Αναζήτηση
Αποτελέσματα 201-300 από 2302
Μέτρα δέκα κ' ένα κόβγε
(1918)
Ανοίξανε τα μάτια του
(1919)
Έμαθε τον κόσμον
Μάρτης βρέχει ποτέ μη βγκάση
(1918)
Βιάζω= αιθριάζω
Καθαρός ουρανός, αστραπές δεν φοβάται
(1937)
Ερμηνεία: Ο αθώος δεν έχει να φοβηθή τίποτε
Τον έπιασε τρικούκουλο
(1919)
Δηλαδή τεταρταίος
Τόνε πιάνει το γλυκύ του
(1919)
Γλυκύ = επιληψία
Ανοίγω μίνες
(1917)
Υπούλος σχεδιάζω τι κατά τίνος
Εκοπήκανε τα ήπατά μου
(1914)
Από του διαόλου το παραντάδο
(1919)
Παραντάδο=γενεά
Έφαν η μύτη του χώμα
(1926)
Το γουδί το γουδοχέρι
(1929)
Τα 'καμε στην πύργια
(1914)
Ερμηνεία: Επί φόβου
Άφηκα τη στα λάπανα παννιά
(1919)
Δεν φροντίζει, αμελώ
Αλλά ρύσαι ημάς
(1914)
Εμνήσθην ημερών αρχαίων
(1914)
Ο άπιστος Θωμάς
(1914)
Γη Μαδιάμ
(1914)
Ο γέγραφα γέγραφα
(1914)
Απού κρατεί, καλά κρατεί
(1926)
Ως αρνίον άκακον....
(1914)
Να σου κάμω το καλαντάρι
(1919)
Θα σε μαλώσω
Μνήσθητι μου Κύριε!
(1914)
Αλλού τόνειρο, αλλού το θάμα
(1930)
Σέλινο
Θεού ζημιά
(1930)
Του Θεού η εζημιά, ποτές δεν είναι (Γεράνι)
Έμου κλέφτης, έμου ψεύτης
(1919)
Ξερός ξεροχωμένος
(1914)
Ξερός κι' αδράπανος
Πάει σαν Αγούδουρας
(1919)
Ιδού ο νυμφίος έρχεται
(1914)
ΚΕ. 6
Από τον Άννα στον Καϊάφα
(1914)
Αλαμάνος είν' ο κιαρατάς!
(1926)
Και ο λόγος σάρξ εγένετο
(1914)
Κάθομαι στα λάχανα χανιά
(1919)
Ερμηνεία: Δηλαδή δεν φροντίζω, αμελώ, αδιαφορώ
Έγινε ήσκα
(1924)
Δια το ευερέθιστον του οινωθέντος
Έως πότε προς υμάς έσομαι;
(1914)
Τα κάμανε μπούρδος
(1914)
Όταν οικία ή κτήμα τι γίνη έρμαιον παντός
Κύριε ελέησον!
(1914)
Ερμηνεία: Επί θαυμασμού, εκπλήξεως, φόβου, επιτιμήσεως
Ο Θεός ανοίγει θύρες
(1914)
Την έκαμα κόπανο
(1919)
Δηλαδή εχόρτασα, την παραγέμισα
Το ΄χει δίπορτο
(1914)
Μεταφορ. εκ των πεσσών
Ζώα μικρά μετά μεγάλων
(1914)
Στο μεϊντάνι
(1919)
Φανερά
Τα 'καμε χουμά κουτάλια
(1914)
Τα τριάκοντα αργύρια
(1914)
Μεγ. Πέμπτη κατ' επανάληψιν pass
Και μετά ανόμων ελογίσθη
(1914)
Άδηλα και κρύφια
(1914)
Εγλυκάθηκε η γρα στα σύκα
(1926)
Λέγεται επί του ευεργετηθέντος, όστις αξιοί διηνεκώς ευεργεσίαν
Ήτο ανοιχτός ουρανός
(1914)
Όμου κλέφτης όμου ψεύτης
(1919)
Κονδυλάκης
Αυτός έκαμε Αύγουστο
(1927)
Εδραπέτευσε
Απόμεινε κεφαλοπύρωτος
(1914)
Ο επιζών εξ' οικογενείας ξεκληρισθείσης, εξολοθρευθείσης
Πίσω ο σκούλος βράζει
(1914)
Επίκειται μεγαλύτερα δυστυχήματα
Ο εωρακώς μεμαρτύρηκεν
(1914)
Δότε τόπον τη οργή
(1914)
Ουαί υμίν
(1914)
Βασιλικό μολύβι δεν βουλά
(1929)
Είναι Πανταχού παρών
(1914)
Μή πλανασθε, Ιουδαίοι
(1914)
Ύπαγε οπίσω μου, Σατανα
(1914)
Μ' ανακαιρώνει παλιού αρραγού βαστάγια
(1919)
Πάγκαλος
Έεις σπίτι΄; Έεις πίστι!
(1923)
Εις δήλωσιν ότι έχων κτήματα είναι αξιόπιστος.
Από σπόντα.
(1923)
Δεν έβγαλε ούτε το σπόρο.
(1923)
Είναι σφιχτοχέρης
(1923)
Φυλάργυρος
Έγινε στάκα
(1923)
Εις δήλωσιν μέθης.
Σταφύλι
(1926)
Έγινε σταφίδα
(1923)
Στεγνή κλωστή δεν του μεινε.
(1923)
Στάσου, Τούρκο, να γεμίσω.
(1923)
Τα γράφ' η μοίρα στο χαρτί, πελέκι δεν τα κόβγει
(1949)
Αναγράφεται μύθος, από τον οποίον έμεινε η παροιμία (Σημείωση: 1)...
Ακριβός θαρρεί κερδαίνει, μα φυρά και δαύτ' α νιώθει
(1937)
Ερμηνεία: Λέγεται για κείνους που από φιλαργυρία αγοράζουν φτηνά πράματα, νομίζοντας πως κερδίζουν. Βλ.1) φιλάργυρος 2) ολιγοστεύει, χάνει...
Της συγχωρεμένης τα καμώματα
(1923)
Φέρεται.
Εκ υποτροπή παρωχημένων πράξεων αξιοκατακρίτων.
Σφακιανό κι αν κάμης φίλο, βάστα ένα κομμάτι ξύλο
(1926)
Διότι οι Σφακιανοί θεωρούνται αγροίκοι
Γροίκα το και συ καιμένε
(1930)
Χειρομυλοκουμπισμένε
Ο ένας του πόδας είναι στο λάκκο
(1926)
Είναι εγγύς του θανάτου
Πάρ' αλεύρι κάμε πήττα
(1920)