Αναζήτηση
Αποτελέσματα 301-326 από 326
Όθε σαρτάρ' η γίδα, θα σαρτάρη κ' η βετούλα
(1952)
Σαρταίνω και σαρτάρω (ιταλ.) = πηδώ, βετούλα (ιταλ.) = μικρή κατσίκα
Πρώτα κελάρης κι' άμα 'στερα 'γούμενος, ξέρ' ο γούμενος τι κάνει ο κελάρης
(1952)
Άμα στέρα = άμα ύστερα, έπειτα
Ο γλάρος (α)ψηλά περά, μα χαμηλά λογιάζει
(1952)
Όσο κι αν σε συνεπαίρνουν τα μεγάλα, μην ξεχνάς τα μικρά
Αν έχασες το δρόμο σου, ή ρώτα ή κάμε πίσω
(1952)
Παλική από τη συλλόγη Λιβιεράτου
Πρώτα να ξετάζης, κ' ύστερα να δικάζης
(1952)
Τσιγκέλι (τουρκ.), πολυάγκιστρο, που βγάζουν από το πηγάδι τον πεσμένο σίσκλο (κουβά). Το λένε και ραμπαούνι. Η παροιμία λέγεται για την αστυνομία ή την ανάκριση, που ανακαλύπτει κάτι
Των ακριβών τα στάματα, σε χαροκόπου χέρια
(1952)
Στάματα και στάμενα=τα υπάρχοντα, η περιουσία χαροκόπος=γλεντοκόπος
Τα βλέπ' ο ήλιος, πυρώνει
(1952)
Ο ήλιος ζεσταίνει μόνο όσα βλέπει στη γή. Αν δεν τρέξουμε οι ίδιοι κάπου να μας δούνε, δε θα μας σκεφτούν.
Κάθε πουλάκι, με τη λαλούλα του
(1952)
Κάθε άνθρωπος έχει τη γνώμη του
Άσπρος ήλιος, μαύρη μέρα
(1952)
Όταν ο ήλιος είναι αδύνατος, θα βρέξη
Ο ακαμάτης δέεται να βρέχη.
(1952)
Για να μη δουλεύη
Κοντή γυναίκα πέρδικα, ψηλή καλαμαντάνα, ψηλός άντρας απόστολος, κοντός πομπή και γάνα
(1952)
Καλαμαντάνα = σαν καλάμι
Γόνατα που δεν κοπιάσουνε, κοιλιά δε θεραπεύει
(1952)
Αν δεν κουραστούν τα πόδια, η κοιλιά δε χορταίνει
Σε ξένον πύργο, καρφί μην καρφώσης
(1952)
Πύργος = τοίχος
Τση μελαχρινής η τζιέρα, νόστιμ' είναι κάθε μέρα και τση άσπρης τση μπουχνάτης, μιαν αυγή 'ν' η ομορφιά της
(1952)
Η άσπρη είναι όμορφη μόνο το πρωί που ξυπνάει
Αν κάμης τα καλά παιδιά, το πράμα τι το θέλεις; Κι' αν κάμης τα κακά παιδιά, το πράμα τι το θέλεις;
(1952)
Από τη συλλογή Λιβιεράτου
Τση καλομάννας το παιδί, σ' τσου πέντε μήνες κάθεται, σ' τσου έξι καλοκάθεται, και στους εφτά και στους οχτώ το πύργο – πύργο πάει
(1952)
Αυτές είναι οι συνηθισμένες προθεσμίες για το περπάτημα ενός καλογεννημένου παιδιού//Πύργος = Τοίχος
Ποιός εκαλοπάντρεψε το κακό μου το παιδί; Ο καλός ο γείτονας. Και ποιός εκαλοπάντρεψε το καλό μου το παιδί; Ο καλός ο γείτονας
(1952)
Οι γείτονες δίνουν καλές πληροφορίες για κάθε κορίτσι
Έχει τ' αντρόγενο χολή, έχουν τ' αδέρφ' αμαχή, έχει κ' η μάννα με παιδί, όσο να μπη και να 'βγη
(1952)
Χολή = θυμός με διάρκεια, αμαχή (μάχη) = μίσος
Εψές με τα κοφίσια μας και με τσου μπακαλιάρους, σήμερα με τσι τσάπες μας σαν τσου παλιογαϊδάρους
(1952)
Το λένε οι χωρικοί για την ημέρα των Βαΐων. Συνηθάνε εκείνη την ημέρα στην Κεφαλλονιά να τρώνε σκορδαλιές (αλιάδες) με μπακαλιάρο και κοφίσι (αγγλ. stock-fisch), ένα ψάρι παστό, σκληρό σαν ξύλο, που το μοσκεύουν στο νερό ...
Όταν κατσ' η πουλια στεγνή, χαρήτε νιοί και γεωργοί, κι' όταν κατσ' ογρή, μπάτε, βόγια, σ' αχερώνα και καράβια σε λιμάνια
(1952)
Η πουλια κάθεται (δύει) το Νοέμβρη, γύρω στις 17. Αν τις μέρες εκείνες δε βρέχη, ο χειμώνας θα 'ναι αλαφρύς και καλός για τη γεωργία, μα αν βρέχη, ο χειμώνας φτάνει άγριος
Τρίτη γεννιέτ' ο όμορφος, Τετράδ' ο αντρειωμένος, Πέφτη ο καλορίζικος, Παρασκευή ο ξένος, Σάββατο ο πραματευτής και Κυριακή ο μπιζάρος
(1952)
Πρόληψη για το χαρακτήρα αυτών που γεννήθηκαν. Ξένος=αυτός που θα ξενητευτή, Πραματευτής=έμπορος γενικά, και κοσμικός τύπος, Μπιζάρος (ιταλ.)=παράξενος, ξεχωριστός