Αναζήτηση
Αποτελέσματα 3601-3700 από 4029
Αντρογεμίσματα, κι ας είναι και βατότρουλες!
(1949)
Η γυναίκα είναι ανίσχυρη
Κάλλια 'ν' οι τρείς παρά τσι δυό, κι οι δυό παρά τον ένα
(1926)
Ούδ' Ηρακλής προς δυό. Κρείττον οι δυό υπέρ τον ένα
Καημένος άντρας κι ας κολλά στον τοίχο
(1926)
Τοίχο= πρβ. Τ' ασερνικό παιδί είναι στύλος του σπιτιού είναι φως τους σπιτιού
Ακόμη δεν τον είδαμε και Γιάννη τονε λέμε
(1926)
Πριν τους ιχθύς ελείν την άλμην τους
Κουρφός παπάς δε γίνεται κι΄ανέ γενή, δε λειτρουγά
(1949)
Ερμηνεία: Επί γεγονότων, τα οποία είναι αδύνατον να μείνουν μυστικά
Ήκατσε στου πάστο
(1949)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Βάλε τη θυγατέρα σου στο κουρούπι, σαν τσι κολυμπάδες
(1949)
Κολυμπάδες είναι οι ελιές, που διατηρούνται μέσα στην άλμη. Λέγεται επί περιπτώσεων, όπου η προξενεία δεν γίνεται δεκτή
Η εβδομάδα του τεμπέλη – Δευ-τέεερα, Τρί-ιιιτη, Τετράαδη, Πέφτη – Παρασκή – Σαββάτο! (γρήγορα – γρήγορα)
(1949)
Άμα φθάση η Πέμπτη, φαίνεται στον τεμπέλη ότι κατρακυλά η βδομάδα γλήγορα
Δό μου, μπαρμπα, το ψωμί σου, να σου δώσω ένα γκομμάτι
(1949)
Επί περιπτώσεις καθ' ας σφετερίζεται τις την περιουσίαν του άλλου, και μετά του παρέχει ελεημοσύνη
Καβρός του πάντηξε
(1949)
Για ανθρώπους που ξαφνικά δεν πάνε καλά οι δουλειές τους
Το Σαββάτο έχει μιάν κακή ώρα, που τηνέ κατέχουν μόνο οι Οβραίοι
(1949)
Αυτό προκύπτει από το σχετικό μύθο που αναγράφεται εις την συλλογήν
Του βούϊ τρώει τ' άχερο και ο κουφός το στάρι
(1949)
Κουφός = Ποντικός, Από την προλήξιν οτι αν λεχθή ποντικός, ακούει κι έρχεται με πολλούς συντρόφους του
Ο παντρεμένος καθ' αργά θέτει με την κοκόνα, κι' απάντρευτος 'σαν γάιδαρος θέτει 'ς τον αχεριώνα
(1893)
Εν λεξιλ. σελ. 158: Κοκκώνα = Κυρία, κυρά σύζυγος κλπ
Τη γυναίκα και το σπίτι, απίς γενής ο νοικοκύρης
(1949)
Δηλός ότι τα ελαττώματα της γυναίκας και του σπιτιού που αγοράζεις έτοιμο, τα βλέπεις εκ των υστέρων
Μουδέ και “κρίμας το γαμπρό”, μουδέ “χαράς τη νύφη”
(1949)
Δια να δηλωθή ότι αντικείμενον είναι μετρίας ποιότητος
Προς τα γένεια πάει ο δίσκος
(1949)
Σ' έναν ήλιο πλώνανε τα ρούχα ντους
(1949)
Για να καταδείξη το μακρυνόν της συγγενείς ατόμων τινών
Επόμεινε του Θεού και τση κρίσης!
(1949)
Συνώνυμον του: επι ξύλου κρεμάμενος
Απού ζη, μεταζώνεται
(1949)
Ο Θιός ήθελε να κάψη δυό σπιθιές, κι ήκαψε μια
(1949)
Όταν στο ανδρόγυνο είναι και τα δύο άτομα κακού ηθικού ή χαρακτήρος
Θραζανιώτης είναι, κι όπου θέλει κολλά τ' αφτί
(1949)
Επί ατόμων τα οποία κλωθογυρίζουν τα γεγονότα, όπως τα συμφέρει
Εβγήκενε τσ' οργής του Θεού
(1949)
Επί ασώτων υιών
Χάϊ μου καί νά 'τανε!
(1949)
Επί ατόμων τά οποία αποποιούνται τι, λέγοντας ότι τό σιχαίνονται, ενώ στήν πραγματικότητα τό επιθυμούν. Συνήθως λέγεται στίς κοπέλες, πού λένε πώς δέ θέλουν παντρειγιά
Φοβάται μα δεν ντρέπεται
(1949)
Επί θρασυδείλων
Εις το πυρ το αιώνιον
(1914)
Με το σήμερο και με το αύριο
(1892)
Ερμηνεία: Δι αλεπαλλήλων αναβολών
Άμε στη γειτονιά μαθέψου κι' έμπα στο σπήτι σου πορέψου
(1888)
Πορεύγομαι = διάγω τον βίον, οικώ
Α να φας τον περίδρομο
(1888)
Ερμηνεία: Να μη χωνεύσης όσα τρώγεις
Η πείνα κάνει δόντια κι η φοβέρα κάνει πόδια
La peur a bon pas
Εγγυητής και πλερωτής
(1949)
Ο εγγυώμενος ας έχη υπ' όψει του, οτι ίσως κάποτε αυτός θα πληρώση
Ήρθε ντου ζάλη τράλη
(1949)
Αιφνίδιον πλήγμα
Δουλεύγει σάν τόν Έλληνα!
(1949)
Κρυγιός αέρας δε τζ' έχει αγγισμένα στην κεφαλή
(1949)
Επί σεμνής νεάνιδος
Όφκαιρο σακκί, ορθό δε στέκεται, και καλογημισμένο πάλι δε στέκει
(1949)
Ερμηνεία: Παν μέτρον άριστον