Αναζήτηση
Αποτελέσματα 2001-2100 από 5686
Από Μαρκιού καλοκαιρκού και απ' 'Αουστοχ χειμώναν
(1924)
Σημείωση: Εν τη ανωτέρα παροιμία το καλοκαιρκού κατ' αφομοίωσιν και αναλογίαν προς το: Μαρκιού, αντί καλοκαίριν, εννοεί έχομεν
Ο λαός κάμνει λαούδκια και το περτίκιν περτικούδκια
(1924)
Κατά τους γονείς και τα τέκνα
Τα πολλά 'ςτα πολλά τρέχουν
(1924)
Εις τους πλουσίους συρρέουν αεί πλείονα χρήματα
Ας με κράζουσι σπαχίνα και ας λαμπάζω που τημ πείναν
(1924)
Σπαχίνα ή καϊνα, παρά δε Σακελλ. Σουπαχίνα
Που το στόμαν κοράκου είντα ν' ακούσης άλλο παρά κρα κρά;
(1924)
Που το στόμαν κοράκου είντα ν' ακούσης άλλο παρά (ή Σακελ) κρα - κρά;
Όπκοις θωρεί έναν και κρινίσκει δκυό, άσχημην κρίσιν κάμνει
(1924)
Θωρεί - εδώ ακούει
Λάϊν Κυρκώτικον, μέλιν Αθηννίτικον, σιτάριν Ακαθθκιώτικον
(1924)
Περίφημον το έλαιον της Κυρκάς ή άλλως Κυθρίας ή Κυθραίας, ΒΑ της Λευκοσίας, το μέλι της Αθηέννου, κώμης ΝΑ της Λευκοσίας, και το σιτάρι της κώμης Ακαθθούς εις τα ΒΑ της νήσου
Εμεάλυνεν το γαύριν και εκόντυνεν το στρατούριν
(1924)
Ερμηνεία: Επί των οψιπλούτων, οι οποίοι δεν καταδέχονται να φοιτούν ήδη εις κέντρα, που θεωρούν κατώτερα εαυτών, και εν γένει να διάγουν, ως πρότερον. ΣΚ. Β΄, 280 αρ. 89
Ο πελλός ο νοικοκύρις ξέρει περίτου που εκατόν νούσιμους
(1924)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Ήτον η μάννα μάϊσσα και η κόρη αστρονόμη (ή αστρονόμισσα)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Ο δικιάολος έμ' μακράμ, μα τα έρκα του φτάννουσιν
Ερμηνεία: Λέγεται όταν θέλωσι να δηλώσωσιν ότι πράξεις τις έγινε και εισήγησιν τον σατανά
Ίσα να τό ΄ση η κόκα σου να κατεβάζη φτείρες
Κόκα = κεφαλή, ή λιξης μόνον εν τη παροιμία
Ο λύκος τζ' αν εγέρασεν, τζ' άλλαξεν το μαλλίν του μήτε τηγ γνώμην τ' άλλαξε μήτε την τζεφαλή του
(1940)
Ο έχων κακόν χαρακτήρα, δεν αλλάσει ουσιωδώς την ψυχοσύνθεσίν του
Λαλώ του είμαι μνούχος, τζ' αρωτά με πόσα παιδκιά έχω
(1940)
Ερμηνεία: Επί των απροσέκτως ομιλούντων ώστε να μη αντιλαμβάνωνται όσα ακούουσι
Ο ντελλάλης ό,τι έσει πάνω του ντελλαλίζει
(1940)
Ο έχων πρόχειρα τα δικά του ελαττώματα, αυτά και αποδίδει εις τον υπ' αυτού δυσφημούμενον
Ήρτεν τζ' ένας που τηγ Κώ, τζαί γυρέβκει μερτικόν
(1940)
Δι όσους ζητούσι μα καρπωθώσιν κόπους και κέρδη άλλων
Εν τζείνη που το μωρόν στον νώμον
(1940)
Ερμηνεία: Επί επιλησμόνων
Τους πελλούς εχ χωρούν οι τόποι
(1940)
Δια τους νευρικούς και τους αγωνιώντας, διότι φοβούνται την επέλευσιν δυσαρέστου
Άθθρωπος του αθθρώπου μοιάζει
(1940)
Ερμηνεία: Ανήκοντες εις την αυτήν οικογένειαν, ομοιάζομεν κατά τούτο ή εκείνο
Βάρτ' του ρίανην
(1940)
Συνήθως εις κρέας προηγουμένης ημέρας προσθέτουσιν ορίγανην προς συγκάλυψιν κακοσμίας. Σαν χαλάση μια δουλειά σύσκολα μπαλώνεται
Το μαράζιν εν τζαι βάλλει κάλλη
(1940)
Ερμηνεία: Η λύπη, καταθλιβούσα ψυχικώς, καταβάλλει τας δυνάμεις
Που κρούση στομ πορτόφ, φυσά τζαι εις το ρέσιν
(1940)
Αφού πάθομεν γινόμεθα προσεκτικοί και επιφυλακτικοί. Πολτός ή πορτός, γίνεται με γλευκος χονδραλεσμένον, σησάμι και αρωματικά
Εν να κάμης τα έξη πέντε, τζαί τάσσετα κομμάδκια
(1940)
Δια όσους κομπάζουσιν ενώ είναι ανίκανοι να κάμωσι καλώς και το ελάχιστον
Το καλόν αρκεί νάρτη
(1940)
Κατ' αντίθεσιν προς το κακόν, που είναι αισθητόν, τα αγαθά φαίνονται ολιγώτερα και σπάνια
Που τον τζαιρόν του κουκκουφκιάου
(1940)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Που τον τζαιρόν του έκπαλαι
(1940)
Ερμηνεία: Δηλωτική χρόνου αιώνος προ ημών
Εψές κουτσιά δειπνήσαμεν, τζ' απόψε κουτσοζούμιν, τζαι στα σημάδκια πού θωρώ πάλε κουτσιά δειπνούμεν
(1940)
Δι' όσους παρά τας προσπαθείας των η τύχη παραμένει αθλία και πτωχή
Εδάκκασεν τον κότσιρον
(1940)
Όπως το τοιούτο θα μας ήτο δυσάρεστον ούτω και όταν μας συμβαίνει κάτι το ταπεινωτικόν
Εκούστισεν ο κούκος αηδόνι
(1940)
Όταν δι' ασήμαντον τι απητήθη μεγάλη δαπάνη
Αθ θέλης νύφφην όμορφην, να τηδ δης την ώραμ που νίβκεται
(1940)
Μόνον ατυμέλητος, κατά φύσιν, φαίνεται αν είναι ωραία
Της νύχτας τα καμώματα, θωρεί τα η νύχτα τζαί γελά
(1940)
Την νύχτα κουρασμένοι και νυστάζοντες δεν εργαγόμεθα όπως και εν καιρώ ημέρας
Επήαμεν να φέρουμε νύφφην, τζ' εφέραμεν τραούλλους
(1940)
Δι' όσους άλλα αποφασίζουσι και άλλα κάμνουσι
Η νύμφη έτρωμ που μέσ΄ στο λαβέζι
(1940)
Δια νύμφην, που την ημέρα των γάμων της βρέχει
Βουρώ σαν τολ λαωμένον της Φραγκούς
(1940)
Δι' όσους πηγαινοέρχοντα εμφρόντιδες δι' επειγούσας υποθέσεις
Εν έμεινεν η ζεύλα μου χαμαί
(1920)
Λέγεται όταν τις δυσαρεστηθή με άλλον και σημαίνει, ότι, αν δυσαρεστηθή ο Α. μαζί μου, δεν εστερήθην κανενός βοός, ώστε να λυπηθώ ότι θα μείνει αργή ή γεύμα μου ήτοι η εργασία της σποράς μου, η οποία θεωρείται η σπουδαιοτέρα ...
Το ξένοξ ξίδιν εμ περίτου γλυτζίν που το δικόσ σου μέλιν
(1940)
Είναι γλυκά τα ξένα ακόπως και ανεξόδως τα απεκτήσαμεν
Πουλώ σε, μάνα, τζει πόσ' αγοράζουν
(1940)
Δια τους από σκοπού προβάλλοντας δυσκολίας ώστε να μη πραγματοποιηθή κάτι
Έκαμέμ με μανάλλι
(1940)
Τα κεριά στολίζουσι το μανάλλι
Δκυό jαμπαζήες, πάνω σ' ένασ jhοινίν έχ χορεύγκουν
(1930)
Επί απαταιώνων, αγύρτων ή πονηρών ανθρώπων, οι οποίοι δύναται να καταλήξουν εις συμφωνίαν, διότι δεν δύνανται ν' απατήσουν ο εις τον άλλον'. Τζιαμπαζήδες = μεσίται προς διαπραγμάτευσιν αγοραπωλησίας ζώων'
Πάνω στηγ κόντραν εβλάστησεμ μιμμίτιν
(1930)
Ερμηνεία: Επί επανειλημμένων κακών ή ατυχημάτων, ατυχήματος επί ατυχήματος, το μιμμίτιν= πληγή προερχομένη ιδίως από φλεγμονήν ή και μόλυνσιν
Ο παθώς εν ο γιατρός
(1948)
Τζεί πόσ κράζουν νάσαι, είντα γάαρος λοάσαι;
(1940)
Όταν απρόσκλητοι συμμετέχομεν συζητήσεως δι' υποθέσεις άλλων, επιδεικνύομεν έλλειψιν καλής ανατροφής
Νάξερα τημ πέτραν πούταν να κουτσουφλήσω, επούριζα αναμ μίλιν
(1940)
Αδυνατούμεν να προφυλαχθώμεν αγνοούντες πότε θα μας συμβή ατύχημα
Η κουφή κουφούδκια βκάλλει, εν τζαί βκάλλει αλιζαβρούδκια
(1940)
Κουφή = φίδι
Αγαθός τζαιρός, κουτσιά χλωρά
(1940)
Ερμηνεία: Επί παραδοξολογίας. Όταν ο καιρός είναι ευνοϊκός δύνανται να ευδοκιμήσωσι παρακαίρως
Εν το κουτσίν της ρκας
(1940)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Πελλός πον να φα τομ Μάμ ματζίλες, τζαι τομ πρωτογιούνην σύκα
(1940)
Ερμηνεία: Διότι αμφότερα κατά τον μήνα τούτον είναι σπάνια
Ο Μάρτης βάλλει τηρ ρκαν στοφ φούρνον
(1940)
Ερμηνεία: Πολλάκις έχει δριμύτατον ψύχος και χιόνια ακόμη
Επιασέν τον τ΄ αμμάτιν
(1940)
Δι' όσους ενώ ευτυχούσιν, εδοκίμασαν και δυστυχήματα
Τετάρτην τζαί Παρασσεβκήν, τα νύσια σου μεγ κόψης τζαί Τζερκατζήμ μεχ χτενιστής, αθ θέλης να προκόψης
(1940)
Εις την Εκκλησίαν πρέπει να προσέρχεται κανεις εν καιρώ και με ευπρεπή περιβολήν
Έσσω του παπά ήσαν ούλλοι τους κακά. Ήτουν τζαι η παπαδκιά καλά, τζ' επηαινέν της τζ' ετζείνης το γαίμα
(1940)
Ερμηνεία: Επί δυσαρέστων που πλήττουσιν όλην συγχρόνως την οικογένειαν
Άσπρος γεννιέτ' ο κόρακας, τζ' ύστερα μελανιάζει τζαι πάλε μεταστρέφεται τζαι της γενεάς του μοιάζει
(1940)
Γι όσους μετά παροδικήν ευγένειαν δεκνύουσι τον χαρακτήρα τους
Κάθε ξύλον έσει μιας λοής καπνόν. Άλλομ μαύρον, άλλον άσπρον τζ' άλλον καθόλου
(1940)
Ο χαρακτήρ εκάστου διαφέρει από του άλλου
Η οκά εμ πάντα τετρακόσια
(1940)
Ερμηνεία: Επί δαπάνης διά τα του οίκου που είναι πάντοτε περίπου η αυτή
Ξέρει αν έση Πακκαγάν η Χώρα;
(1940)
Ερμηνεία: Επί των πεισμόνων και ιδίως επί των ασελγών
Ξέρωσε σε πού το καλοτζαίριν
(1940)
Δι' όσους καλώς γνωρίζομεν
Πόρτος που τογ κώλον του χτηνού, τζαι λόος που το στόμαν του πελλού, ένα ένι
(1940)
Αμφότεροι δεν έχουσι το γνώθι σαυτόν
Εμ πελλός, τζαί τρω τζαί λάιν (λάδιν)
(1940)
Το λάδιν κρίνεται δύσπεπτον, συνεπώς επιβλαβές εις τον στόμαχον. Οι επιληπτικοί νηστεύουσι το λάδιν διά τον φόβον δυσπεψίας και κρίσεως της νόσου των
Ο πελλός εβάφτισεν, τζ' ο φρένιμος εμετάλαβεν
(1940)
Θεωρείται θεάρεστος πράξις η βάπτισις, ανωτέρα όμως αυτής η πρώτη μετάδοσις
Με ξώλαμπρα φλαούνες με ξώγαμα προιτζιά
(1940)
Κάθε πράγμα όπου και όταν πρέπει να γίνεται
Αβ βρέξ' Οχτώβρης πούλε σιτάρι 'γόραζε βούδκια, αβ βγη Οχτώβρης όφτζαιρος, πούλε τα βούδκια 'γόραζε σιτάρι
(1940)
Πρώϊμος βροχή βοηθεί την βλάστησιν προς διατροφήν των ζώων παρέχει δ' ελπίδας διά καλοχρονιάν
Απ' αντραπή και αγκαστρωθή κακόν αγκάστρι
(1919)
Εκείνη που θα εντραπή να ειπή την αλήθειαν, είναι κακόν ιδικόν της
Τα παιδκιά σου τζαι τα παιδκιά μου, έδεραν τα παιδκιά μας
(1940)
Τα εκ του πρώτου γάμου τέκνα δύο χήρων, συζευχθέντων, έδειραν τα εκ του νέου γάμου τέκνα//Επί συγγενών αλληλομαχομένων
Απου πεινα ψουμιά θωρεί, τζ' απου λιμάσσει πίττες
(1940)
Ο έχων αναγκην πράγματός τινος δεν σκέπτεται παρά αυτό
Επαντρέφτην η πείνα τηδ δίψαν
(1940)
Εις περιπτώσεις γάμου ή συνεταιρισμού πτωχών, ή ανικάνων
Όπου πόρτα, πόρτα μου
(1940)
Δι' όσους θεωρούν και τα ξένα ιδικά των
Ο ποντικός τζ' αν αλευρωθή, ο κάττος τογ γνωρίζει
(1940)
Η προσποίησις δεν μας συγκαλύπτει εις όσους καλώς μας γνωρίζουσιν. Αν είχομεν την πείραν, που αποκτώμεν βραδδύτερον κατά τον βίον, ευθύς εξ' αρχής δεν θα είχαμεν υποπέση εις τόσα λάθη και ζημίας.
Η γλώσσα κόκκαλα εν έschει τζιαι κόκκαλα τσακίζει
(1940)
Με τα λόγια σου μπορείς να κάμης πάρα πολύ μεγάλον κακόν εις τινα, μέχρι σημείου να του σπάσης κόκκαλο
Έν ν' αλλάξη τηγ γνώμη του, πόν ν' ασπρίσουν οι κολοιοί
(1940)
Οι κολοιοί φύσει μαύροι, δεν ασπρίζουν.
Έχει γινάτισ σσύλλικον
(1940)
Πιστεύεται ότι οι σκύλλοι έχουσιν γινάτιν, περισσότερον όμως οι κάμηλοι εκδικητικοί αποδειχθέντες εις περιπτώσεις κακομεταχειρίσεώς των από τον καμηλάρην
Οίαταz μματά, ο atar poya
(1931)
Ερμηνεία: Τόσο μπαρά, τόση μπογιά
Έφαν τηγ γλώσσαν του
(1940)
Δι όσους απεστομώθησαν κατά την συζήτησιν
Το σέριμ πομ μπορείς να δακκάσης, γλύψε το
(1940)
Κάποτε είμεθα υπόχρεοι να πράξωμεν το αντίθετον εκείνου που φρονούμεν
Τομ Μάρτην ξύλα φύλαε μεγ κάψεις τα παλλούchια τζιαι πάντα ψουμοφύλαε να μες σου λείψουν τα ψουμιά τζιαι φάης ποντικούδκια
(1945)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Άμα κάμη πάος, έςhει νερά κοντά
(1945)
Ερμηνεία: Ύστερα από παγωνιά ο καιρός προβλέπεται να είναι βροχερός
Απού λείπει, λείπει και η μοίρα του
(1924)
Λέγεται εις τους ερχομένους εις γεύμα ή εστίασιν κατόπιν εορτής και ζητούντας μερίδιόν των, το οποίον όμως δεν εφυλάχθη
Η αμματοπόνεσι εμ περίτου που τη στραβάρα
(1924)
Λέγεται προς τους ζητούντας και μη ευρίσκοντας τι, καίπερ προ των οφθαλμών κείμενον
Νηστεύω σε, Χριστέ μου, μαν πον έχω, Θεέ μου
(1924)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Το 'χει το νόσημόd dου
Να κάμνη έτσι δα
Τζαί πότε σούπα Μουσταφά, τζαί πότε μούπες λέπ' αγά μου!
(1940)
Πότε εζήτησα χάριν τινά και είχα καταφατικήν και πρόθυμον απάντησιν
Ο λαός τζ' η λαουρού, είντα πάθαν τζαι βουρούν
(1940)
Σκωπτικώς δια τους ψοφοδεείς