Αναζήτηση
Αποτελέσματα 561-570 από 707
Η γουώσσα λε τα κα, η τσοιλία σου 'έμει δεβόλοι
(1951)
Η γλώσσα τα λέει καλά, η κοιλιά σου είναι γεμάτη διαβόλους
Α πομείν' το παχάρι, α πομείν' την άνοιξη, α πομείν' το μαθόπωρο το σειμώ που α υπάς; Α κωσ' πάλι σε μας α να ρτεις
(1951)
Ερμηνεία: Θα κάμεις υπομονή την άνοιξη, θα κάμεις το καλοκαίρι, θα υπομείνεις το φθινόπωρο, το χειμώνα που θα πας; θα γυρίσεις, θα γυρίσεις, πάλι σε μας θε νάρθεις
Τσάπου τζο ίνεται γαπούλι η ευσή σου, μη εξούσαι σον άνεμο
(1951)
Ερμηνεία: Όπου δε γίνεται δεχτή η προσευχή σου, μην προσεύχεσαι τ΄ανέμου (μάταια)
Έρτσεται τα όξου τσαί κατακουά τα ΄πέσου
(1951)
Ερμηνεία: Έρχεται το έξω και κυνηγάει τ΄απομέσα
Ήρταν dα τ΄αζά να γατϊέσουν dα παλά
(1951)
Ερμηνεία: Ήρθαν τα καινούρια να διώξουν τα παλιά
Συ΄φότες πααίνκες, ΄γω ρχούμουνα
(1951)
Ερμηνεία: Συ όταν πήγαινες, εγώ ερχόμουν
Η ευσή του ΄ς το θάλι δεβαίνει
(1951)
Ερμηνεία: Η ευχή του τρυπά την πέτρα
Ήρτα σο τόbe
(1951)
Ήρθα στό ήμαρτον, Όταν μετανιώνει κανείς και ζητάει συχώρεση. Τόbe λ.τ. = ήμαρτον, συχώρεσέ με
Τσάπου ά δώσει, ά βgάλει θάλι
(1951)
Όπου χτυπήσει, θα βγή πέτρα. Για τους άτυχους. Η μεταφορά από το σκάψιμο, όταν κανείς αντι για χώμα βρίσκει πέτρες. Ποντ. Δ. Π. αρ. 255 :Όθεν εντώκεν, τ' εμπροστά τ' λιθάρ' εξέβεν
Να 'υρεύ' να ποίκ' σπίτι πασλάτει στο τ' εμέλι
(1951)
Αν θέλεις να φτιάσεις σπίτι άρχισε από το θεμέλιο