Αναζήτηση
Αποτελέσματα 101-200 από 5317
Άδειο σακκί δε στέκει γεμάτο δε μιγάζει
(1889)
Ερμηνεία: Επί κεικόντων και επί μιαν κεκορεσμένων
Οι άσπρες τρίχες δεν κάμουσι τη γνώση
(1889)
Ερμηνεία: Διότι δεν είναι πάντοτε σημείον φρονίσεως η λευκή θρίξ
Όπου κι' αν πάη τον κώλο μαζί τον παίρνει
(1889)
Ερμηνεία: Επί των συνεχοζόντων τας ποντιρίας την πράξεις και έξεις
Αν όλοι φορούν κόκκινα ποιος θα φυλάη τ' άλογα;
Ερμηνεία: Επί των επιτιμώντων τους υποδεεστέρους, όταν ετοιμάζωνται προς διασκέδασιν
Ούτε μιλώ ούτε λαλώ για να καλοπαντρευτώ
(1889)
Ερμηνεία: Επί των υποκρινομένων φρόνησιν προς επιτυχίαν του σκοπού των
Ο ποντικός με κόπο κόβει πολλά σχοινιά
(1889)
Ερμηνεία: Επί των δι' υπομονείς μεγάλα καντορθούντων
Κί' έχω δόντια γιά το μέλι;
(1889)
Ερμηνεία: επί των κατα βρισκόντων το τυχόν και προσποιουμένων αποχών
Γένεια γένεια τρων τα ψάρια και γένεια δεν τα βλέπουν τέλεια
(1889)
Ερμηνεία: “Επί των πλουσίων των απολαμβανόντων ότι αν θέλουσι και επί των στερουμένων των μεγαλυτέρων αγαθών”
Δικό μας είν' και το παννί κι η κόρη που το φαίνει
(1889)
Επί των καυχωμένων δια τα εαυτών
Έπεσε ο λύκος ςτή κοπή κι' αλί πού χε τόνα
(1889)
Κοπή = κοπάδι
Τοσούτον χρόνον μεθ' υμών και ουκ έγνωκας με Φίλιππε;
(1889)
Ερμηνεία: Επί ευήθων και υπό της πείρας μη διδασκομένων
Γύφτος παπάς δε γίνεται κι αν γίνη δεν βγαλάει
(1889)
Ερμηνεία : Επί ανθρώπων αναξίων προς αξιώματα
Δεκαχτώ ν' σι Βεσσιανοί κι' έχουν είκοσι Θεούς
(1889)
Ερμηνεία: επι του δυσκόλως συνεννοημένου
Δέν δίνει ούτε τή θέρμη του
(1889)
Ερμηνεία: Επί των λίαν φυλαργύρων
Δένε μ' εδώ και λύσε μ' εκεί
(1889)
Ερμηνεία: Επί των καταλλήλων γιγνομένων
Δικό μας το παιδί, δικό μας και το παπούτσι
(1889)
Ερμηνεία: Επί των θεωρούντων τα ελαττώματα των ανάξια λόγου
Ένα χρόνο άσπορος πέντε χρόνια δύστυχος
(1889)
Ερμηνεία: Επί των δι' αμέλειαν και οκνηρίαν γενομένων. Κυρίως λέγεται επί αγρών μενόντων χέρσων χρόνου τινά και ύστερον αφόρων γινομένων διά των μη καλλιέργειαν
Καθώς πάμε άσπρο παννί δε θα διούμε στο πλάγι μας
(1889)
Ερμηνεία: Επί των απελπιζομένων διά των καταδρομών της τύχης να έλθωσιν εις γάμον κοινωνίαν
Τ' αρσενικό σφαχτό του λύκου (ή του μαχαιριού)
(1894)
Επί των κινδύνων ους διατρέχουν τα άρρενα
Μη χαλάς τ' ασκιά γιατ' είν' από λάδι
(1889)
Ερμηνεία: Ειρωνικής επί των περιφρονούντων και των άλλων επαφάς
Κατουρημένα κι ακατούρητα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των φύρδην μίγδην συλλεγομένων
Ζεστό κολλάει το σίδερο ζεστό ξεκολλάει
(1889)
Ερμηνεία: Επί των οφειλούντων να μη αναβάλλωσι ταις περιστάσεις
Μ' όλα τα χορτάρια παίζω κι' απ' την ατσικνίδα φεύγω
(1889)
Ερμηνεία: Επί των οφελόντων ν' αποφεύγωσι τους επιβλαβείς συντρόφους
Γλυκό το γάλα το τυρί μα το χάι χούι πικρό
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αγαθών μετά κόπων κτ. Άτινα κόπων και πάνω κτώνται
Να τα λες εκεί που βροντά ο μύλος
(1889)
Ερμηνεία: Επί των εννοούντων τας των άλλων πονηρίας
Δύο φορές το χρόνο αρρωστάει από εξ μήνες την κάθε φορά
Επί φιλασθένων
Μη χαλάς τ' ασκιά γιατ' είν' από λάδι
Ερμηνεία: Ειρωνικής επί των περιφρονούντων και των άλλων επαφάς
Η καμήλα δεν κουτσαίν από την τρίχα
(1889)
Ερμηνεία: Επί ζημιών όλως ασημάντων
Στεφάνωνε κι' αμπάρωνε και βάφτιζε και φεύγα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των σ' κονομιούντων τα πράγματα κατά τας περιστάσεις
Κίτρινα ψωλιά πάνε τ' άσπρα μου
(1889)
Ερμηνεία: Επί των απατούντων άλλους
Μη κοιτάξης το μήνα στην αρχή
(1889)
Ερμηνεία: Μηδένα προ του τέλους μακάριζε
Όμορφα τ' ασκιά, για τ' είναι από λάδι (ή από προβιές)
(1889)
Όμορφα = πρόσεχε! (;)
Καθώς πάμε άσπρο παννί δε θα διούμε στο πλάγι μας
Ερμηνεία: Επί των απελπιζομένων διά των καταδρομών της τύχης να έλθωσιν εις γάμον κοινωνίαν
Εις εσέ το Γενεράλη το κατράμι είναι χατίρι, στείλε τ' άσπρα να το πάρεις
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ασφαλιζομένων εν τη δοσοληψία από των ισχυρών
Ούτ' άσπρο στο πουγγί, ούτε ντέρτι στην καρδιά
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ανοήτων των μη φροντιζούντων περί του γήρατος
Ό,τι θέλει ο άρρωστος θέλει κι ο γερός
(1889)
Ερμηνεία: Επί των υγιών, ους παραβλέπουσιν
Βρίσκεις αρφανό; Πάτα το 'ς το λαιμό
(1889)
Ερμηνεία: Διότι οι τοιούτοι ομοιάζουσι προς τον πλήξαντα τον ευεργέτην άρεν
Άσπρος γέρακας παν οι κόττες μας
(1889)
Σημ. Διότι ο λευκός εξαπατά τας όρνιθας
Ένα το χ' η αρχοντού αν βροντούν κι' αν δεν βροντούν
(1889)
Ερμηνεία: Στου κωφού υην πόρτα...
Στη λάσπη πέτρα μη ρήχνης, γιατί θα σε λερώση
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αποφευγόντων των φαύλων την συναναστροφήν
Όλοι με τα κόκκινα, ποιος θα πάη μέ τ΄ άλογα;
(1889)
Ερμηνεία: Επί των κατωτέρων και των υπηρετών των ενδυσμένων καλώς και αδιαφορούντων περί του οίκου αναγκών
Και τ' αρφανά πορεύονται κι' οι χήρες κονομιούνται
(1889)
Ερμηνεία: Επί των υπό του Θεού προστατευομένων ορφανών και χηρών
Τ' άσπρα για τες κακές μέρες τ' ανθρώπου
(1889)
Ερμηνεία: Επί των δειναίς περιστάσεσι αξειδούντων των χρημάτων
Ν' αστράψη από του Δαμαλά να σου κάψη τα μυαλά
(1889)
Ερμηνεία: επί των μη ορθών ενεργούντων
Από το κακό και το χείρο κι από τον Αλή και το Χούσο
(1889)
Ερμηνεία: Επί των περιπιπτόντων εις μείζονα δυστυχήματα είνα θέλουν να αποφύγουν μικρότερα
Ένας κούκκος δέ φέρνει τήν άνοιξι
(1960)
Λέγεται πρός δήλωσιν, ότι ένας χωρίς τήν συνεργασίαν άλλων δέν ημπορεί νά φέρη σέ πέρας σπουδαίαν εργασίαν
Η νύχτα γεννά δράκοντα, και η αυγή ολ' άρχοντα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αιφνώς και παρ' ελπίδα εν βραχεί χρόνω γιγνομένων
Ντύσε ορφανό να βρης το μπελά σου
(1889)
Ερμηνεία: Επί αχαρίστων
Άσπρος γέρακας παν οι κόττες μας
Ερμηνεία: Επί των εξαπατώντων τους άλλους, ως ο λευκός γέραξ εξαπατά τας όρνιθας
Κόρδα φούντα τ' άσπρα που ν' τα
(1889)
Ερμηνεία: Επί κομπορρημονούντων
Σηκώθηκαν τα ποδάρια να ορμηνεύσουν το κεφάλι
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ανθισταμένων παρά τους ανωτέρους
Σαν σ' αρέσουνε τα φάβατα, σπέρνε λαθούρια
(1954)
Λακωνίας
Είδα γω πολλούς σπανούς είχαν κάπου κάπου τρίχα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των υπερβαινόντων το όριον και μέτρον επί των αδιακρίτων
Στην ξερή πέτρα να πάη θα βγάλει νερό
(1889)
Ερμηνεία: Επί ικανοτάτων
Εξήντα στ' άλογο κι' ογδόντα ντο σαμάρι
(1889)
Ερμηνεία: Επί των διδόντων πλείονα εις τα μικρού λόγου άξια και τουναντίον
Άβιβλος παπάς μεγάλος ψεύτης
Ερμηνεία: Επί των κακώς ποιούντων τι οι έλλειψιν μέσων
Είναι αλληλούϊα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των εν μέθη ενεργούντων
Άλαλα τα χείλη των ασέβων
(1889)
Επί βλάσφημων. Η φράσις εκ των υμνών της εκκλησίας
Αλάφια ζωντανά κι αρκούδια μερωμένα
(1889)
Ειρωνικά, την εκ του κυνηγίου επιστρεφόντων κενούς χερούν
Δεν έχει διόλου αλάτι
(1889)
Επί αηδών
Έβαλε λυτούς και δεμένους
Επί των παν μέσον μεταχειριζομένων προς επιτυχίαν τινός
Σχέστηκα σφογγίστε με
(1928)
Επί των οκνηροτάτων.
Του 'βαλε νέφτι ςτον κώλο
(1889)
Ερμηνεία: Ειρωνικώς επί τροχάδων τρεχόντων...
Παρεμφερής αγκάθι 1...
Παρεμφερής αγκάθι 1...
Του 'βαλε νέφτι ςτον κώλο
Ερμηνεία: Ειρωνικώς επί τροχάδων τρεχόντων...
Παρεμφερής αγκάθι 1...
Παρεμφερής αγκάθι 1...
Έχει νέφτι ςτο κώλο
(1889)
Παρεμφερής αγκάθι 1...
Φασκέλωσέ τα και λιβάνιζέ τα
(1928)
Και το στανιό καλό κι' αυτό.
(1928)
Είναι στάλα στο κλαρί
(1923)