Αναζήτηση
Αποτελέσματα 5001-5100 από 5317
Είχαμε το Γιαννη σπασμένο έπεσε το κόσκινο και τον απόσπασε
(1889)
Ερμηνεία: Επί αλλεπαλλήλων δυστηχημάτων
Καθώς βλέπω τα κουκιά λέγει ο παπάς ούτε φέτος ούτε του χρόνου πασχαλιά
(1889)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Είναι παστρικός σαν της κότας τα ποδάρια
(1889)
Ερμηνεία: Ειρωνικώς ρπί των πονηρών των υποκρινομένων τον χρηστον
Ο άνθρωπος είναι γλυκός σαν μέλι και βαρύς σαν το μολύβι
(1889)
Επί των δια των οχληρών επισκέψεων καθισταμένων οχληρών
Όσον απέχουσιν ανατολαί από δυσμών
(1889)
Ερμηνεία: Σπιλιάν απεχόντων των πραγμάτων και λίαν διαφερόντων αλλήλων ανθρώπων. Ηρήσις εκ του ψαλμωδού
Και τ' αλαφριά στο γάδαρο και τα βαριά στο γάδαρο
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αποδιδότων εις τους αδυνάτους και τα ελάχιστα και τα μέγιστα αμαρτήματα και επί των ανεχομένων τα πάντα εκ της υποδούλου θέσεως των
Έχει και τα τέσσερα ντουλάπια γεμάτα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των εχόντων υγεία τον νούν
Δεν έβαλες, δεν έβγαλες
(1889)
Ερμηνεία: επί των ορεγόντων να μη θέτωσι χείρα επί αλλοτρίων = α μη κατέλθω μη ανέλθω
Ενίφτη η γριά και ανέμεινε κ' έχασε το νιψίδι
(1921)
Ερμηνεία: Επί των απροσδοκήτων
Α δε σπάσ' ο ζουρλός το ροΐ, δεν αλείφει το κεφάλι του
(1894)
Ερμηνεία: Επί των πραττούντων τι ανοήτως μετά ζημίας
Μη βροντίσης ξένη πόρτα μη βροντήσουν τη δική σου
(1889)
Ερμηνεία: Διότι ό,τι ανεποιήσωμεν ποτήσουσι και οι άλλοι προς ημάς
Μάτια μου και τι σου πιάνει το βρακί το τουλουπάννι
(1889)
Ερμηνεία: Τόσον λείπει κασσιδιάρη
Μη παίρνης ποτέ λάχανα από κήπο μακρυνόνε
(1889)
Ερμηνεία: Διότι απαιτείται πλειότερος κόπος και χρονοτριβή
Μη χάνης τα χρυσά σου τα λόγια
(1889)
Ερμηνεία: Επί των μάτην συμβουλευόντων τοις άλλοις
Άλλος έκαιε τα γένεια κι άλλος έλεγε στάκα ν' ανάψω το τσιγάρο μου
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ανοήτων, οίτινες αντί να οικτίρωσι και βοηθήσουσι τους πάσχοντας αυξάνουσι τα δεινά των
Η μάννα πονάει στην καρδιά κι η αδερφή στα σπλάχνα
(1889)
Ερμηνεία: Επί της διαφόρου φιλοστοργίας των μητέρων και αδελφών
Νάζι πόχει το καμάρι κι όποιος θέλ ας καμαρώνη
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ελευθέρως πραττούντων ότι αν θέλωσι
Να κυρά γειτόνισσα το δικό μου τ' όνομα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αποδιδόντων τοις άλλοις τα εαυτών αίσχη
Σαν τη γελάδα με την καρδάρα μια κλωτσιά της δίνει και τη χύνει
(1889)
Ερμηνεία: Επί καταστρεφούντων όπερ εποίησαν καλόν
Μας το 'κοψε με το λιμόνι
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αποτόμως και πικρώς αρνουμένων τι
Κι' από τη νύφη βάσανα κι' από την περθερά φαρμάκια
(1889)
Ερμηνεία: Επί των λίαν στενοχώρουμένων
Δεν είναι κοκκόρου κόκκαλα και παστρικά κομμάτια
Ερμηνεία: Επί των νομιζόντων εύκολον εργασίαν τινά και δη επί των οκνηρών ου παντός πλείν εις Κόρινθον
Τα καϊμένα τ' Αθηνοτόπουλα τα καλομαθημένα αν δεν είχαν τα ζούματα θα ήσαν πεθαμένα
(1889)
Ερμηνεία: Ειρωνικώς επί την λιτότητα διαγόντων Αθηναίων
Σύρτε με κι ας κλαίω και στου γαμπρού μερώνω
(1889)
Ερμηνεία: Επί των υποκρινομένων ότι δεν θέλουσι πράγματα, άπερ επιθυμούσι σφοδρώς
Στον ήλιο λάσπη δεν κολλά μήτε στον καλό βριξιά
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αθώων καθ' ων κι συκοφαντίαι δεν ισχύουσιν
Τα μακρυά τι τα θέλεις, τα κοντά τι τα γυρεύεις;
(1889)
Ερμηνεία: Επί των τα μέτρια αποφευγόντων και τα άκρα ζητούντων
Τα χρυσά σου λόγια ςτο κουφό μ τ' αυτί
(1889)
Ερμηνεία: Επί των περιφρονούντων των φρονίμων τας συμβουλάς
Του γάνωσε το κέρατο
(1889)
Το κέρατο = τα μυαλά
Καλού καλού άντρα μου, στην αγιά Μαρίνα μην πας
(1889)
Ερμηνεία: Διότι εκεί εν Ζακύνθου μετέβαινον άλλοτε οι υπό των γυναικών των ατιμαζόμενοι
Κατά την κοκκινάδα πόχεις και το κεφάλι πόχω εγώ
(1889)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Κατούρησ' η αγελάδα στ' αλώνι
(1889)
Ερμηνεία: Επί των τιμωρουμένων διότι δήθεν μέγα τι σφάλμα έπραξαν
Κατά τον παπά και το πεσκέσι
(1889)
Ερμηνεία: Αναλόγως των προσώπων και τα προσφερόμενα αυτοίς ανάλογα πρέπει να είναι
Κατά τον Τούρκο και το ποδοκόπι
(1889)
Ερμηνεία: Αναλόγως των προσώπων και τα προσφερόμενα αυτοίς ανάλογα πρέπει να είναι
Κατά τα βουνά και τα χιόνια
(1889)
Ερμηνεία: Κατά την ναύν και τα έρματα
Παπάς που χορεύει, γυναίκα που φιλοσοφίζει κι' όρνιθα που κακαρίζει, τέλος καλό ποτέ δεν έχουν
(1889)
Ερμηνεία: Επί των επί βλάβη και μη προσήκουτα αυτοίς επαγγελομένων
Τι κεις και κεις; Και τσαπερδούλα να 'σαι θα σε φάω διότι τον παρά μου έδωσα
(1889)
Σημείωση: Κεις = καιεις, τσαπερδούλα = σαύρα
Α(ν) σπουρδάς κι α(ν) δε σπουρδάς τον παρά μου έδωκα να σε φάω θέλω
(1889)
Σημείωση: Σπουρδώ = σπαράττω
Παρακαλετό πράμα δος του μπάτσα και φέγα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των μισούντων τι επιθυμητον αποκτουν πολλάς διατυπώσεις
Παπά, το γαϊδούρι (ή αμπέλι) παπά, το χωράφι
(1889)
Ερμηνεία: Επί των τα πάντα οικειουμένων πλαονεκτών
Όπου είναι στάρι δεν είναι κοτοπουλια κι όπου είναι κοτοπουλια δεν είναι στάρι
(1889)
Ερμηνεία: Επί των στερουμένων εν αναγκη των αναγκαιων ή είναι προτροπή;
Όποιος πουλάει ςτο σπίτι του, πουλάει στη Βενετιά
(1889)
Ερμηνεία: Διότι απαλλάσσεται κόπων και εξόδων
Ποιός μικρή πληγή δεν έδεσε μεγάλη να μή Δεση
(1889)
Ερμηνεία: Επί απείρων και τολμητιών
Πουλί που πέταξε πίσω δε γυρίζει
(1889)
Ερμηνεία: Επί των εξ απροσεξίας στερουμένων τινος
Στο σπασμένο σακκί θέλεις βάλε, θέλεις μη
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ανωφελώς ή επιβλαβώς διδόντων εις ασώτους
Στο σιγαλό ποτάμι σήκωσε ψηλά τα ρούχα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των προσεχόντων από των υποκριτών
Το σκυλί όταν τσακιέται με τη γλώσσα του γιατρεύεται
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αφ' εαυτου θεραπευόντων τα δεινα των
Το σχοινί όταν τεντώση κόβεται
(1889)
Ερμηνεία: Επί των κακών όταν πλεονασωσι επέρχεται η θεραπεία δια βιαίον κλονισμού της πολιτείας
Το στάρι από το ζουναρι το σούρνει
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αδυνατων και ετοιμοθανατων
Γουρόυνι ς' το σακκί φτύσ' το (ή φτουμη) να μη βασκαθή = Achetes chat eu poehe
(1889)
Ερμηνεία: Επί διαπραγματευομένων πράγματα άδικα
Για τον πόνο του βοϊδιού γλύφ ο λύκος τη βουκέντρα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των προς εχθρούς υποκρινομένων εύνοιαν
Μη σκαλίζεις τέτοια πράματα = N' eveiller pas le chat qui dort
(1889)
Ερμηνεία: Μη κινεί τον αναργυρον
Ως τε να σύρη το να του ποδάρι σκουλικιάζει τ' άλλο
(1889)
Ερμηνεία: Επί οκνηρών και βαδυκινήτων
Το παιδί μου επάντρεψα γείτονα το καμα μακρινό κι' όχι κοντινό
(1889)
Ερμηνεία: Επί του δια γάμου απομακρυνομένων τελείως των γονέων των τέκνων
Η καμήλα πουλειέται για ένα άσπρο, αλλά πουναι τ' άσπρο;
(1889)
Ερμηνεία: Επί δεινών περιστάσεων καθ' ας τα πολλού άξια ουδενός τιμώνται
Η πείνα βγάνει το λύκο από τη φωλιά του κι' αφεντεύει
(1889)
Ερμηνεία: Επί την αναγκη πιεζομένων
Η Γιαννούλα με το φουστάνι ω τι σείσιμο που καινει
(1889)
Ερμηνεία: Επί των πτωχαλαζόνων
Η ασχημιά για την πληρωμή
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ανεχομένων τα άσχημα ενδύματα και άλλα τινα δι' ένδειαν μη πληρώσωσι
Όπου σπείρι και δε σπείρει, τον α(;) Μάϊ ματανοιώνει
(1894)
Διότι και ο πολλά σπείρτας και με ευτυχήσας μετανοεί και ο ολίγα εαν ο χρόνος είανι ευτυχής, μετανοεί
Τον έφαγε του παπά το σκυλί
(1894)
Ισοδύναμων τι: των πονεί το δόντι
Πουλάει την καμήλα για ένα άσπρο – και πουν' αυτό τ' άσπρο
Ερμηνεία: Επί δεινών περιστάσεων καθ' ας τα πολλού άξια ουδενός τιμώνται
Πουλώ τη μάννα μου εκεί που δεν την αγοράζουν
Ερμηνεία: Επί των ακριβά πωλούντων, διότι δεν έχουσι σκοπόν να εκποιήσουσι τα δήθεν εκποιούμενα
Το φτύλι παίρν από το λυχναρι και το λυχναρι να καίηται
Ερμηνεία: Επί των κλεπτομένων υπό των υπηρετών ή υπ' άλλων και μη εξαντλουμένων
Απόλυκα το σκύλο μου να βρη κουράδια να φάη
Ερμηνεία: Ειρωνική επί των τα αδύνατα ζητουντων