Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1101-1200 από 1383
Με μεαλύτερό σου κάιζε και νηστικός σηκώσου
(1893)
Ότι διά να συναναστρέφεται τις με τους ισχυρούς εν συστολή
Με μεαλύτερό σου σκόρδα μη φυτώγης
(1893)
Ότι η αδύνατη δε ον να μη δυσαρεστούν την ισχυρήν
Ό,τι μαλλιάζουσι τ' αυγά κάνουν οι καλο(γ)έροι ψυχικά
(1893)
Ερμηνεία: Επί των γλίσχων κληρικών
Πότε (γ)ίνηκες κολοκύθθα κι εμάκρυνεν ο λαιμός σου;
(1893)
Ερμηνεία: Επί των μεγαλοχούντων προώρως
Ό,τι θωρ' ο παπάς ευλο(γ)ά
(1893)
Ερμηνεία: Επί των λαβόντων την μερίδα των και μη δυναμένων να λάβουν άλλο τι
Δος του λωλλού, να πιη να μάθης το νου του
(1893)
Ότι η μέθη προδίδει τα ελαττώματα
Και το καλό πουλί απού τ' αυγό κιλαδή
(1893)
Ότι ο ικανός εκ ισότητος φαίνεται
Κάπου και κάπου να βρεθή μαυροματούσα κ' ξανθή
(1893)
Ερμηνεία: Επί σπανίων
Καταμουρώνει το λα(γ)ό και (β)άλλει τον στ' αυλάκι
(1892)
Καταμουρώνω = εις τον κατήφορον ελαίνω
Μή(τ) τα πίσω ξεμετρά μή(τ)ε τα μπρός λο(γ)ιάζει
(1893)
Ερμηνεία: Επί απρονοήτων
Λό(γ)ον άσυρο μη ρίξης μην ασυροζημιωθής
(1893)
Ασυροζημιωθής = αδίκως ζημιοθής
Λούνεις με χτενίζεις με, ξεύρω που 'ν' η μάνα μου
(1893)
Βους αλλότριος τα πολλά έξω βλέπει
Όποιος μισεί τις πόρτες του, τις ξένες δάκρυα τις γεμώνει
(1893)
Ερμηνεία: Επί των αποχορούντων των οικείων και προσερχομένων τοις ξένοις
Όπου (δ)υο και τρεις κι ο νυκτοπάτης Καλανdρής
(1893)
Ερμηνεία: Επί των πανταχού προσερχομένων
Ας αλέθη ο μύλος κι' ας μουκρίζ' ο μυλωνάς κι' ας βοϊζ' κι' όλα
(1893)
Ερμηνεία: Επί των εκ καταχρήσεως ωφελουμένων και αδιαφορούντων δε εις την γενικήν κατακραυγήν ιδεοτελείας ένεκα
Όποιος ζηλεύγει μέρμηκαν ποτέ του δεν πεινά
(1893)
Ερμηνεία: Επί των εκ φιλοπονίας ευπορούντων
Ο μέρμηγκας ποτέ του δε πεινά
(1893)
Ότι οι φιλόπονοι ουδέποτε δυστυχούν
Να βρέξη και να κάψω και να μη βρέξω και να δροσίσω
(1892)
Είπεν δήλ. ο Θεός
Ακόμη δε ήβγεν που τ'αβγού
(1892)
Ερμηνεία: Επί νηπιάζουσιν δηλαδή ως προς τι σχετικού τι του πότ' εγίνης καλοκύθθα κ' εμάκρυν' ο λαιμός σου.
Να κάνουν οι σκατοπουμπούλοι μέλι ο κόσμος ήθελε τ΄ γέμει
(1894)
Ερμηνεία: Επί οκνηρών και αέργων
Ξένο ψωμί και (ιδ)ικό σου μαχαίρι
(1893)
Ερμηνεία: Επί παρασίτων
Ότι γίνη άθθρωπος γίνεται μοναχός του
(1893)
Οτι δια της ιδίας ενεργείας κ προσπάθειας γίνινται της οτι γίνεται
Έξω της Μαρίας υιέ, μέσα της Μαρίας υιέ
(1893)
Ερμηνεία: Αναφέρεται εις την εβραίαν, ήτις εν τον τοκετό μεν επηκαλείτο την βοήθειαν του Χριστού, μετά δι' του τοκετού απέβαλεν αυτού εκ' τσ' οικίας της
Ό,τι εί(δ)ες, παπά μου, ούτ' αλώνι σου
(1893)
Ερμηνεία: Επί των λαβόντων την μερίδα των και μη δυναμένων να λάβουν άλλο τι
Η καλή πέτρα στο καντούνι θα πάη
(1893)
Ότι οι εκ αυλής αναγκαίας ατιμώνται
Λυκό, διατί εν ο λαιμός σου χοντρός; Διατί κάμης μοναχός τη δουλειά μου
(1891)
Ερμηνεία: Επί των φιλοπόνων
Φεγγάρι για κλεψιά, γιναίκα. Αυτώνωσε, άνdρα μου, και θώκε
(1893)
Θώκε = θέσε
Σύρνε με κι εγιώ να κλαίω, τράβα με και να τσουκνίζω
(1893)
Ερμηνεία: Επί των προσποιουμένων ενώ θέλαν τι προσφερόμενον, κυρίως εν χορώ, εν ω ενδομύχως επιθυμείν αυτό
Εί(δ)αμε και μεις τη μοίρα που τη μαύρη παραθύρα
(1891)
Ερμηνεία: Επί των μη επιτυχόντων καλούς συζύγους
Τα ξένα χέρια καύγουν μα δεν ανεπαύγουν
(1893)
Ότι η από ξένων διαχείρισις είναι πολλάκις επιζήμιος
Μήε γιω παπά κουκκιά μήε σου δραατικά
(1891)
Ερμηνεία: Επί ζημιουμένων αμοιβαίως
Ειε την μοίραν απού τη παραθύρον
(1894)
Ερμηνεία: Επί την μη επιτυχόντων
Ας βγάλ' όνομα αλεφαντού κι ας θώκτη κι ας κοιμάται
(1893)
Άνευ ερμηνείας των λέξεων
Άσυρος λό(γ)ος σου 'φυ(γ)ε οπίσω δε κωλύζει
(1893)
Κωλύζει = οπισθοχωρεί
Κάλλια πουλί στο κλαδί παρά πουλί στο κλουβί
(1893)
Ερμηνεία: Επί των φυγοδίκων εν ελευθερία βιούντων
Καλά 'ν' τα φαρδουμάνικα, με τάχουν καλο(γ)έροι
(1893)
Με = μα
Η καλή πέτρα στο καντούνι εμβαίνει
(1893)
Ότι η αρε΄τη ουδέποτε εκεί έστι
Άλειψε την κοιλιά σου με το λάδι
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ευχαριστουμένων εις δυστήχημσα εχθρών τίνος
Κάθε λό(γ)ος έχ' αντίλο(γ)ον
(1893)
Παντί λόγω λόγος παλαίει
Κόβγεται σα το μέρμηγγα, μπή(γ)εται σα σφαλάγγι
(1893)
Ερμηνεία: Επί των λίαν φιλοπόνων
Α(γ)απά ο Θεός το κλέφτη ααπά και το νοικοκύρην
(1893)
Ότι πικροί κ' άδικοι δεν επιτυγχάνουν πάντοτε, οι δε αγαθοί κ' δίκαιοι προστατεύονται υπό τον Θεόν
Ωσάν που να πά' να 'ρτη γάμον ηύρηκεν
(1893)
Ερμηνεία: Επί των απροόπτων συμβεβηκότων
Κι' σ κώλος τ' έχει μάδια
(1893)
Ερμηνεία: Επί πεπειραμένων ή πεπονηρευμένων
Κρουφά κρουφά κατούρησε κι α δε θωρής θωρού(ν) σε
(1893)
Ότι δέον να διενεργή τις εν μυστικότητα
Ξεύρεις ποιά 'ν' η μάνα σου; Τ' άλο(γ)ον είν' ο κύρις μου
(1893)
Ερμηνεία: Επί των αποκρυπτόντων την καταγωγήν του
Ο λό(γ)ος στην αρά(δ)α του χίλια τσιτσίνια κάμνει
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ετοιμολόγων
Μικροί με(γ)άλοι κά(θ)ουνται, σήκου μικρέ στα (β)ού(δ)ια
(1893)
Ότι οι μικρότεροι δέον να εξυπηρετεί τας μεγαλυτέρας
Μοναχός σου παίξε γέλα, νάχεις πάντα την υ(γ)ειάν σου
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ενεργούντων προσωπικώς τα έργα των
Με τους μικρούς μικρά και με τους μεγάλους μεγάλος
(1893)
Ερμηνεία: Επί δημοτικών πολιτών
Είδα την εγιώ τη μοίρα που τη μαύρη παραθύρον
(1893)
Ερμηνεία: Επί των μη επιτυχόντων εν της εκλογή συζύγων
Ανθρώποι καλοπίχεροι ζητούν τ' αβγά σφογγάτον
(1892)
Ερμηνεία: Ότι εκάστω το προσήκον κατ' αξίαν απονέμεται. Πρβλ. κατά τον άνδρα και το σπαθί
Χωρίς τημ βουλήν του Θεού μμηδέ πουλλί ΄ς το χλαδί
(1892)
Δεν στέκει ή ζη
Διάλεξ αποδιάλεξε επήρ αποδιαλε(γ)ούρα
(1891)
Ερμηνεία: Επί των μη επιτυχόντων κυρίως εις γάμον
Σαν έπρεπε δεν έβρεχε τον Μαν εδροσολό(γ)α
(1893)
Ερμηνεία: Επί των παρακαιρως συμβαινόντων
Κάτσε ήλιε κάτσ' αργάτη σήκου ήλιε σήκ' αργάτη
(1894)
Ερμηνεία: Επί ορισμώ της παύσης κ ενάρξεως της εργασίας
Κόβγ' η γλώσσα του πο δέκ' οχτώ μεριές
(1894)
Ερμηνεία: Επί λογίων
Μη μου πολυχαδεύγεσαι, και του χαδιού δεν είσαι
(1893)
Ερμηνεία: Επί των παρ' αξίαν καυχωμένων
Χαρά 'ς τη ψυχή του που θάφτει το παιΐ του
(1891)
Ερμηνεία: Επί σκληροκαρδίων
Να νεν το σταβάριν ίστον και αβγουλλάτο κι' απού μπρος να κάμνη κάτω
(1892)
Ερμηνεία: Γεωργική καθ' ημάς γνώμη
Καινούρι μου καλάθι και που να σε κρεμάσω
(1891)
Ερμηνεία: Τα νέα προτιμώνται των παλαιών
Αλίμονο(ν) τον ανδρειωμένο(ν) σα(ν) τον πιάσουν δυο σπασμένοι
(1891)
Ερμηνεία: ουδ. Ηρακλής προς δυό τους γαρ Μιλιωνίδας έφυγεν “Η ισχυροτέρα δύναμις καταβάλει την μικρότεραν”
Ανάγλειμμα του βγα τα γέλια
(1894)
Ερμηνεία: Όταν εν τη χαρά επέλθη λύπη εκ δυστηχήματος
Απού το καλαμοβράκι του τρέχ΄η ευγένεια
(1894)
Ερμηνεία: Ειρωνική παροιμία επί αγενών
Όποιος δεν ακούει των γονιών του, σε κακήν γνωνιάν καθίζει
(1896)
Επί των απειθούντων εις τας συμβολάς των γονέων.
Το δέντρο πρέπει με τα φύλλα του
(1891)
Ερμηνεία: Επί συγγενών ομονοούντων
Ο Μελέτης εμελέτα κι ο Γρηγόρης εγρηγόρα
(1891)
Ερμηνεία: Δέον να είμεθα δραστήριοι
Ξεύρ ο Θεός που ν' τα γρόσια
(1891)
Ερμηνεία: επί ζημιουμένων πλουσίων
Χάσε που το δίκαιο σου να πας καλά στο σπίτι σου
(1891)
Ερμηνεία: Απαράβλεψη τον συμφέρον παρεμποδίζει κακάς συνεπείας
Χάλα και χτίζε ουλειά να μή σου λείψη
(1891)
Ερμηνεία: Επί ματαιοπόνων
Να νεν ίστον και αβγουλλάτο κι' αού μπρος να κάμνη κάτω
(1892)
Ερμηνεία: Γεωργική καθ' ημάς γνώμη
Του κακού καιρού τα νέφη άλλα πάνω κι' άλλα κάτω
(1893)
Ερμηνεία: Επί κακοκαιριών
Μη βρέξ' ο Θεός και βρέξη την κι' ο ήλιος και 'ηλιοκάψη την
(1893)
Επί φιλασθέντων ευγενών
Όπου τάβλα και μαdήλι και καλώς το κυρ Βασίλη
(1893)
Επί των προσερχομένων εις πάσν συναναστροφήν
Όποιος κρατεί κι αξαπολυεί του πρέπει φούρεια ς σκοινί
(1893)
Ερμηνεία: Επί των κατακρατούντων πράγματα των οφειλετών απέναντι του χρέους των
Κωλοκουρ' αραχνιασμένη δεν ανεμιλα μοτάρια
(1893)
Κωλοκούρ' = αναβλαστάνει, ανεμιλά = Κλώνους, βλαστους, μοτάρια = το στέλεχος το εναπομένων του εντός δένδρου – η κωλοκούρα
Δεν ευρίσκει η (β)ολή του μή(τ)ε η καλή μή(τ)ε η κακή του
(1891)
Επί ιδιοτρόπων
Η αρχοντιά κι' ο βήχας κρουμόν δέν έχουν
(1893)
Κρουμόν = κρύψιμον
Ακαμάτρα μ΄ ελαλούσα άμ 'εγιώ καματερ' ήμουνκ' ή 'καμνά το χρόνον ένα μασουράκιν όργον
(1893)
Όργον =νήμα, Ερμ.: Επί οκνηρών, όταν διαφημίζονται
Γάμος χωρίς παιγνί(δ)ια φάβα χωρίς κρομμύ(δ)ια
(1893)
Ότι ουδέν αρεστόν ένευ θυσίας
Δεν ευρίσκει η βολή του μή(τ)ε κ η πελεκητή του
(1893)
Ευκολία του. Επί ιδιότροπων
Εάπαν η κόρη το χορό κι' ηύρεν άνdραν λυριστήν
(1893)
Επί ττων απολαυόντων τα της προδιαθέσεως των (sic)
Βγάλ' από 'κει που κρέμμεται και βάλε εκεί που χάσκει
(1893)
Ελλείπει, είναι κενόν, επί των οικονόμων
Απ' αυτά που λες κυρά μου χορτασμένη' είν' η κοιλιά μου
(1893)
Ερμηνεία: Επί των περιττολογούντων
Ο κακός σκύλος ψόφο δε φοβάται
(1891)
Ερμηνεία: Ουδέν κακόν ραδίως απόλλυται
Ας με λέ(γ)ουν προϊστίναν κι' ας λιμάσσω που την πείναν
(1893)
Ερμηνεία: Επί των κενοδόξων