Αναζήτηση
Αποτελέσματα 801-900 από 1272
Πέρνει μυρωδιά σαν το γάτη
(1892)
Ερμηνεία: Εκ μεταφοράς από των γαλών, εχουσών οξυτάτην την όσφρησιν
Που ξυρίζεσαι;
(1892)
Ερμηνεία: Απευθύνεται προς τον απρεπής συμπεριφερόμενον. Είναι δ' άνθρωπος και ξυρίζεται εις το κουρείον, η ζώον και κείρεται υπό των βοσκών
Πολλοί να σου ζηλέψουνε και λίγοι να σου μοιάσουνε
(1892)
Ερμηνεία: Ειρωνικώς προς τους στερουμένους επιζήλων προσόντων
Έπαθε των παθών του τον τάραχο
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται όταν υφίσταται τις πολλά προς ένα σκοπόν
θα σου το βγάλω ανάλαιμα
(1888)
Θα σε κάμω να το ξεράσης, θα σε εκδικηθώ δια ίσης ζημίας, ην μοι επροξένησας
Από την πείνα γυρεύει μαρεύτα
(1892)
Σημείωση: Merenda = δειλινόν, εκ του merendare = τρώγω το δειλινόν αλλ' η πείνα ετέθη αντί του πτωχός
Ο διάολος έσκισε πολλά παπουτσια ώστε να τσοι σμίξη
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται εις δήλωσιν επιτυχούς συντροφίας
Το 'ριξε σόπρα
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται περί των προσκολωμένων παρά τινι οικογένεια, ιδίως χάριν διασκεδάσεως η εκ πλαγίου συμφέροντος, είτε περί των εγκαταλειπόντων το επάγγελμα αυτών και επιδιδομένων εις ευτυχίας
Βοήθα μου, παπουτσι μου
(1892)
Ερμηνεία: Την φράσιν ταύτην λέγει ο φεύγων δυσαρεστημένος ή εσπευσμένο, οιονεί ξεκιαλούμενος την βοήθειαν των ευδών του διά ν΄απομακρυνθή ταχέως
Σε κακά σκαμνιά μ' έβαλες
(1888)
Ερμηνεία: Με εστεναχώρησες πολύ
Μια βολά 'θέλε να πάει ο Οβραίος στο κουμέρκι και του 'λαχε Σαββάτο
(1892)
Ερμηνεία: Διαν αποτυγχάνη τις εις κάποιον επιχείρησιν
Του δώκε την πατσαβουριά
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται συνήθως επί του λαμβάνοντος αρνητικήν απάντησιν εις πρότασιν γάμου και επί πάσης περιπτώσεως εις ένδειξιν αποστροφής ή εκδιώξεις
Αυτά δεν τα παίρνει ο μπακάλης
(1892)
Ερμηνεία: Εις ένδειξιν ότι τα κίβδηλα ή κενα δεν έχουν αποτέλεσμα
Του 'παιξε ένα καγιάρι
(1892)
Καγιάρ = το πελέκωμα το ονύχων των φορτηγών ζώων δι' ειδικής κοπίδος
Του 'παιξε ένα αλάι
(1892)
Αλάι = Σύνταγμα και τελετή
Σέρν' ο Γιάννης τον Γιάννη, η Γιάννενα τον Γιάννη
(1892)
Ερμηνεία: Φέρει όταν ο προσκεκλημένος άγει συν αυτώ και μη προσκεκλημένους
Έφαγε και τση ραβδαίς και τα κρομμύδια
(1892)
Προυτάθη εις εγκληματίαν να εκλέξη μεταξύ των εξής δύο ποινών, τεσσαράκοντα ραβδισμούς ή τεσσαράκοντα κρόμμυα. Ούτος προτίμησε την βρώσιν των κρομμύων, υπολαβών αυτήν ευκολωτέραν, αλλ' αφού έφαγε τα ημίση, μη αντέχοντος ...
Παστρικός σαν τση κόττας τα πόδια
(1892)
Σημείωση: Αλληγορία, καθότι της κόττας τα πόδια είναι πάντοτε λασπωμένα
Εγινήκανε μπερμπελέσι
(1892)
Σημείωση: μπέρ (τουρκική) = επάνω
Εβγήκε φιτύλια από τη μύτη μου
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται όταν διαδέχηται την διασκέδασιν στενοχωρία ή το κέρδος ζημία
Έσπασε κι απ' αλλού
(1892)
Ερμηνεία: Η φράσις φέρεται όταν εις επίμετρον διαφόρων γεγονότων προστηθή αίφνης έτερον απρόσωπον ανελπίστου προελεύσεως
Επήρε την πετσοπουλα
(1892)
Παρεμφερής χυλόπιτα
Θα δης ποσ' απίδια βάν' ο σάκκος
(1892)
Ερμηνεία: Εκφοβιστική έκφραση
Δεν μου ιδρώνει ταυτί
(1892)
Ερμηνεία: Το κυριώτερον γνώρισμα ότι εν φορτηγό ζώον εκουράσθη είναι το να ιδρώση εις το αυτί. Η φράσις αυτή του αδιάφορου.
Οι τοίχοι έχουν αυθιά
(1892)
Ερμηνεία : Απαιτείται δηλαδή άκρα προσοχή όταν ομιλή τις, διότι είναι ενδεχόμενον να γνωσθή το λεχθέν ανελπίστως
Όντε 'πη κανείς πηνώ! Πήδα σαν τον πετεινό! 'Σαν το γέρω Σφακιανό!
(1892)
Ερμηνεία: Απευθύνεται προς τους ζητουντας φαγητον εσπευσμένως
Τρείς κακά τον εις τη χώρα, κ' ήσμιξε τσ' η άδικ' ώρα
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται όταν συγτύχωσιν επί τω αυτώ πρόσωπα κακής φήμης
Πέπων φάτος, ξπέφυκεν πάθος άνευ οίνος ακράτος
(1892)
Δηλαδή, το πεπόνι είναι καλόν με το κρασί
Έπεσε το σγουγκαράκι και τον επλάκωσε
(1892)
Ερμηνεία: Απευθύνεται προς τους μεγαλοποιούντας και την ελάχιστην αδιαθεσίαν
Ξού γούρ μου 'φαες τ' άνθια μου
(1892)
Σημείωση: γουρ=ψεύδος. Ερμηνεία: Επί των διαρκώς ενοχλούντων τινά.
Τα 'παθα 'γώ στο μέγα δρύ, άλλος κανείς να μην τα δη
(1892)
Εις δήλωσιν αναμνήσεως παρωχημένων θλίψεων και βασάνων
Τα 'δες παπά μου 'βλόησε
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν ότι δεν πρέπει να στηρίζεται επί προσδοκιών αλλά ν' αρνήται εις όσα βλέπη
Τον γνωρίζω σαν τον κάλπικον παρά
(1892)
Κάλπ' = αραβ. = κίβδηλον
Ήρθε ο κόμπος εις το χτένι
(1892)
Ερμηνεία: Εκ μεταφοράς η φράσις εις περίπτωσιν ανεπίδεκτον θεραπείας
Αν είνε για τα κάλλη έχουντα κ' οι αρκάλοι
(1893)
Εν λεξικ. σελ. 147
Βλέπε με Θε' μ' από σπαό, και μαλλιαρή γυναίκα
(1893)
Εν λεξιλ. σελ. 163: Μαλλιαρή γυνή = η έχουσα οιονεί γένειον και μύστακα όπερ θεωρείται εν Κρήτη ως κακόν σημείον
Τάντερά μου εδέσανε κόμπο από τα γέλια
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν υπερέμτρου γέλωτος, εκ μεταφοράς από του κωλικού των εντέρων
Εκρέμασαν τα γράμματα 'ς την αχλάδα
(1892)
Επί των εγκαταλειπόντων ημιτελείς τας σπουδάς των
Τ' αναμέλη τη γυναίκα ο Γληγόρης την επήρε
(1894)
Του αμελούς την σύζυγο επήρεν ο γρήγορος, ο ταχύς, ήτοι, όταν τις παραμελή υπόθεσιν, άλλος ταχέως ενεργών κερδίζει αυτήν
Ποιός είδε διαν' απαλλανό δεσπότ' αγγαστρωμένο, ποιός είδε άσπρο μέρμηγκα κουτσούτγια φορτωμένο
(1891)
Ερμηνεία: Απαλλανό = πρόβατον ή άλλο ζώο έχον νεογνό
Το δέσε στο ψηλό πανί
(1892)
Ερμηνεία: Φέρ. ιδίως επί υποσχέσεως λαμβανομένης υπό σπουδαίαν έποψιν εκ μεταφ. από τιμαλφούς αντικειμένου όπερ τηρεί τις περιτετιλυγμένον εις πολύτιμον ύφασμα
Του διάβασε και τα κακά της μοίρας του
(1892)
Ερμηνεία: Προσβλητικώς
Έσπασ' η οργή του Θεού τον πόδα τση
(1892)
Ερμηνεία: φέρεται όταν μετά πολλάς προσδοκίας καταρθώθω τι επί τέλους
Δεν ηύρε μηδ' ο παπάς να θάψη
(1892)
Ερμηνεία: Τελείαν καταστροφαί
Δεν είναι κάθε μέρα μπαϊράμι
(1892)
Σημείωση : Μπαϊράμι = χαρά, η μετά το ραμαζάν, ήτοι τον παρά μουσουλμάνοις μήνα των νηστειών, τριήμερος εύρης αυτός ο μετά το ραμαζάν αραβικός μήν. Ερμηνία : Απευθύνεται προς τους αξιούντας να χάνωσι πάντοτε
Για του δεσπότη τ' άλογα ή τα μουλάρια
(1892)
Ερμηνεία: Τοιαύτην απάντησιν λαμβάνει ο αναρμοδίως ερωτών τους διαλεγομένους περί τίνος πρόκειται
Πετά τη σκούφια του για καβγά
(1892)
Ερμηνεία: Λέγεται διά τινός φιλέριδος και προκλητικού ανθρώπου
Σαν του λαγού το αίμα
(1892)
Ερμηνεία: Το αίμα του λαγού λαμβάνεται εις παρομοίωσιν θεωρούμενον ως το βαθύτερον ερυθρούν χρώμα
Χωστά, χωστά τον έκαμεν ο Μιχελής το γάμο γιατ' ήτο ψωμιά μικρά και το χωριό μεγάλο
(1893)
Εν λεξιλ., σελ. 181, χωστά = κρυφά, λαθραία, εν λεξιλ., σελ. 165, Μιχελής = κύριο όνομα ο Μιχάλης
Ο τροζός γάμος κάνει και τροζά παιδιά
(1893)
Εν λεξιλ., σελ. 179, τροζός = ανόητος, μωρός, ασύνετος
Πάει με το νου του
(1892)
Ερμηνεία: Ενεργεί απερισκέπτως, ίσον με το κουτουρού
Όξω βγάνεις την ορά σου
(1888)
Ερμηνεία: Εξαιρείς τον εαυτόν σου
Ζαγαρούν τα χέργια σου
(1888)
Εις χείρας ενοχλητικός. Διά της λέξεως λαγαρώ σημαίνεται κυρίως το αίσθημα όπερ χυμοί τινές φυτών, ως της κνίδης, της δρακοντιάς κλπ. προξενούσιν ερχόμενοι εις επαφήν μετά της σαρκός ημών επί των χειλέων και άλλων τρυφερών ...
Δικέμπρης, δίκιο σπόρο στη γη
(1888)
Δικέμπρης=Δεκέμβριος. Ο λαός νομίζει ο Δικέμπρης γίνεται εκ του δίκαιος
Δίπορτο τόχω
(1888)
Έχω δύο καταφύγια, ώστε απελαυνόμενος εκ του ενός καταφεύγω εις το έτερον. Δίπορτο σημ. κυρίως σπίτι έχον δύο θήρας
Με το κάερό σου πήγαινε
(1888)
Δηλαδή εντόνως μετ' ορέξεως. Ο αήρ και μάλιστα ο ψυχρός λέγεται πολλάκις κάερος αλλ' επειδή διά του αέρος εκφράζεται το θάρρος, μετέπεσεν εις την σημασίαν απλώς του θάρρους
Τρούλλι τρούλλι 'ν οι μέρες
(1888)
Ερμηνεία: Η μία επάνω της άλλης, ης οι λίθοι εις τους τρούλλους
Από του διαβόλου το μιτάτο, μηδέ τυρί, μηδέ σφουγκάτο
(1888)
Μιτάτο=η εν τω ποιμνιοστασίω ευτελή οικία, εν η κατασκευάζεται ο τυρός
Εξέπηρ' η γλώσσα σου
(1888)
Ερμηνεία: Αφηρέθη ο δεσμός της γλώσσης σου, ώστε να ομιλείς απρεπώς
Σαν τη σφάκα είναι πικρό
(1888)
Σημείωση: Σφάκα = πικροδάφνη
Αργάτη κάνεις, αργά τονέ τρως
(1888)
Αργάτης= εργάτης και ο μισθός ον λαμβάνει ο εργάτης
Βρωμεί ο Οβραίος βρωμούν και τα καλά ντου
(1888)
Αντιστοιχεί με το “κακού γάρ ανδρός δώρ' όνησιν ούκ έχει
Δεν εγλυκοσάλισα σε ονομίς σου
(1888)
Ερμηνεία: Δεν είδον ημέρας ευτυχείς μαζί σου
Ζερβά μούρθανε
(1888)
Ανάποδα. Ζερβά λέγονται και όλα τα σκαιά πράγματα, επειδή η αριστερή χειρ, η λεγομένη ζερβά, είναι ανεπιτήδειος επί σκαιά
Θέατρο θα σε κάμω
(1888)
Ερμηνεία: Θα σε εξυβρίσω δημόσια και απλώς, θα σε υβρίσω
Όσο να δώσ' ο Θεός τ' αλεύρι, παίρ' ο διάβολος το σακκί
(1888)
Ερμηνεία: επί ατυχίας
Να τρως το ιγαρέ σου
(1888)
Σημείωση: τγαρές=η δεκάτη ή κληρονομεύη υπό υποστατικού εις τινά κοινότητα ησή ιδίως του Αγίου Τάφου προς εξασφάλισιν αυτού από πάσης κληρονομικής περιπετείας. Ερμηνεία: Να βρης την σειρά σου, την ασφάλειάν σου και να φύγης ...
Επαί σφάγουν το λαγό κι' αυτά τσιρά το αίμα
(1888)
Τσιρά= εκσφενδονίζεται
Κατά πούτον η βρωμούσα ήτο κί η παρακρατούσα
(1888)
Παρακρατούσα = θεραπαινίς, η συνοδεύουσα καί διακονούσα τήν κυρίαν αυτής
Ήσκα η πυροβόλο και μαγιάτικη καβαλίνα
(1888)
Ερμηνεία: Επί των οξέως θυμωμένων
Από του διαβόλου το παραντάδο
(1888)
Ερμηνεία: Από του διαβόλου την γενεάν
Ο ήλιος στα ξεχύματα πεζούς δεν ανιμένει
(1888)
Ερμηνεία: Στα ξεχύματα, στον κατήφορος μετά μεσημέριον
Απεί τις γρά την ήπαθε, σφυχτομανταλώθηκε
(1888)
Απήτη = αφού, μετά ταύτα, αφ' τη στιγμή
Της μιας ημέρας η ζωή αποκομμό δεν έχει
(1888)
Σημείωση: Αποκομμός – εκτίμησις
Όσας είναι από πάνω από τη γη είναι και από κάτω από τη γη
(1892)
Ερμηνεία: Είναι πονηρότερος ή όσον φαίνεται
Επήρε την κάτω βόλτα
(1892)
Ερμηνεία: Επί διαφόρων περιπτώσεων, αλλά κυρίως περί εμπόρων, ήρξατο να καταπίπτη
Το σκοπό ντου βαστάμ
(1888)
Ερμηνεία: Του αυτου ήχου και μεταφορικά την αυτήν σκέψιν
Κακός είνια κι' ο ζόρες
(1892)
Ερμημεία: Αλληγορικώς, αντί του ότι και δια της βίας γίνονται πολλάκης κατορθώματα
Δέ σου δίδω, γρά, ψωμί. Βρέξε μού το στό ζουμί. Δέ σού δίδω σκιασυλιάς! Βρέξε μού το σκιάς καλά!
(1892)
Περί των ζητούντων πολλά, ενώ δεν χορηγούν τα αυτοίς ουδ' ολίγα