Αναζήτηση
Αποτελέσματα 11-20 από 28
Για έναν ψύλλον ένα πάπλουμα καίει
(1890)
Συνοδεύεται από κείμενο...
(Αυτά) δεν έχουν καμνιά ηυκή
(1894)
Ερμηνεία: Δεν έχουν προκοπή
Ουργή Θεού
(1894)
Κάθε γουνιά τουν καπνό τς ξέρ'
(1890)
Ερμηνεία: Έκαστος γινώσκει τα εαυτού λέγεται ως επί το πλείστον επί ανθρώπων οι τίνες νομίζονται μεν ευτυχείς, εξεταζόμενοι όμως εγγύτερον και βαθύτερον παρουσιάζουν πολλά δυσάρεστα και κακώς έχοντα
Ένας παπάς κρέμετε
(1890)
Φράσις αλληγορική λεγομένη επί εκείνων, ων η ζώνη εν αγνοία των είνε λελυμένη και κρέμεται
Κουλουκύθα στην ουρά σ' όπου πας να μης χουράς
(1890)
Αστεϊσμού χάριν κ θάρρους φιλικού απορρέοντος προς τους μετά την επίσκεψιν φεύγοντος
Έρμα μ' νιάτα μ' κι που τσιγκρίζιοθι
(1894)
Ερμηνεία: Καϋμένη νεότης μου, πως αδίκως καταστρέφεσαι! Η χυδαία αυτή φράση εύρηται ως λογοπαίγνιον
Κύτταξε μάνδρα πάρι σκυλί, κύτταξε μάνα πάρι παιδί
(1890)
Δια του διστίχου τούτου συνίσταται η κατάλληλος εκλογή, ίνα επιτυγχάνωσιν εις διαφόρους επιχειρήσεις και μη αποκλίνωσι της νομιμότητος
Καμήλα γυρεύοντας τα κέρατα έχασι κι τ' αυτιά
(1890)
Ο πλεονεκτών μειονεκτεί
Κάμι του καλό στου διαβόλου του χουριό
(1890)
Λέγεται επί εκείνων οίτινες δεν εξέρισαν ευγνωμοσύνην, αφού ήδη έσπειραν ευεργεσίαν