Αναζήτηση
Αποτελέσματα 11-20 από 1154
Οποιος κυνηγάει, έχει τον τάφο τ' ανοιχτό
(1952)
Γιατί κινδυνεύει από το τουφέκι του
Και του κόκορου μετάνοια, και τση γάτας προσκυνώ
(1952)
Λένε και έτσι
Α θαν τη δώκης του φιδιού, δωσ' του τη στο κεφάλι
(1952)
Τη δίνω, χτυπώ
Ξέφραος ο κήπος, έρημα τα λάχανα
(1952)
Όπως στον αρ. 1300
Τση μελαχρινής η τζιέρα, νόστιμ' είναι κάθε μέρα και τση άσπρης τση μπουχνάτης, μιαν αυγή 'ν' η ομορφιά της
(1952)
Η άσπρη είναι όμορφη μόνο το πρωί που ξυπνάει
Άσπρη – κάτασπρη δε φελά, μπουχνάτη δεν αξίζει, μελαχρινή και νόστιμη τους νέους περιορίζει
(1952)
Φελώ = αξίζω, μπουχνάτη = παχουλή, ξανθότριχη, περιορίζω = παίρνω το μυαλό, ξελογιάζω
Τση μοναχονοικοκυράς, πρώτο συχέριο η έγνοια της
(1952)
Μοναχονοικοκυρά = που δεν εχε άλλη γυναίκα για βοήθεια, συγχέριο βοήθεια
Όποιος ξαλέθει χαίρεται, κι όπου πιχάει λυπάται
(1952)
Ξαλέθω = τελειώνω το άλεσμα, πιχάψ = (επιψέω) ρίχνω το στάρι στην τρύπα της μυλόπετρας