Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1801-1900 από 2529
Απού του διαόλου το μιτάτο, μουδέ τυρί, μουδέ μαλάκα
(1938)
μιτάτο=μάνδρα
Αργεί ο Θεός και σκα ο φτωχός
(1938)
Η θεία δίκη αργεί
Οντό ζυμώσης χόρτασε, κι οντό χοιροσφαΐσης
(1938)
Όταν ζυμώση κανείς πρέπει να δίδη ξεφουρνιά, κι όταν σφάξη χοίρο, κρέας στους φτωχούς
Το Μάρτη ξύλα φύλαγε, μην κάψης τα κοντούκια και στις δώδεκα του Απριλιού μην κάψης τα παλούκια
(1939)
Κοντούκια = χοντρές ρίζες ελιάς
Το Μάρτη ξύλα φύλαγε μην κάψης τα παλούκια και στ' Απριλιού τις δώδεκα μην κάψης τα σεντούκκα
(1939)
Ερμηνεία: Ως τότι κάνει κρύο
Πόσα παράδικια θωρεί ο ήλιος την ημέρα και το φεγγάρι την αυγή και τ' άστρο από σπέρας
(1937)
Ερμηνεία: Λέγεται όταν γίνονται άδικα και ατιάριαστα πράματα
Πέσ' απού το δίκιο σου κι αμ' αργά στο σπίτι σου
(1937)
Ερμηνεία: Απόφευγε τα διακστήρια και τα μαλώματα ακόμη κιαν έχης δίκιο, γιατί απ' αυτά πάντα βγαίνει κανείς ζημιωμένος
Ανέ σου 'ργιστούν οι ανθρώποι, πήγαινε, ανέ σου 'οργιστή ο Θεός κάθον
(1937)
Ερμηνεία: την ανθρώπινη τιμωρία μπορείς να την ξεφύγης, τη θεική όμως όχι, όπου και να πας ο Θεός σε βλέπει
Οι δυό τον ένα τρών τονε κι οι τρείς καταπονούν τονε
(1937)
Ερμηνεία: Ο αριθμός νικά τη δύναμη
Στη γούρνα είδε την ασκιά ντου
(1937)
Λέγεται για κείνους που υπεριφανύονται για πράγματα μηδεμινή, χωρίς αυτός να χουν κομμίαν αξία, Ασκιά = σκιά
Μην τ' ρας το κουτσό μ' το ποδάρ' κοίταξε την ίσια μου τη μοίρα
(1940)
Για κείνες που καλοαντρεύονται αν είναι κι άσκημες
Αυτή είναι μήλο γι' άρρωστο
(1940)
Είναι τελεία κοπέλα
Την τσέη του αντρόε θα την καταλάβης από το πρόσωπο της γυναικός
(1937)
Ερμηνεία : Τα πλούτη του ανδρός φαίνονται από τη γυναίκα του, αν είναι καλοθρεμμένη
Ο γείτονας σου ψώριασε 'τοίμασ' το ψωροβότανο
(1937)
Όταν έρθη κακό στη γειτονιά θα σ' εύρη κι εσένα
Βυζαίνει τα δάχτυλά του
(1937)
Το λεν για όσους θέλουν να κάνουν τους μικρούς
Τα δόδια βαστούν τη γλώσσα
(1937)
Θα το 'λεγα μα δε μπορώ
Σ' ένα κουλτούκι δεν χωρούνε δυό καρπούζια
(1938)
Το λέν όταν δίδουν σε κάποιου δυό δουλειές μαζί. Κουλτούκι = Μασχάλη
Κάθε πετεινός στο ζούμο του φωνάζει
(1938)
Επί θρασέ
Ορίστε, γαπρέ, να φάς κουφέτα!
(1938)
Το λένε όταν κάποιος παροτρύνει άλλον να παύση να υπακούη
Όσα ξέρει ο τρελλός ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο γνωστικός ο γείτονας
(1937)
Καθένας στις υποθέσεις που ξέρει καλύτερα
Το νερό κοιμάται κι αυτός δεν κοιμάται
(1937)
Λέγεται για τους πολυμήχανους
Το Μάρτη ξύλα φύλαγε, μην κάψης τα παλούκια στου Απριλιού τις δώδεκα έκαψε τα καρούλια
(1939)
τα καρούλια της κρεββατκάς
Θωρώ το μήλον κόκκινο και μέσα δαπεμένο
(1938)
Βλέπεις κάποιον μα δεν ξέρεις τι εγκάρδια έχει
Σπαρτσί μούτρο έχει
(1938)
Είναι αντρόπιαστη
Το δένδρο όταν είναι μικρό λυγίζει
(1938)
Το παιδί, μικρό ανατρέφεται όπως θέλεις
Το μικρό γένεται και μεγάλο
(1938)
Γλύτωσεν απ' του χάρου το στόμα
(1937)
Έφθασε στο χείλος του τάφου
Δίδουν το χωριάτη βο γυρεύει κι αλισάχνη
(1938)
Βο = αυγό, αλισάχνη = αλάτι. Το λένε σ' όποιο δεν ευχαριστιέται για ότι του δίνουν
Δος το με τα χέρια σου, πάρε το με τα ποδάρια σου
(1938)
Άμα δώσης κάτι δανεικό, αναγκάζεσαι να πας να το πάρης μόνος σου
Το ζήτα έχει δυό κάντζες, αν δεν πιάση με το ένα θα πιάση με το άλλο
(1938)
κάντζα (η)=γάντζος
Ότι γράφει, δεν ξεγράφει
(1938)
Ερμηνεία: Το πεπρωμένον, φυγείν αδύνατον
Από τρεχάμενο νερό, κατούρησε και πιε
(1937)
Δηλαδή η καθαρσία φεύγει
Κοντά στο νου κι η γνώση
(1937)
Αυτό εξυπονοείται
Μάρτης και Σετέμπρης δώδεκα με δώδεκα
(1938)
Ερμηνεία: Είναι ίσες οι ημέρες κι οι νύκτες
Το μαρτέσο ήλιο είναι νύφη
(1938)
Ερμηνεία: Ο ήλιος του Μάρτη πιάνει
Δίνεις παίρνεις, πας στην κόλαση και το Σάββατο πεθαινίσκεις
(1937)
Το έλεγαν τα άλλα παιδιά στο παιδί που θα χάριζε κάτι και κατόπιν το ζητούσε πίσω
Ελάτε σεις, οι γνωστικοί να φάτε του τρελλού το βιός
(1937)
Το λέν στους σπάταλους
Δεν έχει μοίρα στον ήλιο
(1937)
Πολύ άτυχος
Ο Θεός σκάλες πελεκά
(1937)
Αλλοί που το 'χει η κούτρα του να κατεβάζη ψείρες
(1938)
Το λεν σε κείνους που θέλουν να δικαιολογήσουν κάποιον που έπταισε
Αλλοίς πού τον δίνουν πρόσωπο γυρεύει κι αστάρι
(1938)
Πρόσωπο = ύφασμα γιά φόρεμα, αστάρι = φόδρα
Σ' έναν ήλιον άπλωναν τα ρούχα τους
(1938)
Δεν είναι συγγενείς
Η θάλασσα τελειώνει με το χουλιάρι
(1938)
Για τ' ανεξάντλητα
Όποιος δε θέλει να ζυμώση πέντε μέρες κοσκινίζει
(1938)
Το λέν για κείνους που κάνουν κάτι χωρίς την όρεξή τους
Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει
(1938)
Το λέν για τους γλωσσάδες ως υβριστές
Η γλυκειά γλώσσα βγάζει το φίδι από την τρύπα
(1938)
Με τους καλούς τρόπους μαλάσσεις και τον κακό
Εκεί που θέλει αστράφτει κι εκεί που θέλει βροντά
(1938)
Το λέν για κείνους που δε φέρονται σ' όλους ίδια, αλλά μεροληπτούν
Τα δυό του πόδια σ' ένα παπούτσι
(1938)
Το λέν όταν πιέζουν κάποιον πολύ
Όποιος διαλέει σκατοπαλαμίζει
(1938)
Όποιος πολυδιαλέγει για να παντρευτή πάει κακά
Μαγάρι ναν' του κάτη μας, μην είν' του κατσουλιού μας
(1938)
Μακάρι νάναι αυτό το ολιγώτερο κακό που λέτε σεις κι όχι το μεγάλο κακό που λέω εγώ
Από κάτω απού τ' άχερα περνά το νερό
(1937)
Ερμηνεία: Είναι μεγάλος απατεών
Η κοιλιά χορταίνει και το μάτι δεν χορταίνει
(1938)
Το λεν όταν κάποιος δεν αρκείται στα πολλά που έχει παρά θέλει κι άλλα
Μέλι που πιάνει, μέλι δε γλείφει;
(1938)
Το λεν για τους καταχραστές
Πιο πολύ ψωμί τρως με το μέλι παρά με το ξείδι
(1937)
Ο καλός τρόπος σκλαβώνει
Κάνει τα κλειστά τα μάτια
(1938)
Προσποιείται πως δεν βλέπει και αφήνει τον άλλο και κάνει ότι θέλει
Άμα κουμουτσώση τα μάτια του
(1938)
Όταν κλείσει τα μάτια του
Σταύρωμα του μεσημεριού και σταύρωμα τση μέρας
(1937)
Γυρίζουν οι γι – αφανταξές και λέν το καλημέρα
Μικρό κώλο δεν έδειρες, μεγάλο μην ξαμώνης
(1939)
Δηλαδή άμα δεν τιμωρηθή από μικρό, δεν μπορείς να το περιορίσης μεγάλο, ξαμώνης = μην επιχειρής
Ζη και ζώνεται
(1937)
Δεν ζη όπως πρέπει
Με τα βουνά θα ζήσωμε;
(1937)
Το γραμμένο παραγραμμένο δε γένεται
(1938)
Ερμηνεία: Το τυχερό δεν μπορεί να τ' αποφύγη κανείς
Η καλή μέρα απ' το πρωί φαίνεται
(1938)
Ο δυστυχής στα μικρά του, θα 'ναι δυστυχής και στα γηρατειά
Σκύλος με το ζόρι στο άβι δεν πάει
(1938)
Άβι= κυνήγι
Μήτε όλα του γιατρού, μήτε όλα του παπά
(1938)
Μην ακούς όλα τα λόγια του γιατρού και του παπά
Τα μυαλά σου και μια λύρα και του μπογιατζή η κοπάνα
(1937)
Λέγεται στους ανόητους
Λωλού κεφάλι δε γερνά μουδέ πουτάνας κώλος
(1940)
Ερμηνεία: Το λεν για τις τρελλές, που όσο κι αν γηράσκουν είναι τρελλές
Η γρά σαν εγαστρώθηκεν, εσφιχτομανταλώθηκε
(1938)
Το λέν σε κείνους που άμα πάθουν το κακό φυλάγονται
Γάιδαρος δεμένος, αφεντικός αναπαημένος
(1938)
Τα ζώα του πρέπει κανείς να τα δένη για να είναι ήσυχος πως δε θα τα χάση