Αναζήτηση
Αποτελέσματα 6001-6100 από 7431
Η τρούπα μεγάλη και το 'μπάλωμα μικρό
(1910)
Ερμηνεία: Επί μεγάλης ανάγκης
Κάμε με μπάχτι κι' απόλαμε 'στη φράχτη
(1910)
Μπάχτι σημαίνει τύχη
Φάει και συ καϋμένη μύτη
(1910)
Ο μακρόθεν οσφαινόμενος
Αυτός χάφτει μυίγιαις
(1910)
Είναι οκνηρός
Πως περνάς; Η καρδιά το ξέρει!
(1910)
Ερμηνεία: Επί ατυχούς
Αυτός έχει τους καπνούς του
(1910)
Είναι θυμωμένος
Αυτός έχει μαλακή καρδιά
(1910)
Είναι καλοκάγαθος
Αφέονταί σου αι αμαρτίαι!
(1910)
Πιάσε τον κασσιδιάρη και πάρ' το μαλλί του
(1910)
Φαλακρόν τίλλεις
Μη γυρεύης το μερδικό τ' αλλουνού!
(1910)
Επί του καταχραστού
Ήτανε βρεμένος ή το' πιε κρύο!
(1910)
Ερμηνεία: Μεθυσμένος
Έβαλε μαλλί στ' αδράχτι
(1910)
Έπιασε δουλειά
Στο γάμο έγεινε του Κουτρούλη το πανηγύρι
(1910)
Συμπλοκή
Ο κουρελής αγαπάει τα κουρέλια του!
(1910)
Ολιγαρκής
Του 'κρέμασανε κουδούνια!
(1910)
Τον εδυσφήμησαν
Κάνει τογ κουφό κι' όπου τ' αρέσει ακούει
(1910)
Προσποίησις
Κρίμασιν οις οίδε Κύριος!
(1910)
Τιμωρείται
Αυτός το 'σπειρε κριθάρι
(1910)
Κατέστρεψεν
Τον έβγαλε απ' τημ πίσσα και τομ 'πήγε 'στημ παράδεισο!
(1910)
Ειρωνεία
Έπεσε το σπίτι και τομ 'πλάκωσε άμα τ' άκουσε
(1910)
Κατεπλάγη
Τα παληά 'κονίσματα τα κρεμάνε στο γυναιτίκι!
(1910)
Γεροντοκόραις
Το πετσί είναι πλειό κοντά απ' το 'πουκάμισο
(1910)
Κοινή
Του έπεσαν ούλοι απάνου του
(1910)
Τον παρεκάλεσαν θερμώς ή του επετέθησαν
Του έπεσε στήμ πλώρη!
(1910)
Του επήλθεν ακουσίως ως βοηθός εις τον σκοπόν του
Λάβε τα μέτρα σου!
(1910)
Πρόσεχε
Κάποιος τα πλέρωσε!
(1910)
Πάρα 'σήκωσε τη μύτη!
(1910)
Τον άντρα μου τον θέλω ανασασμένον
(1910)
Μύθος. Μιά φορά εν αντρόγυνο εγύριζε από το χωράφι και ο άντρας ήτανε καβάλα και η γυναίκα απεζή. Όταν ένας τους ερώτησε γιατί πηγαίνει η γυναίκα απεζή κ' εκείνος καβάλα, η γυναίκα αποκρίθηκε “Τον θέλω ανασασμένον τον άντρα μου”
Είναι άντρας με θωργιά και με σώβρακα χεσμένα
(1910)
Ειρωνικά
Η απάτη πέρνει κάστρα
(1910)
Το ηύρε η νύφη μας το υννί, 'πίσω από τημ πόρτα!
(1910)
Ειρωνεία
Ξάστερος ουρανός αστραπές δεν φοβείται
(1910)
Την ξαστεργιάν ο λαός την μεταφέρει και εις το ζήτημα της συνηδείσεως και λέγει την ανωτέρω παροιμία
Έφαγε τα νύχια του ως που ναν τημ πάρη!
(1910)
Σύζυγον
Αυτός είναι ταβάς ξεγάνωτος!
(1910)
Ερμηνεία: Ουτιδανός
Το έχω ξάστερον
(1910)
Ο αισθανόμενος εαυτόν αθώον λέγει [την ανωτέρω] φέρων την χείρα επί του μετώπου του
Λαγός τη φτέρην έσειε, κακό του κεφαλιού του!
(1910)
Γιατί ο κυνηγός βλέπει τη φτέρη που κουνιέται και καταλαβαίνει πως είναι λαγός και ρίχνει και τον σκοτώνει
Ο πεπαιδευμένος ούτε εν πλούτω ούτε εν πενία καράσσεται, ο δε απαίδευτος εν αμφότεροις
(1910)
Αρίστων ο Χίος
Ο άπιστος θέλει τον άθεο
(1910)
Κρατιέται από νεράιδαις
(1910)
Συνεμείγη ο πατήρ του με νεράιδα, κατά την λαικήν πρόληψην, ότι όταν πάρης της νεράιδας το μαντήλι στο χορό που χορεύουν, την κάνης' δική σου!
Ούλα τα νερά πηγαίνουν στη θάλασσα!
(1910)
Άνω ποταμών ου ρέουσι πηγαί
Από τη μάννα (πηγήν) κόβουν το νερό!
(1910)
Εκ της ρίζης το κακόν
Σαγ κοπή το νερό, σταματάει ο μύλος!
(1910)
Κοινή
Το ακίνητο νερό βρωμάει!
(1910)
Ερμηνεία: Επί των οκνηρών
Είναι ώμορφη σα νεράιδα!
(1910)
Αυτός το νύχι ναν του πονέση, βάνει της φωναίς!
(1910)
Μυγιάγκιαχτος
Δεν ηξέρει πούθε παν τα τέσσαρα
Ερμηνεία: Αδαής, ανίκανος
Με το αμάξι πιάνουν το λαγό!
(1910)
Υπομονή
Του 'βγαλε το λάδι του!
(1910)
Τον εβασάνισεν
Παίρνει κι' από μισόλογα!
(1910)
Δωροδοκείται
Πέντε μέτρα, κι' ένα κόβε!
(1910)
Αυτή είναι μπουκιά και συχώριο
(1910)
Ωραιοτάτη