειρωνικώς επί των ρυπαρών
Όπ' αποθάνη με πολλούς θάνατος δε λουάται
(1893)
Η κοινή συμφορά ανεκτή
Το δένdρον με τις κλώνους του πρέπει κι' άθθρωπος με τη γενεοκλά(δ)α του
(1893)
Ερμηνεία: Επί των συνταυτιζομένων συγγενών. Σημ. γενεοκλά(δ)α=οικογένεια
Τα θέλ' ο Γιάννης στη Μαριά να (ιδ)ή η Μαριά στο Γιάννην
(1893)
Προς τους περιμένοντας εκδίκησιν
Του κάττη μη παίζης γιατί θα σε κατσουργίση
(1893)
Επί ευγνομόνων
Όπου λυπάται του κάττη το φαεί τρών οι πεντικοί τα ρούχα του
(1893)
Επί των εκ φιλαργυρίας μη προβλεπόντων το ίδιον αυτών συμφέρον
Ζαντό(β)ον δε γίνομαι με τα (β)ουνιά να ζήσω
(1893)
Ζαντό(β)ον = αθάνατος
Ήρταν τα πετούμενα να βγάλουν τα καθούμενα
(1893)
Ερμηνεία: Περί των επήλυσαν παραγκωνίζοντας της αρχήθεν εγκατεστημένης
Φάε κεράdια, πιε νερό να (ιδ)ής του χοίρου το κα(ϋ)μό
(1893)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Νοικοκύρις είσαι, πετουμέζι τρώ(γ)εις
(1893)
Ότι έκαστος επί των ιδίων πράττει κατά βούλησιν
Ηύρ' ο γύφτος τη γενειά του κι' αναγάλιασ' η καρδιά του
(1893)
Επί τη συναντήσει ομοίοων
Κάθε θύρα παραθύρα έχει μάνdαλο και τρύπα
(1893)
Ότι έκαστος έχει και το ελάττωμά του
Δέ δίνει τ' αγγέλου του νερόν ούτε του διακονιάρη πίταν
(1893)
Επί των λίαν φιλαργύρων
Δασκάλεψε, δασκάλεψε, έμαθε η Μάρω γράμματα
(1893)
Επί των δυσνόων
Μέ τή μιά μου θυγατέρα πέντε γάμους ήκαμα
(1893)
Επί τών υποσχομένων εις πολλά εν καί το αυτό πράγμα
Οι (δ)υό τον ένα δέρου το(ν) κ' οι τρείς καταπονιού(ν) τον
(1893)
Ουδ. Ηρακλής προς δυό
Η νύχτα δράκοντα γεννω κι η αυγή Μητροπολίτη
(1893)
Ερμηνεία: Επί των εν βραχεί χρόνων τυχαίας ενδεικνυόμενων
Η νύφφη πόστα(ν) γεννηθή της πεθθεράς εμοιάζει
(1893)
Ερμηνεία: Επί ομοφρόνων
Έχ' ο Θεός με τα ΄χει για λόουτιν
(1893)
Συν τη βοήθεια του Θεού δείνα να ενεργούμεν
Ζήσε μαύρε μου να φας τον Μα τριφύλλι
(1893)
Εκ των ελπιζόντων εκ τα μέλλοντα
Κάλλια 'χει τα (δ)ακτύλια σου παρά τα (δ)ακτυλίδια σου
(1893)
Ότι προτιμοτέρα η καλλονή της πολυτελείας
Τα μεταξωτά βρακιά θέλου πιδέξια σκέλια
(1893)
Ερμηνεία: Ότι ο έχων μεγάλας αξιώσεις δέον να έχη και ικανότητα
Χάλα και χτίζε δουλειά να μή σου λείψη
(1893)
Επί των απερισκέπτως ενεργούντων