Αναζήτηση
Αποτελέσματα 81-90 από 319
Πως πάν οι στραβοί στον Άδη; Λέει: ένας τον άλλο κωλοσύρνουνε
(1938)
Το κακό βρίσκει εύκολα ανθρώπους που το μιμούνται
Τ' αγώι ξυπνά τον αγωγιάτη
(1938)
Η μεγάλη ανάγκη αναγκάζει τον άνθρωπο να εργασθή με μήλον
Μεγάλος είν' ο πλάτανος, άμα κουβάργια κάνει, μική 'ναι κι' η αγκαραθιά, άμα τα μάτια βγάνει
(1938)
Αγκαραθιά = Θάμνος, που με τη σκόνη του ενοχλεί τα μάτια
Έχει ο Θεός πολλά παλούκια για των αρφανώ τσι κώλους
(1938)
Τα ορφανά είναι κατατρεγμένα εις το ζήτημα του γάμου, και πιο πολύ όταν δεν έχουν περιουσίαν
Πια ομπρός τρώνε του αθρώπου τη γλώσσα οι σκουλήκοι
(1938)
Επειδή η γλώσσσα λέει τα κακά λόγια, θα πρωτοφαγωθή
Το γάιδαρον εχώναν και τ' αυτιά ντου εφανερώναν
(1938)
Η προσπάθεια να κρύζωμε κάποιο μυστικό, ενώ δεν το καταφέρνομε
Ακριβά ν' άη – Γιώργη μου τα σφουγγάτα σου
(1938)
Για κείνον που δε δίδει εύκολα τίποτε στον άλλον, δηλαδή: Ο φιλάργυρος
Η γρά εγύρευε, μα σκιά, καλή τη βρήκε
(1938)
Ερμηνεία: Ζητούμε αιτία να κάμωμε κάτι τι, ενώ κατά βάθος το επιθυμούμε
Επάτησε η αράπισσα τον πόδα τζη στο τσικάλι
(1938)
Όταν τσικνώση το φαγητό κ΄ μαυρίση