Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1101-1200 από 1272
Δεν έκαμε λάγιαση
(1892)
Ερμηνεία: Δεν ησύχασε
Ο γέρος κι' αν αντρειεύεται στο ρίζωμα στειρεύεται
(1889)
Στερεύεται=υστερώ
Όλοι γυρεύαν το σεισμό κι΄ ο μαραγκός γυναίκα
(1889)
Επί των εν κουνή συμφορά επιδιωκόντνων ιδίαν ευτυχίαν
Χάμαι θωρώ και λέω το
(1892)
Ερμηνεία: Ο λαλών περιφρονητικώς ή υβριστικώς περί τρίτου προσώπου, λέγει την φράσιν ταύτην απευθυνόμενος προς τον συνδιαλεγόμενον, δια να νοηθή καλώς, ότι πρόκειται περί του απόντος τρίτου προσώπου
Αμπελικός και κηπουρός τρείς μήνες η χαρά του
(1891)
Αμπελικός = φύλαξ αμπέλιν όταν έχωσι σταφυλάς, λαμβάνων εις αμοιβήν ποσά τι γλείκους
Λυσσόκακο σ' έπιασε
(1888)
Ερμηνεία: Κατέστης μανιώδης ως κύων
Σαν τη Ζαφορά κίτρινος
(1888)
Ζαφορά = είδος εγρίου χειμερινού χόρτου εκ του οποίου τα άνθη κατασκευάζεται κίτρινη βάφη, όθεν και λαμβάνεται ως σύμβολον της ωχρότητος
Έπαθα του λιναριού τα πάθη
(1891)
Ερμηνεία: Διότι ο λίνος απαιτεί πολλάς προπαρασκευάς μέχρις οι καταστή χρήσιμος προς ύφασιν
Σα βρέχ ετσά ποτές του μην ευγιάση
(1892)
Ερμηνεία: όταν έρχηται ως η βροχή αφθόνως η ευτυχία δέεται ο ευτυχών να μη διακοπή αυτή βροχή αιωνίως
Κουζουλού κοιλιά κάραβος κι απού κρατεί γάϊδαρος
(1889)
Σημείωση: Κάραβος = οχετός
Νηστεύ' ο δούλος του Θεού, γιατί δεν έχει να φάη
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται εις ελεεινογίαν των νηστευόντων κατά τας τεσσαρακοστάς ούχι ευσεβείας ένεκεν άλλ' ελείψει πόρων
Ανάψαν οι ποδιές του
(1892)
Ερμηνεία: Εις ένδειξιν υπερβολικής χαράς, ταυτόσημος της φράσης “Γελούν και τ' αυτιά του”
Δε βρίσκεις την άκρα του
(1892)
Ερμηνεία: Είναι ατελείωτον.Εκ μεταφοράς φέρεται περί εκείνων, είν' αδύνατον να κατανοηθώσιν αι πραγματικάς ιδέας και διαθέσεις.
Όντε θα 'δης τη γκάψα, το γαμπά σου βάστα
(1891)
Γαμπά = μάλλινον επανωφόριον με επίκρανον
Άλλοι σπέρνουν και θερίζουν κι' άλλοι τρων και καβαδίζουν
(1888)
Καβαδίζουν = ευφραίνονται, χορταίνουν
Αντήλιο κάνω να σε ιδώ
(1888)
Επιθυμώ να σε δώ . Αντηλιο : Όταν η χείρ τιθεμένη επί του μετώπου σχημάτιζει εξέστων διευκολύνοντα την όρασιν του βλέποντος, κατά αποτρέπην άλλας φωτειναίς ακτίνας από του τα προσβάλωνος τους οφθαλμούς
Όπου δης βουρλιά και βάττο κάτεχε νερό ποκάτω
(1888)
Βούρλο = Χόρτον φυόμνου πάντοτε εις τους λειμνώνας και εις αγρούς τόπους
Δεν το κουράρει
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται εις δήλωσιν μετριότητος, καλλονής ιδίως
Ανάκσελα σηκώθηκα
(1892)
Ερμηνεία: Εκ τούτου φέρφετ. Η φρ. Επί των παρουσιαζομένων προσκομμάτων. Σημείωση: Εκ προλήψεως, όταν σηκωθή τις την πρωΐαν ύπτιος προσκόπτει καθ' όλην την ημέρα εις τας υποθέσεις του
Τσουρί πάει
(1888)
Ερμηνεία: Τρέχει ελεύθερος
Πιλάτος
(1888)
Λέγεται ο βασαβιστής, ο σκληρός
Εγώ το βαστώ από τα κέρατα, και 'κείνος μου λέει πως είναι κουτουλό
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται εις απάντησιν των πειρωμένων να μας εξαπατήσωσιν επί αδιαφιλονεικήτων γεγονότων
Ευρήκα το μάγο του
(1888)
Τον τρόπον του
Άγανα στα μάτια σου
(1888)
Δυσφημιστική απάντησις εκ μέρους τινός, τον οποίον ονόμασέ τις περιφρονιτικώς αγάν ως των γλωσσιδίσκων δηλαδή τας οποίας φέρουσι τα άγανα δίκην βέλους, είναι επικίνδυνα εισερχόμενα εις τους οφθαλμούς ή εις το στόμα, ότε ...
Ήκαμες τα μελαχόνια σου!
(1888)
Λέγεται συνήθως περιφρονητικώς εις τον αππατήσαντα εν απηγορευμένων τόπω
Τι θα σου κάμουν ακόμη ένδεκα μήνες και εικοσιεννιά μέραις
(1892)
Απευθύνεται προς τον ανυπομονούντα παρακαίρως
Εφυγ' ο νοικοκύρης και απόμεν' ο μουσαφίρης
(1892)
Ερμηνεία: Έφυγεν ο νους και έμεινεν ο οίνος
Εκεί εστάισε τα μεροκάνταλά του
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται ιδίως επί των συχνάζοντων αδιαλειπβς παρά τινι οικογένεια
Μέτρα με την πιθαμή σου ή με την παλάμη σου
(1892)
Ερμηνεία: Απευθύνεται προς τους κατασπαταλήσαντας τα εαυτών και ζητούντας τα των άλλων
Δεν κατέχει τα δυο κακά της μοίρας του
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται επί ανίκανων περιφρονητικών
Επλέρωσε τά σπανιάτικα
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται επί των σπανών
Και του παππου μου τα κόκκαλα
(1892)
Ερμηνεία: Εις δήλωσιν της υπάρξεως παντοειδών αντικειμένων
Πότε όρτσα, πότε μπότζα
(1892)
Σημείωση: Otza (ιταλική) = εκκλίνων προς τα δεξιά, boggia (ιταλική) = εκκλίνων προς τ' αριστερά, ναυτική
Βαστάτε με πόδια μου
(1892)
Ερμηνεία: Φράσις, ην συνήθως λέγει ο συνεπεία καταδιώξεως φεύγων δρομαίως, οιονεί επικαλούμενος την αρωγήν των ποδών του
Του μαθαίνει την τέχνην
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται όταν ο τεχνίτης βραδύνη να ετοιμάση το παραγγελθέν εις αυτον
Αν τον μυριστής θα πέσ' η μύτη σου
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται εις δήλωσιν βαθμού της ταυτότητός τους
Εμάδησ' η κεφαλή του
(1892)
Ερμηνεία: Παροίκμασεν εκ γήρατος
Καλαντάρα πάω
(1888)
Ερμηνεία: Σείεται, κινείται εκ του καλανταρά, το μέρος ένθα εξαρτώνται οι ξέροντες το σχήμα κύλινδρος (καλάμια) κατά του καιρού του διάσματος του ιστού, όπερ εξελισσουμένων όγκων συγχρόνως τίθεται εις παλμικήν κίνησιν
Η μυρωδιά του νεκρό ανασταίνει
(1892)
Ερμηνεία: Επί των καθ' υπερβολών μυροβόλων αντικειμένων
Σελλάτο βούϊ αγόραζε και γάϊδαρο καμπούρη, γυναίκα λιανοκάμωτη και χοίρο μακρομούρη
(1893)
Εν. λεξιολ. Σελ. 176 . Σελλάτο = καμπυλόν
Ο νους σου και τ' Αντώνη και λιγότερος ακόμη
(1889)
Ερμηνεία: Επί των ελαφρών τον νουν
Ο σταυρός τού λείπει
(1892)
Ερμηνεία: Επί των λίαν καταβεβλημένων σωματικώς, εκ μεταφοράς από τών νεκρών, επί τού στόματος τών οποίων προσκολλάται σταυρός κήρινος
Εγώ να σου πω ντάμι και συ ευρέ την πόρτα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των διδόντων τοις άλλοις νύξιν προς εύρεσιν του ζητουμένου
Άφης τον να κουρεύγεται
(1888)
Ερμηνεία: Να υπονδρεύεται και απλής τα κάμνη όπως το αρέσκει
Κόρδα τον ήβγαλε
(1888)
Τον εθανάτωσε
Επήραν οι νεράϊδες τη λαλιά του
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται επί των σιωπηλών
Εβατσίστηκ' ο λαγός τα σταφύλια
(1888)
Σημείωση: Εβατσίστηκε = έμαθεν, βατσίζομαι= γλυκαίνομαι, εθίζω
Στο μεζέ σου λιγάκι λεμόνι
(1892)
Ερμηνεία: Ο γινόμενος αντικείμενον ειρωνείας απευθύνει τήν φράσιν ταύτην αντειρωνευόμενος
Τα βαλε κουκούλα
(1892)
Σημείωση: Cuculus (λατινική) κάλυμμα της κεφαλής
Απήλωτα τάβαλε
(1888)
Δηλαδή, εχέσθη
Ήκαμες με κολόπανο
(1888)
Ουδενός άξιον
Το πολύ κρομμύδι τσεί και το λίγο δεν αρκεί
(1888)
Τσεί = τσούζει
Εβγήκε λαμπάντε
(1892)
Ερμηνεία: Η φράσις σημαίνει ανάδειξιν της αθωότητος τινος
Επήρε τη λαπάντσα
(1892)
Σημείωση: La pancia = η κοιλιά
Κρίμα, μιστό στο λαιμό σου
(1892)
Ερμηνεία: Τη πιέσει άλλου πράττων τι απευθύνει την φράσιν ταύτην προς τον εξαναγκάζοντα αυτόν
Του 'πεν ό,τι σέρν' η παρασύρα
(1892)
Ερμηνεία: Τα εξ αμάξης
Αρβανίτης
(1888)
Βλάξ, κουτός
Μην πιστεύης άνθρωπον που 'χει δυό αρθούνια
(1892)
Ερμηνεία: Ουδενί εμπιστεύσου
Ρεμέντιο δεν έχεις
(1888)
Ερμηνεία: Δεν δύναται τη να σε ηχυχάση, να σε βάλη εις τάξην
Σαν είν' λακκουδοπήγουνη [η γυναίκα] μη την ρωτάς για κάλλη, μα 'κείνη εδιαπέρασεν από τον Ιορδάνη
(1893)
Εν λεξικ. σελ. 152
Έκαμε Άγουστο
(1892)
Αντι εδραπέτευσε. Ίσως προήλθε εκ του ότι και Αύγουστον συνήθως γίνονται αι διακοπαί της διδασκαλίας. Αλλ' επειδή εν τη φρ. Απαντά η λέξις. Άγουστο και συχί Αύγουστο, ενδεχόμενον να σύγκηται η λ. Εκ του στερητικού “α” και ...
Του 'γγιξε στον παντελή
(1892)
Σημείωση : Εκ του γαλλ. Pendule = εκκρεμές προλόγιον. Ερμηνία : Τον ηρέθισε θανάσιμως, εις μεταφοράς από του εκκρεμούς του ρολογιού συ θυγομένου χάνει την λειτουργείαν της η μηχανή. Λέγεται και “ του “γγιξε στο ιμπαντικί
Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος κι' ο πεντοταχυνάρης
(1888)
Σημείωση: Πεντάγνωμος λέγεται εις εκ της ακαταστασίας ήτις επικρατεί κατά τον μήνα τούτο εις την ατμόσφαιρα, πεντοταχυνάρης καθότι αι ημέραι του φαίνονται μήκισται ιδία εις τους χωρικούς, οίτινες και αυτάς νηστεύουσι την ...
Φτηνά τη γλύτωσε!
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται όταν αναλόγως του εγκλήματος υποστήν της ελαφράν ποινήν ή απαλλαγή ταχέως ασθενείας ή τέλος διαφύγη ευκόλως σπουδαίον κίνδυνον
Θώρειε με και μη μου γγίζης
(1892)
Ερμηνεία: Εκ μεταφοράς από την ευθραυστην και εν μεταβολων αντικειμένων, τα οποία εισίν ασφαλή εφ' όσον μένωσιν άθικτα. Φέρεται και εο=πί ισχνών, των ευερέθιστων και των αργιλών ανθρώπων, σιανεί λεγομένης της φρ. Παρ' αυτών ...
Απού τη γλώσσα μου το πήρες
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται όταν μας προλαμβάνη έτερος εκφέρων γνώμην ομοία της ημετέρα
Τι τα θέλεις, τι τα γυρεύεις ;
(1892)
Ερμηνεία : Φέρ εις συντόμευσιν του λόγου
Γιαε δα κεινού είν' τα του 'π' ο χατζής του!
(1892)
Ερμηνεία: Ελεεινολογητική έκφρασις εις αποδοκιμασίαν της γνώμης τινός
Όλα τά 'χει η Μαργιορίτσα, μόνο ο φερετζές τσή λείπει
(1892)
Ερμηνεία: Φέρεται αλληγορικώς επί τών στερουμένων τών πάντων
Ο Θεός κ' η ψυχή του
(1892)
Ερμηνεία: φέρεται επί των διαχειριζομένων αλλοτρίαν περιουσίαν ανεξελέγτως
Καληά που λέει παρά που γροικά
(1892)
Ερμηνεία: Μονολογία του ακούοντος ύβρεις
Πετά το φέσι του για καβγά
(1892)
Ερμηνεία: Λέγεται διά τινός φιλέριδος και προκλητικού ανθρώπου
Τα πουσάτια κάνουν τον μάστορα
(1888)
Ερμηνεία: Τα εργαλεία κάμνουν τον τεχνίτην
Άγουστε, καλέ μου μήνα νάσουν δυό φορές τον χρόνο
(1891)
Ν'άμουν δυό φορές το χρόνο κακοντόπαθα ο κόσμος
Δίπλα, Σμαηλάκο μου κ' οι παπίτσαις περνούνε
(1892)
Ερμηνεία: Ένα κυνηγόν, ονόματι Ισμαήλ, μεταβάντα είς κυνηγεσία νησσών, εξαπλωθέντα δ' αμερίμνως ενώ περί ίπτατο σμήνος τοιούτων, επετίμα ο συνοδοιπόρος του διά της φράσ. ταύτης. Φέρεται εκ Μεταφορ. Επί των αταράχων και ...