Αναζήτηση
Αποτελέσματα 3701-3800 από 4029
Σ΄όφκαιρο σακκί δε βάνει τη χέρα ντου
(1949)
Ερμηνεία: Επί προσώπων τα οποία εξευρίσκουν ασφαλή τρόπον πλουτισμού
Τ' αυτί ντου δε 'δρώνει
(1949)
Επί αδιαφορούντων δι' υποθέσεις σπουδαίας.
Μην κάνης φέδε των αντρώς, τω δίμουρω γαιδάρω
(1949)
Φέδε=εμπιστοσύνη
Βασιλικός και καβαλίνα
(1949)
Επί αχωρίστων φίλων
Απου περγελάξη ρίγλα τρούλλα το παθαίνει
(1891)
Ερμηνεία: Όταν μετρήται ο σίτος γεμίζεται το κοιλόν άνωθεν των χειλέων (κούμουλα ή τρούλα) ξ' είτα δια σπαθωτου τινός ξύλου (ρίγλας)
Απου περγελάξη ρίγλα κώμουλο το παθαίνει
(1891)
Ερμηνεία: Όταν μετρήται ο σίτος γεμίζεται το κοιλόν άνωθεν των χειλέων (κούμουλα ή τρούλα) ξ' είτα δια σπαθωτου τινός ξύλου (ρίγλας)
Την προβιά και τ' άλλα ρούχα
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται περί των εκδιωκομένων εκ μεταφ. από του αναχωρούντος και παραλαμβάνοντος μεθ' εαυτου απάσας τας αποσκευάς του
Γενού προφήτης και πάρε τα μισά
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται όταν δυσκολεύηται τις να προϊδη τα συμβαινόμενα
Τον παίζει απάνω στα δάχτυλά του
(1892)
Διαθέτει τινα κατά βούλησιν
Παίζει του παρά με την μπάλλα
(1892)
Ερμηνεία: Εις ένδειξιν αχρηματίας, είναι δηλαδή τόσον μακράν απ΄αυτου το χρήμα, ώστε μόλις διά σφαίρας πυροβόλου δύναται να το καταφθάση
Θαρρείς και πράμα ν' ήτονε; Πέντε χρονώ στο μούσκαρο!
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται ειρωνικώς περί των ζωοκλόπων, οι οποίοι συλλαμβανόμενοι αιτιολογούνται, ότι το κλαπέν ήτο ευτελούς αξίας, προς μετρίασιν της σπουδαιότητος του εγκλήματος
Η αγία ράβδα το ξέρει
(1892)
Ερμηνεία: Φερεται εις εκφοβισμόν τινος, είτε εις δηλαδή ότι ράβδισμοί έσχον αποτέλεσμα
Ζόρε θέλει το πιργιόνι κι απου το κρατεί να δρώνη
Το πιργιόνι = πρίων
Δάχτυλά μου, βρωμεσμένε, εδικός μου 'σαι παντέρμε
(1949)
Εις περίπτωσιν, όπου ένα μέλος της οικογενείας παραστρατίζει
Ντράπου σου τον ένα, ντράπου σου τον άλλον, δεν ήκαμα με τη γυναίκα μου κοπέλλια
(1949)
Επί ατόμων τα οποία δεν έχουν πρωτοβουλίαν
Ούτσι ούτσι το γουρουνάκι ώστε να το βάλωμε στο σακκάκι
(1949)
Εκ περιπτώσεις, όπου με καλοπιάσματα επιτυγχάνει τις το ποθούμενον.
Το βούϊ μας επόθανε, εξεσυζέψαμε!
(1949)
Δηλοί οτι η εξ' αγχιστείας συγγένεια δεν είναι ακλόνητη
Τρεις τα γέννα τρεις τα Φώτα
(1949)
Τα δωδεκάμερα είναι μέρες αναπαύσεως για τους γεωργούς
Δάγκασε τη γλώσσα σου
(1949)
Όταν κανείς μιλή για τον εαυτόν του, λένε οι άλλοι το ανωτέρω
Καβρός του πάντηξε
(1949)
καβρός=κάβουρας
Ήκατσε στ' αμάτι του ήλιου
(1949)
Όλα τα πουλιά μισεύγουν κι οι κοπρίτες απομένουν
(1949)
Κοπρίτες = σπουργίτες, επειδή σκαλίζουν την κοπριά
Εγροίκουν κι ίδρωνα είδα κι εξέδρωσα
(1949)
Επί περιπτώσεις όπου η φήμη ατόμου τινός δεν ανταποκρίνεται προς την πραγματικότητα.
Αποτάσσει ο σκύλος καρτσοδέτη;
(1949)
Επί απρόκυπτων ατόμων
Άφτουν οι κούδες του
(1949)
Ερμηνεία: Επί βιαζομένων ατόμων
Βάλε μια κι ας είναι ξίδι
(1929)
Όποιος είναι κοντά στην παραστιά πυρώνεται (ή ζεσταίνεται)
(1925)
Ερμηνεία: Επί των εχόντων σχέσεις με δυνατους από πάσης απόψεως πολιτικώς, επιστημονικής, οικονομικής, οι οποίοι ημπορούν να τους βοηθήσουν
Σαν του δώσης μούρη, θέλει και τ' αστάρι
(1949)
Αστάρι = φόδρα
Ήπεσε μούρη γόνατα
(1949)
Επί ατόμων τα οποία αναλαμβάνουν μια δουλειά πολύ ζεστά.
Σήμερα 'ν' του 'νους, αύριο τ' αλλού
(1949)
Η τύχη είναι κοινή
Αντέ δα βγή ο γάιδαρος στο μιναρέ, να κάνη το μουεζίνη
(1949)
Δια να καταδείξη το αδύνατον
Ήκαμε την αμπελική ντου
(1949)
Αμπελικό= δραγάτη
Ήκατσεν σαν την αποζυμώτρα
(1949)
Επί ατόμων τα οποία αδρανούν, ενώ έχουν πολλά να κάμουν
Τούτα μου και τ' άλλα μου κι' αυγά καθαρισμένα
(1949)
Επί υποσχέσεων που απεδείχθησαν ψευδείς.
Του Ακαθίστου εγεννήθηκε
(1949)
Επί ατόμων που κινούνται διαρκώς
Πρασόφυλλο πρασόφυλλο ήφανα το πανί μου, και έχω και τον άντρα μου και δεν πονεί ψυχή μου
(1949)
Εκ του μύθου, που αναγράφεται εις την συλλογήν
Πότε σκά η οργή του Θεού; Όντε δα δή την αράπισσα μουργτωμένη
(1949)
Μουργτωμένη = να φορή φερετζέ, για να κρύβεται το πρόσωπό της
Αποσπέρας με τα τούρτουρα ταχυτέρου με τον άγκουρα
(1949)
Προήλθεν εκ του μύθου αναγραφομένου εις την συλλογήν
Το δε φοβάσαι, βλέπου σε
(1949)
Το στάρι κάνει νισεστέ και το κριθάρι πίττα
(1930)
Αναγυριστικά μιλώ κι΄αν έχεις νού το γροίκα
Ρεπάδι δεν τ' αφήνει
(1892)
Σημείωση: Εν τω τμήματι Χανίων λέγεται ρεπάδιν εν τη επαρχία Αγίου Βασιλείου ρουπάδι και εν τη επαρχία Σφακίων ρυπάδι
Σε παρακαλώ κ΄εγώ κ' η σκούφια μου
(1892)
Ερμηνεία: Ειρωνικώς λέγεται
Τον κόκκινο Μάη
(1892)
Ερμηνεία: Επί ακατορθώτων
Το ούτσι ούτσι τέσσερις κ' η καρκατσούλα πέντε και το σκυλί και το γατί μέρες σαράντα πέντε
(1919)
Ερμηνεία: Περί διαρκείας της ευγνωμοσύνης των ζώων
Πνοή δεν έχει
(1888)
Ερμηνεία: Δεν υπάρχει τίποτε, ούδ' ολίγος χάρτος
Στη Γαύδο έχει τα χωράφια ντου!
(1949)
Για να δηλώσουν ότι κάποιος είναι πάμπτωχος
Χοντρή γουλιά μην πάη κάτω
(1949)
Λέγεται για κείνους που νηστεύουν αλλά όχι αυστηρά. π.χ. Ενώ νηστεύουν και το λάδι, τρώνε ένα κουλουράκι λαδερό... Συνοδεύεται από κείμενο.