Αναζήτηση
Αποτελέσματα 2001-2100 από 3195
Θέλει ο Μούτος κι η γάτα ξείδι
(1928)
Επί ζητούντος αναξίως τι
Τόκαμαν το ζγιαφέτι
(1928)
Εις το τέλος κάθε εργασίας=ετελείωσαν. ζγιαφέτι=το συμπόσιον όπερ παρατίθεται άμα τω πέρατι μιας οικοδομής εις τους μαστόρους. Η παροιμία λέγεται και επί συμπλοκής εις την οποίαν επηκολούθησε φόνος
Τουν πήρι του νιρό απ' τα πουδάρια
(1926)
Πιέζεται από τας οικονομικάς αναγκας
Να λάμπ' ο ήλιος κι ας λάμπη και στα βουνά
(1928)
Λέγεται επί προσφιλούς ξενητεμένου διακόψαντος σχέσης προς την οικογενειά του
Λίγα είναι τα ζουμία του
(1928)
Επί ασθενούς ούτινος αι ημέραι της ζωής μετρούνται εις τα δάχτυλα
Ού Θιός τα φτειάν ού Θιός τα παίρνει
(1928)
Επί απωλείας τέκνου
Ού Θιός τα δίνει, ο Θιός τα παίρνει
(1928)
Επί απωλείας τέκνου
Νύφη με τα τέλια και γαμπρός με τα κουρέλια
(1928)
Επί αναρμόστου
Μπήκα σαράντα ουργυιές μέσ' στ' γης
(1928)
Επί καταισχύνης λόγω προσβληθείσης φιλοτιμίας
Που βρήκα και το γυννί ακόμα που το είχετε χωμένο πίσω απ' την πόρτα
(1928)
Ήταν μια φορά μια γυναίκα χαζή, τς έλεγαν οι δικοί της: Είσαι χαζή, το δείνα πράμα το 'χασες, τ' άλλο το 'χασες. Εγώ λέει, χαζή!; Είμαι τόσο έξυπνη που βρήκα και το γυννί ακόμα που το είχετε χωμένο πίσω απ' την πόρτα
Κάθε γρούνι για τη μυτούλα του σκάβει
(1928)
Έκαστος το ίδιον συμφέρον επιδίωκες
Κραίνει στην κορφή απ' τη γλώσσα
(1928)
Επί υπερηφάνου απαξιούντος να ομιλήση προς τους κατωτέρους του
Σο σόνα το σαϊά γιασατϊέμαι
(1951)
Στο δικό σου το σαγιά ζω
Πουλλού γα βρισκϊέται σο σπίτιν dου
(1951)
Του πουλιού το γάλα βρίσκεται στο σπίτι του
Α νομάτ' 'ς το πρόσωπόν dου 'ίνεται παού
(1951)
Ένας άνθρωπος, από το πρόσωπο του φανερώνεται
Πατϊέσ' η Ασός!
(1951)
Πατήθηκε η Σινασός!
Να ράπ' του στσυλλού το Δερμα ση χαραή σου
(1951)
Να ράψης του σκύλου το δέρμα στα μούτρα σου
Το στσυλλί σαμού 'αλεί. Βίνεπ' τα σο στόμα του α 'στο
(1951)
Το σκυλί όταν γαβγίζει, ρίξε του στο στόμα ένα κόκκαλο
Βάν' αυτός του νερό απ' κάτ' απ' τ' άχυρου κι σε πνίει
(1923)
Δηλαδή εργάζεται μετά κρυψινοίας
Τουμ κάϊνι όψις όψις
(1923)
Ερμηνεία: Ηρυθριά εκ περιτροπής
Δεν κάν' κουκούλια
(1927)
Ερμηνεία: Δεν ευδοκιμεί. Φερ' ειπείν βλέπουν ένα παιδί πολύ έξυπνο, προλέγουν πως αυτό δε θα ευδοκιμήση, δεν θα ζήση καν. Η εξυπνάδα του είναι κακός οιωνός
Εγώ τον κόρευα κι αυτός ματαμάλλιαζε
(1927)
Ερμηνεία: Λέγεται για κείνον που ενώ κανείς προσπαθεί να τον καλλιτερέψη, αυτός επανέρχεται στα ίδια χάλια
Ό,τ' θα πάθ' ου κόσμους, ας πάθ' κι' ου Κοσμάς
(1923)
Δηλαδή όταν το πάθημα είναι γενικόν, το άτομον δεν πρέπει να έχη παράπονου
Του κούν'σι σιαδώ, του κούν'σι σιακεί
(1923)
Δηλαδή αμφιταλαντεύθη
Ζω πίσου τουν άλλουγ κόσμου
(1923)
Δηλαδή είμαι καθυστερημένος εις τον πολιτισμόν
Κόσμους κι κουσμάκ'ς
(1923)
Δηλαδή πλήθος πολύ διαφόρων ανθρώπων
Είμαι σ' άλλον κόσμο
(1923)
Δηλαδή είμαι βαριά αρρωστος|Π. χ. ήταν σ' άλλουγ κόσμου του πιδί απ τουμ ακριτό απόψι
Το βιλλί σου δέβη σο τσούλο τσαι 'κόμη κατζεύ';
(1951)
Η ψώλη σου πέρασε στο τσόλι κι ακόμα μιλάς;
Σόστραν θα κάμη, με θα 'πιλάνη
(1926)
Μεγάλα πράγματα θα παράσχη αλλά θα τιμωρηθή
Χουρίς να μπη ένας κιφάλ' τίπουτα δε γένιτι
(1926)
Κεφάλ = αρχηγός, οδηγός άλλων
Η γιρουκουτσούρα δεν ίσιασι τον θκό τς του κιφάλ' περίμενε να σιάξ' τον θκό σ!
(1926)
Άμα κανένας στον Αβαρίκο και Δερνήκιστα μεθύση τ' λεν' έτσι. Το κλήμα που είναι πάντα στραβό δίνει το κρασί κι αυτό στραβώνει το δικό σου κεφάλι. Όταν μεθάη κανείς και δεν ξέρει τι κάνει
Η γίδα δεν κ'τσαίν απ' τ' αυτί
(1926)
Για έναν που θέλει να μας βλάψη και η βλάβη του δεν είναι σημαντική
Κ'κιά τρώει, κ'κιά μαρτ'ράει αυτός
(1923)
Δηλαδή ότι γιγνώσκει ο άνθρωπος περί αυτού, λαλεί ασφαλώς. Τα των άλλων είναι άγνωστα εις αυτόν
Κ'κί ήταν κι' έσκασι αυτό του πιδί
(1923)
Δηλαδή ομοιάζει μετον πατέρα του κατά πάντα
Κ'μάμι με τς κότις
(1923)
Δηλαδή πολύ ενωρίς
Θα ιδής κούκκου, πιδάκι μ';
(1923)
Πρώτοι η μήτηρ το έμορφον τέκνον της, φοβούμενη ότι κινδυνεύει από βάσκανον δφθαλμόν
Ιγώ οι κβιντιάζου κι συ γιατί χαμπέρ' σαμπαν'!
(1923)
Λέγεται συχνότατα αυτή η παροιμία εις αδιαφορούντα, ενώ του γίνεται λόγος περί συμφερόντων της αυτόν πραγμάτων
Ρίζος και Στεργιαλής, Στεργιαλής και Ρίζος
(1928)
Ερμηνεία: Ντόπια παροιμία στο Απόκουρο και λέγεται επί φίλων αχώριστων. Δεν είναι πολλά χρόνια που ζούσαν οι δύο παραπάνω και ποτέ δε χώριζαν
Καποιανού καίουνται του δαυλί στουγ κώλου τ', κι άλλους τόλι να καψαλίσ' του ραβδί τ'
(1922)
Ερμηνεία: Όταν ακαίρως ζητείται συνδρομή παρ' ανθρώπου ευρισκομένου εις ανάγκην
Κάλλιον φου κι χάψι μπέρι μπόμ κι έλα
(1925)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Δεν του λεν καλά κι να 'χ' τη ν'σαφ'
(1922)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Μ'όφαϊ του τσιγάρ' τς καρδιάς μ' αυτός
(1922)
Τι ακριβώς είναι το “τσιγάρ” δεν μου είναι γνωστό. Μόνο εν τη παροιμιώδη ταύτη φράση απαντάται ή ως σημαίνη: με εταλάνισε, μου επλήγωσε την καρδίαν
Καινούργιο κόσκινο, που να σε πρωτοβάνω;
(1926)
Ερμηνεία: 'Οτι κάθε νέον υπερτιμάται παρά των ανθρώπων
Του ξικάλ' μέρ' μα είνι τ' Θεού
(1926)
Ερμηνεία: Η ανταπόδοσις του καλημέρα
(Τον βάρισαν κι) τόκαμαν σκουρδαλατιού του κεφάλ'
(1922)
Σκουρδαλιά ή αλλώς σκορδαλιά
Τουν έκαμαν τκάλ'
(1922)
Ερμηνεία: Τον κατέστρεψαν
Αυτός κάθεται σα νύφ' από Δευτέρα
(1927)
Ερμηνεία: Συνεσταλμένος, ντροπαλός, με το κεφάλι κάτω
Αν καή το Γυφτοχώρι, ας καή κι ο γύφτος
(1927)
Ερμηνεία: Στην κοινή συμφορά ας χαθή κι ένα άτομο ακόμα
Κάμι του καλό κι ρίξ του στου γυαλού
(1926)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Δεν τ' κρυών' τ' αυτί απ' αυτό
(1926)
Να τ' κρυούνι τ' αυτί! Επί αναισθησίας.
Θέλ' να βρέξ' κώλου να φας ψάρια
(1923)
Δηλαδή: κόπους τα καλά κτώνται
Τ' ακριβού το τίποτα σε χαροκόπου χέρια
(1928)
Όταν ζητών τις τα πολλά χάνει και τα ολίγα
Να σου ειπή ο παπάς στ' αυτί κι' ο διάκος στο κεφάλι
(1926)
Όταν ειπή τις ότι δεν ήκουσε κάτι
Να σ' μπή ου παπάς στ' αυτί κι' ου διάκους στου κιφάλι
(1926)
Αρά ρήμα μπαίνω
Ειδ' ο γύφτος τη γενιά του κι' αναγάλλιασε η καρδιά του
(1926)
Ευχαριστήθη
Δω πάει ου δρόμους!
(1926)
λέγεται προς τινα όστις μας δηλώνει οτι θα φύγη, ενώ η φυγή του μας είναι αδιάφορος
Κάλλια 'ναι δυό κακοί πάρ' έναν αντρειωμένο
(1926)
Δυό προσφέρουν περισφέρει εις έστω και ανδρειωμένος
Απάνω που βάλαμε κι εμείς κλωνά στ' αδράχτι
(1926)
Δηλαδή, τάξιν, σειράν εις τας εργασίας μας
Ου βήχας, ου κατουρμένους κι' ου παράς δέν κρύβεται
(1926)
Επί των προσπαθούντων ν' αποκρύψωσιν οφθαλμοφανή πράγματα
Απόχτησ' ο άβρακος βρακί, κάθε πόρτα και το λύει
(1926)
Επί ματαιοδοξίας
Όλοι λένι και ξιλένι, κι' ο παπάς το Κύριε ελέησο
(1926)
Όταν επιμένη να ζητή τις κάτι
Λάλα τ' νταρβίρα
(1922)
Σημείωση: Νταρβίρα = φλογέρα
Θα σ' τουν φκιάσου του λάκκου ιγώ
(1922)
Ερμηνεία: Θα σου παρασκευάσω κακόν, θα σε επιβουλευθώ
Τ' τουν έφκιασαν του λάκκου αυτ'νου
(1922)
Τον επεβουλεύθησαν επιτυχώς
Μί τά λιπτά μ' γαμού τν κυρά μ'
(1925)
Παροιμία δι ης φανερώνεται ή δύναμις τών χρημάτων
Ένα ήταν, τόφαϊ ου ράφτ' ς
(1926)
Όταν μάς ζητή τις κάτι, τό οποίον δέν έχομεν
Δος μου, κυρά τον άντρα και σένα δε σου πρέπει
(1926)
Όταν ζητή τις από τινά πράγμα απολύτως αναγκαίον εις αυτόν
Κι' σίδηρου να ήμαν, θάλειουνα
(1925)
Παροιμιώδης φράσις από τα βάσανα επόμενον να φθαρώ
Τουμ πήρα για τριαντάφυλλου τη βήκι τσουκνίδα
(1923)
Λέγεται επί τις χαρακτηρισμόν ανθρώπου
Απού καί κι δώθι σταυρό κι βούλα
(1923)
Ερμηνεία: τελείωσε, δεν ξαναπήγε
Δεν τό χω πως βάρεσα, το χω πως λασπώθηκα
(1928)
επί τρωθήσεις φιλοτιμίας έστω και αν εζημιώθη τις υλικώς
Είπ' η χέστρα της πορδούς, Φεύγα κι μι βρώμ'σις!
(1926)
Άλλων ιατρός, αυτός έλκεσι βρύων
Αυτός είν' ου διάολος μι τού κουλουκ'θάκ'
(1926)
Ερμηνεία: Πονηρός και κακός άνθρωπος
Καποιανού καίουνταν τα γένεια κι' άλλους πάϊνι νανάψ'του τσ'γάρου τ'
(1923)
Ερμηνεία: Όταν δεν αναμετρά τη το μέγεθος της συμφοράς άλλου και ακριβώς εν τη συμφορά του ταύτη πράττει ως να ευρίσκετο ούτος εν ευτυχία
Πάει κείνους ου κιρός πόζουναν τα σκ΄λιά μι τα λουκλαν΄κα
(1923)
Ερμηνεία: Δηλαδή παρήλθον οι χρόνοι της ευδαιμονίας
Καρφί δεν τ' κάίτι αυτ'νου γι' αυτήν τη δλειά
(1923)
Ερμηνεία: Δεν ενδιαφέρεται ποσώς
Κάθι πράμα 'ρχέτι μι τουγ κιρό τ'
(1923)
Ερμηνεία: Καιρός παντί πράγματι
Για τον καημό τ΄βοϊδιού γλείφει ο λύκος το ζυγό
(1928)
Ερμηνεία: Δια τινά, όστις εμμέσως εκδηλώνει τον διακαή του πόθον προς κτήσιν πράγματός τινός
Κουτσοί, στραβοί, όλ' στουν Άι – Παντελεήμονα
(1926)
Επί παρ΄αξίαν καταλαμβανόντων θέσιν
Εκεί που βόσκει η προβατίνα, εκεί αφήνει και το τομάρι
(1927)
Ερμηνεία: λέγεται επί του καταναλίσκοντος τα κέρδη του εις τον τόπον όπου και τα έχει
Θα ιδής το νουνό σου γάιδαρο!
(1927)
Ερμηνεία: Θα σε εκδικηθώ, δε θα μου γλυτώσης
Το κούν'σι, του κούν' σι ου βλάχους άλλου κουντά του είδι που είνι Κυριακή κι Λαμπρή
(1925)
Παροιμία λεγόμενη προς τινα όστις μετά πολλάς διακυμάνσεις αναγνωρίζει το ορθόν.
Παίρν' αντίδωρον απ' ούλης τις εκκλησίες αυτός
(1925)
Παροιμ. Φράσις λεγομένης επί τινός, όστις επιδιώκει την επιτυχίαν των υποθέσεων από πολλούς και διαφόρους
Μύλος νά μή γυρίση καί πίττα νά μή τού λείψη
(1926)
Λέγεται πρός τινά, όστις χωρίς νά εργάζεται αυτός προσωπικώνς, τά θέλει όλα έτοιμα
Δώσε μου το ψωμί, να στό δίνω από λίγο
(1926)
Επί αξιούντος να του δωρήσωμεν την περιουσίαν μας, ίνα μάς τροφοδοτή