Αναζήτηση
Αποτελέσματα 301-400 από 3084
Πίσου είν' ικείνου π' κόβ'
(1925)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Λ'μοψείρα γίν'κι λότελα
(1923)
Δηλαδή εξευτελίσθη τελείως
Τόκουψι κ'μπούρ'
(1923)
Έφυγε και δεν επανήλθε πλέον, ενώ αναμένετο
Είνι μύτ' αυτός
(1923)
Δηλαδή όπως πρέπει
Αυτοί είναι Γιαννιοί
(1926)
Έτσι λέγονται καταφρονητικά οι Ιταλοί
Την έκαμε των σκυλιών
(1926)
Την διεπόμπευσε, την ερεζίλεψε
Έγινι σκουρπίδ΄ στου μιθύσ΄
(1925)
Εμέθυσε μέχρι κραιπάλης
Πήρι του μνυαλό τ' αέρα
(1923)
Δηλαδή εφαντάσθη
Σα σπαράγγ' θα σι κόψου
(1926)
Αυτός είναι ξείδι και καπνιά
(1926)
Φίλερις
Δεν ξουρίζ' ούδι πεθαμέν' αρχίδια
(1902)
Ερμηνεία: Επί ξηρού μη κόπτοντος
Είνι κιφάλ' τ' κιαρατά
(1926)
Ευφυέστατος ή δυσνοώτατος, σκληροτράχηλος
Τώρα πίσου γριά κ'λούρα
(1926)
Πίσω – πάλιν
Τον πααίνει στη μύτη
(1928)
Ερμηνεία: Επί ελπίζοντος τινά
Άρκλα πύρκλα στέκ' ουρθή κι καμαρών'
(1914)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Αυτός είνι ζεστός
(1926)
Οικονομικώς ευημερεί
Ουπόχε΄ θα χάσ΄
(1926)
Ο έχων χάνει
Τάχει τα δόντια ξουράφι
(1927)
Ερμηνεία: λέγεται γιά κείνον πού έχει όλα τα δόντια του γερά
Μίνια κί καλή ξέρ' αυτός
(1923)
Δέν ξέρει πολλές κουβέντες. Είναι ειλικρινής, ευθύς
Πάνι κατά διαόλ' κώλου
(1923)
Ερμηνεία: Απολέσθην εντελώς
Τόχ' ίσιουμα αυτός ούλα
(1923)
Δηλαδή τα βλέπη όλα ρόδινα. Επιπολαίως κρίνη
Δεν έχ' ίσιου κρέας
(1923)
Δηλαδή είναι στρεψόδικος
Τουν χλίφτη του πελικούδ΄
(1923)
Μπροστά στου δισπότ' παπάς δε βλουγάει
(1923)
Παρουσία ανωτέρου ο υφιστάμενος δεν προεξάρχει
Τς έκαμαν τ' δ'λειά αυτνής
(1923)
Δηλαδή την προσέβαλαν
Ένα κι' ένα
(1923)
Δηλαδή εντελώς, καθ' ολοκληρίαν. Π.χ. Πάτσα μέσ' στ' λάσπ' κί γίν' κα ένα κί ένα = εντελώς ελασπώθηκα
Γένιτι τ' αλλιώτικου
(1928)
Επί θορυβώδους δισκεδάσεως ή ασέμνου προσβλητικής των δημοσίων ηθών συμπεριφοράς
Πάει στ' Θιού τ' στράτα
(1928)
Επί ηθικώς διάγοντος ανθρώπου
Ό,τἰ θέλει ο Θεός κάνει
(1928)
Όποιος έχει ένα, δέν έχει κανένα
(1928)
Επί έχοντος μονογενή υιόν
Διάολος ρεματιανός
(1928)
Ερμηνεία: Επί λίαν ευφυούς και πονηρού ανθρώπου
Ένας κι ένα μου τό πααίνουν
(1928)
Επί συνεχούς οινοποσίας
Κι τς δυό κι γλήγορα
(1928)
Εις επαγγελλομένους δυό επαγγέλματα
Τότριξα τα δόντια
(1928)
Επί απειλής
Μίνια κι όξου
(1928)
Επί ταχείας ενεργείας
Δεν έχου ούδι για όρκου
(1922)
Ερμηνεία: Ούδ' ελάχιστον ποσόν
Είναι άλλη γούλη αυτός!
(1927)
Ερμηνεία: Είναι ακόρεστος, αχόρταγος, πλεονέκτης
Εξορία του Αδάμ
(1927)
Ερμηνεία: Όταν τις περιπέπτει εις μέρος πολύ άσχημον
Δεμ πατάει στ' γη τώρα αυτός
(1923)
Δηλαδή υπερηφανεύεται, έγινεν υπερόπτης
Δεν έχ' βραδυάς δείπνου
(1923)
Δηλαδή είναι πάμπτωχος
Του διαουλύτιρου θα γέν' απόψι!
(1923)
Όταν επίκειται διαπληκτισμός ή και διασκέδασις ζωηρά
Μαύρου ου ένας, άσπρου ου άλλους
(1928)
Επί αντιγνωμίας
Γυρίζει με δανεικά αλεύρια
(1928)
Επί πένητος
Παίρνει κι δε δίνει
(1928)
Επι συμφεροντολόγου
Δεν έχει θκο τ' μπάλουμα
(1928)
Ερμηνεία: Επί παμπτώχου και ρακενδύτου
Διάολος απ' το ρέμα
(1928)
Ερμηνεία: Επί λίαν ευφυούς
Γλέπ' ού Θιός
(1928)
Γυρίζει τα ξηροτύρια
(1928)
Όταν καίτοι αργών τις παρέλειψε την εκτέλεσιν ανατεθεύτος αυτώ έργου
Ζυγιάζει τον αέρα
(1928)
Επί φειδωλού και άκρως φιλαργύρου
Ιρμνιά κι σκουτεινιά
(1928)
Ερμηνεία: Επί αγρού αγόνου
Τ' χρουστάει ο Θεός
(1928)
Ερμηνεία: επί ευδοκιμούντος είς τα έργα
Ο Θεός ψεύτης δε βγαίνει
(1928)
Τουν βρίσκ' απ' όξου αυτού
(1922)
Ερμηνεία: Είναι φρενοβλαβής
Τόχον μέσα όξου γώ
(1922)
Έχ' νι γνώσ' οι κόττες!
(1922)
Τουν έχου στα δυό
(1922)
Ερμηνεία: Αμφιρρεπη
Πιρνάει σκύλιν' ζουή αυτός
(1922)
Δηλαδή πολύ δυσάρεστον
Η κάθι δλειά θέλ' πασχέντσμα
(1922)
Τόπιξι κουλουδαχτυλιά
(1927)
Ερμηνεία: Τον εξηπάτησε, τον κορόιδεψε
Πατ'μένου σκατό ήταν
(1923)
Δηλαδή άθλιος, κακοήθης άνθρωπος
Πάει γόνα η δλειά
(1922)
Ερμηνεία: Συντόνως γίνεται η δουλειά
Είνι κατά Ισραήλ αυτός ου άνθρουπας
(1922)
Ακαταλόγιστος
Ντιπ κατά Ισραήλ
(1922)
Ακαταλόγιστος
Βάνου του ματέρ' απάνου μ'
(1922)
Παροιμ. Λεγομένη επί αναλαμβάνοντος μεγάλας υποχρεώσεις
Ιρμνιά κι χάρους!
(1922)
Πιρναου σαμ προυγόν'
(1922)
Ερμηνεία: Άσχημα, όπως το προγόνι το εξ άλλης μητρός τέκνον δευτερογάμου γυναικός
Σκατό παραχουμένου πουν'
(1923)
Δηλαδή κακοήθης, ραδιούργος
Κατά το γάϊδαρο και το σαμάρι
(1926)
Ερμηνεία: Επί τελείας ομοιότητος
Αυτά ένι λόϊα τς καραβάνας
(1926)
Λόγοι του αέρος
Τουν πήϊ πείρους
(1926)
Τον κατέλαβε ακατάσχετος διάρροια
Ο μεθυσμένος νικά τον τρελλό
(1926)
Κατάπιϊ του λουστό αυτός
(1926)
Δηλαδ΄γ κατέπιε τον λωστόν και κρατείται ευθυτενής, επομένως μεταφορικώς υπαρήφανος
Πήρι κι κατηφουριάζει
(1926)
Κλίνει προς το γήρας
Εκαλόμαθε η γρα στα σύκα
(1926)
Λέγεται επί του ευεργετηθέντος, όστις αξιοί διηνεκώς ευεργεσίαν
Όταν βγάλη ο ήλιος κέρατα
(1926)
Επί αδυνάτου
Μαύρισι του μάτι μ'
(1926)
Απηλπίσθην, εσυγχίσθην
Τι κλαρί κάν' του κρασί;
(1923)
Αστειότητος χάριν απαντήσις προς παιδιού, ζητούν κρασί
Βάλι νιρό στου κρασί σ'
(1923)
Δηλαδή μετρίασε τον θυμόν σου
Τς καρέκλις τς έχουνι στου μούσκιου
(1926)
Δεν έχουμε καρέκλες
Ο γερόγατος τρυφερά ποντίκια κυνηγάει
(1926)
Επί ανδρός υπερήλικος, ερωτοτροπούντος με νεαράς γυναίκας
Θεμελιωμένος άντρας
(1926)
Ακμαίος, γερός
Αυτός είνι απούτ' βρώμα τ'
(1926)
Είναι ώριμος την ηλικίαν
Πιάσ' τ' αυγό κι κούριψε του!
(1923)
Λέγεται επί αδυνάτον
Είν' αηκουσμέν' αυτήν
(1923)
Δηλαδή, Έχει δυσφημισθεί
Τον άφηκαν στην ξαστεριά
(1928)
Ερμηνεία: Επί εγκαταλειφθέντος, εις την τύχην του υπό οικονομ. Έποζιν
Πρώτα μάγειρας, κι ύστερα 'γούμενος
(1926)
Λέγεται εις του ηγούμενους δια την πολυφαγίαν των
Είτ' τίνα, είτ' σκατίνα
(1926)
Ή θα κερδίσω, ή θα χάσω