Αναζήτηση
Αποτελέσματα 3901-4000 από 5686
Το μην σε μέλλει μην ρωτάς
(1954)
Μη ερωτάς δια πράγματα που δεν σε ενδιαφέρουν
Είδεν αδκειάσιν το πουττίν τζ' εμάθθαινε τσαγκάρης
(1940)
Επί εκείνων, οι οποίοι κάμνουσι κάτι όχι βέβαια από φιλομάθειαν και φιλεργίαν αλλά παρέργως και εξ ανάγκης
Όποιος πιστεφτή εις τον ήλιον του Γεννάρη τζαί της άσσημης γεναίκας, εγ κάμνει δουλειάν
(1940)
Κατά τον Ιανουάριον είναι πολύ άστατος ο καιρός, συνεπώς ανάξιος εμπιστοσύνης
Τόναμ πόδιν εις την γήν, τζαί τ' άλλον εις τον άδην
(1940)
Δια τους πολύ εξησθενημένους και μελλοθάνατους
Ο ρεσπέρης ο καλός τογ Γεννάρην ξεχωρίζει
(1940)
Ο προνοητικός φροντίζει εν καιρώ να έχη τροφάς δια τους αγόνους μήνας
Ο Θεός μακροτζαιρά τζαί δικαιοπκιορώννει
(1931)
Δηλαδή ο Θεός σου δίνει αρκετό χρόνο, για να μετανοήσης, αλλά στο τέλος σ' ανταμείβει ανάλογα με την πράξη σου
Καμήλα κλάννει στο Πεντάκωμον
(1940)
Λέγεται ειρωνικώς
Το πράμαν το καλόν, συντυχχάνει μονηχόν του
(1940)
Δεν έχει ανάγκην ρεκλάμας διότι είναι ευδιάκριτον
Αντάν έπρεπεν εν έβρεσεν, τζαι τομ Μαν εσιόνιζεν
(1940)
Τα δημητριακά έχουσιν αναγκην βροχής ιδία τον Μάρτιον, ολιγώτερον τον Απρίλιον και ελάχιστα τον Μάϊον
Αβ βρέξη ο Μάρτης δκυό νερά τζι' Απρίλλης άλλον έναν τότε να δης τ' αμπάρκα γεμωσμένα
(1945)
Αμπάριν, το = αποθήκη, σιταποθήκη
Του καλού τζιαιρού τα νέφη όποθθεν νεφάνουν (γυρίσουν) βρέσκει
(1945)
Στην καλοχρονιά απ' όπου κι' αν αφανούν τα νέφη, βρέχει
Πέφτουν τα ποζαμάδκια σ' ετζείνους πόν έχουδ δόγκια
(1940)
Τυφλή η τύχη ευνοείται πολλάκις αναξίους και ανικάνους
Νού χρόνου μελέτημα, μιάς ωρούς δουλειά
(1940)
Λέγεται διά τους εκ δειλίας και αμελείας αναβλητικούς. Νού = ενός
Η δουλειά μου έμ μετάξιν
(1940)
Όπως η μέταξα είναι αξίας, ούτω και αι υποθέσεις όταν βαίνουσι καλώς
Μεν αναελάσης, να μέσ σ' αναελάσουν
(1940)
Δια το ευμετάβλητον της τύχης δύναται να πάθωμεν και ημείς ό,τι οι άλλοι
Δήσε τογ γάδαρον τζααμαί που θέλ' αφέντης του τζι' άφησ'τον να ψοφήση
(1931)
Ότι πρέπει να κάνη κανείς τα παραγγελόμενα, ας είναι και στραβά
Απού ν – ι - μπορεί να δέρη τογ γάδαδρον δέρνει το σάμαν
(1931)
Όποιος δηλαδή δεν μπορεί να εκδικηθή κείνο που τούφταιξε, εκδικείται εν' αθώο πούχει κάποια σχέση με τον πρώτο
Γελά τζι ο μάρσαπης
(1931)
Όταν κι ο ίδιος πούπε μια βλακεία, βλέποντας τους άλλους που γελούν, γελάει κι αυτός
Ο Θεός αγαπά τογ κλέφτην, αμμ' αγαπάι τζαι τον νοικοτζύρην
(1940)
Ο Θεός ελεεί τον κακόν αλλά προφυλάσσει και τον μέλλοντα να ζημιωθή
Επήεν να φέρη τραούλλους, τζ' έφερεγ γαμπρόν
(1940)
Δι όσους άλλα σκέπτονται και άλλα κάμνουσι
Εν η Αννετού η κλατζιού
(1940)
Φαίνεται ότι κάποτε έχη Ανεττού τις η οποία εκλαίετο πάντοτε πως είχε κακήν τύχην
Η καμήλα που το φτίν εν κουτσαννίσκει
(1924)
Κουτσαννίσκει = Κουτσαίννεται
Ο κακός σκύλλος εν έχει ψόφον
(1924)
Ερμηνεία: Επί τω ν κακών και βλαπτικών, ων βραδύνει ή μας φαίνεται ότι βραδύνει πολύ η ποθητή εξαφάνισις
Πάσ' στην τζεφαλήν του λύκου εβλάστησε μιμίτιν
(1940)
Ερμηνεία: Λύκος, δερματικόν νόσημα
Τσαγκάρης ανυπόλυτος, ράφτης ακατάραφτος
(1930)
Λέγεται επί εκείνων, οι οποίοι δεν ευκαιρούν να κάμουν χρήσιν εκείνων, τα οποία διανέμουν εις τους άλλους ̇ ο υποδηματοποιός και ο ράπτης, βιαζόμενοι υπό των πελατών των, δεν προφθάνουν να ράψουν τα φορέματά των και τα ...
Παππου το 'σεις, μαμμού το 'σεις, τ' αγγόνιμ πης να πάρη;
Ερμηνεία: Παροιμία διά την κληρονομικότητα επί περιστάσεων, καθ' ως φαίνεται τις ότι παρέλαβε τα ελαττώματα ή τα προτερήματα των προγόνων του, ιδίως επί κακού δι' εκείνους, οι οποίοι παρέλαβον τα ελαττώματα των γονέων των
Τόρα που εγεράσαμεν, εβάλαμ μας φώκος στογ κώλον
(1940)
Επί αναθέσεως εργασιών υπέρ δύναμιν, και εις εποχήν δύσκολο δια την διεκπεραίωσιν των
Είες του κάττου το μαλλίν για να 'ινή μετάξιν;
(1931)
Και μας εξηγεί την σημασία ο ποιητής Χρ. Παλαίσης: Τ' αδρώπου του κακόγνωμου η γνώμη του ν' αλλάξη;
Διατάσσω 'γιώ τηγ κάττα μου τζ' η κάττα τα καττούκια της
(1931)
Δηλαδή προστάζω γω κάποιο κι αυτός άλλους κι έτσι μένει η υπόθεση εκκρεμής
Αμ μέδ δολώσης εμ πκιάννεις
(1931)
Αν δεν υποχωρήσης σε λίγα ή αν δεν προσποιηθής τον φίλο, δεν θα καταφέρης έναν άνθρωπον εκεί που θες
Χέμα φτύμμαν, χέμα κώλον;
(1931)
Μαζί καί φτύμα, μαζί καί κώλο; Γιά κείνους πού θέλουν νά τούς τά κάνης όλα έτοιμα, χωρίς νά κοπιάσουν τό παραμικρό αυτοί
Γυιόν της πολιτιτζ' ης μεμ παρης τζ' αι κόρην έπαρε
(1948)
Πολιτιτζ'ης = πόρνης
Αβ βρέξη ο Μάρτης δκυό νερά τζι' Απρίλλης ούλον έναν τότε να δης σιταροκρίχαρα πον να ςhυονοκοπήση
(1945)
Σhυονοκοπήση, ςhυονοκοπώ = χύνω, αδειάζω αδιάκοπα, ςhυονώνω = χύνω, αδειάζω
Άκρηδ δια τjαί μέσην τρία
(1940)
Καλή καλλιέργεια εις την άκραν του αμπελιού φέρει καλήν απόδοσιν.
Ψάλλει μας τον εξάψαλμον
(1940)
Ερμηνεία: Επί των διδόντων συμβουλάς μετά θυμού
Αμ' μέφ' φατσήσηςστ' ανώγλιον εθ' θωρείς το κατώφλιον
(1951)
Αν δεν κτυπήσης στ' ανώφλι δεν προσέχεις το κατώφλιο.
Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες
(1951)
Δι' εκείνους οι οποίοι ανακατεύονται τις κακάς συναναστοφάς όπου γίνονται θύματά των
Κακόν σκυλλίγ κακόν ψόφον έσκει
(1951)
Ερμηνεία: Κακό σκυλί κακό θάνατο έχει//Λέγεται δια τους κακούς ανθρώπους
Ο πελλός εν και θέλει κουδούνια
(1943)
Δηλαδή ο τρελλός διακρίνεται εύκολα
Πέψε τομ πελλόν τζ'αι λάμνε τα 'πισών του
(1948)
Στείλε τον τρελλό και πήγαινε κατόπι του
Κύρι' ελιές κουτσ'ιά γλωρά σπανάσ'ιμ με το ρύζιν
(1948)
Λέγεται σε περιπτώσεις που άλλα λες κι άλλα καταλαβαίνει ο άλλος
Κόφτει το ορμάνιν, αν αγκριστή ο λαός;
(1948)
Ερμηνεία: Όταν πρόκειται για δυό που συνδέονται, κι ο ένας έχει μεγάλη δύναμη, ενώ ο άλλος είναι αφανής κοντά του, και δυσαρεστείται ο δεύτερος με τον πρώτο, λοιπόν τον γνοιάζει τον πρώτο;
Ένας πελλός να γνωριστή εν τζ' αί θελεί κουλούνιν
(1948)
Ερμηνεία: Λέγεται στις περιπτώσεις, που γίνεται μια δουλειά στραβά
Επάθαμεσ σαν τομ μάνdημ που το πουλάριν
(1948)
Ερμηνεία: Λέγεται στις περιπτώσεις που τσακώνεσαι με τον άλλο συζητώντας πράγματα μελλοντικά κι απραγματοιποίητα. Συνοδεύεται από κείμενο...
Ελύσσιασεν η κοτζιάκαρη να φα' τ' αλακούδιν
(1935)
Παροιμιώδης έκφρασις που σημαίνει μεγάλο φόβο και θυμό μαζί
Ν' απλώνης τα πόδκια σου ως τζιεί που φτάννει το πάπλωμαν
(1951)
Να απλώνεις τα πόδια σου ως εκεί που φτάνει το πάπλωμα. Γνώριζε τας ίδιας σου δυνάμεις.
Λαλεί του σύλλου σίψι τζαι του λαού φύε
(1920)
Ερμηνεία: Επί των διπροσώπων
Αδκειανός αρκάτης φορεί τον Μαν κορώναν
(1951)
Σημείωση: Ο Μάιος είναι ο μήν των πολλών εργασιών
Κάθε πράμαν με τον τζιαιρόν του τζι' ο κολιός τον Άουστον
(1953)
Ερμηνεία: Κάθε τι γίνεται όταν πρέπη
Αρκή ροσhής ο άνεμος τζιαί του θανάτου πρήσμαν
(1945)
Της βροχής προηγείται συνήθως άνεμος και του θανάτου το πρήξιμο
Ο ήλιος του Γεννάρη τζιαι τα λόγια της πουτάνας εν έχουν πίστιν
(1945)
Ο καιρός του Γεννάρη είναι πάντα άστατος
Κάβκει ο ήλιος τζι' εν να βρέξη
(1945)
Όταν κατά τους χειμερινούς μήνες καίη υπερβολικά ο ήλιος, προβλέπεται σύντομα βροχή. Κάβκει = κρούζει
Ο Γεννάρης εν ν' αφφάλιν του ςhειμώνα
(1945)
Ο Γεννάρης είναι τα μέσα και ο κυριώτερος χειμωνιάτικος μήνας
Ο Γεννάρης έβαλεν τηρ ρκάν στοφ φούρνον
(1945)
Βλέπε επόμενην παροιμίαν
Πκιάσε γείτομ μου βραστόν, αν το πκιάσης ννα καής, τζ' αν το φας να μπυριστής
(1940)
Ερμηνεία: Επί όσων λυπούνται να δώσωσι μικρόν φιλοδώρημα όπου πρέπει
Έκαμες Ορείτηφ φίλον; Πιάσε ένα κομμάτιν ξύλον
(1940)
Δεν πολυσκοτίζονται δια την συμπεριφοράν των ούτε εντρέπονται
Σαν τηλ λουμάκαν
(1940)
Ερμηνεία: Επί κορασίων ευθυτενών με λευκήν επιδερμίδα και ταχείαν ανάπτυξιν
Ήπιεμ μιάν τζ' έκαμελ λόγια
(1940)
Δια τους φλυαρούντας υπό την επίδρασιν του ποτού
Άρκα πωρνή, καλή μέρα
(1945)
Όταν τα πρωϊνα, κατά τους χειμερινούς μήνες, είναι με καιρόν άσχημον, η μέρα προβ΄λέπεται να είναι καλή
Άμα τζι' έπαθεν την η ρκα έβαλεν ρουμανίσιν
(1954)
Αφού την έπαθε η γρηά τότ' έβαλε τον σύρτη
Φάκκα τ' αυγκόσ στον τοίχον
(1930)
Λέγεται τα περιστάσεων καθ' ας ανταγωνίζονται,παλαιούς αδύνατος με ισχυρόν, σημαίνουσα ότι το φυσικόν είναι να ηττηθή ο αδύνατος,όπως το αυγόν θραύεται κτυπώμενον εις τον τοίχον. Σημ.Φακκώ=κτυπώ,πλήττω
Προσταή βασιλιτζή, οργκή θεϊτζή
(1930)
Λέγεται επί αναποφεύκτων περιστάσεων, καθ' ότι είναι αναγκασμένος κανείς να πράξη τι, ως δεν δύναται ν' αποφύγη την οργήν του Θεού και την προσταγήν του βασιλέως
Ο νους ο πελλός κάμνει την τύχηγ γέρημην
(1930)
Λέγεται επί ανοήτων και αδαών, απείρων, εις τους οποίους παρουσιάζονται ευκαιρίαι να ωφεληθούν και επειδή δεν δύνανται ούτοι να εκμεταλλευθούν τας περιστάσεις ως εκ της αδαημοσύνης των, δεν κατορθώνουν να ωφεληθούν
Κουπάνισ' το νερόν μέσ' το γτιν
Ερμηνεία: Επί των αμεταβλήτων τον χαρακτήρα, τας οξείς των
Νηστέβκει το λατρίν τζαι τρώει το σχοιρομέριν
(1951)
Νηστεύει το πάχος και τρώει το χοιρομέρι
Η τζεφαλή του έσει φάτσες!
(1930)
Δηλαδή υπέστη δεινοπαθήματα και συμφοραίς, ηθικά πλήγματα πολλά
Του αμαρτωλού βρες μει του μέσ' τ' αλώνια
(1945)
Μεγάλη κακοτυχία για τον γεωργό αν πέσουν βροχές κατά το αλωνισμόν της σοδείας του, γιατί οι ζημιές που θα υποστή θα είναι τότε πολύ μεγάλες
Νοτοβολίες τον Άουστον: Καλός γρόνος
(1945)
Αν ο καιρός είναι υγρός τον Αύγουστον, ή χρονιά προβλέπεται να είναι καλή
Κατά μάναν, κατά τζύρην, κατά θκιόν καραβοτζύρην
(1940)
Λέγεται ιδία επί των κληρονομικότητος ελαττωμάτων
Κρατεί τα κόλλυβα μέσ' στημ ποδκιάν του
(1940)
Ερμηνεία: Επί βαρέως ασθενούτνων ή πολύ εξηντλημένων
Λόγια τζαι νερόν, ας τα πάρ' ο ποταμός
(1940)
Να μη δίδομεν απόλυτον πίστιν εις τα φημολογούμενα
Κόβκει τηθ θάλασσαμ με το νερόν
(1940)
Λέγεται δια μαχαίρι, το οποίον δεν κόπτει τόσον καλά
Μην πετάσσης πόρτους
(1925)
Μην υπερηφανεύεσαι, μην είσαι αναιδής. Μη διηγήσαι αισχράς ή ανοήτους ιστορίας
Του νήλιου chύκλος, άνεμος του φεγγαριού, βροchή
(1945)
Όταν ο ήλιος περιβάλλεται από κύκλον, προβλέπεται άνεμος, αν το φεγγάρι, προβλέπεται βροχή
Άμα φυσούν καλοτζιαίριν βορκάες έρχεται ο τζιαιρός παττάλικος ή εν νάρτη αστοσhά
(1945)
Αν κατά το καλοκαίρι φυσούν Βόρειοι άνεμοι, η πρόβλεψη είναι πως η χρονιά θα είναι άσχημη
Εγέλασεν τζι' ο Γεννάρης
(1945)
Ο καιρός συνήθως τον Γεννάρη είναι βροχερός ή συνεφιασμένος και σπάνια αίθριος. Η παροιμία λέγεται και μεταφορικά για ανθρώπους που σπάνια γελούν και που είναι πάντα κατσούφηδες